Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί: Μύθοι και αλήθειες

Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί: Μύθοι και αλήθειες

Δημοσιεύθηκε: Ενημερώθηκε: 
BUILDINGS ATHENS
Εκτύπωση
Οι πρώτοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ξεκινούν στις 29 Νοεμβρίου.Ωστόσο, τι διαφορετικό έχουν να εισφέρουν στη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης; Καταστρατηγούνται δικαιώματα οφειλετών ή απλώς επιταχύνονται οι διαδικασίες; Ποια ανάγκη επιτάσσει την ύπαρξη "ηλεκτρονικών" πλειστηριασμών; Τί από όσα ακούμε και διαβάζουμε είναι αλήθεια και τι όχι;
Μύθος πρώτος: "Με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ο οφειλέτης θα χάνει το ακίνητό του μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή χωρίς να μπορεί να αμυνθεί". Η αλήθεια είναι ότι η προδικασία του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού είναι κατά βάση όμοια με εκείνη του κοινού πλειστηριασμού. Συνεπώς και στην πρώτη περίπτωση επιδίδεται στον οφειλέτη η κατασχετήρια έκθεση για να λάβει γνώση αυτής και εάν επιθυμεί να ζητήσει την ακύρωσή της. Επιπροσθέτως στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό με ποινή ακυρότητας αυτού επιβάλλεται να γίνεται ειδική μνεία για τυχόν διενέργεια της αναγκαστικής εκποίησης με ηλεκτρονικά μέσα τόσο στην εντολή προς εκτέλεση όσο και στην κατασχετήρια έκθεση και στο απόσπασμα που εκδίδει και δημοσιεύει ο δικαστικός επιμελητής. Συνεπώς ο οφειλέτης δεν στερείται των νομίμων δικαιωμάτων του σε σχέση με τον κοινό πλειστηριασμό.
Μύθος δεύτερος: "Με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ο οφειλέτης ούτε θα καταλαβαίνει πότε χάνει την περιουσία του". Όπως προαναφέρθηκε ο οφειλέτης θα λαμβάνει γνώση του πραγματικού γεγονότος της κατάσχεσης και του επικείμενου πλειστηριασμού που θα ακολουθεί επτά (7) μήνες μετά. Επίσης, έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τη διαδικασία του πλειστηριασμού από τον υπολογιστή του όπως θα έκανε και σε ένα Ειρηνοδικείο (τόπος διενέργειας του κοινού πλειστηριασμού). Στην πρώτη περίπτωση βέβαια απαιτείται να εγγραφεί ως "παρατηρητής" στη διαδικασία του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού και να πιστοποιηθεί στα ηλεκτρονικά συστήματα πλειστηριασμών (ΗΛ.ΣΥ.ΠΛΕΙΣ) αποκτώντας ελεγχόμενη πρόσβαση. Ουσιαστικά απαιτείται να εγγραφεί στηνιστοσελίδα www.eauction.grόπου θα γίνεται σε πραγματικό χρόνο η παρακολούθηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
Αλήθεια πρώτη: το νέο νομοθετικό περιβάλλον προδιαγράφει μια διαδικασία διαρκούς πλειστηριασμού για την αναγκαστική ρευστοποίηση των περιλάλητων "κόκκινων δανείων". Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί δεν θα διενεργούνται μόνον κάθε εργάσιμη Τετάρτη (όπως στον κοινό πλειστηριασμό) αλλά και Πέμπτη και Παρασκευή από ώρα 10.00 έως 14.00 ή από τις 14.00 έως τις 18.00 με δυνατότητα διαδοχικών πεντάλεπτων παρατάσεων για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των δύο ωρών. Ο στόχος είναι να καταφέρουν οι τράπεζες να εγγράψουν ως έσοδα από πλειστηριασμούς έως το 2019 το ποσό των 11 δισ. ευρώ. Η νομοθέτηση των "πλειστηριασμών διαρκείας" αυτόν το φιλόδοξο στόχο καλείται να υπηρετήσει με αμφίβολα αποτελέσματα. Το πιθανότερο είναι να δώσει τη χαριστική βολή στην ασθμαίνουσα αγορά ακινήτων οδηγώντας στις τιμές στα ... τάρταρα.
Αλήθεια δεύτερη: η νομοθεσία για τους πλειστηριασμούς έπρεπε προ πολλού να συντονιστεί με την τεχνολογική επανάσταση. Μέχρι πρόσφατα ζούσε στην εποχή του... κήρυκα που έδινε το εναρκτήριο λάκτισμα του πλειστηριασμού κουνώντας το καμπανάκι του. Με την αξιοποίηση της τεχνολογίας λαμβάνουν γνώση του πλειστηριασμού σαφώς περισσότεροι και μπορούν να συμμετάσχουν οι πάντες από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου αρκεί να εγγραφούν και να πιστοποιηθούν στη σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα (μάλιστα για τους πολίτες και τις εταιρίες κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απαιτείται η ύπαρξη ελληνικού ΑΦΜ αλλά αρκεί η χρήση του αριθμού ΦΠΑ που διαθέτουν). Την ίδια ώρα αποφεύγεται η δυνατότητα "φουσκωτών"να "επιτρέπουν" τη συμμετοχή μόνο συγκεκριμένων προσώπων στον πλειστηριασμό ή "αλληλέγγυων" να παρεμποδίζουν τη διενέργειά του.
Αλήθεια τρίτη: Ο πλειστηριασμός είναι η έσχατη προσπάθεια του δανειστή να ανακτήσει την απαίτησή του. Τούτο σημαίνει ότι ο οφειλέτης είτε κακόπιστα ή αφελώς δεν χρησιμοποίησε όσα εργαλεία του δίνει ο νόμος (Κώδικας Δεοντολογίας, "Εξωδικαστικός", Διαδικασία Εξυγίανσης, "υπερχρεωμένα νοικοκυριά" κλπ) είτε η υπερχρέωσή του δεν δίνει καμία δυνατότητα ρύθμισης της οφειλής του. Στην περίπτωση αυτή το βέλτιστο για τον οφειλέτη είναι να προκληθεί ζωηρός και ελεύθερος ανταγωνισμός μεταξύ των υποψήφιων πλειοδοτών σε μια οργανωμένη διαδικασία ώστε να επιτευχθεί υψηλό πλειστηρίασμα. Το τελευταίο δύναται να διασφαλίσει την εξόφληση των υποχρεώσεων του οφειλέτη. Άλλωστε στην ιδανική περίπτωση που υπάρξει και περίσσευμα του πλειστηριάσματος - μετά την ικανοποίηση του επισπεύδοντος και των υπολοίπων αναγγελθέντων δανειστών - τούτο θα περιέλθει στον οφειλέτη.
Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ήρθαν για να μείνουν γιατί αποτελούν εκσυγχρονισμό ενός υφιστάμενου θεσμού. Όμως, το πρόβλημα της υπερχρέωσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων δεν μπορεί να λυθεί με τους πλειστηριασμούς. Απαιτούνται "οριζόντιες" πολιτικές παρεμβάσεις που μέχρι στιγμής δεν φαίνονται στον ορίζοντα...​

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου