Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Μαθήματα δημοκρατίας αντί 650.000 ευρώ

ΛΑΜΙΑ
Κοντά στις 650.000 € θα κοστίσει η εμπέδωση της δημοκρατίας στους λιγοστούς κατοίκους στα Βελωτά Ευρυτανίας και στους 500 επισκέπτες που ευελπιστεί να προσελκύει ετησίως το «Κέντρο Σύγχρονης Δημοκρατικής Ιστορίας», που ο Δήμος Καρπενησίου και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας θέλουν να κατασκευάσουν με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ στο πατρικό σπίτι του Παύλου Μπακογιάννη.
Πρόκειται ουσιαστικά για τη μετατροπή σε επισκέψιμο χώρο της πέτρινης παλιάς κατοικίας της οικογένειας του Παύλου Μπακογιάννη στο ορεινό χωριό Βελωτά Ευρυτανίας, που ο σημερινός περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας και γιος του εκτελεσθέντος από τη 17Ν πολιτικού, Κώστας Μπακογιάννης, και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του δώρισαν στον Δήμο Καρπενησίου πριν από δύο χρόνια και τώρα εντάσσεται για χρηματοδότηση στο ΕΣΠΑ και στον άξονα προτεραιότητας «Προστασία του περιβάλλοντος και προώθηση της αποδοτικότητας των πόρων».
Σύμφωνα με την πράξη ένταξης, «το “Κέντρο Σύγχρονης Δημοκρατικής Ιστορίας” θα στεγαστεί στην πατρική οικία του βουλευτή και σύγχρονου δημοκράτη, Παύλου Μπακογιάννη, το οποίο και θα ανακαινισθεί, εμβαδού 67,44 τ.μ. ο κάθε όροφος».
Μας ενημερώνει επίσης ότι «ο χώρος του κέντρου θα αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα με θεματικές ενότητες τη Δημοκρατία, την Εθνική Ενότητα και τον Παύλο Μπακογιάννη», καθώς και ότι «στο ισόγειο θα παρουσιάζεται με ιστορική χρονολογική σειρά η Δημοκρατία, ξεκινώντας από τη γέννηση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος στην Αρχαία Ελλάδα έως και τη χρόνια που βρισκόταν και αγωνιζόταν για τη Δημοκρατία στα έδρανα της Βουλής ο Παύλος Μπακογιάννης. Παράλληλα θα γίνεται αναφορά σε ιστορικές προσωπικότητες που υποστήριξαν το Δημοκρατικό πολίτευμα».
Επίσης στο ισόγειο θα εκτίθενται προσωπικά αντικείμενα, θα προστεθεί υποστηρικτικό κτίσμα εμβαδού 49,52 τ.μ., ενώ «στον υπαίθριο αύλειο χώρο και συγκεκριμένα στον χώρο των κερκίδων θα γίνονται συζητήσεις για τη Δημοκρατία, τη ζωή και δραστηριότητα του Παύλου Μπακογιάννη».

Εύλογες απορίες

Ωστόσο μέσα από την ένταξη του συγκεκριμένου έργου προκύπτουν ορισμένα εύλογα ερωτήματα.
Κυρίαρχο ερώτημα είναι κατά πόσο το συγκεκριμένο και σχετικά υψηλό χρηματικό ποσό και σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, όπου η κάθε χρηματοδοτική δυνατότητα θα πρέπει να χρησιμοποιείται ιδιαίτερα προσεκτικά, θα «πιάσει τόπο» και θα συμβάλει έστω κατ’ ελάχιστον στο να αξιοποιηθούν οι αποδοτικοί πόροι της ορεινής Ευρυτανίας και της υπόλοιπης Στερεάς Ελλάδας και να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των κατοίκων που δοκιμάζονται καθημερινά από δεκάδες προβλήματα και την έλλειψη βασικών υποδομών και παροχών.
Ενα δεύτερο ερώτημα είναι βέβαια με βάση ποια επιστημονικά, ιστορικά, πολιτικά και δημοκρατικά κριτήρια αναδεικνύεται κάποιος σε «προσωπικότητα της Δημοκρατίας» και δικαιολογείται μάλιστα δημόσια δαπάνη 650.000 ευρώ για τη μνημόνευσή του;
Πόσο δημοκρατική και ηθική είναι η συμμετοχή μέλους της οικογένειας του αδικοχαμένου πολιτικού σε όλην αυτή τη διαδικασία;
Ο προσωπικός πόνος, ο θυμός και η οργή για μια ανθρώπινη απώλεια είναι πλήρως δικαιολογημένα και αντιληπτά. Περισσότερο όμως γι’ αυτούς που τη βιώνουν. Ωστόσο δεν συνιστούν αντικειμενικά επιστημονικά, πολιτικά και ιστορικά κριτήρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου