Από την Orla Guerin
BBC News, Donbas, Ουκρανία
Οι πρώτες γραμμές της Ανατολικής Ουκρανίας είναι γεμάτες χιόνι και τα μεγάλα όπλα είναι σε μεγάλο βαθμό αθόρυβα. Αλλά οι ελεύθεροι σκοπευτές είναι στριμωγμένοι σε αυτή τη χειμερινή λευκή ερημιά. Τα ουκρανικά στρατεύματα που ξεχνούν να μείνουν χαμηλά στα χαρακώματα του τύπου του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου κινδυνεύουν με σφαίρα στο κεφάλι.
Η σύγκρουση εδώ έχει παγώσει από το 2014, όταν αυτονομιστές, με την υποστήριξη της Μόσχας, κατέλαβαν τμήματα της περιοχής του Ντονμπάς. Τουλάχιστον 13.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, τόσο μαχητές όσο και άμαχοι. Τώρα οι δυτικοί ηγέτες προειδοποιούν για κάτι πολύ χειρότερο - μια πλήρους κλίμακας ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Εάν έρθει, το ανατολικό μέτωπο θα ήταν ένα εύκολο μέρος για να ξεκινήσετε, με τους φιλορώσους αντάρτες εδώ να ανοίγουν το δρόμο.
Η Μαρία προσπαθούσε να μην αγχώνεται για όλα αυτά. Ο 26χρονος Ουκρανός στρατιώτης, ομιλητικός και ανάλαφρος, βρισκόταν στην τάφρο της, οπλισμένη με καλάσνικοφ και τέλειο μανικιούρ. Είναι μέλος της 56ης ταξιαρχίας πεζικού της Ουκρανίας. (Ο στρατός μας ζήτησε να μείνουμε στο μικρό της όνομα, για να αποτρέψουμε το τρολάρισμα στα social media.)
«Προσπαθώ να αποφεύγω την πολιτική και να μην βλέπω τηλεόραση, προσπαθώ να μην ανησυχώ πολύ», είπε η Μαρία. "Αλλά είμαστε έτοιμοι. Κάναμε πολλές προπονήσεις. Καταλαβαίνω ότι δεν θα είναι σαν προπόνηση, θα είναι δύσκολο για όλους. Αλλά το ηθικό μας είναι υψηλό και στεκόμαστε στο ύψος μας".
Η Μαρία έχει μια ομάδα αδερφών. Δύο υπηρέτησαν στην εθνική φρουρά της Ουκρανίας. Ο μικρότερος αδερφός της θα κατευθυνθεί σύντομα στην πρώτη γραμμή, ως πυροβολητής τανκ. Πίσω στο σπίτι οι συνταξιούχοι γονείς της φροντίζουν τον τετράχρονο γιο της.
«Ήταν πολύ δύσκολο να τον αφήσω», είπε. "Αλλά από όταν ήμουν έξι χρονών το όνειρό μου ήταν να πάω στο στρατό. Δεν πίστευα ότι θα κατέληγα στην πρώτη γραμμή, αλλά δεν μετανιώνω που είμαι εδώ". Εκεί κοντά, ένας από τους αδερφούς της στα χέρια έκοψε ξύλα με ένα τσεκούρι. Το κρύο είναι μια συνεχής απειλή, όπως οι αυτονομιστές περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά.
Η Μαρία περπάτησε μέσα από μια γέφυρα τούνελ μέχρι το σπίτι της μακριά από το σπίτι της, μια κουκέτα κάτω από το έδαφος. Στους λασπότοιχους ήταν κολλημένες παιδικές ζωγραφιές με έντονα χρώματα. «Αυτά προέρχονται από διαφορετικά σχολεία, για να ευχαριστήσω», είπε. «Βοηθά να τονώσουμε το ηθικό μας».
Ο πόλεμος της Μαρίας αφορά το μέλλον της πατρίδας της, αλλά μπορεί να διακυβεύονται πολύ περισσότερα από τη μοίρα της Ουκρανίας. Η Ρωσία χαράζει γραμμές μάχης σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο. Το ζήτημα τώρα είναι η μελλοντική μορφή του ΝΑΤΟ και η καθιερωμένη τάξη ασφαλείας στην Ευρώπη.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν έχει προειδοποιήσει για μια «ευδιάκριτη πιθανότητα» η Ρωσία να εισβάλει τον Φεβρουάριο και με αυτόν τον τρόπο «να αλλάξει τον κόσμο». Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον, επικαλέστηκε τη φρίκη της Τσετσενίας και της Βοσνίας. Αλλά η αυξανόμενη διεθνής ανησυχία έρχεται σε αντίθεση με αυτό που ακούτε από ορισμένους Ουκρανούς.
«Δεν πιστεύω ότι θα έρθουν οι Ρώσοι», είπε μια κοινωνική λειτουργός στα ανατολικά, που δεν ήθελε να χρησιμοποιήσουμε το όνομά της. "Πιστεύω στα μάτια και στα αυτιά μου. Είναι στην πραγματικότητα πιο ήσυχο εδώ τώρα από τον περασμένο μήνα. Αυτός είναι απλώς ένας πόλεμος πληροφοριών." Αυτό το ρεφρέν με το «τίποτα για να δεις-εδώ» επαναλαμβάνεται τακτικά από τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky.
Αλλά κάποιοι εδώ φοβούνται. «Κάθε φορά που ακούω έναν θόρυβο η καρδιά μου χτυπάει δυνατά», είπε η Ludmilla Momot, μια 64χρονη προγιαγιά με ένα μπροστινό δόντι με χρυσή άκρη. Η Momot ξέρει πολύ καλά τι μπορεί να κάνει η Μόσχα και οι σύμμαχοί της. Το επί 30 χρόνια σπίτι της, στο χωριό Nevilske, καταστράφηκε τον περασμένο Νοέμβριο από αυτονομιστές βομβαρδισμούς. Επέστρεψε στο Nevilske, τώρα μια πόλη-φάντασμα, για να μας δείξει τα συντρίμμια.
«Αυτή είναι μια πληγή που θα κρατήσει για το υπόλοιπο της ζωής μου», είπε μέσα σε δάκρυα, ρίχνοντας μια ματιά στην ανοιχτή τρύπα όπου ήταν η εξώπορτά της. "Έπρεπε να συρθώ πάνω από τα ερείπια με το νυχτικό μου. Τα πόδια μου ήταν ματωμένα. Είναι ο όγδοος χρόνος του πολέμου, πόσο καιρό μπορεί να συνεχιστεί η ταλαιπωρία μας;"
Ρώτησα τη συνταξιούχο υπηρέτρια γάλακτος αν θα ήθελε να πει κάτι στον Πρόεδρο Πούτιν. «Κάντε ειρήνη», είπε. "Καταλήξτε σε συμφωνία. Είστε όλοι ενήλικες, μορφωμένοι άνθρωποι. Κάντε ειρήνη ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ζήσουν ελεύθερα, χωρίς δάκρυα και βάσανα".
Στη σύγχρονη εκδοχή του πολέμου και της ειρήνης, το τελικό παιχνίδι του Ρώσου ηγέτη παραμένει ασαφές. Έχει συγκεντρώσει περίπου 100.000 στρατιώτες κατά μήκος των ουκρανικών συνόρων για να αναγκάσει παραχωρήσεις από το ΝΑΤΟ -για τις οποίες διαβάστε τις Ηνωμένες Πολιτείες- ή για να καταλάβει άλλο ένα κομμάτι της χώρας;
Ένα πιθανό σενάριο είναι μια περιορισμένη εισβολή, με δυνάμεις να στέλνονται μόνο στην Ανατολική Ουκρανία. Το Κρεμλίνο πιθανότατα θα προσπαθήσει να τους παρουσιάσει ως «ειρηνευτές», προστατεύοντας τους κατόχους ρωσικών διαβατηρίων. Η Μόσχα είναι απασχολημένη με την έκδοση εκατοντάδων χιλιάδων διαβατηρίων σε εδάφη που ελέγχονται από τους αυτονομιστές.
Τα ουκρανικά στρατεύματα επιμένουν ότι εάν έρθουν οι Ρώσοι, δεν θα είναι τόσο εύκολο όσο η προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας το 2014. «Είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι αυτή τη φορά», είπε ο Αλιονά, ένας στρατιώτης που σταθμεύει στην Ανατολή. "Αμφιβάλλω ότι οι Ρώσοι θα εισβάλουν. Θέλουν να δημιουργήσουν πανικό και να το χρησιμοποιήσουν ως μοχλό", είπε.
Ακόμα κι αν δεν υπάρξει χερσαία εισβολή -και η Μόσχα επιμένει ότι δεν θα υπάρξει- έχει ήδη γίνει ζημιά. Η διεθνής χορωδία ανησυχίας για μια πιθανή εισβολή αποσταθεροποιεί αυτό το τεράστιο έθνος με δυτική όψη.
Ο Πρόεδρος Πούτιν έχει ήδη πετύχει μια νίκη, χωρίς να πυροβολήσει ούτε μια βολή, αποδυναμώνοντας το γειτονικό κράτος που ποθεί και αναγκάζοντας τη διεθνή κοινότητα να κολλάει σε κάθε του λέξη.
Αλλά πολλοί δυτικοί ηγέτες φοβούνται ότι δεν θα είναι ικανοποιημένος με αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου