Στις εκλογές, μια απερχόμενη κυβέρνηση κρίνεται –ή πρέπει να κρίνεται– όχι μόνο για όσα υπόσχεται να κάνει αν επανεκλεγεί αλλά κυρίως για όσα έπραξε όσο κυβερνούσε. Για την ακρίβεια, η αξιοπιστία των όσων υπόσχεται αξιολογείται με βάση τα πεπραγμένα της.
Αυτό τον κανόνα αξιολόγησης η κυβέρνηση Μητσοτάκη –που κλίνει σε όλες τις πτώσεις την αξιολόγηση όταν αφορά άλλους– τον αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, υπόσχονται ότι θα κάνουν όσα δεν έκαναν, καλλιεργούν συστηματικά ανέξοδες προσδοκίες στο εκλογικό σώμα και, φυσικά, δεν κάνουν την παραμικρή νύξη για τις ανοικτές πληγές που έχουν αφήσει στην ελληνική κοινωνία, στους θεσμούς και στη δημοκρατία.
Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και ο κυβερνητικός μηχανισμός προπαγάνδας έχουν εξαφανίσει από τη δημόσια συζήτηση το σκάνδαλο των υποκλοπών, την τραγωδία των Τεμπών, τη διαχείριση της πανδημίας, το «κουκούλωμα» του σκανδάλου της Novartis και του σκανδάλου της greek mafia, την περιστολή του δικαιώματος στη διαμαρτυρία (διαδηλώσεις, απεργίες), την κατάργηση του ασύλου, την έκρηξη της εγκληματικότητας κ.ά. Τι πιο χαρακτηριστικό από το γεγονός ότι από τη χθεσινή κατάθεση - καταπέλτη της παρακολουθούμενης Αρτεμης Σίφορντ στην επιτροπή PEGA του Ευρωκοινοβουλίου δεν πέρασε ούτε αράδα στα συστημικά ΜΜΕ.
Για τον κυβερνητικό προεκλογικό λόγο, όλα αυτά είναι σαν να μη συνέβησαν ποτέ. Για τον πρωθυπουργό και το κόμμα του, ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζεται ως ο λαός των λωτοφάγων, όπου τον λωτό της αμνησίας τον σερβίρει καθημερινά ένα σύστημα παραπληροφόρησης, έτοιμο να κάνει τον μεγαλύτερο θόρυβο για τα δευτερεύοντα και τα ασήμαντα που ευνοούν την κυβέρνηση, αρκεί να εξαφανιστούν τα φλέγοντα και τα σημαντικά που δεν τη βολεύουν.
Πρόκειται για μια συστηματική προσπάθεια διαμόρφωσης στρεβλών και ψευδών συνειδήσεων, που μόνο σε αυταρχικά καθεστώτα συναντιέται. Οταν, για παράδειγμα, ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών και αποκαλύφθηκε πως το Μαξίμου και η ΕΥΠ παρακολουθούσαν τους πάντες, για την κυβερνητική προπαγάνδα κορυφαίο ζήτημα ήταν η παρακολούθηση Πιτσιόρλα. Και όταν η τραγωδία των Τεμπών βύθισε στο πένθος τη χώρα, τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ δεν αναζητούσαν τον κ. Καραμανλή να δώσει εξηγήσεις, αλλά τον... Χρ. Σπίρτζη.
Ολο αυτό λέγεται εκφασισμός στην ενημέρωση. Και δεν πρέπει να επιτραπεί να κυριαρχήσει. Η κυβέρνηση πρέπει να λογοδοτήσει με βάση τα πραγματικά δεδομένα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να την υποχρεώσουν να λογοδοτήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου