Οσο ξετυλίγονται και αποσαφηνίζονται οι λεπτομέρειες του κυβερνητικού σχεδιασμού για την οικονομία, στον απόηχο των εξαγγελιών του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, τόσο ξεκαθαρίζει η ιδεολογική και ταξική συνέπεια της πολιτικής της κυβέρνησης. Παρά τις γκάφες και τις ασυναρτησίες, ο σκληρός πυρήνας των μέτρων της «κραυγάζει» την πρόθεσή της να εξυπηρετήσει μεγάλα συμφέροντα, την κορυφή της εγχώριας κοινωνικής πυραμίδας.
Η πρωθυπουργική εξαγγελία για αύξηση του αφορολόγητου ορίου των γονικών παροχών στις 800.000 ευρώ ανά γονέα και ανά τέκνο αρχικά προκάλεσε εντύπωση, στη συνέχεια απορία. Η πιο προσεκτική ανάγνωσή της, ωστόσο, αποκάλυψε ότι ήταν ένα μέτρο το οποίο ουδόλως αφορούσε την τεράστια πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, που έχει περιουσιακά στοιχεία πολύ χαμηλότερης αξίας.
Αφορούσε τα πολύ εύπορα στρώματα, τους κατόχους μεγάλης ακίνητης περιουσίας που έχουν την ευκαιρία να τη μεταβιβάσουν στα παιδιά ή στα εγγόνια τους χωρίς κόστος. Μιλώντας ειδικά για την ακίνητη περιουσία, το μέτρο δεν αφορά πάνω από 15.000 οικογένειες που έχουν τέτοιας αξίας ακριβά ακίνητα.
Καθώς όμως αποσαφηνίζεται ότι το γενναιόδωρο αφορολόγητο όριο των γονικών παροχών αφορά και κάθε είδους κινητή περιουσία, όπως οι καταθέσεις, τα ομόλογα, οι μετοχές, τα μερίδια σε κάθε μορφής επιχειρήσεις, φωτίζεται ένα πολύ βαθύτερο κοινωνικό σχέδιο της κυβέρνησης: να διευκολύνει το πέρασμα της επιχειρηματικής βάσης της χώρας, των κατά κανόνα οικογενειακών μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων, στην επόμενη γενιά μετόχων και ιδιοκτητών.
Η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση της οικονομίας συντελέστηκε στη διάρκεια της μνημονιακής δεκαετίας. Παλιά τζάκια της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας καταβαραθρώθηκαν και ό,τι απέμεινε από την παραγωγική βάση τους πέρασε σε ξένα χέρια, σε επενδυτικά κεφάλαια ή στις τράπεζες.
Οι επιχειρήσεις που επιβίωσαν από τη «δημιουργική καταστροφή» της προηγούμενης δεκαετίας, εφόσον βγουν σώες από την πανδημία, έχουν την ευκαιρία του μετασχηματισμού τους στην εποχή που προσδιορίζεται ως «ψηφιακή» και «πράσινη». Αυτός ο μετασχηματισμός απαιτεί, μεταξύ άλλων, το πέρασμα της διαχείρισής τους στην επόμενη, νέα γενιά ιδιοκτητών και μεγαλομετόχων, που κατά τεκμήριο έχουν τις ανάλογες δεξιότητες και την ανάλογη ιδεολογική ορμή.
Πρακτικά, η απογείωση του αφορολογήτου των γονικών παροχών δίνει τη δυνατότητα να μεταβιβαστούν οικογενειακές επιχειρήσεις και εταιρικά μερίδια πολλών εκατομμυρίων φτηνά ή εντελώς δωρεάν στους βλαστούς των «παλιών τζακιών». Είναι μια χαρακτηριστική εκδήλωση της αφοσίωσης, έως και τρυφερότητας, αυτής της κυβέρνησης στους προνομιούχους της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου