ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΡΘΡΟ 19 Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης
Την αναπόφευκτη έκρηξη ενός άγριου εμφυλίου πολέμου προανήγγειλε το υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος του Ερντογάν, Ozan Erdeme, στην περίπτωση που δεν περάσει η συνταγματική μεταρρύθμιση στο δημοψήφισμα και η είδηση αυτή φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα των τούρκικων εφημερίδων προκαλώντας μεγάλη αίσθηση.
Όπως αναφέρεται, ο Ozan Edreme, υψηλόβαθμο στέλεχος του ισλαμικού κόμματος και υπεύθυνος αντιπρόεδρος των οργανώσεων της περιοχής Μαγνησίας της ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης, ανήγγειλε ότι αν δεν περάσει το ναι στο επικείμενο δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου το ποσοστό του 50%, τότε είναι αναπόφευκτη η έκρηξη ενός εμφυλίου πολέμου με όλες τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης.
Για τον λόγο αυτό κάλεσε τις οργανώσεις του ισλαμικού κόμματος, ιδιαίτερα στις περιοχές Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη και Τραπεζούντα, να είναι έτοιμες για κάθε ενδεχόμενο και να εντείνουν την προεκλογική τους εκστρατεία υπέρ του ναι στο δημοψήφισμα.
Εντωμεταξύ άκρως αντιφατικές είναι οι πρώτες δημοσκοπήσεις για το δημοψήφισμα καθώς άλλες εφημερίδες, όπως οι αντιπολιτευόμενες Aydınlık, Sçzçü και Cumhurriyet, δίνουν στο όχι ποσοστό 53%, ενώ οι φιλοκυβερνητικές όπως η Sabak, Akşam και Vatan προβλέπουν θρίαμβο το ναι με πάνω από 55%.
Γεγονός πάντως είναι ότι από εδώ και πέρα μέχρι την ημερομηνία του δημοψηφίσματος η κατάσταση αναμένεται να πολωθεί επικίνδυνα, με όλα τα ενδεχόμενα πιθανά, ακόμα και με…
Ο εμφανιζόμενος ως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας, κ. Στουρνάρας, παρουσιάζοντας την «Ενδιάμεση Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη Νομισματική Πολιτική» στα μέλη της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής δήλωσε τα εξής καταπληκτικά:
«Κάνουν λάθος όσοι επαναφέρουν θέμα δραχμής και Grexit. Αυτό δεν προκύπτει από καμία οικονομική ανάλυση. Η βελτίωση ανταγωνιστικότητας έχει ήδη επιτευχθεί. Το να φύγεις από το ευρώ δεν είναι απλή υποτίμηση. Είναι αλλαγή νομίσματος. Θα είναι η απόλυτη καταστροφή. Έχουμε υποχρεώσεις σε ευρώ και όλοι θα ζητάνε ευρώ. Θα συλλαμβανόμαστε στα σύνορα και δεν θα μπορούμε να ταξιδέψουμε. Όσοι λένε αυτές τις ανοησίες υποστηρίζοντας ότι δεν θα συμβεί και τίποτα αν φύγουμε από το ευρώ ας ταξιδέψουν στην Βόρειο Κορέα να καταλάβουν τι θα συνέβαινε.»
Πάει καιρός που έχει πάψει να με εντυπωσιάζει το τι λέει και το τι κάνει ο κ. Στουρνάρας. Είναι από εκείνους τους παλιανθρώπους της εξουσίας που έχουν βάψει με αίμα τα χέρια τους, όχι μόνο πλουτίζοντας σε βάρος των φορολογουμένων, αλλά και οδηγώντας έναν ολόκληρο λαό στη γενοκτονία.
Σχεδόν κατά 340 χιλιάδες μειώθηκε απόλυτα ο πληθυσμός της Ελλάδας την περίοδο 2011 έως 2016 χάρις στα μνημόνια και το καθεστώς κατοχής. Κάτι που δεν συνέβη ούτε την εποχή της παλιάς ναζιστικής κατοχής. Κι όταν αφαιρείς μια ζωή, είτε το κάνεις με το στραβό κάγκελο στο μανίκι και τα εκτελεστικά αποσπάσματα, είτε με γραβάτα και κολάρο επιβάλλοντας μέτρα εξόντωσης, δεν υπάρχει καμιά διαφορά. Καμιά απολύτως. Είσαι το ίδιο παλιάνθρωπος, το ίδιο εγκληματίας. Όμως οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτή τη φορά ο κ. Στουρνάρας ξεπέρασε ακόμη και τον….εαυτό του. Ο άνθρωπος -αν μπορεί κανείς επιστημονικά να τον κατατάξει στο ανθρώπινο είδος- έχει παντελώς αποθρασυνθεί. Βλέπετε το 2015 η επιτροπή της Βουλής τον αθώωσε για το κουκούλωμα της υπόθεσης Χριστοφοράκου-Siemens με την ψήφο όλων των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ.
Από τότε λοιπόν που ολόκληρο το πολιτικό σύστημα έβαλε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ τον κ. Στουρνάρα, ο εν λόγω κύριος ξεσάλωσε. Φαίνεται πώς ως διοικητής της ΤτΕ, που ούτε τράπεζα είναι, ούτε της Ελλάδας, γνωρίζει πολλά για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις των κομμάτων από το εσωτερικό και το εξωτερικό μέσω offshore, κοκ, οπότε παμψηφεί αθώος ο Στουρνάρας.
Να γιατί και σ’ αυτή την τελευταία πρόκληση του εν λόγω κυρίου δεν υπήρξε κανενός είδους αντίδραση. Από κανένα κόμμα της Βουλής. Και φυσικά δεν εννοώ αντίδραση φραστικού τύπου και δηλώσεις -κατόπιν εορτής- καταδίκης για τα μάτια του φιλοθεάμονος κοινού, αλλά αντιδράσεις θεσμικού χαρακτήρα. Γιατί άραγε; Δεν τόλμησε κανείς από τους εκπροσώπους του κοινοβουλίου να τον εγκαλέσει για τα ειδεχθή ψέματα που ξεστόμισε. Ο κ. Στουρνάρας είπε ότι η ανάγκη για έξοδο από το ευρώ δεν προκύπτει από καμιά οικονομική ανάλυση. Προφανώς η ελεύθερη πτώση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία δεν του αρκεί. Ούτε το γεγονός ότι τα βασικά μεγέθη δείχνουν μια πρωτοφανή στα ιστορικά χρονικά καθίζηση της ελληνικής οικονομίας.
Δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει το γεγονός αυτό. Ο κ. Στουρνάρας έχει γίνει ανέκδοτο για τις προβλέψεις του και τις οικονομικές του αναλύσεις. Από το 2008 προβλέπει ότι από τον επόμενο χρόνο θα δούμε ανάπτυξη. Ειδικά την εποχή που ήταν διευθυντής του ΙΟΒΕ έβγαλε ολόκληρη μελέτη (2011) με την οποία προέβλεπε ότι χάρις στα μέτρα του μνημονίου και το άνοιγμα των επαγγελμάτων η ελληνική οικονομία θα κερδίσει 13,2% στο ΑΕΠ σε βάθος πενταετίας! Το τι έγινε όλοι το γνωρίζουμε. Η ελληνική οικονομία χάρις στα μνημόνια έχασε γύρω στο 30% σε τρέχουσες τιμές στο βάθος πενταετίας.
Αργότερα σαν υπουργός οικονομικών συνέχισε να ανακοινώνει ότι στη στροφή του επόμενου έτους θα έχουμε ανάπτυξη. Όσο την είδατε εσείς, άλλο τόσο την είδε κι αυτός. Έκανε λάθος εκτιμήσεις; Όχι βέβαια. Απλά. Το επάγγελμα που ασκεί απαιτεί να είναι καθ’ έξη ψεύτης. Κι ο κ. Στουρνάρας είναι -οφείλουμε να ομολογήσουμε- κορυφαίος επαγγελματίας του είδους.
Στο παραλήρημα ψεύδους μπροστά στην επιτροπή της Βουλής, ο κ. Στουρνάρας δήλωσε με κάθε σοβαρότητα ότι «η βελτίωση ανταγωνιστικότητας έχει ήδη επιτευχθεί»! Πόθεν; Αντίθετα, τα επίσημα στοιχεία μας λένε ότι η εξαγωγική επίδοση της ελληνικής οικονομία επιδεινώνεται. Το ποσοστό των ελληνικών εξαγωγών στις παγκόσμιες εξαγωγές από 0,35% που ήταν το 2010, έπεσε στο 0,33% το 2014, στο 0,28% το 2015 και σχεδόν στο 0,26% το 2016. Πώς λοιπόν βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα; Από που προκύπτει; Από κει που έχει βγάλει ο κ. Στουρνάρας κι όλες τις άλλες τις τόσο επιτυχείς εκτιμήσεις και προβλέψεις του όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Και το παραλήρημα Στουρνάρα συνεχίστηκε με τον εξής αφορισμό: «Το να φύγεις από το ευρώ δεν είναι απλή υποτίμηση. Είναι αλλαγή νομίσματος.» Η δήλωση αυτή δείχνει μόνο πόσο τρομακτικά και επικίνδυνα ανεπαρκής είναι ο εμφανιζόμενος ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας. Δεν φαίνεται να γνωρίζει αυτό που ξέρει οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις οικονομίας. Η αλλαγή νομίσματος δεν έχει καμιά σχέση με υποτιμήσεις. Η αλλαγή νομίσματος είναι η πρώτη αναγκαία πράξη προκειμένου να αρχίσει η ανόρθωση μιας οικονομίας που έχει υποστεί καθίζηση, ανάλογη μ’ εκείνη της ελληνικής οικονομίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πώς αυτή ήταν η πρώτη πράξη της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας μόλις πάτησε το πόδι της στην απελευθερωμένη Αθήνα. Μέσα σ’ ένα μήνα υπό το καθεστώς της τρομακτικής καταστροφής που είχε υποστεί η Ελλάδα από τον πόλεμο και τη ναζιστική κατοχή, προχώρησαν σε αλλαγή νομίσματος. Μέσα σ’ ένα μήνα εισήγαγαν νέα δραχμή, τη δραχμή της απελευθέρωσης, για να γλυτώσει η ελληνική οικονομία από τις κατοχικές δραχμές, τα ράλλικα, όπως τα έλεγε τότε ο κόσμος. Πώς τα κατάφεραν; Πολύ απλά. Δεν είχαν δοσίλογους, ούτε παλιανθρώπους στα καίρια πόστα της οικονομίας και της Τράπεζας της Ελλάδας, όπως δυστυχώς έχουμε σήμερα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Κάτι πολύ απλό. Η αλλαγή νομίσματος και πρωτίστως το πέρασμα σε εθνικό κρατικό νόμισμα δεν ισοδυναμεί με καταστροφή, αλλά συνιστά την πρώτη πράξη για να γλυτώσει μια οικονομία την απόλυτη καταστροφή κι ένας λαός την μαζική του εξόντωση. Αυτό λέει η ιστορία, η εμπειρία, αλλά και η επιστήμη. Να γιατί η αλλαγή νομίσματος συζητιέται σοβαρά σ’ όλες σχεδόν τις χώρες της ευρωζώνης. Να γιατί η Ολλανδία έχει ήδη ανακοινώσει ότι από το 2012 διαθέτει επίσημα σχέδιο μετάβασης στο δικό της νόμισμα, όταν εκτιμήσει ότι το ευρώ δεν την συμφέρει άλλο. Πουθενά και κανείς δεν τόλμησε να εξισώσει τη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα με την καταστροφή. Εκτός φυσικά από τους επιτελείς της ευρωζώνης που έχουν να χάσουν πολλά. Πρώτα και κύρια τις ασυλίες και τα νεοφεουδαρχικά τους προνόμια..
‘Έχουμε υποχρεώσεις σε ευρώ και όλοι θα ζητάνε ευρώ.» Μας λέει ο παραληρών κ. Στουρνάρας. Δεν περιμένουμε από κάποιον σαν τον εν λόγω κύριο να μπορεί να διαχωρίσει το νόμιμο από το παράνομο χρέος, τις νόμιμες από τις παράνομες υποχρεώσεις. Ούτε περιμένουμε να γνωρίζει τι είναι το ληστρικό χρέος, το οποίο σύμφωνα με το Βρετανικό εμπορικό δίκαιο είναι εκείνο που απαιτεί από τον οφειλέτη να καταβάλει «κατάφωρα υπερβολικές» πληρωμές ή η εξυπηρέτησή του καταπατά κατάφωρα τα χρηστά ήθη και τις συνήθεις πρακτικές των έντιμων εμπορικών συναλλαγών (Consumer Credit Act 1974, 2006).Μάλιστα προβλέπεται πώς ο οφειλέτης μπορεί να καταγγείλει μονομερώς το χρέος του ως ληστρικό και τότε εναπόκειται στο δανειστή να αποδείξει ενώπιον του δικαστηρίου ότι δεν είναι. Όσο για τα δημόσια χρέη ισχύει η εξής βασική αρχή: «Στην πραγματικότητα, όταν ένα κράτος αποκηρύσσει, ή φιλοδοξεί να ακυρώσει το δημόσιο χρέος του, δεν μπορεί να υπάρξει ζήτημα διεθνούς ευθύνης, εκτός εάν το μέτρο αυτό δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από λόγους δημοσίου συμφέροντος ή αν κάνει διακρίσεις μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών εις βάρος των τελευταίων.» (International responsibility. Second report by F. V. Garcia Amador, Special Rapporteur DOCUMENT A/CN.4/106, p. 119.)
Η βασική αυτή αρχή ισχύει στο διεθνές δίκαιο, όπως αυτό διαμορφώθηκε στην εποχή του ΟΗΕ, από τη δεκαετία του 1950 έως τις μέρες μας. Τίποτε δεν την έχει αναιρέσει. Κι επειδή το ξέρουν πολύ καλά οι δανειστές, γι’ αυτό και αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να αντιμετωπίζεται το δημόσιο χρέος ενός κράτους με τους όρους του διεθνούς δικαίου. Και το πετυχαίνουν μόνο όταν έχουν την αμέριστη συνδρομή παλιανθρώπων και δοσίλογων στις κορυφές του κράτους οφειλέτη.
Θα μου πείτε που να τα ξέρει όλα αυτά ο κ. Στουρνάρας. Πότε του χρειάστηκαν στην κρατικοδίαιτη σταδιοδρομία του; Όταν εμπλεκόταν με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου; Όταν αναλάμβανε διοικητής της Εμπορικής για να την ξεπουλήσει μπιρ παρά στην Credit Agricole; Όταν ήταν προϊστάμενος της επιτροπής προετοιμασίας εισόδου της Ελλάδας στο ευρώ όπου φρόντιζε να παραχαράσσει -όπως έχει καταγγελθεί- τα στοιχεία της χώρας και συμφωνούσε στη κερδοσκοπική δραστική υποτίμηση της δραχμής έναντι του μάρκου και του ευρώ; Πότε;
Ποτέ! Η δουλειά του ήταν και είναι να υπηρετεί -με το αζημίωτο πάντα- αυτούς που καταληστεύουν το δημόσιο ταμείο και το λαό με τα χρέη. Κι επομένως του είναι αδιανόητο, παλαβό, ότι μπορεί μια χώρα, ένας λαός να διαθέτει εκπροσώπους στη κυβέρνηση και τους θεσμούς του κράτους που κατ’ ελάχιστο να υπερασπίζονται το δίκαιο και τα δικαιώματά του.
Και φτάνουμε στο κρεσέντο του παραληρήματος Στουρνάρα: «Θα συλλαμβανόμαστε στα σύνορα και δεν θα μπορούμε να ταξιδέψουμε. Όσοι λένε αυτές τις ανοησίες υποστηρίζοντας ότι δεν θα συμβεί και τίποτα αν φύγουμε από το ευρώ ας ταξιδέψουν στην Βόρειο Κορέα να καταλάβουν τι θα συνέβαινε.» Ειλικρινά εδώ οφείλει να μιλήσει η ψυχιατρική. Βρείτε μου σας παρακαλώ πότε ξανάγινε κάτι τέτοιο από τις αρχές του 19ου αιώνα; Πότε ξανάγινε; Ποτέ! Όσο για τη Βόρεια Κορέα, ευτυχώς μάθαμε επιτέλους γιατί είναι έτσι. Όχι λόγω ενός άγριου επεμβατικού πολέμου που διαμέλισε την ενιαία Κορέα. Ούτε λόγω του καθεστώτος αποκλεισμού που επέβαλε ο ίδιος ο φεουδαρχικού τύπου σοσιαλισμός της Βόρειας Κορέας. Όχι βέβαια.
Ο κ. Στουρνάρας ξέρει καλύτερα. Η Βόρεια Κορέα είναι απομονωμένη γιατί έφυγε από το ευρώ και πήγε στη δραχμή! Ήμαρτον Κύριε! Τι άλλο θα ακούσουμε. Να γιατί θα έπρεπε να επιληφθεί η ψυχιατρική.
Κανονικά βέβαια θα έπρεπε να είχε επιληφθεί η δικαιοσύνη. Διότι αν είχαμε δικαιοσύνη θα είχε επέμβει αυτεπάγγελτα εναντίον του κ. Στουρνάρα για διασπορά ψευδών ειδήσεων από θέση ισχύος, θέση άσκησης εξουσίας, με σκοπό την καλλιέργεια τρομοφοβίας σ’ έναν ολόκληρο λαό. Το αδίκημα αυτό είναι σε βαθμό κακουργήματος και η δικαιοσύνη -αν υπήρχε έστω και ίχνος της στη χώρα- θα έπρεπε να παρέμβει αυτεπάγγελτα.
Κι όχι μόνο αυτό. Αυτό το κρεσέντο παραληρήματος έγινε μπροστά σε επιτροπή της Βουλής. Γιατί κανείς βουλευτής δεν ζήτησε επί τόπου τη σύλληψη του κ. Στουρνάρα για το αδίκημα αυτό; Γιατί κανείς βουλευτής και κανένα κόμμα της Βουλής δεν απαίτησε από τον προεδρεύοντα της διαδικασίας να κληθεί ο φρούραρχος και να συλλάβει τον κ. Στουρνάρα; Υπάρχει χειρότερος ευτελισμός του κοινοβουλίου από αυτό που έκανε ο Στουρνάρας; Δηλαδή να αξιοποιεί τη θεσμική του θέση και εν μέσω θεσμικής διαδικασίας της Βουλής να ψεύδεται τόσο κατάφωρα με σκοπό την κατατρομοκράτηση ενός ολόκληρου λαού;
Γιατί λοιπόν κανείς από τους βουλευτές δεν ένιωσε την ανάγκη να προστατέψει τη διαδικασία, αλλά και τη προσωπική του αξιοπρέπεια απαιτώντας την αυτόφωρη σύλληψη του κ. Στουρνάρα; Ας το έκανε κάποιος κι ας το αρνιόταν η πλειοψηφία και ο προεδρεύων. Ας το έκανε κάποιος κι ας τον άφηναν κατόπιν γιατί, δυστυχώς, όσο βρισκόμαστε στο λάκκο των λεόντων της ΕΕ ο εν λόγω κύριος διαθέτει πλήρη ασυλία για όσα λέει και κάνει. Κανείς δεν τόλμησε, έστω και για την προσωπική του τιμή.
Γιατί δεν βρέθηκε έστω κι ένας; Διότι δυστυχώς κανένας τους δεν διαθέτει τιμή, αξιοπρέπεια και υπόληψη. Όλοι τους και τα κόμματά τους έχουν εθιστεί τόσο πολύ στην ασυδοσία της εξουσίας, έχουν ταυτιστεί τόσο πολύ με το καθεστώς κατοχής, είναι τόσο απάτριδες και σιχαίνονται τόσο πολύ τον απλό κόσμο, που δεν τους κάνει τίποτε εντύπωση. Δεν έχουν ούτε καν το πιο στοιχειώδες αντανακλαστικό ευαισθησίας. Κι επειδή όλοι τους έχουν βαρβάτους σκελετούς στις κομματικές τους ντουλάπες, ούτε που διανοήθηκαν να τα βάλουν με κάποιον σαν τον Στουρνάρα.
Όσο για το ποιόν του ίδιου του κ. Στουρνάρα, η αποστροφή του Χίτλερ -όπως την αποδίδει ο Δημ. Γληνός στο Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ- θεωρώ ότι τα εξηγεί όλα: «Σε κάθε τόπο θα βρεθούνε κάμποσα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα, που θα εξυπηρετήσουν πρόθυμα τους σκοπούς μου, γιατί αυτό θα είναι ο μόνος τρόπος για να αναδειχθούν και να πλουτίσουνε στη χώρα τους.» Και ο κ. Στουρνάρας οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είναι ένα εξέχων δείγμα αυτής της τάξης που αναζητούν οι επίδοξοι Χίτλερ κάθε εποχής. Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.
Μονιμοποιούνται στο Δημόσιο οι πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης
Στη Βουλή κατατέθηκε πριν από λίγο η πολυαναμενόμενη τροπολογία για τους πυροσβέστες πενταετούς θητείας, οι οποίοι βρίσκονται τις τελευταίες μέρες σε κινητοποιήσεις.
Σύμφωνα με αυτή, παρατείνεται έως 3 χρόνια το πολύ η θητεία των συγκεκριμένων πυροσβεστών και αμέσως μετά τη λήξη της εν λόγω παράτασης, οι ίδιοι εντάσσονται αυτοδίκαια στο μόνιμο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος, καταλαμβάνοντας νέες οργανικές θέσεις, που θα συστηθούν με Προεδρικό Διάταγμα και ταυτόχρονη κατάργηση ισάριθμων οργανικών θέσεων της ειδικής κατηγορίας απ’ όπου προέρχονται.
Όπως αναφέρει η τροπολογία, με Κοινή Υπουργική Απόφαση ορίζεται ότι η μονιμοποίησή τους μπορεί να γίνει και πριν την παρέλευση της πενταετίας, ενώ τους απονέμεται αναδρομικά από 9/2/2017 ο βαθμός του πυροσβέστη αναφορικά με την επετηρίδα και τις βαθμολογικές προαγωγές τους.
Παράλληλα, έως τη μονιμοποίησή τους, τους δίνεται η δυνατότητα απασχόλησης με υπερωρίες, νυχτερινά, καθώς και Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, για τις οποίες θα πληρώνονται κανονικά βάσει της κείμενης νομοθεσίας, ενώ επιτρέπονται στο εξής και οι μεταθέσεις και αποσπάσεις τους για τις ανάγκες της υπηρεσίας.
Τέλος, με την εν λόγω τροπολογία παρέχεται η δυνατότητα συμμετοχής τους στις πανελλήνιες εξετάσεις των σχολών του Σώματος, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν τις απαιτούμενες για τους πυροσβέστες προϋποθέσεις.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΓΛΚ, από την εφαρμογή του μέτρου, αναμένεται ετήσια επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού κατά 10,6 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τη χορήγηση υπερωριών για 3 έτη, καθώς και άλλες οι οποίες δεν μπορούν να προσδιοριστούν ακόμη καθώς εξαρτώνται από τα πραγματικά δεδομένα που θα προκύψουν
ΣυνέντΤόσο δραστήριος ,τόσο πηγαίος ,τόσο προσηλωμένος στις αρχές και τις αξίες του ανθρωπισμού που πρέσβευε ,τόσο δοσμένος στο δημιούργημα του την μικρή-τότε-το 2004 που τον γνωρίσαμε Praxis΄- διακεκριμένη πλέον ΜΚΟ , ΤΟΣΗ μεγάλη αδικία που έφυγε ξαφνικά.
Ότι έχει ισχυρές πιθανότητες η Μαρίν Λεπέν να γίνει η επόμενη πρόεδρος της Γαλλίας εξηγεί σε άρθρο του ο Economist, παρακινούμενος από το γεγονός ότι η ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου, από τις αρχές του 2017, βρίσκεται σταθερά στην κορυφή της πρόθεσης ψήφου για τον πρώτο γύρο των εκλογών που θα διεξαχθεί στις 23 Απριλίου και ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι δεν εμπνέουν τους ψηφοφόρους για να πάνε να τους ψηφίσουν.
Όπως σημειώνει ωστόσο, καμία δημοσκόπηση αυτή τη χρονιά, δεν έχει υποδείξει ότι θα μπορούσε να είναι η νικήτρια του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών που θα διεξαχθούν στις 7 Μαΐου.
Στη Γαλλία για να αναδειχθεί κάποιος νικητής των προεδρικών εκλογών θα πρέπει να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των ψηφισάντων. «Αυτό θέτει τον πήχη ψηλά -αλλά, αριθμητικά, θα μπορούσε να συμβεί», τονίζει ο Economist και εξηγεί:
«Την τελευταία φορά που η κ. Λεπέν κατέβηκε για την προεδρία το 2012, εξασφάλισε 6,4 εκατομμύρια ψήφους, ή 18%. Η προσέλευση στις γαλλικές προεδρικές εκλογές είναι σταθερά υψηλή, περίπου το 80% των 46 εκατομμυρίων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, περίπου το 75% ρίχνει έγκυρο ψηφοδέλτιο. Υποθέτοντας ότι η προσέλευση θα παραμείνει ίδια φέτος, θα χρειαστεί την υποστήριξη λίγων παραπάνω από 17.4 εκατομμυρίων ψηφοφόρων στον δεύτερο γύρο προκειμένου να κερδίσει την προεδρία. Αυτό σημαίνει ότι ότι η κ. Λεπέν πρέπει σχεδόν να τριπλασιάσει τις ψήφους από το 2012.
Για να δείτε πόσο δύσκολο θα ήταν αυτό, εξετάστε τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οι οποίες δίνουν στην Λεπέν περίπου 26% στον πρώτο γύρο, ή περίπου 9 εκατομμύρια ψήφους. Αυτό την κρατάει, για περισσότερες από 8 εκατομμύρια ψήφους, μακριά από την πλειοψηφία του δεύτερου γύρου. Ένα πιο γενναιόδωρο σενάριο βασίζεται στο 42% που σημείωσε στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών του 2015, όταν η Λεπέν, κυριάρχησε εκεί που λέγεται σήμερα Hauts-de-France.
Μια περιοχή με βάρια βιομηχανία και ορυχεία σε παρακμή βλέπει θετικά το Εθνικό Μέτωπο, το οποίο έχει πολύ δυνατή τοπική παρουσία εδώ και αρκετά χρονιά. Οι περισσότερες περιοχές της Γαλλίας, με εξαίρεση τον νότο, είναι λιγότερο θετικές μαζί του. Σε περίπτωση που κατάφερνε -όσο απίθανο κι αν φαίνεται- να πετύχει αυτό το ποσοστό σε εθνικό επίπεδο τον Μάιο, η κ. Λεπέν θα κέρδιζε τον τεράστιο αριθμό των 14,6 εκατομμυρίων ψήφων. Αυτό, παρόλα αυτά, δεν θα ήταν αρκετό να της διασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία, σύμφωνα με τα παραδοσιακά ποσοστά προσέλευσης.
Τι θα συμβεί, ωστόσο, αν οι ψηφοφόροι, μη εμπνευσμένοι από την εναλλακτική στην κ. Λεπέν -είτε τον Φρανσουά Φιγιόν (κεντροδεξιά), τον Εμανουέλ Μακρόν (κέντρο), ή τον Μπενουά Αμόν (σοσιαλιστής)- αποφασίσουν να παραμείνουν στο σπίτι μαζικά, από το να ενωθούν πίσω από τον αντίπαλό της στον δεύτερο γύρο;
Προκειμένου να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στην πιο συντηρητική υπόθεση (9,3 εκατομμύρια ψήφους), η προσέλευση θα πρέπει να καταρρεύσει στο 40%. Αν η κ. Λεπέν κατάφερνε ένα μεγαλύτερο ποσό (14,7 εκατομμύρια ψήφους), η προσέλευση θα πρέπει να πέσει στο 63%, η περίπου στο 68% αν συμπεριληφθούν τα άκυρα ψηφοδέλτια. Από την στιγμή που ιδρύθηκε η Πέμπτη Δημοκρατία από τον Σαρλ Ντε Γκολ το 1958, αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ. Κάτι που καθιστά μία πρόεδρο Μαρίν Λεπέν απίθανο ενδεχόμενο -όχι όμως αδύνατο».
Ο γαλλικός προεκλογικός αγώνας ξεκίνησε αλλά δεν προχωρά, σύμφωνα με τις προβλέψεις. Ο Φιγιόν ταλανίζεται από τα σκάνδαλα της συζύγου του και η Λε Πεν προκαλεί νευρικότητα στις αγορές με τα σχέδιά της περί Frexit.
Το θέμα αυτό και οι συνέπειες επιστροφής στο φράγκο σε ενδεχόμενη νίκη της Μαρί Λεπέν στις προεδρικές εκλογές απασχολεί τον γαλλικό τύπο.
Σε περίπτωση που κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, οι Γάλλοι δεν θα έχουν από τον επόμενο χρόνο ευρώ αλλά θα επιστρέψουν στο φράγκο. Η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου υπόσχεται πως η μετατροπή και η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα θα είναι απλή. Οι Γάλλοι δεν θα το καταλάβουν, δήλωσε πρόσφατα η 48χρονη πολιτικός στο γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό France
Για το κόστος της μετάβασης στο εθνικό νόμισμα αντίθετα δεν γίνεται καμία αναφορά. Ο πρόεδρος της Γαλλικής Κεντρικής Τράπεζας Βιλερουά ντε Γκαλό προειδοποιεί ότι χωρίς το ευρώ θα είναι πολύ πιο ακριβό να πάρει νέα δάνεια η Γαλλία.
Η Γαλλία θα γίνει πιο ακριβή χωρίς ευρώ
Το επιπλέον κόστος μετά από ένα ενδεχόμενο «Frexit» θα μπορούσε να αγγίξει τα 30 δισεκατομμύρια το χρόνο σύμφωνα με την εφημερίδα «Le Figaro». Αλλά και στις Βρυξέλλες υπάρχουν ανησυχίες. Ο επίτροπος για νομισματικές υποθέσεις Πιερ Μοσκοβισί βλέπει στον αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό ένα σοβαρό κίνδυνο για την ευρωπαϊκή οικονομική ανάπτυξη. Ο έμπιστος του αποχωρούντος Προέδρου Φρανσουά Ολάντ αναφέρει δύο χώρες στις οποίες ελλοχεύει περισσότερο κίνδυνος: την Ιταλία και τη Γαλλία.
Το γεγονός ότι το 60% του δημόσιου χρέους βρίσκεται στα χέρια ξένων επενδυτών είναι αδιάφορο σύμφωνα με την Μαρίν Λεπέν. Ωστόσο το χρέος αυτό θα αυξηθεί εάν αλλάξει το νόμισμα, επισημαίνουν οι ειδικοί.
Από τότε που η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου παρουσίασε το προεκλογικό της πρόγραμμα, πριν από μια εβδομάδα, η ανησυχία μέσα και έξω από τη χώρα αυξάνεται. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις συγκεντρώνει το 25% των ψήφων. Ο συντηρητικός Φρανσουά Φιγιόν, ο οποίος είναι απασχολημένος με τα σκάνδαλα της συζύγου του, βρίσκεται στο 20%.
H Λε Πεν θα χάσει πιθανώς στο δεύτερο γύρο
Στο δεύτερο γύρο πάντως των προεδρικών εκλογών, εάν αυτές γίνονταν σήμερα, η Μαρίν Λεπέν θα έχανε από τον νέο αστέρα Εμανουέλ Μακρόν. Ο 39χρονος ακομμάτιστος υποψήφιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές και οι Γάλλοι δεν θα βγουν από το ευρώ, εκτιμά η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.
Ακόμα όμως και εάν η Λε Πεν δεν έχει πιθανότητες να μετακομίσει στο παλάτι των Ηλυσίων, οι οικονομικές αγορές παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου προκρίνει ως λύση το τέλος της ευρωζώνης, η οποία θα μπορούσε να αντικατασταθεί από μια ένωση χωρών που θα αποτελούνταν από την Αυστρία, την Ολλανδία και τη Γερμανία.
Η συζήτηση για το ευρώ έχει γίνει θέμα στο γαλλικό προεκλογικό αγώνα και όπως επισημαίνει η γαλλική εφημερίδα Le Monde, οι λαϊκιστές -όπως ο Ντόναλντ Τραμπ- κρατάνε τελικά το λόγο τους. Το θέμα είναι βέβαια ποιες είναι οι συνέπειες και ποιο είναι το κόστος. pro news
Τα καλά δημοσκοπικά αποτελέσματα φαίνεται ότι έχουν ενθαρρύνει αρκετά τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) στη Γερμανία, ώστε μέλη του να μιλούν για την ελπίδα στις 25 Σεπτεμβρίου «να δοθεί ένα τέλος στην ακραία πολιτική λιτότητας της Άνγκελα Μέρκελ».
Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η επικεφαλής της Νεολαίας του Κόμματος, Γιοχάνα Έκερμαν, μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Guardian, η οποία μιλά για την ελπίδα να αλλάξει πορεία και η ευρωπαϊκή πολιτική.
«Η εποχή των ακραίων πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη α λα Μέρκελ [βλ. α λα Σόιμπλε] μπορεί να γίνει παρελθόν» είπε.
Όπως είπε, αν και στη Γαλλία «κέρδιζε ένας Σοσιαλιστής, δύο αριστεροί και φιλοευρωπαίοι ηγέτες στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης θα μπορούσαν να δώσουν το στίγμα ενάντια στις εθνικιστικές τάσεις που βλέπουμε στη Βρετανία, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ».
Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά, καθώς ούτε στη Γαλλία αναμένεται τον Μάιο, βάσει των δημοσκοπήσεων να εκλεγεί ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών, ούτε μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι η πραγματικά εντυπωσιακή άνοδος των ποσοστών των Σοσιαλδημοκρατών θα διατηρηθεί έως τον Σεπτέμβριο.
Ωστόσο η δυναμική που αναπτύσσει ο Μάρτιν Σουλτς ως υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών έχει κάνει όλους, ακτιβιστές, πολιτικούς και μέλη του κόμματος να ονειρεύονται μια εκλογική νίκη, ακόμη και τον σχηματισμό κυβέρνησης με του Πράσινους και το Κόμμα της Αριστεράς.
Σε σημερινή δημοσκόπηση του ινστιτούτου Forsa, το SPD πετυχαίνει υψηλό πέντε ετών στην προτίμηση των ψηφοφόρων με 31%, μόλις τρεις μονάδες πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες, ενώ σε άλλη δημοσκόπηση, με το θεωρητικό ερώτημα «ποιον θα ψηφίζατε για καγκελάριο» αν μπορούσε να εκλεγεί απευθείας, ο Μάρτιν Σουλτς κερδίζει 37% έναντι 38% της Άνγκελα Μέρκελ.
Η Έκερμαν υποστηρίζει ότι στο κόμμα «βλέπουν με μεγάλη αισιοδοξία την αύξηση της απήχησής τους ιδιαίτερα στους νέους» και ότι ο Μάρτιν Σουλτς, που «για τους παλιούς μπορεί να φαινόταν κάπως αβανγκάρντ, για τους νέους οι απόψεις τους είναι απολύτως φυσιολογικές».
Άλλωστε, ως πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και μακριά από την εσωτερική πολιτική της Γερμανίας, ο Σουλτς δεν έχει χρεωθεί την φθορά που προκάλεσε στο κόμμα η συμμετοχή στον μεγάλο συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Και μπορεί η εφημερίδα Bild, σταθερά υπέρμαχος των πολιτικών του Βόλγφκανγκ Σόιμπλε, να χαρακτηρίζει τον Σουλτς συμπαθητικό όσο και «ο διευθυντής ενός μικρού τοπικού σουπερμάρκετ», ωστόσο φαίνεται να κερδίζει έναντι του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, που η επίδραση του στον συνασπισμό με την Άνγκελα Μέρκελ χάθηκε και ποτέ δεν πιστώθηκε θετικά επιτεύγματα, όπως η εισαγωγή ελάχιστου μισθού το 2015.
Ωστόσο, η αύξηση της επιρροής μικρών δεξιών και κυρίως του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) ενδέχεται να επηρεάσει την εκλογική δύναμη των Πρασίνων και μικρών κομμάτων της Αριστεράς, τα οποία θα μπορούσαν να συνεργαστούν μετεκλογικά με τους Σοσιαλδημοκράτες και να σχηματίσουν μια κατά το δυνατόν αριστερόστροφη κυβέρνηση.
Αν οι Πράσινοι και το Κόμμα της Αριστεράς παραμείνουν στο 8%, δύσκολα ένας συνασπισμός με τους Σοσιαλδημοκράτες θα μπορούσε να πετύχει το αναγκαίο 50% για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για τους θεσμούς και την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να φθάσουν σε μια συμφωνία που θα δίνει τη δυνατότητα στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου να βάλει τα θεμέλια για την ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος.
Η συνεδρίαση των υπουργών της ευρωζώνης δεν αναμένεται να βγάλει «λευκό καπνό» ωστόσο ανάλογα με την πορεία των διαπραγματεύσεων θα περιγράφει αν υπάρχει άρση του αδιεξόδου ή όχι.
Τα επιτελεία των δύο «στρατοπέδων» δουλεύουν πυρετωδώς με την ελληνική πλευρά σύμφωνα με πληροφορίες -που δεν επιβεβαιώνονται από κυβερνητικές πηγές- να βάζει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πακέτο αντισταθμιστικών μέτρων στη μείωση του αφορολόγητου.
Το οικονομικό επιτελείο προτείνει μείωση του χαμηλού ΦΠΑ από το 13% στο 12% που θα συμπαρασύρει προς τα κάτω τις τιμές βασικών τροφίμων, το κόστους του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού και της διαμονής στα ξενοδοχεία.
Οι ίδιες πληγές πληροφόρησης αναφέρουν ότι η κυβέρνηση, εκτός της μείωσης του ΦΠΑ, πρότεινε μέσω της υπερκάλυψης των δημόσιων εσόδων τη μείωση του ΕΝΦΙΑ όπως αποκαλύπτει σε σημερινό ρεπορτάζ της η «Εφημερίδα των Συντακτών».
Απομένει να φανεί αν οι ελληνικές προτάσεις θα βρουν απήχηση ή θα απορριφθούν από τους θεσμούς.
Αισιόδοξος ο Μοσκοβισί
Στη διαπραγμάτευση ενεργό ρόλο έχει και ο Ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για οικονομικά θέματα, Πιερ Μοσκοβισί που χθες επισκέφθηκε την Αθήνα έχοντας εποικοδομητικές συνομιλίες με τους Αλέξη Τσίπρα και Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός μετέφερε στον Πιερ Μοσκοβισί το μήνυμα «φτάνει πια με τη λιτότητα» και υπογράμμισε ότι «μπορούμε να συζητήσουμε για ένα μείγμα πολιτικό, για μεταρρυθμίσεις, αλλά χωρίς μέτρα λιτότητας».
«Είδαμε τα αποτελέσματα της Eurostat και είδαμε ότι η ελληνική οικονομία έχει σημαντική υπεραπόδοση καθώς επιστρέψαμε στην ανάπτυξη. Οι προβλέψεις για το 2017 και 2018 μιλούν για σημαντικό ρυθμό ανάπτυξης 2,5% και 3%», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια του διαλόγου του με τον Ευρωπαίο επίτροπο στο Μέγαρο Μαξίμου, και υπογράμμισε ότι αυτά τα αποτελέσματα οφείλονται στις θυσίες του ελληνικού λαού.
Ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε καταστροφική τη συζήτηση για δημοσιονομικά μέτρα ακόμη και ενός ευρώ, τονίζοντας ότι «δεν χρειαζόμαστε περισσότερο φορτίο αλλά μέτρα ανακούφισης. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό, ζωτικής σημασίας να δημιουργήσουμε μια συμμαχία των λογικών».
«Είμαι εδώ για να εργαστώ μαζί σας», είπε από την πλευρά του ο Πιέρ Μοσκοβισί και εξέφρασε την αισιοδοξία του για την κατάσταση στην ελληνική οικονομία.
«Τα αποτελέσματα της Ελλάδας είναι πολύ ικανοποιητικά και είχαμε ανάπτυξη όπως εμφάνισαν οι πρόσφατες προβλέψεις που δείχνουν ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει ανάπτυξη 3% το 2018. Τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Οι αποφάσεις πρέπει να βασίζονται στους πραγματικούς αριθμούς που είδαμε στις πρόσφατες προβλέψεις. Δεν είμαστε υπέρ της λιτότητας και κανένας θεσμός δεν είναι υπέρ της λιτότητας», είπε.
INTIME NEWS
Προηγήθηκε συνάντηση του Πιερ Μοσκοβισί με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στο υπουργείο Οικονομικών, με τον επίτροπο να δηλώνει ακόμη μία φορά την αισιοδοξία του για την πορεία των διαπραγματεύσεων και να σημειώνει τόσο την πρόοδο που έχει συντελεστεί όσο και την ανάγκη εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Financieele Dagblad, ο Ντάισελμπλουμ, σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Arnold Merkies (για την περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας εάν αποχωρήσει το Ταμείο), δήλωσε: «Ναι, έτσι είναι - και οι προσπάθειες οι δικές μας και του ΔΝΤ έχουν ως στόχο να αποτρέψουν» αυτό το ενδεχόμενο.
Συμπλήρωσε πως η δική του δουλειά είναι «να σταθεροποιήσω την Ελλάδα... και αυτό είναι προς το συμφέρον όλων μας. Είναι οικονομικά και πολιτικά το καλύτερο - και αυτό θα κάνουμε...».
Το «παράθυρο» Τόμσεν
Μερικές ώρες μετά τις δηλώσεις του Ευρωπαίου αξιωματούχου, ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Πολ Τόμσεν, άφησε ένα μικρό «παράθυρο» να αναθεωρήσει τη στάση του έναντι του ελληνικού προγράμματος, θέτοντας... προϋποθέσεις αλλαγής της πρόγνωσης για τη χώρα μας... σε βάθος χρόνου.
«Εάν έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα στοιχεία για το 2016 θα τα εξετάσουμε και θα αλλάξουμε εν ανάγκη την πρόγνωσή μας για την Ελλάδα εάν αποδειχθεί ότι υπήρξε πολύ απαισιόδοξη», δήλωσε ο Π. Τόμσεν, στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.
Ουσιαστικά, εάν υπάρχει μία τέτοια πιθανότητα θα πρέπει να αναμένουμε τουλάχιστον μέχρι τον Απρίλιο που συνήθως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει όλα τα στοιχεία στην εαρινή έκθεσή της.
Φυσικά, ο χρόνος για εξεύρεση λύσης πιέζει και το Ταμείο καλείται να απαντήσει άμεσα εάν θα συμμετέχει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση.
Άνοιξε η αυλαία της προεκλογικής εκστρατείας στην Ολλανδία με τον ακροδεξιό, ευρωσκεπτικιστή Γκέερτ Βίλντερς να προηγείται μέχρι στιγμής στις δημοσκοπήσεις προκαλώντας ανησυχία στη γηραιά ήπειρο. Ο ένθερμος υποστηρικτής του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, έρχεται πρώτος στις δημοσκοπήσεις με ποσοστό 20%. Έχει χαρακτηρίσει τις βουλευτικές εκλογές της 15ης Μαρτίου την έναρξη μιας «Πατριωτικής Άνοιξης» για την Ευρώπη και αυτό γιατί, αμέσως μετά τις ολλανδικές εκλογές, καλούνται στην κάλπη αρχικά οι Γάλλοι – ο πρώτος γύρος τον Απρίλιο, ο δεύτερος το Μάιο-και στη συνέχεια οι Γερμανοί ψηφοφόροι, τον Σεπτέμβριο. Ο συντηρητικός Ολλανδός πρωθυπουργός, Μαρκ Ρούτε, έρχεται δεύτερος σε όλες τις δημοσκοπήσεις με ποσοστό 16%.
Πάντως, σε αντίθεση με την ανέλπιστη νίκη του Τραμπ και την επικράτηση του «ναι» στο δημοψήφισμα για το Brexit, θεωρείται αναμενόμενη μία νίκη του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας (PVV). Ο Βίλντερς προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις τα δύο τελευταία χρόνια και το κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο στην Ολλανδία σημαίνει ότι είναι αναπόφευκτος ο σχηματισμός μιας πολυκομματικής κυβέρνησης συνασπισμού μετά τις εκλογές. Ο κυριότερος αντίπαλός του, ο πρωθυπουργός Ρούτε του συντηρητικού κόμματος «VVD», βασίζεται στην ανάκαμψη της οικονομίας, μετά από τα χρόνια της λιτότητας (2012-14) για να ανακτήσει τη δημοτικότητα του ιδίου και του κόμματός του.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως, όλα τα κόμματα στην Ολλανδία, εκτός από ένα, έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με τον Βίλντερς, οι απόψεις του οποίου θεωρούνται από πολλούς προσβλητικές ή και αντισυνταγματικές.
Στις ολλανδικές εκλογές συμμετέχουν 31 κόμματα και τα 14 από αυτά αναμένεται ότι θα κερδίσουν τουλάχιστον μία έδρα στο 150μελές κοινοβούλιο.
Σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές, αν το κόμμα του Βίλντερς «PVV» κερδίσει τις εκλογές αλλά δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, τότε ο Ρούτε θα κληθεί πιθανότητα να συγκροτήσει έναν κεντρώο συνασπισμό με άλλα κόμματα.
«Στην περίπτωση αυτή θα παραμείνουμε προσηλωμένοι και θα κυβερνήσουμε τη χώρα μέχρι να υπάρξει ένας νέος συνασπισμός, αυτό θα μπορούσε να κρατήσει ακόμη και τέσσερα χρόνια», έχει δηλώσει ο υπουργός Οικονομικών, Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
