6 Ιανουαρίου 2022
ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ, 6 Ιανουαρίου (Reuters) - Ο ένας κουνάει μια βαριοπούλα και ο άλλος έναν λοστό, τα δίδυμα αδέρφια Στίβεν και Μπράιαν Κρίγκερ χαμογελούν καθώς κονιορτοποιούν με τη σειρά τους ένα Peugeot 106 που έχει βαμμένο με σπρέι τις λέξεις "F*** COVID".
Συμμετέχουν στο «CarSmash», ένα ολλανδικό έργο που στοχεύει να παρέχει στους ντόπιους που είναι εγκλωβισμένοι με τρόπους απελευθέρωσης του θυμού και της απογοήτευσης που έχουν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας που εισέρχεται τώρα στον τρίτο χρόνο.
Τα ολλανδικά μπαρ, εστιατόρια και τα περισσότερα καταστήματα έχουν κλείσει από τα μέσα Δεκεμβρίου, όταν τέθηκαν σε ισχύ οι περιορισμοί ότι η κυβέρνηση - που αγωνίζεται να περιορίσει αριθμούς ρεκόρ κρουσμάτων κορωνοϊού - δεν πρόκειται να επανεξεταστεί μέχρι τις 14 Ιανουαρίου.
«Δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε αυτές τις μέρες», είπε ο Μπράιαν. "Δεν μπορούμε να δουλέψουμε γιατί, έχουμε ένα μπαρ και είμαστε κλειστοί. Έτσι σκεφτήκαμε να αφήσουμε λίγη από αυτή την απογοήτευση να πάει και να σπάσουμε ένα αυτοκίνητο."
Ο Merlijn Boshuizen, ο οποίος τρέχει το "CarSmash" από μια αυλή σπαστών στο Vijfhuizen κοντά στο Άμστερνταμ, λέει ότι οι πελάτες ξεκινούν ζωγραφίζοντας με σπρέι "τι υπάρχει στη ζωή τους" στο επιλεγμένο όχημα.
«Τη στιγμή που αρχίζουν να καταστρέφουν το αυτοκίνητο, τους ζητάμε να κλείσουν τα μάτια τους, να νιώσουν τα πόδια τους στο πάτωμα, να νιώσουν τη δύναμη, κάθε φλέβα στο σώμα σας, να νιώσουν τι κάνετε και με αυτόν τον τρόπο να προσπαθήσουν να βγαίνει από τη ζωή σου».
Λίγα μίλια προς τα νότια στη Χάγη, η φωνητική προπονήτρια Julie Scott τρέχει το "Screech at the Beach", ένα σχέδιο με παρόμοιους στόχους που ανέπτυξε ενώ αναζητούσε "κάτι φυσικό και κάτι για να απελευθερώσει λίγη από την ένταση" που δημιουργείται επειδή δεν ήταν ικανός να εργαστεί σε εσωτερικούς χώρους.
Αντιμετωπίζοντας τον άνεμο δίπλα-δίπλα με την Τζούλι καθώς έφευγε από τη θάλασσα, η πελάτισσα Rozemarijn Kardijk πήδηξε πάνω-κάτω φωνάζοντας μέχρι που της έτρεξε η ανάσα ενώ προσπαθούσε να καταπνίξει ένα γέλιο.
"Μπορείς απλά - Ουάα! Αφήστε τον εαυτό σας να φύγει", είπε η Rozemarijn, γραμματέας διοίκησης που ελπίζει να μάθει να μιλάει με περισσότερη εμπιστοσύνη στην επαγγελματική της ζωή.
"Δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι άλλα πράγματα, είναι η ευρύτητα της παραλίας και της θάλασσας... Η φωνή σου περνάει πάνω από τη θάλασσα και δεν επιστρέφει σε σένα. Είναι μια αίσθηση ελευθερίας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου