«Καινούργιο, κοσκινάκι μου, και πού να σε κρεμάσω». Την παροιμία θυμίζει το τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας και Κύπρου. Επειτα από μια διετή διελκυστίνδα που απείλησε να κλονίσει ανεπανόρθωτα τις σχέσεις Αθήνας-Λευκωσίας, μπαίνει σε εντελώς νέο πλαίσιο ή... νέο κόσκινο: το IMEC, ή αλλιώς Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης. Η ιδέα αυτού του διαδρόμου, ενός δικτύου θαλάσσιων και χερσαίων εμπορευματικών μεταφορών από ανατολικά προς δυτικά και αντίστροφα, ανταγωνιστικού προς τον κινεζικό «νέο δρόμο του μεταξιού», δεν είναι νέα.
Τον Σεπτέμβριο του 2023, με πρωτοβουλία του Ινδού προέδρου Μόντι και συμμετοχή των ΗΠΑ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σαουδικής Αραβίας, Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ε.Ε., υπογράφηκε μνημόνιο συνεργασίας πάνω στην ιδέα αυτή. Στη συνέχεια, την αγκάλιασε με ενθουσιασμό ο Νετανιάχου, ενώ εκφράστηκε και το ελληνικό ενδιαφέρον, όταν ο Πειραιάς μπήκε στον «ανταγωνισμό» με τη Μασσαλία και την Τεργέστη ως υποψήφιος λιμενικός τερματικός σταθμός του διαδρόμου προς την Ευρώπη. Αλλά πώς ένα κινεζικό λιμάνι (Cosco) θα γίνει μέρος ενός αντι-κινεζικού σχεδίου;
Χωρίς να έχουν απαντηθεί τα ερωτήματα αυτά, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου συνέδεσε και επίσημα χθες την τύχη της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου (και Ισραήλ) με την προοπτική του IMEC. Μιλώντας στο OPEN ο κ. Παπασταύρου εξήρε την ανάδειξη της Ελλάδας σε «πύλη εισόδου του αμερικανικού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στην Ευρώπη», καθώς, όπως είπε, ΗΠΑ, Ε.Ε., χώρες του Κόλπου, το Ισραήλ, όλος ο κόσμος, τρέχει για διασυνδέσεις και εμπορικούς διαδρόμους. Ετσι, κατά τον υπουργό, στο πλαίσιο του IMEC «δημιουργήθηκαν συνθήκες ευρύτερου ενδιαφέροντος και για τη διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, και έτσι αναδείχθηκε η ανάγκη να επικαιροποιηθούν τα οικονομικά και τεχνικά στοιχεία, να λήξουν όλες οι εκκρεμότητες και έτσι να δούμε εάν το καλώδιο φέρνει κάτι στην οικονομία μας».
Πώς καλύπτεται το λογικό άλμα από το αδιέξοδο στη χρηματοδότηση του καλωδίου από την Κύπρο μέχρι τη... διέξοδο του ινδο-ευρωπαϊκού εμπορικού διαδρόμου; Δεν καλύπτεται. Η αναζήτηση επενδυτών από ΗΠΑ, Ισραήλ, Κόλπο για τη διασύνδεση των 1.200 χιλιομέτρων (900 χιλιόμετρα μεταξύ Κύπρου και Κρήτης) σημαίνει προς το παρόν απλώς «πάγωμα» του έργου. Ισως και μια μικρή, διακριτική διπλωματική νίκη της Λευκωσίας που υποβλήθηκε σε έντονες πιέσεις, αν και προέβαλλε μια λογική ένσταση: «Συνεχίστε εσείς τις έρευνες πόντισης του καλωδίου, δοκιμάστε ξανά τα ανακλαστικά της Αγκυρας, κι εδώ είμαστε να συζητήσουμε το κόστος που μας αναλογεί»
Ετσι, η εναλλακτική της «επικαιροποίησης των οικονομοτεχνικών στοιχείων» της διασύνδεσης και η νέα γεωπολιτική κορνίζα της είναι μια βολική διέξοδος για Αθήνα και Λευκωσία. Οχι όμως για τον ΑΔΜΗΕ, που έχει δαπανήσει ήδη 300 εκατ. ευρώ, ούτε για τη Nexans που έχει «πλέξει» 300 χλμ. καλώδιο αλλά δεν έχει πληρωθεί ούτε για τα μισά, ούτε για την Κομισιόν, που πρέπει να συνεχίσει να «στηρίζει σθεναρά το έργο». «Είναι στρατηγική μας προτεραιότητα και θέλουμε να δει το φως της ημέρας το συντομότερο δυνατό», είπε χθες η εκπρόσωπος του επιτρόπου Ενέργειας και Στέγασης, Νταν Γιόργκενσεν. Οταν ρωτήθηκε, όμως, αν η Επιτροπή σκοπεύει να προσεγγίσει την τουρκική πλευρά, απάντησε ότι δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με πιθανές επαφές του Γιόργκενσεν με ομολόγους του στην Τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου