Πραγματική ή τεχνητή είναι η κρίση του νερού και για την οποία η κυβέρνηση κηρύσσει την Αττική σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ώστε να δώσουν στο κοντινό μέλλον την ΕΥΔΑΠ σε ιδιώτες; Έχουμε κυριολεκτικά «πνιγεί» από τις βροχές τις τελευταίες ημέρες (και σε αντίθεση με άλλες χρονιές ξεκίνησαν νωρίς) και οι κυβερνώντες μιλούν συνεχώς για λειψυδρία, μία φράση που με έντεχνο τρόπο μεταφέρει την ευθύνη στους πολίτες.«Καταναλώνετε πολύ νερό και γι΄αυτό φτάσαμε ως εδώ» είναι λίγο πολύ το αφήγημα.Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Από την στιγμή που ελάχιστες επενδύσεις έως και καθόλου, έχουν γίνει στους ταμιευτήρες και το δίκτυο της υδροδότησης τις τελευταίες δυο δεκαετίες, όχι.
Η ευθύνη είναι της σημερινής κυβέρνησης, που γνωρίζει τα προβλήματα με το νερό και εξίμιση χρόνια τώρα δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα.
Το 15% (άλλοι λένε 25%-30%) του νερού χάνεται κάπου στο δίκτυο υδροδότησης επειδή οι υποδομές είναι… αρχαίες και χρειάζονται να αναβαθμιστούν ή να δημιουργηθούν νέες.Επίσης, το αν βρέχει αρκετά ή όχι κάποιες χρονιές χάνει την σημασία του αν δεν υπάρχουν αρκετοί και κατάλληλοι ταμιευτήρες για να συγκεντρώνουν το νερό.
Ακόμα και αν βρέχει τόσο πολύ που οι κάτοικοι να χρειάζονται βάρκα με κουπί για να βγουν έξω, όλοι γνωρίζουν πως το νερό αυτό στην συντριπτική του ποσότητα θα πάει «χαμένο» καθώς δεν συλλέγεται πουθενά.
H κήρυξη της Αττικής σε έκτακτη ανάγκη για τη λειψυδρία, ύστερα από αίτημα της ΕΥΔΑΠ υποτίθεται ότι σημαίνει πως θα υπάρξει επιτάχυνση της πρώτης φάσης υλοποίησης των έργων ενίσχυσης των ταμιευτήρων Ευήνου – Μόρνου (Έργο Εύρυτος).
Συγχρόνως, θα επιταχυνθούν:
Η ενεργοποίηση και αξιοποίηση γεωτρήσεων, οι οποίες μετά την ολοκλήρωσή τους θα προσθέσουν περίπου 45 εκατ. m³ ετησίως στο σύστημα.
Η ολοκλήρωση των μελετών για εγκαταστάσεις αφαλάτωσης.
Η ολοκλήρωση των επεμβάσεων στη διώρυγα Θηβών στο Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα, που θα εξοικονομήσει πάνω από 10 εκατ. κυβικά μέτρα αδιύλιστου νερού.
Με τις παρεμβάσεις αυτές κερδίζεται χρόνος έως την ολοκλήρωση του έργου ΕΥΡΥΤΟΣ, το οποίο αποτελεί λύση με μακροπρόθεσμο ορίζοντα για την υδροδότηση της Αττικής και διασφαλίζεται με αυτόν τον τρόπο η απρόσκοπτη κάλυψη όλων των υδρευτικών και αρδευτικών αναγκών της Αττικής.
Ο υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Σταύρος Παπασταύρου, είπε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο Action24 ότι η θετική γνωμοδότηση σημαίνει επίσπευση των διαδικασιών για να ολοκληρώσει η ΕΥΔΑΠ μια σειρά έργων.
«Δεν υπάρχει άμεσο ή έμμεσο μέτρο, αυτή η απόφαση δεν έχει καμία σχέση με τα τιμολόγια», είπε ο Σταύρος Παπασταύρου.
Το ζήτημα είναι αν όλα αυτά «ακούγονται» ώστε να δοθεί η ΕΥΔΑΠ σε ιδιώτες. Είναι εφικτό να γίνει αυτό;Να σημειωθεί ότι μερική ιδιωτικοποίηση του νερού είχε πραγματοποιηθεί στο παρελθόν.
Ξεκίνησε το 2000 επί κυβέρνησης Κ. Σημίτη με την εισαγωγή της ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ στο ΧΑΑ, με συνέπεια την πώληση ικανού ποσοστού μετοχών σε ιδιώτες επενδυτές.
Η ιδιωτικοποίηση με την αιτιολογία των μνημονίων συνεχίστηκε το 2012 (κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου) με τη μεταβίβαση μετοχών στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση.
Τότε υπήρξε προσφυγή πολιτών στο ΣτΕ.
Το 2014 το ΣτΕ αποφάσισε ότι «το νερό είναι δημόσιο αγαθό απαραίτητο για την υγεία του ανθρώπου και η αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από τον έλεγχο του νερού είναι αντισυνταγματική» (ΣτΕ 1906/2014).
Η ιδιωτικοποίηση του νερού επίσης είχε αποτύχει σε διεθνές επίπεδο λόγω και της αύξησης της τιμής του κατά 35% έως 40% στη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία.
Το 2016, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κατόπιν απαίτησης των «Θεσμών», μεταβιβάστηκαν με νόμους (Ν4389-4425/2016) οι μετοχές της ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ, αλλά και άλλων φορέων του δημοσίου, στο «Υπερταμείο».
Τότε υπήρξε νέα προσφυγή το 2016 στο ΣτΕ και η Ολομέλεια του ΣτΕ, με τις 191-192/2022 αποφάσεις του, έκρινε αντισυνταγματική τη μεταβίβαση της ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ στο «Υπερταμείο» και διέταξε την επιστροφή των μετοχών στο ελληνικό δημόσιο με το ίδιο σκεπτικό.
Ωστόσο, η κυβέρνηση της ΝΔ εξέδωσε το 57/2021 Πρακτικό για « Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα ΔΕΣΔΙΤ» και στον διαγωνισμό του 2022 η «ΤΕΡΝΑ ΑΕ» ανέλαβε την συντήρηση και επισκευή των δημόσιων πάγιων στοιχείων (Εύηνος-Μόρνος-Υλίκη-Μαραθώνας, καθώς και 495 χλμ. δικτύων).
Το 2024 η κυβέρνηση «εφηύρε» την έμμεση ιδιωτικοποίηση με την ανάθεση διαχείρισης του νερού στη «Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ)» ταυτίζοντας την ενέργεια νερού, ηλεκτρικού και φυσικού αερίου και δημιουργώντας «αγορά νερού».
Είναι πιθανό στο μέλλον η ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ αλλά και οι τοπικές «Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδατος» (ΔΕΥΑ), με το πρόσθετο επιχείρημα της «λειψυδρίας» και της έλλειψης οικονομικής δυνατότητας επενδύσεων, να παραχωρηθούν σε «επενδυτές».
Φυσικά αν έρθουν ιδιώτες με την επίκληση έργων αποκατάστασης του δικτύου υδροδότησης θα ανεβάσουν το τιμολόγιο του νερού σε δυσθεώρητα ύψη.
Ας δει κάποιος το παράδειγμα της Χιλής, όπου ο κόσμος πληρώνει μία περιουσία για να πιει νερό, να μαγειρέψει και να κάνει μπάνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου