Κάποιες «άγιες οικογένειες» στις οποίες οι ανέμελα πολυάσχολοι γονείς αδιαφορούν για τα παιδιά τους και καμαρώνουν για τις «μαγκιές» τους, αλλά όταν ξεσηκωθεί η γειτονιά έρχονται να τα επιπλήξουν δημόσια θυμίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την Αττική Οδό.
Η κοινοπραξία που ανέλαβε την κατασκευή και λειτουργία ενός κλειστού αυτοκινητόδρομου μέσα στην πόλη πριν από 25 χρόνια υπεδείχθη ως υπαίτιος για όλα τα κακά που συνέβησαν με την κακοκαιρία από τις πρώτες ώρες την περασμένη Δευτέρα – κυρίως δε εκείνα τα κακά που έπληξαν το κύρος της κυβέρνησης.
Η σύμβαση με την Αττική Οδό κυρώθηκε με τον νόμο 2445 από τη Βουλή τον Δεκέμβριο του 1996, φορτωμένη με τις υπογραφές υπουργών που δεν βρίσκονται πλέον στο προσκήνιο, όπως ο Κώστας Λαλιώτης, και κατασκευαστών εκ των οποίων κάποιοι ήταν ήδη διάσημοι, άλλοι έγιναν στη συνέχεια με διάφορες αφορμές ή εξαφανίστηκαν από το εμφανές στερέωμα (Μπόμπολας, Αλαμανής, Μπατατούδης, Σαραντόπουλος, Αρφάνης, Καλλιτσάντσης κ.ά.).
Η σύμβαση χαρακτηρίστηκε λεόντειος υπέρ των εργολάβων από την Εισαγγελία που τη διερεύνησε την εποχή των «νταβατζήδων». Αλλοι τη χαρακτηρίζουν μια από τις πρώτες «δειλές» δοκιμές νεοφιλελεύθερης διαχείρισης του δημόσιου πλούτου από ιδιώτες. Για τους επενδυτές, διέθετε εγγυημένα έσοδα και δάνεια χωρίς να τους θέτει ακριβή όρια για το κόστος συντήρησης και λειτουργίας που θα μπορούσαν να εμφανίζουν.
Τα χρόνια πέρασαν, η Αττική Οδός προβαλλόταν πάντα ως το «διαμάντι του στέμματος» των Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα και ο πλέον ασφαλής αυτοκινητόδρομος. Εμελλε αυτή ακριβώς η φήμη να γυρίσει μπούμερανγκ στην κρίση της περασμένης Δευτέρας. Τώρα η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει να βρει τον νέο παραχωρησιούχο που θα την αναλάβει από το 2024. Χωρίς όμως να έχει βρει τρόπο να ασκεί ουσιαστικό έλεγχο στην ιδιωτική διαχείριση ενός δημόσιου αγαθού, όπως φάνηκε πρόσφατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου