Στο σημείο «μηδέν» βρίσκεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας, καθώς η πανδημία επελαύνει και τα νοσοκομεία δέχονται μεγάλη πίεση από διασωληνωμένους και εισαγωγές. «Κερασάκι στην τούρτα» αποτελεί η αναστολή εργασίας χιλιάδων εργαζομένων, οι οποίοι δεν έχουν εμβολιαστεί.
Τα κενά που δημιουργήθηκαν την 1η Σεπτεμβρίου δυσχεραίνουν την κατάσταση και ο τομέας της δημόσιας Υγείας βρίσκεται μπροστά σε δύο αρνητικές συνέπειες: την κατάρρευση των μονάδων Υγείας, με δραματικά αποτελέσματα για τους ασθενείς, και την εμπλοκή των ιδιωτών.
Μάλιστα, τα κενά που δημιουργεί η τιμωρητική τακτική της κυβέρνησης απλώνονται σε όλη την επικράτεια. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η ΑΥΓΗ ως προς τον απόλυτο αριθμό των ανεμβολίαστων υγειονομικών, αλλά και τα ποσοστά σε επιμέρους νοσοκομεία.
Πέρα από την Αττική, όπου βρίσκονται περίπου οι μισοί μη εμβολιασμένοι, μεγάλο πρόβλημα επικρατεί και στην υπόλοιπη χώρα, αν σκεφτούμε την αναλογικότητα του πληθυσμού. Πάντως, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι τα στοιχεία που παρουσιάζουμε δεν είναι τα συνολικά και γι’ αυτό υπάρχει συγκεκριμένος λόγος.
Μπάχαλο στις ΥΠΕ
Πέρα από την 1η Υγειονομική Περιφέρεια, που ενημέρωσε ότι 3.900 εργαζόμενοι θα μπουν σε αναστολή, στις υπόλοιπες ΥΠΕ δεν υπήρχε σαφής εικόνα για τον αριθμό των ανεμβολίαστων υγειονομικών. Μάλιστα καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας δεν υπήρξε ενημέρωση, παρά την επικοινωνία που επιδιώξαμε. Συνεπώς τα στοιχεία προέρχονται από πληροφορίες που συλλέξαμε από κατά τόπους σωματεία εργαζομένων και διοικήσεις.
Άρα στην πραγματικότητα η εικόνα που διαμορφώνεται είναι ότι π.χ. στην Κρήτη οι μη εμβολιασμένοι υγειονομικοί είναι τουλάχιστον 446. Οι αριθμοί δηλαδή αποτελούν το «πάτωμα» και πάνε μόνο προς τα πάνω.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, γίνεται εμφανές το μέγεθος του προβλήματος, το οποίο δεν λύνεται με κινήσεις εντυπωσιασμού από τον Θ. Πλεύρη. Τέτοια ήταν η δήλωσή του ότι όσοι εμβολιαστούν θα επιστρέψουν στην εργασία τους, παρά τα περί του αντιθέτου λεχθέντα από τους Γ. Οικονόμου και Β. Κοντοζαμάνη. Δεν λύνονται, επίσης, ούτε με το διάπλατο άνοιγμα στον ιδιωτικό τομέα.
Πρόσω ολοταχώς στην αγκαλιά των κλινικαρχών
Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να ενισχύσει το ΕΣΥ -θα μπορούσε να το είχε κάνει μέσα στον ενάμιση χρόνο πανδημίας- ο δρόμος στον οποίο βαδίζουν τα νοσοκομεία έχει περιορισμένες δυνατότητες.
Συγκεκριμένα αυτό που προβλέπεται είναι η πρόσληψη προσωπικού με τρίμηνες συμβάσεις, οι συγχωνεύσεις / μετακινήσεις και η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα. Κάποιος, λοιπόν, μπορεί να σκεφτεί ότι ο ιδιωτικός τομέας αποτελεί την έσχατη λύση. Κι όμως, με τον τρόπο που διαχειρίζεται η κυβέρνηση την πανδημία αποτελεί μονόδρομο.
Οι τρίμηνες συμβάσεις είναι ουσιαστικά ένα αντικίνητρο για τους υγειονομικούς. Κατά καιρούς πολλοί υγειονομικοί έχουν επισημάνει ότι κανένας γιατρός δεν θα θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο για τόσο μικρό χρονικό διάστημα και με τους μισθούς που επικρατούν. Είναι εξάλλου σίγουρο ότι αυτές οι προσλήψεις δεν θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα.
Δεύτερον, οι συγχωνεύσεις κλινικών και οι μετακινήσεις προσωπικού θα εξουθενώσουν τους ήδη κουρασμένους υγειονομικούς -οι οποίοι ανακλήθηκαν από τις άδειές τους- και θα δημιουργήσουν ξανά σύστημα μίας νόσου.
Αναπόφευκτα οδηγούμαστε στην εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα. Ενός τομέα που δεν έχει την εξειδίκευση να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της πανδημίας, ενώ δεν έχει και τη βούληση να συμβάλει στη μάχη κατά του κορωνοϊού, όπως έχει αποδείξει και στο παρελθόν. Γι’ αυτό και η εμπλοκή του θα γίνει για τη λοιπή νοσηρότητα.
Είναι μία κατάσταση win - win για την κυβέρνηση, καθώς από τη μία εφαρμόζεται το σχέδιο που έχει κάνει γνωστό ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κάνοντας ταυτόχρονα τα χατίρια των κλινικαρχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου