Από τα pass στην... γκρίνια και τους κόφτες
Εικόνα, αδυναμίας, σύγχυσης και απώλειας ελέγχου των εξελίξεων, αδυναμίας να δοθούν ουσιαστικές λύσεις και γενικευμένης «γκρίνιας» για την κατανομή των βαρών και των ευθυνών διαμορφώνεται στο ζήτημα του νέου κύματος ανατιμήσεων που διογκώνεται. Το τέλος της περιόδου της δημοσιονομικής «ευελιξίας» με τη δημιουργία δημοσιονομικών ελλειμμάτων, τις επιδοτήσεις και τα κάθε είδους pass και η ακολουθία των κρίσιμων αξιολογήσεων του ελληνικού αξιόχρεου από τους οίκους αξιολόγησης διαμορφώνουν συνθήκες εγκλωβισμού για την κυβέρνηση, η οποία κινείται ανάμεσα σε Συμπληγάδες.
Η βασική πηγή ανησυχίας είναι ότι εμπεδώνεται όλο και περισσότερο η πεποίθηση -και μάλιστα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς- πως το νέο κύμα ανατιμήσεων δεν είναι παροδικό αλλά αποκτά χαρακτηριστικά νέου κύκλου πληθωριστικών πιέσεων. Με τους διάφορους «κόφτες» στα περιθώρια κέρδους σε ομάδες καταναλωτικών προϊόντων, που ανακοινώνει η κυβέρνηση, γίνεται φανερό ότι συμμερίζεται και η ίδια αυτή την εκτίμηση.
Η άμεση συνέπεια είναι ότι η κυβέρνηση αισθάνεται την προφανή ανάγκη να αντιμετωπίσει κάπως την κατάσταση – πολλώ δε μάλλον που οσονούπω καλείται να παρουσιάσει στη ΔΕΘ το οικονομικό της σχέδιο και να το συνοδεύσει με κάποια μέτρα. Ωστόσο, η περίοδος των «πλουσιοπάροχων» επιδοτήσεων και κάθε είδους pass έχει παρέλθει, καθώς η Ευρώπη έχει κηρύξει την επιστροφή στη δημοσιονομική λιτότητα.
Επιπλέον, στο διάστημα μετά τη ΔΕΘ, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, και ύστερα τον Δεκέμβριο, τοποθετούνται χρονικά οι κρίσιμες αξιολογήσεις των οίκων αξιολόγησης του ελληνικού χρέους, όπου κρίνεται η αναβάθμιση των ελληνικών ομολόγων στην επενδυτική βαθμίδα. Ιδιαίτερα, η ετυμηγορία του οίκου αξιολόγησης Moody’s μία εβδομάδα μετά την παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, που ανήκει στους Big Three (οι άλλοι δύο της τριάδας είναι η Standard & Poors και η Fitch) και είναι ο πλέον «συντηρητικός» στις αναβαθμίσεις του ελληνικού χρέους, είναι εντελώς κρίσιμη.
Η κυβέρνηση λοιπόν δεν έχει πολλά περιθώρια κινήσεων και γαλαντομιών. Αναπόφευκτα, καταφεύγει στην πολιτική του πλαφόν στα περιθώρια κέρδους για σειρά από κλάδους: καύσιμα, αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, σχολικά είδη. Ομως το είδος των ρυθμίσεων που εισάγει, πυροδοτεί αισθήματα «αδικίας» και προκαλεί μεγάλη «γκρίνια» κυρίως σε τμήματα των μικρομεσαίων, που εμμέσως πλην σαφώς την κατηγορούν για μεροληψία υπέρ των «μεγάλων» της επιχειρηματικότητας...
Ανεξάρτητα από αυτό, αμφισβητείται έντονα τόσο η πρωτοτυπία («μια απ’ τα ίδια») όσο και η αποτελεσματικότητα των μέτρων.
Τα προβλήματα όμως με το νέο κύμα ανατιμήσεων δεν τελειώνουν εδώ. Με την εμπέδωση διεθνώς της αίσθησης ότι είμαστε προ ενός νέου κύκλου πληθωριστικών πιέσεων, εξανεμίζονται οι ελπίδες ανακοπής του κύκλου αύξησης των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) στη συνεδρίαση του Γενικού της Συμβουλίου τον Σεπτέμβριο – ταυτόχρονα με την αξιολόγηση της Moody’s! Γεγονός που θα δημιουργήσει νέες πιέσεις στις ευρωπαϊκές οικονομίες, οι οποίες φλερτάρουν ήδη με την ύφεση.
Υπ’ αυτούς τους όρους, ο Σεπτέμβριος και γενικά το φθινόπωρο προβλέπονται πολιτικά δύσκολα για την κυβέρνηση – και ακόμη πιο δύσκολα για τους εργαζόμενους και τους καταναλωτές, που πληρώνουν μονίμως τον «λογαριασμό» όλων των κρίσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου