του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Oι αγορές βλέπουν ελάφρυνση χρέους και αυτός είναι ο λόγος που το ελληνικό χρηματιστήριο ανεβαίνει αφού σε αυτό αυτοί που παίζουν είναι κυρίως ξένοι.
Στο χρηματιστήριο ποντάρουν σε μια συμφωνία επί της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους όπως σημειώνει το Bloomberg.
Κάνει σαφή αναφορά στις συνεχείς απεργίες, όπως τη σημερινή 24ωρη του Δημοσίου τομέα για τις αλλαγές στα εργασιακά, αλλά προσθέτει ότι η αισιοδοξία των επενδυτών για το θέμα του χρέους παραμένει σταθερή.
Οι αγορές αποτελούνται από ανθρώπους που έχουν καλή πληροφόρηση και ξέρουν τι θα συμβεί πριν αυτό συμβεί.
Οι τραπεζικές μετοχές από τις 15 Νοεμβρίου έχουν άνοδο 30%, αλλά και τα ελληνικά ομόλογα έχουν τις καλύτερες μηνιαίες επιδόσεις από τον περασμένο Μάρτιο.
«Η μπάλα είναι τώρα στο γήπεδο των δανειστών», αναφέρει στο πρακτορείο ο καθηγητής του πανεπιστημίου Οικονομικών Αθηνών, Γιώργος Παγουλάτος.
«Οι εσωτερικές εντάσεις είναι κάτι αναμενόμενο όσο πλησιάζει η συμφωνία, αλλά (οι κοινωνικές αντιδράσεις) δεν είναι και τόσο μεγάλες όσο ήταν σε άλλες περιόδους. Ο Τσίπρας είχε ήδη διαβεί τον Ρουβίκωνα σε άλλες, προηγούμενες αξιολογήσεις, άρα τώρα οι Έλληνες ξέρουν τι να περιμένουν»,
Αν αποδειχθούν αληθινές οι αναφορές για συνάντηση των πιστωτών πριν το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου με αντικείμενο το ελληνικό χρέος, συνεχίζει το Bloomberg, «τότε αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δουν τους όρους επιτυχίας», σύμφωνα με τον κ. Παγουλάτο.
«Ενα καλό αποτέλεσμα για τον Τσίπρα ενδεχομένως περιλαμβάνει μεγαλύτερη βραχυπρόθεσμη ελάφρυνση χρέους από το αναμενόμενο και μια σε μεγάλο βαθμό συγκεκριμενοποίηση των όρων της μεσοπρόθεσμης ελάφρυνσης, ακόμα κι αν αυτό προϋποθέτει τη συνέχιση της συμμόρφωσης στα προαπαιτούμενα», συνεχίζει ο κ. Παγουλάτος.
Να πούμε την αλήθεια: Ελάφρυνση χρέους θα υπάρξει γιατί το θέλει η ΕΕ. Από αυτή εξαρτάται η επιβίωσή της.
Τεράστιες πιέσεις ασκεί η ιταλική κυβέρνηση του Μ.Ρέντσι να συναινέσουν στην χρονική και επιτοκιακή αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους προκειμένου να δημιουργηθεί θετικό κλίμα και να μην «βυθιστεί» ο ίδιος και η κυβέρνησή του στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου.
Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος για τον οποίο συζητιέται η μείωση του ελληνικού χρέους μέσω της αναδιάρθρωσης έστω και κατά 20% (κάτι που δεν έχει την παραμικρή σημασία όταν απαιτείται μείωση 40%).
Δεν είναι μόνο η Ιταλία αλλά ακολουθούν και άλλοι «πονοκέφαλοι» για τις Βρυξέλλες καθώς στις προεδρικές εκλογές της Αυστρίας πολύ δύσκολα θα τις ξανακερδίσει (την πρώτη φορά με παρατυπία-νοθεία) ο «Πράσινος» υποψήφιος Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν από τον υποψήφιο του πατριωτικού Κόμματος των Ελευθέρων Νόρμπερτ Χόφερ, ο οποίος φέρεται να προηγείται ακόμα και με ποσοστό 55%, του αντιπάλου του.
Στο δε ιταλικό δημοψήφισμα το «ΟΧΙ» προηγείται του «ΝΑΙ» ακόμα και με 60%! Κάτι πο σημαίνει το τέλος του Μ.Ρέντσι και την άνοδο του Μπέπε Γκρίλο που θέλει την Ιταλία εκτός ευρωζώνης.
Πολλές ακόμα «σφαλιάρες» περιμένουν Βρυξέλλες και Βερολίνο σχεδόν σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, ενώ μέρος αυτών ήδη έχουν ξεκινήσει.
Ισπανία, Προτογαλία, Γαλλία θέλουν να δουν το χρέος μας να «κατεβαίνει» διότι και αυτοί έχουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα με εμάς: Χρωστάνε, χρωστάνε, χρωστάνε!
Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν σιχαθεί και την Γερμανία και τις Βρυξέλλες και τις αποφάσεις που πέρνονται χωρίς να τους ρωτάει κανείς και να μην τους υπολογίζει.
Η λιτότητα τους έχει ρημάξει και δεν βλέπουν το λόγο να μην κάνουν «μπίζνες» με τους Ρώσους για χάρη κάποιων παλαβών νεοταξιτών που θέλουν να επιβάλουν ένα ολοκληρωτικό παγκόσμιο δικτατορικό καθεστώς «βαπτισμένο» ως δυτικού τύπου «Δημοκρατία».
Έτσι λοιπόν πρέπει να υπάρξει ένα «χρυσωμένο» χάπι. Να δοθεί κάποιο είδος έλεους σε μια χώρα την οποία άδικα έχουν καταστρέψει, την Ελλάδα. Άλλωστε Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία έχουν και αυτές άμεσο θέμα με το χρεός. Αν δεν δοθεί κάτι στην Ελλάδα μετά ακολουθούν και αυτές.
Φυσικά το ρεύμα είναι πλέον μη αναστρέψιμο. Η ΕΕ πάει για διάλυση ότι κι αν σκεφτούν γιατί οι πολίτες κατάλαβαν αυτός ο οργανισμός έχει πλεόν καταληφθεί από μη ελεγχόμενα και μη φανερά κέντρα εξουσίας.
Οι αγορές αυτά τα ξέρουν καλύτερα από τον καθένα. Έτσι αυτό που έχει τώρα σημασία είναι το εξής:
Πώς θα γίνει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (ποιοι τρόποι θα επιλεχθούν), πόσο θα φτάσει η ελάφρυνσή του και πόσο τελικά θα πρέπει ο Έλληνας πολίτης να πληρώσει εκ νέου για αυτό.
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
