Τα επόμενα βήματα
Μπαίνει το πωλητήριο σε μονάδες της ΔΕΗ
Αθήνα
Τελειωμένη υπόθεση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δείχνει η πώληση μονάδων της ΔΕΗ, εφόσον φυσικά κλείσει η συμφωνία και στα υπόλοιπα θέματα, και το μόνο που απομένει είναι να καθοριστούν το μείγμα και το ποσοστό πώλησης του δυναμικού της Επιχείρησης.
Αυτό προκύπτει με βάση τα όσα λέει στα Νέα της Δευτέρας κυβερνητικός παράγοντας κάνοντας λόγο για αμοιβαίες υποχωρήσεις στο θέμα της ΔΕΗ που οδηγούν σε ένα είδος συμβιβασμού με τους δανειστές, «πολιτικά διαχειρίσιμου» όπως ο ίδιος πιστεύει.
Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης έχει προγραμματίσει για την Τρίτη συνάντηση με τους πέντε κυβερνητικούς βουλευτές της Δυτικής Μακεδονίας, (Κοζάνη, Φλώρινα) όπου και η ενεργειακή καρδιά της ΔΕΗ, προκειμένου να τους ενημερώσει και να τους κάνει το απαραίτητο «μασάζ».
Ερώτημα φυσικά είναι η στάση που θα τηρήσει ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, σημαία του οποίου ήταν και παραμένει η μη πώληση μονάδων της ΔΕΗ.
Στο διά ταύτα, η ελληνική πλευρά φαίνεται να έχει υποχωρήσει από την αρχική της γραμμή να πουλήσει μόνο «σαπάκια», δηλαδή λιγνιτικά εργοστάσια που αποσύρονται μέσα στην τριετία 2018-2020, όπως οι μονάδες Αμύνταιο 1 και 2 και Καρδιά 1, 2, 3, και 4.
Αντίθετα, και υπό την ισχυρή πίεση των δανειστών, φαίνεται πλέον να συζητά, δίχως να έχει ακόμη συμφωνήσει, την ένταξη στο μείγμα και κάποιων από τις δύο πιο σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες, δηλαδή τη Μελίτη 1 στη Φλώρινα (εγκαινιάστηκε το 2006, και επρόκειτο να ενταχθεί στο σχήμα με τους Κινέζους της CMEC) και τον Αγιο Δημήτριο 5 στην Πτολεμαΐδα (αποσύρεται το 2040).
Στο επίσης βασικό πολιτικό θέμα που καίει την κυβέρνηση, δηλαδή πώς θα καταφέρει να σπρώξει όσο πιο μακριά γίνεται μέσα στο 2018, τα πρώτα πωλητήρια, η ελληνική πλευρά κερδίζει μάλλον κάποιους μήνες περιθώριο, αφού φαίνεται ότι έχει συμφωνηθεί με τους θεσμούς το εξής χρονοδιάγραμμα:
Έναρξη market test τον Σεπτέμβριο προκειμένου να διαπιστωθεί το ενδιαφέρον εγχώριων και ξένων ομίλων για τις προς πώληση μονάδες, νομοθετική ρύθμιση ώς το τέλος Δεκεμβρίου που θα καθορίσει τον τελικό αριθμό και την σύνθεση του πακέτου (ή πακέτων) μονάδων και εφαρμογή της διαδικασίας πώλησης τον Ιούνιο του 2018.
Στην πραγματικότητα, παρότι η ΓΕΝΟΠ προειδοποιεί ήδη με καταλήψεις μονάδων, και αρκετοί βουλευτές του κυβερνητικού μπλοκ κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα, αρκετοί υπουργοί θεωρούν ότι η πώληση μονάδων όπως και συνολικά η συμφωνία είναι πολιτικά διαχειρίσιμες, προσδοκώντας πάντα και μια «πύρρειο νίκη» στα εργασιακά ή αλλού.
Σύμφωνα επίσης με την ίδια πηγή, «η τρόικα φαίνεται να κάνει πίσω και από την απόλυτη θέση για εκποίηση του 40% του λιγνιτικού και υδροηλεκτρικού δυναμικού της ΔΕΗ». Τόσο το πρώτο όμως όσο και το δεύτερο μένει να επιβεβαιωθούν. Όπως άλλωστε παραδέχεται και η πηγή μας, «η πίεση για το 40% δεν έχει καμφθεί εντελώς».
Όσο για τα υδροηλεκτρικά, πηγές της ελληνικής πλευράς επιμένουν ότι η συζήτηση στις Βρυξέλλες έγινε αποκλειστικά στη βάση της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου για πρόσβαση τρίτων στα λιγνιτικά αποθέματα της χώρας.
Είναι όμως γνωστή η μέχρι πρότινος πίεση των δανειστών να συμπεριληφθούν στο πακέτο που θα πουληθεί και υδροηλεκτρικά, για τα οποία γίνεται ο καβγάς. Τόσο επειδή αυτό θα εξασφαλίσει επιτυχία στο εγχείρημα (τα υδροηλεκτρικά είναι η πιο φθηνή μορφή ενέργειας) όσο και επειδή η τρόικα πιστεύει ότι υπάρχει στρέβλωση στον τομέα διαχείρισης των νερών από τη ΔΕΗ. Στη χειρότερη περίπτωση η κυβέρνηση θα επιδιώξει να μην πουληθούν τα μεγάλα έργα του Αλιάκμονα και του Αχελώου που αποτελούν τον κορμό της υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το Staff Level Agreement (εφόσον υπάρξει) θα μιλά γενικά για πώληση λιγνιτικών μονάδων δίχως να τις ονοματίζει, θα ορίζει πιθανότατα ένα ποσοστό λιγνιτικής παραγωγής της επιχείρησης που πρέπει να διατεθεί και θα παραπέμπει για τον τελικό προσδιορισμό τού προς διάθεση μείγματος στα ευρήματα του market test τον Σεπτέμβριο. Υπ' αυτή την έννοια, μέχρι τότε όλα θα παραμένουν ανοικτά.
Γιώργος Φιντικάκης
Αυτό προκύπτει με βάση τα όσα λέει στα Νέα της Δευτέρας κυβερνητικός παράγοντας κάνοντας λόγο για αμοιβαίες υποχωρήσεις στο θέμα της ΔΕΗ που οδηγούν σε ένα είδος συμβιβασμού με τους δανειστές, «πολιτικά διαχειρίσιμου» όπως ο ίδιος πιστεύει.
Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης έχει προγραμματίσει για την Τρίτη συνάντηση με τους πέντε κυβερνητικούς βουλευτές της Δυτικής Μακεδονίας, (Κοζάνη, Φλώρινα) όπου και η ενεργειακή καρδιά της ΔΕΗ, προκειμένου να τους ενημερώσει και να τους κάνει το απαραίτητο «μασάζ».
Ερώτημα φυσικά είναι η στάση που θα τηρήσει ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, σημαία του οποίου ήταν και παραμένει η μη πώληση μονάδων της ΔΕΗ.
Στο διά ταύτα, η ελληνική πλευρά φαίνεται να έχει υποχωρήσει από την αρχική της γραμμή να πουλήσει μόνο «σαπάκια», δηλαδή λιγνιτικά εργοστάσια που αποσύρονται μέσα στην τριετία 2018-2020, όπως οι μονάδες Αμύνταιο 1 και 2 και Καρδιά 1, 2, 3, και 4.
Αντίθετα, και υπό την ισχυρή πίεση των δανειστών, φαίνεται πλέον να συζητά, δίχως να έχει ακόμη συμφωνήσει, την ένταξη στο μείγμα και κάποιων από τις δύο πιο σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες, δηλαδή τη Μελίτη 1 στη Φλώρινα (εγκαινιάστηκε το 2006, και επρόκειτο να ενταχθεί στο σχήμα με τους Κινέζους της CMEC) και τον Αγιο Δημήτριο 5 στην Πτολεμαΐδα (αποσύρεται το 2040).
Στο επίσης βασικό πολιτικό θέμα που καίει την κυβέρνηση, δηλαδή πώς θα καταφέρει να σπρώξει όσο πιο μακριά γίνεται μέσα στο 2018, τα πρώτα πωλητήρια, η ελληνική πλευρά κερδίζει μάλλον κάποιους μήνες περιθώριο, αφού φαίνεται ότι έχει συμφωνηθεί με τους θεσμούς το εξής χρονοδιάγραμμα:
Έναρξη market test τον Σεπτέμβριο προκειμένου να διαπιστωθεί το ενδιαφέρον εγχώριων και ξένων ομίλων για τις προς πώληση μονάδες, νομοθετική ρύθμιση ώς το τέλος Δεκεμβρίου που θα καθορίσει τον τελικό αριθμό και την σύνθεση του πακέτου (ή πακέτων) μονάδων και εφαρμογή της διαδικασίας πώλησης τον Ιούνιο του 2018.
Στην πραγματικότητα, παρότι η ΓΕΝΟΠ προειδοποιεί ήδη με καταλήψεις μονάδων, και αρκετοί βουλευτές του κυβερνητικού μπλοκ κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα, αρκετοί υπουργοί θεωρούν ότι η πώληση μονάδων όπως και συνολικά η συμφωνία είναι πολιτικά διαχειρίσιμες, προσδοκώντας πάντα και μια «πύρρειο νίκη» στα εργασιακά ή αλλού.
Σύμφωνα επίσης με την ίδια πηγή, «η τρόικα φαίνεται να κάνει πίσω και από την απόλυτη θέση για εκποίηση του 40% του λιγνιτικού και υδροηλεκτρικού δυναμικού της ΔΕΗ». Τόσο το πρώτο όμως όσο και το δεύτερο μένει να επιβεβαιωθούν. Όπως άλλωστε παραδέχεται και η πηγή μας, «η πίεση για το 40% δεν έχει καμφθεί εντελώς».
Όσο για τα υδροηλεκτρικά, πηγές της ελληνικής πλευράς επιμένουν ότι η συζήτηση στις Βρυξέλλες έγινε αποκλειστικά στη βάση της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου για πρόσβαση τρίτων στα λιγνιτικά αποθέματα της χώρας.
Είναι όμως γνωστή η μέχρι πρότινος πίεση των δανειστών να συμπεριληφθούν στο πακέτο που θα πουληθεί και υδροηλεκτρικά, για τα οποία γίνεται ο καβγάς. Τόσο επειδή αυτό θα εξασφαλίσει επιτυχία στο εγχείρημα (τα υδροηλεκτρικά είναι η πιο φθηνή μορφή ενέργειας) όσο και επειδή η τρόικα πιστεύει ότι υπάρχει στρέβλωση στον τομέα διαχείρισης των νερών από τη ΔΕΗ. Στη χειρότερη περίπτωση η κυβέρνηση θα επιδιώξει να μην πουληθούν τα μεγάλα έργα του Αλιάκμονα και του Αχελώου που αποτελούν τον κορμό της υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το Staff Level Agreement (εφόσον υπάρξει) θα μιλά γενικά για πώληση λιγνιτικών μονάδων δίχως να τις ονοματίζει, θα ορίζει πιθανότατα ένα ποσοστό λιγνιτικής παραγωγής της επιχείρησης που πρέπει να διατεθεί και θα παραπέμπει για τον τελικό προσδιορισμό τού προς διάθεση μείγματος στα ευρήματα του market test τον Σεπτέμβριο. Υπ' αυτή την έννοια, μέχρι τότε όλα θα παραμένουν ανοικτά.
Γιώργος Φιντικάκης
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου