ΕΥΡΩΠΗ
Ο δεύτερος ακέραιος χειμώνας σε... καθεστώς πανδημίας πλησιάζει, με το φάσμα ενός νέου υγειονομικού εφιάλτη να πλανάται και πάλι απειλητικά πάνω από την Ευρώπη. Τα δυτικά κράτη της παρακολουθούν με δέος την κατάσταση να ξεφεύγει εκ νέου στην -ταχύτατα εμβολιασμένη αρχικά- Βρετανία, με ραγδαίο πολλαπλασιασμό κρουσμάτων (άνω των 52.000 ημερησίως), θανάτων και νοσηλειών, τρέμοντας ότι θα ξανάρθει κι η δική τους σειρά. Στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, βέβαια, τα πράγματα πάνε ήδη κατά διαόλου, κυρίως λόγω της τραγικά χαμηλής εμβολιαστικής κάλυψης, ειδικά σε Βουλγαρία και Ρουμανία (κάτω από 35% του πληθυσμού), με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία να πνίγονται από τσουνάμι νέων εισαγωγών.
Ο έντονος εμβολιαστικός σκεπτικισμός που επικρατεί σε αυτά τα δύο κράτη-μέλη της Ε.Ε. οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στο έλλειμμα εμπιστοσύνης στις Αρχές αλλά και στην αθρόα παραπληροφόρηση και συνωμοσιολογία. Ταυτόχρονα ενισχύεται κι από τη συνειδητοποίηση -που γίνεται βολικό άλλοθι- ότι και οι εμβολιασμένοι κολλάνε. Οι ΜΕΘ, όμως, είναι πλημμυρισμένες σχεδόν αποκλειστικά με ανεμβολίαστους. Στη Βουλγαρία έχει ανοσοποιηθεί μόλις το 25% των ενηλίκων, όταν το αντίστοιχο ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Μάλτα ξεπερνά το 90%.
Σοβαρό πρόβλημα ανεξέλεγκτης αύξησης μολύνσεων αντιμετωπίζουν ξανά Τσεχία, Σλοβακία και Πολωνία, με την τελευταία μάλιστα να εμφανίζει τα χαμηλότερα ποσοστά ανοσοποίησης στα κεντρικά της χώρας, που αποτελούν προπύργιο του υπερσυντηρητικού/εθνικιστικού κυβερνώντος κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη. Αντί, ωστόσο, να προσπαθήσει να πείσει τον κόσμο να τρέξει να εμβολιαστεί, η πολωνική κυβέρνηση δωρίζει ή, ακόμα χειρότερα, πουλάει τις δόσεις εμβολίων που περισσεύουν, σύμφωνα τουλάχιστον με ρεπορτάζ του πρακτορείου Reuters.
Προσπαθώντας να προλάβει τα χειρότερα, από την άλλη, η Λετονία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που ξαναμπήκε σε εθνικό λοκντάουν, παρά το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος μιας τέτοιας απόφασης. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης από πολλά ευρωπαϊκά κράτη σε σχέση με την «καταστροφική μυωπία» που επικρατεί στη Βρετανία, όπως σχολίαζε τις προάλλες η γαλλική εφημερίδα L’ Express, αναφερόμενη στην αλαζονική (και πιθανότατα εκ νέου φονική) επιμονή του Μπόρις Τζόνσον να ποντάρει αφενός στα εμβόλια κι αφετέρου στην ατομική ευθύνη, καθώς αρνείται την επαναφορά έστω κάποιων μίνιμουμ μέτρων προστασίας. Η πανηγυρική άρση τους στην Αγγλία, στις 19 Ιουλίου, βαφτίστηκε λαϊκιστικά από την κυβέρνησή του «Μέρα Ελευθερίας».
Αντίθετα, αρκετές χώρες της Ε.Ε. έχουν διατηρήσει ορισμένα αναγκαία μέτρα (υποχρεωτική χρήση μάσκας, εμβολιαστικά πάσα, περιορισμούς στις συναθροίσεις, τηλεργασία), την ώρα που κράτη σαν τη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία έχουν ξεκινήσει παράλληλα, από το καλοκαίρι, τον έγκαιρο εμβολιασμό ανηλίκων. Κι έτσι τώρα βλέπουν μεν τις μολύνσεις να αυξάνονται, σε διαχειρίσιμα όμως επίπεδα.
Τα φίδια έχουν αρχίσει να ζώνουν χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και το Βέλγιο, όπου το νέο πανδημικό κύμα είναι πρακτικά γεγονός, όπως κι η διατήρηση ή επαναφορά κάποιων μέτρων προστασίας. «Η κατάσταση έχει ξεσκεπάσει μια σκληρή πραγματικότητα για το Ηνωμένο Βασίλειο και τον υπόλοιπο κόσμο: ο εμβολιασμός δεν αποτελεί μαγικό ραβδί», αφού είναι σαφές πλέον από απτά παραδείγματα ότι πρέπει να συνδυάζεται ταυτόχρονα με μέτρα προστασίας, σχολίαζε το Politico.
Εξηγούσε μάλιστα πως οι Βρετανοί πληρώνουν τώρα τόσο το τίμημα της «ελευθερίας», της χαλαρότητας και του εφησυχασμού τους, λόγω των άρρητων και συχνά αντιφατικών μηνυμάτων που στέλνει η ανέμελη κυβερνητική διαχείριση, όσο και το τίμημα της καθυστερημένης σεπτεμβριανής έναρξης στη χορήγηση ενισχυτικών δόσεων σε ομάδες υψηλού κινδύνου και στον εμβολιασμό των παιδιών, που μολύνονται τώρα κατά ριπάς, διασπείροντας περαιτέρω τον ιό. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως έχουν παρέλθει σχεδόν δέκα μήνες από την εντυπωσιακή έναρξη της -βαλτωμένης πια- εμβολιαστικής εκστρατείας στη Βρετανία. Κι όσο περνάει ο καιρός, η φθίνουσα ανοσία που μας παρέχουν τα εμβόλια όλο και επιβεβαιώνεται, καθιστώντας απαραίτητη την τρίτη δόση σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Κοινώς, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου