.
Εμείς είμαστε ανέκαθεν υπέρ της λειτουργίας όλων των ναυπηγείων της χώρας – ενώ από την πρώτη στιγμή αναφερόμαστε στο ναυτιλιακό σύμπλεγμα, στη σημασία της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και στη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας που είναι τα ναυπηγεία, έχοντας αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος του προγράμματος μας. Ασφαλώς πρέπει να λειτουργήσουν, ενώ η Ελλάδα έχει πολλές δυνατότητες – μεταξύ άλλων τη ναυτιλία που είναι το νούμερο ένα στον πλανήτη, παρά το μικρό πληθυσμιακά μέγεθος της χώρας μας. Εν τούτοις, δεν μπορούμε να λειτουργούμε με ευχολόγια – θυμίζοντας πως ο υπουργός ανάπτυξης υποσχόταν τη λειτουργία της ΕΒΖ, λέγοντας τότε πως είχε βρει επενδυτή. Αργότερα όμως δήλωσε πως δεν ήταν εφικτό – επειδή ο επενδυτής είχε μαύρες επιταγές και δεν μπορούσε να βρει κορόιδα να την πουλήσει. Κάτι ανάλογο λοιπόν δεν πρέπει να συμβεί με τα ναυπηγεία μας – τα οποία είναι σε θέση όχι μόνο να επισκευάζουν πλοία αλλά, επί πλέον, να κατασκευάζουν μηχανήματα.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει στην ουσία, με τα άρθρα 1 έως 4, τη σύμβαση παραχώρησης χωρίς αντίτιμο των Ναυπηγείων Ελευσίνας – κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθεί εξυγίανση, αφού οι υποχρεώσεις μένουν, αν και διαγράφεται μεγάλο μέρος τους.
Το «αντίτιμο» είναι η λειτουργία και η μελλοντικές εργασίες του ναυπηγείου, οι οποίες όμως εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτές που θα δοθούν από το πολεμικό μας ναυτικό – οπότε ο επενδυτής προσφέρει τη διοίκηση και τις όποιες πρόσθετες εργασίες που δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί.
Υπέρ του επενδυτή μπορεί να θεωρηθεί η μέχρι σήμερα λειτουργία των μικρότερων ναυπηγείων της Σύρου – όπου επίσης υπήρξε μεγάλη διαγραφή υποχρεώσεων.
Στα υπόλοιπα άρθρα, από το 5 έως το 12, υπάρχουν διάφορες διατάξεις, όπως για τα εξής:
(α) για τη δημιουργία κοινόχρηστων έργων υποδομής παραθεριστικού-τουριστικού χωριού εκτός σχεδίων πόλεως,
(β) για την υποχρέωση δημοσίευσης οικονομικών καταστάσεων μικρών εταιριών,
(γ) για την κατάργηση των ενδιάμεσων εκπτώσεων και για τη ρύθμιση των υποχρεώσεων της εταιρίας «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» – η οποία λειτουργεί το καζίνο της Πάρνηθας και έχει κόστος για το Δημόσιο, όπως αναφέρεται, χωρίς όμως να ποσοτικοποιείται από το ΓΛΚ,
(δ) για την ακύρωση τουριστικών αγορών, καθώς επίσης
(ε) για την έρευνα.
Τέλος, τα άρθρα 13-17 αφορούν κάποιες ρυθμιστικές διατάξεις για το επάγγελμα του Εσωτερικού Ελέγχου – κάτι που φυσικά υπάρχει ήδη αλλά συμπληρώνεται, όπως για παράδειγμα με το μητρώο εσωτερικών ελεγκτών, με κανόνες εσωτερικού ελέγχου και με κώδικα δεοντολογίας.
Σχετικά τώρα με το μέρος που αφορά τα ναυπηγεία της Ελευσίνας, εμείς είμαστε ανέκαθεν υπέρ της λειτουργίας όλων των ναυπηγείων της χώρας – ενώ από την πρώτη στιγμή αναφερόμαστε στο ναυτιλιακό σύμπλεγμα, στη σημασία της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και στη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας που είναι τα ναυπηγεία, έχοντας αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος του προγράμματος μας.
Ασφαλώς πρέπει να λειτουργήσουν, ενώ η Ελλάδα έχει πολλές δυνατότητες – μεταξύ άλλων τη ναυτιλία που είναι το νούμερο ένα στον πλανήτη, παρά το μικρό πληθυσμιακά μέγεθος της χώρας μας.
Εν τούτοις, δεν μπορούμε να λειτουργούμε με ευχολόγια – θυμίζοντας πως ο υπουργός ανάπτυξης υποσχόταν τη λειτουργία της ΕΒΖ, λέγοντας τότε πως είχε βρει επενδυτή.
Αργότερα όμως δήλωσε πως δεν ήταν εφικτό – επειδή ο επενδυτής είχε μαύρες επιταγές και δεν μπορούσε να βρει κορόιδα να την πουλήσει.
Κάτι ανάλογο λοιπόν δεν πρέπει να συμβεί με τα ναυπηγεία μας – τα οποία είναι σε θέση όχι μόνο να επισκευάζουν πλοία αλλά, επί πλέον, να κατασκευάζουν μηχανήματα.
Ως εκ τούτου το σημαντικότερο είναι να υπάρχει επενδυτής, να έχει αποδεδειγμένα χρήματα, να γνωρίζει τη δουλειά, να είναι σε θέση να προσελκύει πελάτες, καθώς επίσης να είναι σωστός απέναντι στους εργαζομένους – οι οποίοι αποτελούν κεφάλαιο για τον κλάδο και τη χώρα, με δεδομένη την τεχνογνωσία τους. Διαφορετικά θα φύγουν σε άλλες χώρες και αυτοί – όπως πολύ εύκολα γίνεται με τα ναυπηγεία της Τουρκίας απέναντι.
Εάν τα έχει εξασφαλίσει όλα αυτά ο υπουργός, τότε θα υπερψηφίσουμε το νομοσχέδιο του – εάν όχι, πολύ φοβόμαστε ότι θα μπλέξει τόσο ο ίδιος, όσο και η χώρα μας.
Εν πρώτοις πάντως θα καταθέσουμε στα πρακτικά το επενδυτικό πλάνο των ναυπηγείων, έτσι όπως δημοσιεύθηκε στον Τύπο, για να το επιβεβαιώσει ο υπουργός – επί πλέον μία επιστολή του Συνδυασμού εργαζομένων με ημερομηνία 14.07.22, μία σχετική ερώτηση του προέδρου της ΕΛ από τις 30.06.22 που δεν απαντήθηκε, μία επιστολή του Σωματείου εργαζομένων από τις 21.06.22, μία δεύτερη με την ίδια ημερομηνία και μία τελευταία του Συνδυασμού εργαζομένων από τις 20.06.22.
Εν προκειμένω, ο υπουργός θα πρέπει να πάρει θέση σε όλα όσα θα καταθέσουμε και τα οποία δεν υπάρχει λόγος να επαναλάβουμε – έστω στη διάρκεια των επομένων επιτροπών.
Για ενημέρωση του, είχαμε μία συνάντηση εδώ στη Βουλή με τον επενδυτή, μαζί το χρηματοπιστωτικό του σύμβουλο και ένα στέλεχος της ΕΥ, όπου μας παρέδωσε το επιχειρηματικό σχέδιο του για την Ελευσίνα – επειδή όμως αναγράφει επάνω «Άκρως Απόρρητο», δεν μπορούμε να το καταθέσουμε, ούτε το έχουμε δείξει πουθενά.
Συνεχίζοντας, τα 166 σχόλια στη διαβούλευση εξπρές, αποτελούν έναν σημαντικό αριθμό – σημειώνοντας πως δεν είναι σωστό ο υπουργός που δεν έχει να παρουσιάσει τίμημα, εξασφάλιση λειτουργίας και επενδύσεις, να υπόσχεται διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
Πόσο μάλλον χωρίς να γνωρίζουμε τους όρους και χωρίς να εξασφαλίζονται τα οφειλόμενα – ούτε βέβαια να υπόσχεται 1.400 νέες θέσεις εργασίας, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά, χωρίς να συγκεκριμενοποιεί από πού ακριβώς θα προέλθουν.
Επιγραμματικά τώρα στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, ιδρύθηκαν το 1962 και μπορούν να εξυπηρετήσουν πολλούς τύπους σκαφών – όπως μεγάλα πλοία χύδην φορτίου έως 276 μέτρα, πλατφόρμες εξόρυξης και στρατιωτικά σκάφη, αποβατικά και ταχύπλοα. Επίσης βιομηχανικές κατασκευές, όπως οι σιδηροδρομικές.
Το 1997 αποκτήθηκαν από το ναυπηγείο Νεώριο Σύρος του ομίλου Ταβουλάρη – μετά από ένα διάστημα που είχαν οδηγηθεί στον εφοπλιστή Περατικό.
Ευρίσκονται στον κόλπο της Ελευσίνας και διαθέτουν τρεις πλωτές δεξαμενές – όπου μπορούν να κατασκευαστούν και να επισκευαστούν εμπορικά πλοία των 120.000 τόνων, καθώς επίσης να γίνουν ναυπηγήσεις πολεμικών πλοίων, έως το μέγεθος Κορβέτας.
Απασχολούν περίπου 615 εργαζομένους – με στοιχεία του ισολογισμού που βρήκαμε, της 31ης 12 του 2017.
Η δυνατότητα επισκευών (δεξαμενισμού) είναι κατά μέσον όρο 120 πλοία ετησίως – ενώ μπορούν να κατασκευάσουν πλοία μήκους έως 200 μέτρα και, με σχετική επέκταση, είναι δυνατή η κατασκευή μεγαλύτερων πλοίων. Έχουν κατασκευάσει τελευταία τα εξής:
(α) Το επιβατηγό ακτοπλοΐας ΝΗΣΟΣ ΧΙΟΣ το 2007
(β) Το Δέλτα Βερενίκη – μια εξειδικευμένη τριγωνική αυτοπροωθούμενη πλατφόρμα
(γ) Δύο ταχύπλοα σκάφη δίωξης λαθρεμπορίου 24 τόνων από αλουμίνιο και
(δ) δύο επιβατηγά οχηματαγωγά ανοιχτού τύπου για τη Βενεζουέλα (LA CARANTA και LA RESTINGA το 2009).
Έχουν ευρεία συνεργασία με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, όπου το 2003 κατασκευάστηκε το πλοίο υποστήριξης στόλου Προμηθέας – ενώ το 2001 κατασκευάστηκαν τρία αρματαγωγά πλοία, τύπου ΙΑΣΩΝ.
Σε εξέλιξη δε ευρίσκεται το πρόγραμμα κατασκευής πυραυλακάτων, σχεδιασμένων από τη Βρετανική Vosper Thorneycroft – όπου έχουν παραγγελθεί επτά σκάφη, είναι σημαντικό και έχουν καθυστερήσει.
Η διαδικασία πώλησης ξεκίνησε το 2018 με την αναζήτηση επενδυτή – όπου αρχικό ενδιαφέρον είχαν εκδηλώσει οι εξής τέσσερις επενδυτές, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά, εκ των οποίων οι δύο δεν ονομάζονταν:
(α) Η ιταλική Cantieri,
(β) Η ONEX Shipyards συμφερόντων του κ. Ξενοκώστα – ο οποίος είχε υποβάλει επίσης μία χαμηλή πρόταση για το Σκαραμαγκά,
(γ) Ένα σχήμα που συνδέεται με τα συμφέροντα ελληνικού ομίλου – ο οποίος δραστηριοποιείται στις αερομεταφορές και στην επίγεια εξυπηρέτησή τους,
(δ) Ένα σχήμα επενδυτικών κεφαλαίων που εκπροσωπούνταν από ελληνικό δικηγορικό γραφείο.
Στην αρχή η Αμερικανική πρεσβεία που εμπλεκόταν στα ναυπηγεία της Σύρου, ήταν ευνοϊκή ως προς την ΟΝΕΧ – κάτι που δεν βλέπουμε πια. Αλήθεια, έχει λάβει εγγυητικές επιστολές ο υπουργός, για να μην έχουμε επανάληψη της ιστορίας με την ΕΒΖ;
Σχετικά τώρα με τη σύμβαση, αρχικά πρέπει να επισημανθεί ότι, το τίμημα για τη μεταβίβαση του ενεργητικού, είναι η ανάληψη και η αποπληρωμή των υποχρεώσεων – δηλαδή, η δέσμευση πληρωμής των οφειλών της ΝΒΕΕ, της υπάρχουσας εταιρίας των Ναυπηγείων Ελευσίνας.
Επομένως, το ενεργητικό μεταβιβάζεται δωρεάν – ενώ θα αποπληρωθεί μέρος των οφειλών προς τους εργαζόμενους μέσω των μελλοντικών εργασιών που θα πάρει λογικά από το Δημόσιο, χωρίς να υπάρχει αναφορά σε ιδίους πόρους.
Επομένως οι εργαζόμενοι είναι όμηροι και θα υποχρεώνονται πιθανότατα να διαδηλώνουν, όπως συνέβη με την Eldorado Gold – για να διεκδικούν δεδουλευμένα και έργα.
Από εκεί και μετά δεν έχει κάποια ευθύνη για την ενδιάμεση περίοδο, έως τη μεταβίβαση. Επομένως αυτές οι υποχρεώσεις παραμένουν στην ΝΒΕΕ, ενώ ο «επενδυτής» θα διαχειρίζεται τα ναυπηγεία;
Όσο αφορά την «εξυγίανση», δηλαδή τη διαγραφή υποχρεώσεων τα εξής:
(1) Για οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, στον e-ΕΦΚΑ, η ΟΝΕΧ ELEFSIS SHIPYARDS αναλαμβάνει την αποπληρωμή μόνο της βασικής οφειλής, πλην τόκων και προσαυξήσεων που διαγράφονται κατά ποσοστό 100% – ενώ η υποχρέωση παραμένει στη NBEE και το ενδεχόμενο υπόλοιπο ικανοποιείται μέσω του προϊόντος ρευστοποίησης του μη μεταβιβαζόμενου ενεργητικού.
Η υποχρέωση παραμένει στην ΝΒΕΕ επίσης για οφειλές σε τράπεζες και λοιπούς πιστωτές – τους οποίους μόνο εξοφλεί η ONEX.
(2) Το ποσόν της μη διαγραφόμενης βασικής οφειλής προς το Δημόσιο, δηλαδή προς τα ασφαλιστικά ταμεία και οι φόροι, αποπληρώνεται σε 264 δόσεις – ενώ η πρώτη δόση θα καταβληθεί μετά από 3 έτη, από την ημερομηνία καταχώρισης στο Κτηματολόγιο.
(3) Οι υποχρεώσεις της ΝΒΕΕ προς τους εργαζομένους με ημερομηνία υπολογισμού την 30.09.2021 αναλαμβάνονται εξ ολοκλήρου από την ONEX ELEFSIS NAVAL. Όπως αναφέραμε όμως, εξασφαλίζονται από τα έργα που παίρνουν τα ναυπηγεία.
Αντίθετα, οι απαιτήσεις εργαζομένων που αφορούν, γεννήθηκαν ή σχετίζονται ενδεικτικά με μισθούς, δώρα που απορρέουν από τη σύμβαση για το χρονικό διάστημα από 30.09.2021 έως την Ημερομηνία Επικύρωσης, διαγράφονται ολοσχερώς.
(4) Οι εργαζόμενοι πρέπει επί πλέον να συμφωνήσουν με τη ΝΒΕΕ τη λύση και κατάργηση της μεταξύ τους εργασιακής σχέσης – αφού οι νέες εταιρείες δεν αποτελούν διάδοχο εργοδότη και προφανώς θα πρέπει να γίνουν νέες συμβάσεις, με άγνωστους όρους.
Επομένως, αυτό που λέει ο υπουργός ότι δεν χάνεται καμία θέση εργασίας δεν ισχύει – αφού εάν οι νέοι όροι εργασίας δεν είναι ικανοποιητικοί, δεν σημαίνει πως θα τους δεχθούν.
(5) Οι αποδοχές αποπληρώνονται από την ΟΝΕΧ ELEFSIS NAVAL εφάπαξ ή αναλογικά, με κριτήριο το είδος και το ύψος των συμβάσεων που θα της ανατεθούν από το Πολεμικό Ναυτικό.
(6) Οι υποχρεώσεις της ΝΒΕΕ προς την CEPAL που διαχειρίζεται τα κόκκινα δάνεια της Alpha Bank, αναλαμβάνονται από την ONEX ELEFSIS SHIPYARDS – ενώ αποπληρώνονται σε συνολικά τριάντα συνεχείς εξαμηνιαίες ισόποσες χρεολυτικές δόσεις μαζί με τόκο, κάτι που δεν γίνεται για τις οφειλές στο Δημόσιο.
Το ίδιο συμβαίνει με τις οφειλές προς την Εμπορική Διαχείρισης ΑΕ της Τράπεζας Επενδύσεων.
(7) Τμήμα υποχρεώσεων προς τους λοιπούς ανέγγυους πιστωτές, προς τους Οργανισμούς και τις Εταιρείες Κοινής Ωφέλειας και ΝΠΔΔ, μεταξύ των οποίων προς την Τεχνική Προστασίας Περιβάλλοντος ΑΕ αγνώστων λοιπών στοιχείων, αναλαμβάνεται από την ΟΝΕΧ ELEFSIS SHIPYARDS.
(8) Για την Ενδιάμεση Περίοδο, έως την Ημερομηνία Επικύρωσης, οι νέες εταιρείες δεν ευθύνονται για καμία οφειλή και παραμένουν στην ΝΒΕΕ.
(9) Επίσης, με την επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης αίρονται αυτοδικαίως τυχόν κατασχέσεις – επομένως μεταβιβάζονται χωρίς βάρη στις νέες εταιρείες.
Υπάρχει επίσης αίρεση για την έγκριση της συναλλαγής από την ΕΕ – με το άρθρο 2 παρ. 17. Έχει ρωτήσει στην ΕΕ ο Υπουργός;
Συμπερασματικά λοιπόν είναι μια πολύ άσχημη σύμβαση για τους εργαζόμενους – κάτι που δεν είναι δίκαιο, πόσο μάλλον αφού αυτοί διαθέτουν την τεχνογνωσία που χρειαζόμαστε!
Είναι επίσης κακή ως προς το δημόσιο που δεν εισπράττει τις απαιτήσεις του. Όμως, εάν δεχθούμε πώς όλα αυτά μπορούν να παραβλεφθούν στο όνομα της λειτουργίας των Ναυπηγείων και εάν σε αυτό δεν φέρει αντιρρήσεις η ΕΕ, είμαστε τουλάχιστον σίγουροι ότι θα λειτουργήσουν τα ναυπηγεία και θα εισπραχθούν οι υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους;
Πόσα έσοδα χρειάζεται ο επενδυτής για να μπορέσει να τα καταφέρει; Υπάρχει ανάλογο business plan; Προφανώς θα απαντήσει σε όλα αυτά ο υπουργός, αφού θα πρέπει να τα γνωρίζει.
Κλείνοντας, το ΓΛΚ δεν έχει υπολογίσει κόστος της σύμβασης – παρά το ότι θα υπάρχει από τη διαγραφή οφειλών και προστίμων, καθώς επίσης από την παραχώρηση του αιγιαλού και των εγκαταστάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου