Με δύο νέες αποφάσεις του ο Άρειος Πάγος απορρίπτει αγωγές ομολογιούχων που είχαν στραφεί κατά πιστωτικών ιδρυμάτων για τη «χασούρα» που είχαν με το γνωστό «κούρεμα» των ομολόγων που έγινε μέσω PSI.
Η μία απορριπτική απόφαση αφορά την περίπτωση ομολογιούχου που στράφηκε κατά πιστωτικού ιδρύματος, επειδή όπως υποστηρίζει δεν ενημερώθηκε για τους κινδύνους από την επένδυση σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, ενώ είχε δεχθεί συμβουλή να επενδύσει σε κρατικά ομόλογα. Ο Άρειος Πάγος στο σκεπτικό της 1024/2022 απόφασής του εξηγεί ότι «Η παράλειψη ενημέρωσης του πελάτη πιστωτικού ιδρύματος επενδυτή για κινδύνους από επένδυση σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία έγινε στις 11-3-2010, δεν συνδέεται με πρόσφορη αιτιώδη συνάφεια με τη ζημία που υπέστη ο επενδυτής λόγω της υποχρεωτικής βάσει του νόμου 4050/2012 και της ΠΥΣ 5/2012 αντικατάστασης των ομολόγων αυτών με άλλα μικρότερης αξίας και μεγαλύτερης διάρκειας. Η σχετική επενδυτική συμβουλή δεν ήταν κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας ικανή, ούτε μπορούσε αντικειμενικά και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων να επιφέρει το ζημιογόνο αποτέλεσμα, που επήλθε τον Φεβρουάριο του 2012, χωρίς τη μεσολάβηση της ανωτέρω νομοθετικής παρεμβάσεως και της βάσει αυτής εκδοθείσας Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου».
Όπως αναφέρει: «Αυτές αποτελούσαν περιστατικά κείμενα εκτός της συνηθισμένης και κανονικής πορείας των πραγμάτων ως γεγονότα εντελώς έκτακτα, εξαιρετικά, χωρίς ανάλογο μέχρι τότε προηγούμενο στην ελληνική έννομη τάξη. Για αυτό τον λόγο τα παραπάνω περιστατικά δεν μπορούσαν να προβλεφθούν κατά τον χρόνο της επενδυτικής συμβάσεως (11-3-2010) από τον μέσο λογικό, ευσυνείδητο και επιμελή άνθρωπο».
Συνεπώς, ο Άρειος Πάγος κρίνει ότι «το Εφετείο παραβίασε τις διατάξεις περί αδικοπραξιών (ΑΚ 914 επ.), του νόμου 3606/2007, αναφερόμενου στην παροχή επενδυτικών υπηρεσιών, και του νόμου 2251/1994 για την προστασία των καταναλωτών, δεχόμενο ευθύνη της τράπεζας για την κατά τα προαναφερόμενα συμβουλή επένδυσης του αναιρεσιβλήτου σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και αναγνωρίζοντας υποχρέωσή της να τον αποζημιώσει για τη ζημία που υπέστη από την επένδυσή του αυτή, όπως ζητούσε με την αγωγή του». Έτσι, αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση και παραπέμπει την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο Εφετείο.
Παράλληλα, με την 1319/2022 απόφασή του το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου σχετικά με PSI κρίνει ότι «δεν μπορεί βάσιμα να υποστηριχθεί ότι οι ζημιωθέντες από την διαδικασία του PSI επενδυτές έχουν αξιώσεις από την προς αυτούς πώληση των ομολόγων, διότι, ενόψει όλων των περιστάσεων δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι το πιστωτικό ίδρυμα, που διέθεσε το κρατικό ομόλογο περαιτέρω σε επενδυτή, υπέχει ευθύνη για τη μεταγενέστερη έλλειψη φερεγγυότητας του εκδότη Ελληνικού Δημοσίου και την, συνεπεία αυτής, μείωση της απαίτησης έναντι αυτού».
Όπως εξηγεί: «Η αγορά από τον αναιρεσείοντα ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου από την αναιρεσίβλητη τράπεζα στις 23-9-2009 πραγματοποιήθηκε βάσει απλής εκτέλεσης εντολής του και όχι στο πλαίσιο σύμβασης παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και η απομείωσή της ήταν αποκλειστικά αποτέλεσμα της εφαρμογής των αναγκαστικού χαρακτήρα διατάξεων του ν. 4050/2012 και των βάσει αυτών κυβερνητικών πράξεων».
Συνεπώς ο Άρειος Πάγος κρίνει ότι το Εφετείο, που δέχθηκε τα παραπάνω και απέρριψε την έφεση του αναιρεσείοντος κατά της απόφασης του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, το οποίο είχε απορρίψει την αγωγή του αναιρεσείοντος προς αποζημίωσή του από την αναιρεσίβλητη τράπεζα, δεν παραβίασε ευθέως ή εκ πλαγίου τις διατάξεις του ν. 3606/2007, τις περί αδικοπραξιών διατάξεις των άρθρων 914, 281, 288 ΑΚ, τις διατάξεις του ν. 2251/1994 "περί προστασίας των καταναλωτών", του ν. 2198/1994 και του άρθρου 824 ΑΚ. Έτσι, ο Άρειος Πάγος απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου