Σχεδόν αναίμακτη κατάληψη της Δαμασκού που έστειλε στη Ρωσία τον δικτάτορα Μπασάρ αλ Ασαντ ήταν η πρώτη και απλούστερη, όπως φάνηκε, φάση ενός υπό εφαρμογή σχεδίου της οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμς (HTS) και μικρότερων σουνιτικών ομάδων με χρηματοδότη κυρίως την Αγκυρα.
Σε μια Συρία κατακερματισμένη και επικίνδυνη, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν με το δάχτυλο στη σκανδάλη, 20 εκατομμύρια ζουν με τον φόβο και 4,5 εκατομμύρια επιβιώνουν σε στρατόπεδα προσφύγων στην Τουρκία και στον Λίβανο, οι «μεταλλαγμένοι» τζιχαντιστές του HTS, αυτόκλητα «ανεκτικοί», αναλαμβάνουν την εξουσία. Οχι παντού. Μόνο στις περιοχές που ελέγχουν, δηλαδή γύρω στο 40% της χώρας.
Πώς όμως θα κυβερνήσουν; Ο ηγέτης τους, ο Αχμάντ αλ Σαράα, που μέχρι την περασμένη Κυριακή ήταν γνωστός με το πολεμικό προσωνύμιο Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζαουλάνι, διόρισε ως μεταβατικό πρωθυπουργό τον πιο στενό του συνεργάτη, τον Μοχάμεντ αλ Μπασίρ. Εναν θεοσεβούμενο σουνίτη με δύο πτυχία. Ενα τεχνοκρατικό, ηλεκτρολόγου μηχανολόγου από το Πανεπιστήμιο του Χαλεπιού, και ένα θεοκρατικό, ισλαμικών σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Ιντλίμπ.Ο ηλικίας 41 ετών αλ Μπασίρ ήταν τοπικός πρωθυπουργός της επαρχίας Ιντλίμπ από τον Ιανουάριο του 2024 μέχρι χθες.
Θεοκρατία και μίνι κοινωνικό κράτος
Πολλοί κρατάνε μικρό καλάθι. Αλλά η «ήπια» τζιχαντιστική Κυβέρνηση Σωτηρίας που εγκαταστάθηκε στο Ιντλίμπ το 2017 έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα διακυβέρνησης. Καταρχάς ενίσχυσε τη μεθόριο με την Τουρκία διαβεβαιώνοντας έμπρακτα τον Ερντογάν ότι από εκεί θα μειωθούν οι προσφυγικές ροές. Συνεργάστηκε με τον ΟΗΕ και ξένες ΜΚΟ για να έχουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης οι περίπου τέσσερα εκατομμύρια κάτοικοι της περιοχής. Ενθάρρυνε τη νόμιμη διακίνηση αγαθών, άσκησε έλεγχο στα ενοίκια των ακινήτων και έστησε ψηφιακές πλατφόρμες για τη φορολόγηση και τις τοπικές δημόσιες υπηρεσίες, σαν τις δικές μας taxisnet και gov.gr.
Σχολεία και πανεπιστήμια, δικαστήρια και αστυνομία, δημόσιος λόγος και μίντια, όλα στο Ιντλίμπ αναδίδουν βαρύ άρωμα σουνιτικής θεοκρατίας. Ομως οι γυναίκες μπορούν να σπουδάζουν και να εργάζονται, η επιβολή του ισλαμικού νόμου (σαρία) δεν φτάνει σε ακρότητες, χριστιανικές εκκλησίες ξαναλειτουργούν και μερικές περιουσίες χριστιανών που είχαν κατασχεθεί επιστράφηκαν.
Φήμες επιμένουν ότι υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού: οικονομικές ατασθαλίες, μισαλλοδοξία, βία και καταστολή.
Είναι πάντως ένα μοντέλο, λένε οι πιο αισιόδοξοι, που αξίζει να δοκιμαστεί ξανά. Κανείς ακόμα δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει η «μεταβατική κυβέρνηση», ούτε πώς θα αναδειχθεί η επόμενη.
«Οι πρώην αδιάλλακτοι του ISIS στο Ιντλίμπ έγιναν πιο επαγγελματίες τα τελευταία χρόνια» διαπιστώνει ο Τζερόμ Ντρέβον, αναλυτής της δεξαμενής σκέψης International Crisis Group. «Αν όμως απλωθούν σε μεγάλη έκταση, η εξουσία τους θα αδυνατίσει και οι διαδικασίες εντολής και ελέγχου (demand and control) θα λειτουργούν πιο δύσκολα».
Αλλαγή σημαίνει όχι μπαξίσι
Στη Δαμασκό άνοιξαν αρκετά μαγαζιά. Οι ιδιωτικές τράπεζες λειτουργούν ξανά υπό την εποπτεία της Κεντρικής Τράπεζας της Συρίας, το κτίριο της οποίας φρουρούν μαχητές του HTS.
«Τι ελπίζετε τώρα που άλλαξαν τα πράγματα;» ρώτησαν δημοσιογράφοι έναν μικρέμπορο ρούχων στην παλιά αγορά Χαμιντίγιε, όπου οι πάγκοι ξαναγέμισαν με λιγοστά εμπορεύματα. «Ελπίζω ότι θα σταματήσουμε επιτέλους να πληρώνουμε μπαξίσι στους αστυνομικούς» απάντησε. «Αλλά μη γράψετε το όνομά μου».
Και κάτι τελευταίο, που δεν πολυακούγεται. Σήμερα η Αφρική είναι η ήπειρος όπου καταγράφονται περίπου οι μισές δολοφονίες παγκοσμίως από επιθέσεις ισλαμιστών τρομοκρατών. Το 60% της τζιχαντιστικής προπαγάνδας του ISIS εκπέμπεται από την υποσαχάρια Αφρική, κυρίως από τις αδελφές ένοπλες οργανώσεις του ISIS στη Νιγηρία, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και στη Μοζαμβίκη. Κάτω απ’ τη μύτη των δυτικών ΜΜΕ η Μαύρη Ηπειρος μεταμορφώνεται σε δεύτερη Μέση Ανατολή.
Αχρηστεύοντας το οπλοστάσιο του Ασαντ
Δεν πέταξαν μόνο τις στολές τους στα σκουπίδια της Δαμασκού πολλοί άντρες του κυβερνητικού στρατού για να μη δίνουν στόχο στους πολιορκητές. Αφησαν «ορφανά» όπλα και πυρομαχικά του παλαιού καθεστώτος, κλείδωσαν τα στρατόπεδα και εξαφανίστηκαν.
Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν από την περασμένη Κυριακή μια τεράστια επιχείρηση που θα μπορούσε να ονομάζεται «Αχρηστεύστε το οπλοστάσιο του Ασαντ». Για να μην πέσει στα χέρια των... λάθος τζιχαντιστών και ανεξέλεγκτων πολέμαρχων κάθε λογής.
«Περισσότερες από 300 εξόδους με ισάριθμους βομβαρδισμούς έχουν πραγματοποιήσει ισραηλινά μαχητικά σε όλη τη Συρία από την Κυριακή» ανακοίνωσε το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που έχει έδρα το Λονδίνο. Πλήττονται κυρίως μονάδες πυροβολικού, εγκαταστάσεις χημικών όπλων, αποθήκες πυρομαχικών και στρατιωτικά αεροδρόμια.
Οσο για τους Αμερικανούς, αυτοί βομβαρδίζουν σκόρπιες ομάδες του αποδυναμωμένου αλλά υπαρκτού Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία, για να τις αποτρέψουν από το δέλεαρ των εφόδων προς δωρεάν επανεξοπλισμό. Υπενθυμίζουν παράλληλα στην Τουρκία ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν τους Κούρδους στο βόρειο Ιράκ, φύλακες των πετρελαίων και εχθρούς των τζιχαντιστών. Μέχρι να επιστρέψει ο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και... βλέπουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου