Δεκαπέντε χρόνια περίμενε ο Χρήστος Χρονόπουλος την τελεσίδικη καταδίκη των δύο αστυνομικών που το βράδυ της 22ας Μαΐου 2007 τον βασάνισαν στο Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας και τον ανάγκασαν σε ισόβια παραλυσία. Η πρώτη δίκη έγινε το 2015, όταν ο αξιωματικός υπηρεσίας Αριστείδης Κόκκινος και ο φρουρός κρατητηρίων Νίκος Σουτόγλου καταδικάστηκαν σε φυλάκιση οκτώ ετών με αναστολή.
Ασκησαν έφεση, η δευτεροβάθμια δίκη ξεκίνησε πριν από επτά μήνες και χθες το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας επικύρωσε την καταδίκη τους. Η απόφαση πάρθηκε κατά πλειοψηφία (4-3) και στους καταδικασθέντες αναγνωρίστηκαν δύο ελαφρυντικά (του σύννομου βίου και της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς), με αποτέλεσμα να τους επιβληθεί ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή.
Ηταν από τις λίγες φορές που δεν βρισκόταν στη δικαστική αίθουσα ο 48χρονος -σήμερα- Χρήστος, ο οποίος είναι καταδικασμένος να μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Τα χτυπήματα των αστυνομικών τού προκάλεσαν αμετάστρεπτη εγκεφαλική βλάβη: μιλάει με μεγάλη δυσκολία, δεν βλέπει από το ένα μάτι, έχει ακράτεια και δεν είναι πλέον αυτοεξυπηρετούμενος. Η αδελφή του πατέρα του, Τρισεύγενη Χρονοπούλου, τον φροντίζει στο σπίτι της στην Πάτρα, ενώ τα άλλα δύο αδέλφια του πατέρα του κίνησαν γη και ουρανό για να εντοπιστούν οι δράστες και να λογοδοτήσουν στα ποινικά δικαστήρια.
Οπως δέχτηκαν οι δικαστές, ο Χρήστος προσήχθη αρτιμελής και πλήρως λειτουργικός στο Α.Τ. Καλλιθέας επειδή «παρενοχλούσε» θαμώνες γειτονικής καφετέριας. Δύο ώρες αργότερα κλήθηκε το ΕΚΑΒ, τον παρέλαβε σε κωματώδη κατάσταση και τον μετέφερε στο Θριάσιο Νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί βαρύτατη κρανιοεγκεφαλική κάκωση και έφερε μώλωπες και σημάδια κακοποίησης στη δεξιά πλευρά του σώματός του. Υποβλήθηκε σε πολύωρο χειρουργείο, νοσηλεύτηκε τρεις μήνες σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και έξι μήνες σε κέντρο αποκατάστασης. Η κακοποίηση προκάλεσε μόνιμη ολική κινητική αναπηρία, η οποία διαρκεί μέχρι σήμερα.
Κατά την ακροαματική διαδικασία οι δικηγόροι Νίκος Κωνσταντόπουλος και Θεόδωρος Μαντάς ανέδειξαν κάθε πτυχή της παράνομης συμπεριφοράς των αστυνομικών και την επιχείρηση συγκάλυψής της από τον τότε διοικητή του Α.Τ. Καλλιθέας, Βάιο Μπαρμπαρούση. «Η απόφαση του Εφετείου είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία των ποινικών δικαστηρίων στην Ελλάδα τιμωρήθηκε το κακούργημα 137Α, σύμφωνα με το οποίο τιμωρείται υπάλληλος (αστυνομικός, στρατιωτικός κ.λπ.) που ασκεί βασανιστήρια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του», τόνισε ο Θ. Μαντάς στην «Εφ.Συν.».
Σύμφωνα με την Πρωτοβουλία Ψ για ένα Πολύμορφο Κίνημα για την Ψυχική Υγεία, «στο πρόσωπο του Χρήστου καθρεφτίζεται η εν γένει αντιμετώπιση, από τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς, των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία ή/και με πολλαπλές ταυτότητες, που πυροδοτούν στους “κανονικούς” πολίτες και αστυνομικούς το μίσος, την οργή και τον στιγματισμό. Ενα αντιφατικό κράτος που καλείται να σε προστατεύσει αλλά σε αφήνει και ανάπηρο, παραβιάζοντας βασικά δικαιώματα ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Ενα κράτος που βάζει τη σφραγίδα της κουλτούρας της καταστολής και όχι της κουλτούρας του ανθρωπισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου