Από τον Ιούλιο, (δηλαδή από τον Σεπτέμβριο και βάλε, αφού αρχίζει η καλοκαιρινή ραστώνη στις Βρυξέλλες), θα ξεκινήσει η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ να σκέπτεται τα «σκληρά μέτρα» εναντίον της Τουρκίας , που θα πρέπει να τεθούν στο Συμβούλιο Υπουργών για να πάρουν την άγουσα για την τελική συμφωνία.
Με δύο λόγια, οι ευρωπαϊκές απειλές για τη λήψη «στοχευμένων μέτρων» σε βάρος της Τουρκίας για «τις παράνομες πράξεις της στην Αν Μεσόγειο και το Αιγαίο» όπως αναφέρει το κείμενο των Συμπερασμάτων των 28, θα εμπλακούν στα γρανάζια της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, μιας εντέχνως αργής διαδικασίας, όταν οι εταίροι θέλουν να ξεφορτωθούν ένα θέμα.
Στο μεταξύ ο Τ. Ερντογάν θα έχει όλο τον χρόνο να προχωρήσει την παράνομη γεώτρηση του ανοιχτά της Πάφου, και να ετοιμάζεται και για τη δεύτερη ανοιχτά της Αμμοχώστου.
Και όχι μόνον αυτό. Ο Ρ.Τ. Ερντογάν έχει τον χρόνο να διατηρεί στον αέρα την πιθανότητα γεωτρήσεων και μέσα στο Αιγαίο, οι οποίες θα εξαρτηθούν από το αν και πόσο γρήγορα θα εγκατασταθούν στην Τουρκία οι ρωσικοί πύραυλοι S 400, που σύμφωνα με τον Τούρκο ΥΕΘΑ στοχεύουν μόνον εναντίον της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας- χωρίς καμία απολύτως πολιτική και διπλωματική αντίδραση από το σύνολο του ελληνικού πολιτικού κόσμου.
Η πραγματική αυτή εικόνα μόνον ειδυλλιακή δεν είναι για την Αθήνα και την Λευκωσία για το άμεσο μέλλον, μέσα στο καλοκαίρι.
Οι κ.κ. Τσίπρας και Αναστασιάδης εποίησαν την ανάγκη φιλοτιμία και πανηγυρίζουν για μια «επιτυχία» που δεν υπάρχει, ενώ γνωρίζουν ότι ο κίνδυνος τουρκικών – και ελεύθερων – τετελεσμένων στην Κύπρο και στο Αιγαίο διογκώνεται καθημερινώς.
Αθήνα και Λευκωσία- που δεν έχουν αναπτύξει μια σταθερή ενιαία και σε βάθος επεξεργασμένη κοινή θέση και δράση- παρά μόνο «στο παρά πέντε», απέφυγαν και δεν ζήτησαν ως όφειλαν για τις πατρίδες τους στο χθεσινό Συμβούλιο Κορυφής να πείσουν ή να επιβάλλουν στους ράθυμους εταίρους την μια και μοναδική προϋπόθεση στην αντιμετώπιση της τουρκικής παρανομίας:
Τη συμφωνία για την υιοθέτηση και εφαρμογή τώρα, ούτε τον Ιούλιο ούτε το Σεπτέμβριο, του ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥ χαρακτήρα των μέτρων εναντίον της τουρκικής παρανομίας σε Αν Μεσόγειο και Αιγαίο, που θα εφαρμόζονται άνευ ετέρας, αν η Άγκυρα επιμείνει στα σχέδια της.
Αντιθέτως, Αθήνα και Λευκωσία συμφώνησαν... να αφήσουν την Τουρκία να προχωρήσει άμεσα στις παράνομες ενέργειες της και να την... κυνηγάνε μετά να τις επιβάλουν τα «σκληρά μέτρα», αν και όποτε τα συμφωνήσουν οι εταίροι.
Αθήνα και Άγκυρα όφειλαν εκ των προτέρων να έχουν πείσει ή και επιβάλει στους εταίρους ότι δεν είναι δυνατόν η ΕΕ να εξακολουθήσει να «χαρίζει» στην Τουρκία 15 δισ ευρώ περίπου τον χρόνο από την απουσία δασμών στα τουρκικά κυρίως αγροτικά προϊόντα, που κατακλύζουν την ΕΕ με βάση τη λεόντειο – για την Τουρκία- Τελωνειακή Ένωση.
Το ισόποσο αυτό επιτρέπει στην Άγκυρα να προχωρά σε ιλιγγιώδεις στρατιωτικούς εξοπλισμούς και έτσι να απειλεί και από πάνω δυο κράτη μέλη της ΕΕ (Ελλάδα και Κύπρο) με την υπεροπλία της, που την τροφοδοτεί η ΕΕ, δηλαδή και η Ελλάδα και η Κύπρος
Σημειώνεται ότι η προμήθεια 100 F-35 κοστίζει 15 δισ. δολάρια όση είναι δηλαδή και η ετήσια «τροφοδοσία» της Τουρκίας από την ΕΕ), ενώ την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat στην τσέπη της Τουρκίας έχουν καταλήξει 150 δισ. ευρώ από την ΕΕ.. Επομένως είναι απολύτως σαφές ότι οι μόνες κυρώσεις που μπορούν να κάμψουν την Τουρκία είναι η επιβολή δασμών κυρίως στα αγροτικά προϊόντα της.
Το όλο θέμα ενισχύεται και από το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κ Τσαβούσογλου, την Παρασκευή, ανήμερα του Συμβουλίου Κορυφής, επικοινώνησε με τον φερόμενο επόμενο πρωθυπουργό της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον προκειμένου να συζητήσουν την πιθανή προμήθεια βρετανικών αεροσκαφών καθέτου απογειώσεως Harrier από την Τουρκία.
Τα αεροσκάφη αυτά θα χρησιμοποιηθούν στα δύο αεροπλανοφόρα που κατασκευάζει η Ισπανία για λογαριασμό της Τουρκίας και τα οποία θα είναι έτοιμα το αργότερο το 2022...
Με άλλα λόγια, τουλάχιστον η Ελλάδα όφειλε από αυτή τη Σύνοδο Κορυφής να έχει διασφαλίσει με οποιοδήποτε τρόπο την άμεση επιβολή των μέτρων που προαναφέρθηκαν, τα οποία θα εφαρμόζονται άνευ ετέρας σε περίπτωση τουρκικών απειλών για έρευνες στο Αιγαίο.
Σημείωση: Το Harrier GR9 είναι η τελευταία έκδοση του «θρυλικό» Harrier, η οποία αποσύρθηκε και αυτή το 2011. Αν συνεχιστεί η κρίση με τις ΗΠΑ με αφορμή τους S-400 αποτελούν τη μοναδική λύση για να εξοπλιστούν με μαχητικά αεροσκάφη τα δύο τουρκικά αεροπλανοφόρα που ναυπηγούνται, το Anadolu και το Thras. Τα συγκεκριμένα μαχητικά υπολείπονται σαφώς του F-35B και σε καμία περίπτωση δε μπορούν να αντιπαρατεθούν στα ελληνικά μαχητικά F-16 και Mirage 2000, ωστόσο θα αποτελούσαν μια αξιόλογη δύναμη ειδικά σε αποστολές προσβολής των σκαφών επιφανείας του ελληνικού στόλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου