Γεγονός πρώτο. Είναι ντροπή για την Ελλάδα ο δρόμος Πατρών - Πύργου με τους δεκάδες νεκρούς και τραυματίες κάθε χρόνο. Είναι επίσης ντροπή που ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς τόπους της χώρας, η αρχαία Ολυμπία, είναι «όμηρος» αυτής της κατάστασης.
Γεγονός δεύτερο. Η νέα εθνική οδός, έπειτα από απίστευτες καθυστερήσεις, έχει αρχίσει να φτιάχνεται. Προφανώς και για την κατασκευή της χρειάζονται υλικά. Ένα απ’ αυτά είναι το χαλίκι που βρίσκεται σε λατομεία, σαν αυτό που παρουσιάζουμε στο σημερινό μας πρώτο θέμα. Με πρόφαση ότι το έργο είναι «εθνικής σημασίας» -πράγμα που κανείς δεν αμφισβητεί-, μια τεχνική εταιρεία-κολοσσός υποβάλλει μια πρόταση στον Δήμο Πύργου, προκειμένου να εκμεταλλευτεί τους χιλιάδες τόνους χαλικιού που βρίσκονται στο λατομείο που διαχειρίζεται ο τελευταίος. Η τιμή προσφοράς, ωστόσο, είναι εξαιρετικά χαμηλότερη από εκείνη που αγοράζουν το χαλίκι άλλες εργολαβικές εταιρείες. Την εταιρεία δεν την απασχολεί αυτό, θέλει να κάνει τη δουλειά της με τους δικούς της όρους και το καταφέρνει. Την ίδια ώρα, ο δήμος, μέσω της δημοτικής επιχείρησης που διαχειρίζεται το λατομείο, φαίνεται πως βγαίνει ζημιωμένος από τη σύμβαση, καθώς καλείται να δώσει όλο του σχεδόν το απόθεμα σε τιμή που δεν καλύπτει τα έξοδά του και κυρίως το ενοίκιο που καλείται να πληρώνει κάθε χρόνο στο κράτος. Ας μη μιλήσουμε και για το τελευταίο γρανάζι αυτής της ιστορίας, το χωριό στο οποίο βρίσκεται το λατομείο και βιώνει όλη την περιβαλλοντική επιβάρυνση, χωρίς να παίρνει τίποτα απ’ αυτή την ιστορία.
Αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο ο δήμος υπέγραψε αυτή την αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση. Μια εξήγηση δίνει ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου που μιλάει στην εφημερίδα μας: «Για να εξυπηρετηθούν οι προεκλογικές ανάγκες του δημάρχου», λέει, συνδέοντας αυτή την εξήγηση με το γεγονός ότι η εν λόγω τεχνική εταιρεία έχει άμεση σχέση με συγγενικό πρόσωπο κορυφαίου υπουργού.
Γεγονός τρίτο. Το είδαμε να συμβαίνει στις Σκουριές, το είδαμε να συμβαίνει σε κυκλαδίτικες παραλίες, το βλέπουμε τώρα και στο μικρό χωριό της Ηλείας. Την αθρόα εκμετάλλευση κάθε φυσικού πόρου μέσω συμβάσεων που εξυπηρετούν ισχυρά συμφέροντα και που τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, ο μοναδικός χαμένος είναι ο τόπος -και οι άνθρωποί του. Ας μπει κάποτε ένα τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου