Παραβάν
Σε
συνέντευξη Τύπου την περασμένη Κυριακή, ο Ντ. Τραμπ ανέφερε πως
σκοπεύει να κλείσει συμφωνία με την «ExxonMobil» ή κάποιον άλλο
αμερικανικό πετρελαϊκό κολοσσό, για τη διαχείριση των πετρελαιοπηγών της
ανατολικής Συρίας, όπου ακόμα παραμένουν στρατεύματα των ΗΠΑ, «ώστε να
μοιράσει τον πλούτο». Ο εκπρόσωπος ενός μεγάλου ενεργειακού fund
σιγόνταρε τον αμερικανικό σχεδιασμό, λέγοντας ότι «ο έλεγχος της
εκμετάλλευσης των πετρελαιοπηγών και του σκληρού συναλλάγματος που
γεννούν από πλευράς των ΗΠΑ, θα τους δώσει σημαντική επιρροή στη
διαμόρφωση του μέλλοντος της Συρίας». Την εκτίμηση αυτή επιβεβαίωσε και
ένας εκ των συμβούλων της κυβέρνησης Τραμπ για θέματα εθνικής ασφάλειας,
υποστηρίζοντας ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να έχει λόγο όσον αφορά τα έσοδα
από τις πωλήσεις αργού πετρελαίου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ΗΠΑ
ανακοινώνουν ότι σκοπεύουν να κρατήσουν σε «ομηρία» τις συριακές
πετρελαιοπηγές για να τις αξιοποιήσουν ως «άσο» απέναντι στους
ανταγωνιστές τους, στο επικίνδυνο «πόκερ» που παίζεται στην περιοχή.
Τώρα λοιπόν που έφυγε από μπροστά το παραβάν του «πολέμου ενάντια στην
τρομοκρατία» και της υπεράσπισης τάχα «της ελευθερίας και της
δημοκρατίας», εμφανίζεται απροκάλυπτα το επίδικο των ιμπεριαλιστικών
επεμβάσεων, των ανταγωνισμών και των συγκρούσεων στη Συρία. Κι αυτό δεν
είναι άλλο από το διαμοιρασμό σφαιρών επιρροής, πηγών και δρόμων της
Ενέργειας, που για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται ότι είναι στρωμένοι με
το αίμα των λαών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου