Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ «ΕΦ.ΣΥΝ.»
Η
στάση του Θάνου Μικρούτσικου απέναντι στην αρρώστια του ήταν πραγματικά
γενναία. Ρεαλιστής ώς την τελευταία στιγμή -άλλωστε ήταν και
μαθηματικός- και έχοντας πλήρη συνείδηση της κατάστασής του, δεν
στρογγύλεψε ποτέ τα λόγια του, ούτε τις ώρες που θα ήταν αναμενόμενο και
λογικό για έναν άνθρωπο στη θέση του να λυγίσει, να αναρωτηθεί γιατί
συνέβη κάτι τέτοιο σε αυτόν.
Σε μία από τις συνεντεύξεις του στην εφημερίδα μας είχε αναφερθεί στο αιώνιο ερώτημα για το τι υπάρχει μετά τον θάνατο. «Η ζωή μας είναι εδώ και καταλήγει εδώ» είχε πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Ηταν μια φράση που όταν λέγεται συνειδητά αποκαλύπτει τεράστια εσωτερική δύναμη, καθώς απελευθερώνει τους ανθρώπους που πιστεύουν πως δεν υπάρχει το «μετά». Ηταν λόγια που θυμίζουν τον Επίκουρο, τον αρχαίο φιλόσοφό μας, ο οποίος χαρακτήριζε τον θάνατο ένα «τίποτα», επειδή «όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς».
Ομολογουμένως η αποδοχή μιας τέτοιας κατάστασης χαρακτηρίζει μόνο τους ανθρώπους που χόρτασαν και γιόρτασαν τη ζωή τους, αξιοποιώντας τις περισσότερες στιγμές της για να δημιουργήσουν, να αγαπήσουν, να πονέσουν, με απλά λόγια να ζήσουν. Να ζήσουν αληθινά και όχι μέσα σε ψευδαισθήσεις, κυνηγώντας χίμαιρες.
Η ζωή και το έργο του Θάνου Μικρούτσικου αποδεικνύουν την αλήθεια των παραπάνω. «Πώς να έχω απωθημένα στη ζωή; Πέρασαν σε τρεις γενιές τα τραγούδια μου» είχε πει μιλώντας στην «Εφ.Συν.», αποκαλύπτοντας έτσι την ισορροπία του ανθρώπου και του καλλιτέχνη.
Ο πόνος και η θλίψη ωστόσο είναι κι αυτά ανθρώπινα συναισθήματα. Μοιραία ένας ολόκληρος κόσμος που μεγάλωσε, έζησε και τραγούδησε με τον Θάνο Μικρούτσικο συγκλονίστηκε με την είδηση του χαμού του από το βράδυ του Σαββάτου και το δείχνει με κάθε τρόπο.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ασχολήθηκαν αποκλειστικά με τον θάνατό του, με τους χρήστες να ανεβάζουν τραγούδια του συνοδευόμενα από λόγια αποχαιρετισμού. Και βέβαια στη συνείδηση όλων ο Θάνος Μικρούτσικος παραμένει αθάνατος μέσα από την τέχνη του. Είναι αυτό που εύστοχα έχει γράψει ο Αμερικανός ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Ιρβιν Γιάλομ για τους ανθρώπους-«δίνες», των οποίων η αύρα μένει ζωντανή ακόμα και όταν εκείνοι φύγουν.
Γενναίος ώς το τέλος
Σε μία από τις συνεντεύξεις του στην εφημερίδα μας είχε αναφερθεί στο αιώνιο ερώτημα για το τι υπάρχει μετά τον θάνατο. «Η ζωή μας είναι εδώ και καταλήγει εδώ» είχε πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Ηταν μια φράση που όταν λέγεται συνειδητά αποκαλύπτει τεράστια εσωτερική δύναμη, καθώς απελευθερώνει τους ανθρώπους που πιστεύουν πως δεν υπάρχει το «μετά». Ηταν λόγια που θυμίζουν τον Επίκουρο, τον αρχαίο φιλόσοφό μας, ο οποίος χαρακτήριζε τον θάνατο ένα «τίποτα», επειδή «όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς».
Ομολογουμένως η αποδοχή μιας τέτοιας κατάστασης χαρακτηρίζει μόνο τους ανθρώπους που χόρτασαν και γιόρτασαν τη ζωή τους, αξιοποιώντας τις περισσότερες στιγμές της για να δημιουργήσουν, να αγαπήσουν, να πονέσουν, με απλά λόγια να ζήσουν. Να ζήσουν αληθινά και όχι μέσα σε ψευδαισθήσεις, κυνηγώντας χίμαιρες.
Η ζωή και το έργο του Θάνου Μικρούτσικου αποδεικνύουν την αλήθεια των παραπάνω. «Πώς να έχω απωθημένα στη ζωή; Πέρασαν σε τρεις γενιές τα τραγούδια μου» είχε πει μιλώντας στην «Εφ.Συν.», αποκαλύπτοντας έτσι την ισορροπία του ανθρώπου και του καλλιτέχνη.
Ο πόνος και η θλίψη ωστόσο είναι κι αυτά ανθρώπινα συναισθήματα. Μοιραία ένας ολόκληρος κόσμος που μεγάλωσε, έζησε και τραγούδησε με τον Θάνο Μικρούτσικο συγκλονίστηκε με την είδηση του χαμού του από το βράδυ του Σαββάτου και το δείχνει με κάθε τρόπο.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ασχολήθηκαν αποκλειστικά με τον θάνατό του, με τους χρήστες να ανεβάζουν τραγούδια του συνοδευόμενα από λόγια αποχαιρετισμού. Και βέβαια στη συνείδηση όλων ο Θάνος Μικρούτσικος παραμένει αθάνατος μέσα από την τέχνη του. Είναι αυτό που εύστοχα έχει γράψει ο Αμερικανός ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Ιρβιν Γιάλομ για τους ανθρώπους-«δίνες», των οποίων η αύρα μένει ζωντανή ακόμα και όταν εκείνοι φύγουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου