Η ανατομία ενός απεχθούς θριάμβου

 

ΕΦ.ΣΥΝ.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε, ως συλλογικότητα συντελεστών της «Εφημερίδας των Συντακτών», ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης μας έχει προκαλέσει σοκ ανάλογο με αυτό που έχει προκαλέσει σε χιλιάδες προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες.

Μας έχει προκαλέσει έκπληξη και σοκ το γεγονός ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών που ομολόγησε δημόσια, έστω και εκ παραδρομής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το έγκλημα των Τεμπών που έχει βυθίσει στο πένθος δεκάδες οικογένειες και έβγαλε στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες νέους, το μεγάλο πλιάτσικο εις βάρος του δημόσιου χρήματος, δε μέτρησαν ως κριτήρια για μια τεράστια μερίδα πολιτών.

Δυσκολευόμαστε να εξηγήσουμε γιατί τα ζητήματα της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της ελευθερίας του Τύπου, που έχουν δεχθεί συντριπτικά πλήγματα από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη και έχουν διασύρει διεθνώς τη χώρα, δεν αξιολογούνται από τους ψηφοφόρους που, αντίθετα από τα λογικώς αναμενόμενα, επιβράβευσαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τους αντιδημοκρατικούς άθλους της.

Ωστόσο, δουλειά της δημοσιογραφίας και των ΜΜΕ δεν είναι να δηλώνουν την αμηχανία τους μπροστά στα δεδομένα και τις εξελίξεις, αλλά να τις ακτινογραφούν και να προσπαθούν να τις ερμηνεύσουν. Ως «ΕφΣυν», δεν έχουμε κρύψει τη θέση και τη στάση μας απέναντι σε αυτό που αποκλήθηκε «σύστημα Μητσοτάκη». Δε θα υποκριθούμε τώρα ότι «δεν τρέχει τίποτα». Και δε θα υποκλιθούμε στον κίνδυνο «ορμπανοποίησης» της πολιτικής ζωής της χώρας.

Προφανώς, η επιρροή του μηχανισμού που έστησε το σύστημα Μητσοτάκη, με την ορατή υποστήριξη των φιλικών του ΜΜΕ, ήταν πολύ πιο ισχυρή από όσο μπορούσαμε να ανιχνεύσουμε, όχι μόνο εμείς, αλλά ακόμη και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων. Αλλά πολύ περισσότερο από τους ορατούς μηχανισμούς προπαγάνδας και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, φαίνεται ότι έπαιξαν ρόλο οι μηχανισμοί και οι ροές του χρήματος. Του δημόσιου χρήματος, ευρωπαϊκού και εγχώριου, γύρω από το οποίο διαμορφώνονται κέρδη, προσδοκίες, κοινωνικές συμμαχίες και ροπές εκμαυλισμού κοινωνικών στρωμάτων, που φύσει και θέσει θα έπρεπε να είναι απέναντι στη δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Είναι προφανές ότι αυτούς τους αόρατους μηχανισμούς και τις δυναμικές τους, κάθε άλλο παρά είχε αντιληφθεί και πάρει υπόψη ο ΣΥΡΙΖΑ και όλη η Αριστερά που αθροιστικά είχε μια από τις χειρότερες επιδόσεις της τελευταίας δεκαετίας.