Τα λόγια είναι φτωχά μπροστά στις φωτογραφίες που αποτυπώνουν το μέγεθος της καταστροφής στο μεγαλύτερο εργοστάσιο ζάχαρης στην Ελλάδα. Η περηφάνια του μακεδονικού κάμπου από το 1962, η επένδυση του Κωνσταντίνου Καραμανλή που έστεκε όρθια 60 χρόνια και παραδόθηκε το 2019 από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στον Σερραίο «επενδυτή» -τι ιστορικός σαρκασμός, αλήθεια-, έτοιμη για παραγωγή χιλιάδων τόνων ζάχαρης, σήμερα δεν υπάρχει! Οπως δεν υπάρχει πλέον τευτλοκαλλιέργεια. Οπως τέσσερα χρόνια δεν έχει παραχθεί κόκκος ζάχαρης.
Οταν στις 2.2.2023 υπό τον πρωτοσέλιδο τίτλο «Οργανωμένο έγκλημα στη ζάχαρη» η «Εφ.Συν.» αποκάλυπτε τη μυστική επιχείρηση της Δίωξης Οργανωμένου Εγκλήματος στις εγκαταστάσεις στο Πλατύ και μεταφέραμε τις αδιάψευστες πληροφορίες για το πλιάτσικο στον εξοπλισμό, δεν φανταζόμασταν καν αυτό που οι φωτογραφίες καταδεικνύουν. Κι επειδή οι φωτογραφίες πολλές φορές «εξαπατούν», ερευνήσαμε τι ακριβώς απεικονίζουν. Oι πληροφορίες για τον σταθμό ηλεκτροπαραγωγής που αφανίστηκε κυριολεκτικά έδωσαν στην αποτυπωμένη καταστροφή βιβλικές διαστάσεις.
Αλλα δύο βασικά τμήματα του εργοστασίου, αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, που δεν υπάρχουν πια είναι το πλυντήριο τεύτλων και οι εκχυλίσεις. Οπως έχουμε εξηγήσει («Εφ.Συν.» 3.2.2023, «Κλαίνε οι τευτλοπαραγωγοί στην Κεντρική Μακεδονία»), οι εκχυλίσεις είναι το τμήμα εκείνο του εργοστασίου στο οποίο διαλύεται η ζάχαρη από τα τεύτλα σε ζεστό νερό, δημιουργώντας έτσι τον ακατέργαστο χυλό ο οποίος με περαιτέρω επεξεργασία θα μας δώσει την καθαρή ζάχαρη. Ηταν τεράστια συγκροτήματα ημερήσιας δυναμικότητας εκχύλισης 9.000 τόνων τεύτλων, εξ ολοκλήρου ανοξείδωτα, που αποτελούνταν από μηχανικό εξοπλισμό και πάρα πολλούς αυτοματισμούς. Η σημερινή τους θλιβερή κατάσταση απεικονίζεται στις αποκαλυπτικές φωτογραφίες. Η ζημία αποτιμάται και εδώ σε πολλά εκατομμύρια. Για σύγκριση παραθέτουμε και φωτογραφίες τής προ του 2019 κατάστασης. H σύγκριση μόνο δάκρυα προκαλεί
Αυτό που αποτυπώνει το σημερινό ρεπορτάζ δεν είναι άλλο από τη δραματικών και οδυνηρών για την εθνική οικονομία διαστάσεων διάψευση του κυβερνητικού αφηγήματος περί «επενδύσεων» και «ανάπτυξης» ή «ενδιαφέροντος» για τον πρωτογενή τομέα της χώρας.
Γνώστες κατασκευής βιομηχανικών εγκαταστάσεων ανάλογου μεγέθους είπαν στην «Εφ.Συν.» ότι το εργοστάσιο στο Πλατύ για να καταστεί ξανά ενεργό απαιτεί επένδυση 150 εκατομμυρίων. Τα λόγια περιττεύουν επίσης αν αναλογιστούμε ότι το Πλατύ –όπως και τα άλλα εργοστάσια της ΕΒΖ– βρέθηκαν στην κατάσταση αυτή για... δανειακή οφειλή στην Τράπεζα Πειραιώς 160 εκατομμύρια!
Τι έχουν να πουν οι υπουργοί Αδωνις Γεωργιάδης και Νίκος Παπαθανάσης που περιοδεύουν, όπως διαβάσαμε, ανά τη χώρα διαλαλώντας την... ανάπτυξη; Τι έχει να πει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης; Μήπως για ακόμη μία φορά μια τέτοια καταστροφή δεν ήταν σε γνώση του, αυτού που κατά τα άλλα «τα πάνθ' ορά και ακούει»; Τι έχει να πει ο υφυπουργός Οικονομικών Απόστολος Βεσυρόπουλος που κατάγεται και από την Ημαθία και πριν από λίγες μέρες κόμπαζε ότι ξανανοίγει στη Νάουσα τη Σχολή Αστυφυλάκων;
Και δυστυχώς αυτά δεν είναι τα μόνα κακά νέα. Πριν από μόλις μία εβδομάδα έγινε γνωστό ότι η τιμή της ζάχαρης έχει ανέλθει σε υψηλό 11 ετών (!) με τα συμβόλαια ακατέργαστης ζάχαρης να εκτοξεύονται στα 24 σεντ ανά λίβρα, ενώ η ζήτηση ανεβαίνει και η παραγωγή πέφτει παγκοσμίως λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών για τις καλλιέργειες.
Οσο αδαής και να είναι κάποιος, μπορεί εύκολα να φανταστεί πού πρόκειται να φτάσει η τιμή της ζάχαρης στη χώρα μας, η οποία είναι πλέον αναγκασμένη να εισάγει όλη τη ζάχαρη που καταναλώνει και υπολογίζεται πρόχειρα σε 250.000 τόνους. Χαράς ευαγγέλια για τους μετρημένους στα δάχτυλα ενός χεριού εισαγωγείς (ανάμεσά τους και ο «επενδυτής» της Ν.Δ.).
Εσχατο αλλά όχι τελευταίο. Πληροφορίες επιμένουν ότι μετά την έγκληση της διοίκησης της ΕΒΖ και την έφοδο της Δίωξης Οργανωμένου Εγκλήματος στο Πλατύ, η Τράπεζα Κεντρικής Μακεδονίας (Σερρών, όπως είναι γνωστή και φήμες τη θέλουν διαρκώς να εξαγοράζεται από άλλη τράπεζα), η οποία ήταν ο πρώτος εκμισθωτής των εργοστασίων στο Πλατύ και στις Σέρρες, μαζί και η διοίκηση της ΕΒΖ προχώρησαν σε πράξη έξωσης του υπενοικιαστή «επενδυτή» Χρήστου Καραθανάση.
Είναι εντυπωσιακό πως, ενώ στις Σέρρες οι φήμες σέρνονται, στον τοπικό Τύπο ούτε επιβεβαιώθηκαν ποτέ ούτε διαψεύστηκαν οι σχετικές πληροφορίες. Γενικώς υπάρχει μια σιωπή κι όλοι κάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτα για το έγκλημα, λες και δεν οφείλουν να δώσουν δημοσίως εξηγήσεις, τις οποίες θα έπρεπε να είχαν δώσει από καιρό. Κι αυτό διότι ίσως δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η ΕΒΖ είναι δημόσια περιουσία και όχι ιδιωτική επιχείρηση.
Πρώην εργαζόμενοι υποστηρίζουν παράλληλα ότι υπήρχαν ανταλλακτικά πολλών εκατομμυρίων μέσα στις αποθήκες. Μπορεί κάποιος να μας διαβεβαιώσει ότι δεν έκαναν φτερά; Οτιδήποτε έμοιαζε με χάλυβα φαίνεται να έχει «εξαερωθεί». Η συνολική καταστροφή αποτιμάται πάνω από 150 εκατομμύρια. Αυτοί που προκάλεσαν με τέτοιον τρόπο αυτή την καταστροφή και όσοι τους κάλυπταν επί τρία χρόνια κάτι πρέπει να πουν, να εξηγήσουν. Αλλά επί τρία χρόνια αναζητείται και δεν έχει βρεθεί ακόμη ο λειτουργός που θα ζητήσει ευθύνες από τη διοίκηση της ΕΒΖ, την Τράπεζα Πειραιώς, τη Συνεταιριστική Τράπεζα που δείχνουν ότι εκπλήσσονται και ότι δεν ήξεραν τι συμβαίνει.
Και τι να πούμε για τους τοπικούς άρχοντες της Ημαθίας, τους ίδιους τους αγρότες, τους πρώην εργαζομένους και τους κάτοικους της περιοχής οι οποίοι δεν αντιδρούν (πλην ελαχίστων που είχαν εισπράξει και... προειδοποιήσεις) και δεν μιλούν γι' αυτά που γίνονται μπροστά τους! Και φυσικά, αφού αυτοί δεν νοιάζονται για τον τόπο τους, γιατί να νοιαστούν οι άλλοι από την Αθήνα;
Το πλέον παράξενο είναι ότι και τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι αράδες, έφταναν πληροφορίες που επιμένουν ότι η καταστροφή συνεχίζεται σαν να μη συνέβη τίποτα. Τίποτα πια δεν μας εκπλήσσει εδώ που φτάσαμε (θα γράφαμε για την ανάγκη να γίνει κάποιος έλεγχος, αλλά δεν περισσεύουν αστυνομικοί από τα Πανεπιστήμια και δεν βγήκε ακόμη η νέα φουρνιά αστυφυλάκων από τη διπλανή Νάουσα. Ας τους πάνε για μάθημα στο Πλατύ και όχι στις λαϊκές αγορές όπου γιαγιάδες πουλάνε τερλίκια χωρίς τιμολόγια).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου