Paul Singer: Το «κοράκι» των αγορών που «γονατίζει» τα φτωχά κράτη (φωτό)

Ο ΠΙΟ ΜΙΣΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑΓΟΡΕΣ

Paul Singer: Το «κοράκι» των αγορών που «γονατίζει» τα φτωχά κράτη (φωτό)

07:24

20/05/2017

Translate this page:      

Ο Αμερικανοεβραίος κερδοσκόπος, Πολ Σίνγκερ, που θεωρείται επενδυτής επιπέδου Σόρος, είναι ένα από τα γνωστά «κοράκια» των αγορών που μυρίζονται το χρήμα από μακριά και ξέρουν να κινούν τα νήματα, επηρεάζοντας τις διεθνείς χρηματαγορές και γονατίζοντας τα φτωχά κράτη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι είναι και ο πιο μισητός άνθρωπος στην Αργεντινή

Είναι ανάμεσα σε εκείνα τα «μυαλά» που ξέρουν να συνάπτουν τα deals, να κινούν τα νήματα της πολιτικής, να «χτίζουν» εταιρείες και βέβαια να επηρεάζουν τις διεθνείς χρηματαγορές.

Δεν είναι τυχαίο που το Bloomberg τον έχει τοποθετήσει στον κατάλογο με τους 50 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Όπως αναφέρει το newsbeast. gr, ο «γύπας» των αγορών, αυτοδημιούργητος κερδοσκόπος, Αμερικανοεβραίος Πολ Σίνγκερ, από το Νιου Τζέρσεϊ είναι ο πιο μισητός άνθρωπος στην Αργεντινή και πλέον περιμένει στη γωνία το επόμενο θύμα του. Φαίνεται ότι τον τελευταίο καιρό σχεδιάζει τις κινήσεις του περιμένοντας τη στιγμή για να «χτυπήσει». Το καμπανάκι χτύπησε πριν λίγες μέρες. Ο μεγαλοεπενδυτής ζήτησε 5 δισ. ευρώ από επενδυτές. Πόσο χρόνο έκανε να μαζέψει τα λεφτά; Κάτι λιγότερο από 24 ώρες...

Ο Πολ Σίνγκερ είναι ιδρυτής και CEO του κερδοσκοπικού επενδυτικού κεφαλαίου Elliott Management Corporation, παρακλάδι του οποίου είναι η NML Capital Limited, με έδρα τον φορολογικό παράδεισο των Νήσων Καϊμάν. Είναι επίσης μέντορας του Μαρκ Μπρόντσκι, νυν επικεφαλής της Aurelius Capital Management, επίσης γνωστού «αρπακτικού» hedge fund.

Ο Πολ Σίνγκερ τα τελευταία χρόνια έγινε ιδιαίτερα γνωστός από το γεγονός ότι κατάφερε να γονατίσει την Αργεντινή. Είναι πρακτικά ο κύριος  υπαίτιος για τη νέα, δεύτερη μέσα σε 13 χρόνια, χρεοκοπία της Αργεντινής.

Δεν δίστασε ούτε για μια στιγμή και έσυρε την 3η μεγαλύτερη οικονομία της Λατινικής Αμερικής στην καταστροφή. Ξεκίνησε με την αγορά κρατικών ομολόγων, πίσω στη δεκαετία του ’90. Συνέχισε το 2005 και βεβαίως με την κάθετη άρνησή του να συμμετάσχει στο «κούρεμα» του κρατικού χρέους κατά 70%, όπως είχε ήδη συμφωνήσει οικειοθελώς το 93% των ομολογιούχων.

Ο Πολ Σίνγκερ αρνήθηκε να αποδεχθεί την αναδιάρθρωση των ομολόγων, που πρότεινε η Αργεντινή στο πλαίσιο της στάσης πληρωμών που κήρυξε σε συνολικά χρέη 95 δισ. δολ.. Κατέφυγε στα αμερικανικά δικαστήρια, απαιτώντας από την Αργεντινή να τον εξοφλήσει στο ακέραιο.

Το κυνήγι ήταν τέτοιου μεγέθους που υπό τον φόβο της κατάσχεσης, η ηγεσία της Αργεντινής είχε αναγκαστεί να ακυρώσει πολλά επίσημα ταξίδια με το προεδρικό αεροσκάφος, κυρίως σε ΗΠΑ και Γερμανία, μεταξύ 2007 και 2010. Οι φόβοι αυτοί αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αβάσιμοι.

Τον Οκτώβριο του 2012, η NML, το Fund που διαχειρίζεται το «αρπακτικό» που έμαθε τη δουλειά από τον Σίνγκερ, πέτυχε την κατάσχεση για 70 ολόκληρες ημέρες της φρεγάτας Libertad του πολεμικού ναυτικού της Αργεντινής, σε ένα λιμάνι της αφρικανικής Γκάνα.

Τελικά πέτυχε να πληρωθεί από την Αργεντινή και να βγάλει κέρδος τέσσερις φορές τα χρήματα που επένδυσε...

Κονγκό και Περού στα θύματά του

Για τον μεγαλοεπενδυτή δεν ήταν έκπληξη. Ο ίδιος συνηθίζει να κερδίζει από χώρες που έχουν σοβαρά προβλήματα. Έχει κερδοσκοπήσει σε βάρος φτωχών κρατών... Το Περού έπεσε θύμα του τη δεκαετία του 1990. Τότε αγόρασε ομόλογα 20 εκατ. δολαρίων και τελικά πληρώθηκε 58 εκατ. δολάρια. Κάτι ανάλογο έκανε και με το Κονγκό. Για ομόλογα με αρχική αξία 30 εκατ. δολαρίων πληρώθηκε 100 εκατ. δολάρια.

Ο ίδιος καταφέρνει και κατά ένα περίεργο τρόπο το όνομά του βρίσκεται πίσω από κάθε μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, όχι μόνο κρατικών χρεών, αλλά και επιχειρηματικών κολοσσών. Ήταν πίσω από την αναδιάρθρωση της Chrysler, της κατασκευάστριας εξαρτημάτων αυτοκινήτων Delphi, ακόμη και της Lehman Brothers.

Βεβαίως όπως κάθε «γύπας» που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και ο Σίνγκερ έχει απλώσει τα πλοκάμια του στην πολιτική.

Είναι μέγας χρηματοδότης των Ρεπουμπλικανών και τον Φεβρουάριο βρέθηκε στο Λευκό Οίκο για να συναντηθεί με το νέο Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ.

Αν και προεκλογικά δεν υποστήριξε τον Τραμπ, τελικά το συμφέρον «μίλησε» και βρέθηκε στο ίδιο γραφείο με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ προσφέροντας την πλήρη υποστήριξή του.

«Ήταν ένας πολύ ισχυρός αντίπαλος και τώρα είναι ένας πολύ ισχυρός σύμμαχος και το εκτιμώ», ήταν τα λόγια του Ντόναλντ Τραμπ με τις πληροφορίες να λένε ότι για να τα βρουν οι δύο άνδρες ο Σίνγκερ δώρισε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό.

O δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της επενδυτικής εταιρείας Elliot Management φαίνεται ότι ήταν σε αυτούς που κέρδισαν από το Brexit. Από καιρό προειδοποιούσε ότι το χρηματοοικονομικό σύστημα παραμένει υπερβολικά μοχλευμένο, δεδομένης της τεράστιας ποσότητας παραγώγων επιτοκιακών προϊόντων που βρίσκονται ακόμα σε κυκλοφορία 700 τρισ. δολάρια.

«Ο όρος ασφαλές καταφύγιο που αποδίδεται στα ομόλογα των G7 είναι απλά λάθος» έλεγε και τόνισε ότι: «Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα τρομακτικό ρίσκο στο να έχει κανείς 10ετη και 20ετη και 30ετη ομόλογα με αυτά τα επιτόκια».

Γιατί χρηματοδοτεί ομάδες LGBT

Ο Σίνγκερ χρηματοδοτεί με τεράστια ποσά ομάδες που μάχονται για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Ο λόγος είναι ένας. Ο γιος του είναι ομοφυλόφιλος. Μάλιστα ο Πολ Σίνγκερ έκανε ο ίδιος δημόσια την αποκάλυψη για τον γιο του.

Όπως είπε μια νύχτα το 1998 ήταν έξω για δείπνο με τον γιο του, Άντριου. Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που ο γιος του άρχισε να τον ρωτάει ποιες είναι οι απόψεις του για την ομοφυλοφιλία.

Σύμφωνα με τον Σίνγκερ, οι ερωτήσεις τέθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε άρχισε να αναρωτιέται αν ο γιος του θα μπορούσε να είναι ομοφυλόφιλος.

«Αντέδρασα με φόβο και νευρικότητα, ανησυχούσα για το αν θα γίνω παππούς», δήλωσε...

Ωστόσο την επόμενη μέρα δεν άντεξε. Η ερώτηση που έκανε στο γιο του ήταν άμεση. «Είσαι ομοφυλόφιλος;» ρώτησε τον Άντριου.  «Βασικά, ναι», ήταν η απάντηση που πήρε και από τότε έγινε σταθερός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων

Η μονομερής διαγραφή χρέους, είναι πράξη εθνικής κυριαρχίας ενός κράτους, το οποίο μπορεί να χαράξει τη οικονομική του πολιτική, σε συνδυασμό με την αναδιάρθρωση του χρέους του. Είναι πράξη η οποία προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο και καλύπτεται από αποφάσεις του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα το πιο πρόσφατο ψήφισμα του ΟΗΕ το 2015 προβλέπει συνεργασία πιστωτών και οφειλετών προκειμένου να φθάσουν σε μία αμοιβαία συμφωνία για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους.

Δημόσιο Χρέος κρατών και δραστική μείωσή του

Δημήτρης Μάρδας |

ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ REUTERS

Διαδώστε αυτό το άρθρο

• 17

Τελευταία ενημέρωση: 07.05.2017 | 18:45

Πρώτη δημοσίευση: 07.05.2017 | 18:40

Το ζήτημα της διευθέτησης ή ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους έχει προκαλέσει μεγάλο αριθμό συζητήσεων με σκοπό την πιο δυναμική αντιμετώπιση του. Σε διαβουλεύσεις μεταξύ των ευρωπαίων πολιτικών η ελάφρυνση του χρέους φαίνεται να αποτελεί το απόλυτο ταμπού. Στην πραγματικότητα όμως η διαγραφή του από τους πιστωτές της δεν αποτελεί πρωτοφανές γεγονός και έχει συμβεί επανειλημμένα.

Η μονομερής διαγραφή χρέους, είναι πράξη εθνικής κυριαρχίας ενός κράτους, το οποίο μπορεί να χαράξει τη οικονομική του πολιτική, σε συνδυασμό με την αναδιάρθρωση του χρέους του. Είναι πράξη η οποία προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο και καλύπτεται από αποφάσεις του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα το πιο πρόσφατο ψήφισμα του ΟΗΕ το 2015 προβλέπει συνεργασία πιστωτών και οφειλετών προκειμένου να φθάσουν σε μία αμοιβαία συμφωνία για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους.
Μελετώντας περιπτώσεις χωρών, όπως δείχνει και η μελέτη των Das, Papaioannou and Trebesch, (2012), τα τελευταία 60 χρόνια έχουν καταγραφεί περισσότερες από 600 αναδιαρθρώσεις δημοσίου χρέους από 95 χώρες. Από αυτές, οι 186 περιπτώσεις ήταν ανταλλαγή χρέους με ιδιώτες πιστωτές (τράπεζες, ομολογιούχοι) και οι 447 αφορούσαν συμφωνίες διαφόρων μορφών αναδιάρθρωσης χρέους με το λεγόμενο Κλαμπ του Παρισιού. Το κλαμπ αυτό είναι ένα άτυπο όργανο από 19 ισχυρές χώρες, προσφέροντας οικονομικές υπηρεσίες σε υπερχρεωμένες χώρες.
Από τις παραπάνω 186 περιπτώσεις, ενδεικτικά αναφέρεται ότι 18 αφορούσαν αναδιαρθρώσεις κρατικών ομολόγων, ενώ 168 τραπεζικών δανείων. Στο πλαίσιο μιας εναλλακτικής παρουσίασης, από το ίδιο σύνολο των 186 περιπτώσεων, οι 57 περιλάμβαναν μείωση ονομαστικής αξίας (κούρεμα του χρέους δηλ. μια μείωση-διαγραφή στην παρούσα αξία των απαιτήσεων των πιστωτών), ενώ 129 μόνο μια επιμήκυνση των προθεσμιών λήξης. Τέλος, από το ίδιο σύνολο πάλι, 109 περιπτώσεις συνέβησαν μετά από χρεοκοπία-αθέτηση πληρωμής του χρέους ενώ 77 ήταν με πρωτοβουλία των κρατών να αναδιαρθρώσουν από μόνα τους τα χρέη.
Ανά χρονικά διαστήματα, οι οφειλέτριες χώρες έχουν πειραματιστεί με διάφορα μέτρα επίλυσης των κρίσεων. Σε μελέτη τους, οι Reinhart, Reinhart and Rogoff (2015) αναφέρουν ότι υπήρχαν χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ολλανδία, οι οποίες προσπάθησαν να ελέγξουν τις οφειλές τους και να μειώσουν το χρέος τους μέσα από οικονομικά και δημοσιονομικά μέτρα με στόχο όμως την οικονομική τους ανάπτυξη. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει και μια άλλη προσέγγιση μείωσης του χρέους κατά την οποία έχει αποδειχθεί ότι τα πολύ υψηλά δημόσια χρέη δεν αποπληρώνονται πλήρως και υφίστανται πάντα κάποιας μορφής αναδιάρθρωση.
Τα βασικοί τρόποι της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους είναι:
Μείωση του χρέους με απομείωση της ονομαστικής αξίας των τίτλων των ήδη υφιστάμενων χρεών (το γνωστό «κούρεμα»).
Μείωση κόστους εξυπηρέτησης του χρέους με μείωση επιτοκίων δανεισμού
Αναπροσδιορισμός χρέους και μείωση κινδύνου αναχρηματοδότησης με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του παλαιού χρέους (ανταλλαγή τίτλων χρέους) , η οποία συνήθως συνοδεύεται και με μια μείωση επιτοκίων δανεισμού.
Οι ρυθμίσεις αυτές ουσιαστικά διευκολύνουν τις υπερχρεωμένες χώρες να ανακτήσουν τους ρυθμούς ανάπτυξής τους ώστε να μπορέσουν αργότερα να αποπληρώσουν μέρος του ποσού που έχουν δανειστεί. Οι περισσότερες αναπτυγμένες χώρες έχουν λάβει κάποιας μορφής αναδιάρθρωση του χρέους τους ιστορικά.
Η έρευνα των Reinhart και Trebesch (2015), που αφορούσε 45 χώρες για το διάστημα 1920-1939 και 1978-2010, διαπιστώνει το ακόλουθο. Η οικονομική κατάσταση των χρεωμένων χωρών βελτιώνεται σημαντικά μετά από την ελάφρυνση χρέους, εφόσον όμως η ελάφρυνση περιλαμβάνει και διαγραφή χρέους. Το 1920 υπήρξαν περισσότερες από δώδεκα συμφωνίες αναδιάρθρωσης χρέους, ενώ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, υπήρχαν σχεδόν 100 αναδιαρθρώσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ουσιαστικά όμως, η έξοδος τους από την κρίση ήρθε μόνο μετά από μια βαθιά διαγραφή της ονομαστικής αξίας του χρέους τους.
Από το 1932 έως το 1939, ο μέσος όρος μείωσης του χρέους, το οποίο ήταν κυρίως μεταπολεμικό, ανήλθε σε 19% του ΑΕΠ για τις προηγμένες οικονομίες. Με ορόσημο το έτος 1934 (Βλ. Πίνακα) , αρκετές ευρωπαϊκές χώρες δέχθηκαν μειώσεις χρέους με απομείωση της ονομαστικής αξίας των ήδη υφιστάμενων χρεών. Για τη Γαλλία το ποσοστό έφτασε το 52,2% του ΑΕΠ ενώ για την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο στο 36,4% και 24,5% αντίστοιχα. Όπως αναφέρουν Reinhart και Trebesch, (2015), η Φιλανδία είναι η μόνη χώρα που αποπλήρωσε σχεδόν όλο το χρέος της.
Η διαγραφή - μείωση λοιπόν χρέους δεν είναι λοιπόν σπάνιο φαινόμενο και έχει σημειωθεί σε αρκετές χώρες τόσο μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Χαρακτηριστό παράδειγμα διαγραφής αποτελεί η διαγραφή χρέους της Γερμανίας το 1953 με τη Συμφωνία του Λονδίνου. Με τη υπογραφή αυτής της συμφωνίας, οι ΗΠΑ αποδέχτηκαν τη διαγραφή – απομείωση της ονομαστικής αξίας του γερμανικού δημόσιου χρέους κατά 63% (πίνακας Ι) , ενώ η αποπληρωμή του εναπομείναντος χρέους συνδέθηκε με την ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας και το εξωτερικό της εμπόριο. Η διευθέτηση του υπόλοιπου χρέους έγινε με ευνοϊκούς όρους της ίδιας συμφωνίας, όπως 3% των εσόδων της από τις εξαγωγές θα πάνε για την εξυπηρέτηση του εναπομείναντος χρέους.
Η διαγραφή χρέους συναντάται επίσης στην ιστορία, παλαιότερη και πρόσφατη, της αμερικανικής ηπείρου όπως αναφέρουν οι Reinhard and Rogoff, (2009). Το Μεξικό, η Κόστα Ρίκα, το Περού, η Ουρουγουάη, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Βενεζουέλα αλλά και οι ίδιες οι ΗΠΑ έχουν κατά καιρούς διαγράψει μονομερώς χρέη. Επομένως, αν σε αυτή την εμπειρία προσθέσει κανείς την εμπειρία άλλων κρατών του πλανήτη και μάλιστα των ευρωπαϊκών, τότε γίνεται ολοφάνερο ότι η διαγραφή του χρέους δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο. Αυτό φαίνεται στον πίνακα Ι ο οποίος δείχνει την οποιαδήποτε μορφή αναδιάρθρωσης του χρέους (διαγραφή κ.λπ) σε 30 χώρες στην παγκόσμια ιστορία του τελευταίου αιώνα.

Πιο πρόσφατες χαρακτηριστικές περιπτώσεις οι οποίες διέγραψαν μέρος του χρέους, είναι η Ρωσία και Ισημερινός.
Το 1998 η Ρωσία είδε τις εξαγωγές της να πλήττονται σημαντικά από τη μείωση των τιμών του πετρελαίου. Αντιμέτωπή λοιπόν με την κρίση που βίωνε η οικονομία της και με το υψηλό κόστος εξυπηρέτησης του εγχώριου χρέους, η ρωσική κυβέρνηση έλαβε δάνειο έκτακτης ανάγκης από το ΔΝΤ, το καλοκαίρι του 1998, το οποίο δεν κατάφερε να τονώσει την εμπιστοσύνη των πιστωτών της και να σταματήσει την κατάρρευση. Τελικά επήλθε χρεοκοπία και δάνεια, συνολικού ύψους 72 δισ. δολ., αναδιαρθρώθηκαν την περίοδο Αυγούστου 1999 – Φεβρουαρίου 2000, με κούρεμα της τάξης του 75%-80%.
Το παράδειγμα του Ισημερινού είναι ένα ανορθόδοξο παράδειγμα. Το 1999, όταν η χώρα επισήμως κήρυξε στάση πληρωμών σε μεγάλο μέρος των τόκων επί ομολόγων, οι ΗΠΑ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στήριξαν τις προσπάθειες της λατινοαμερικανικής χώρας να αναδιαρθρώσει το εξωτερικό χρέος του, ύψους 13 δισ. δολ. Η κυβέρνηση, εξάλλου, κήρυξε χρεοστάσιο αλλάζοντας από την άλλη μονομερώς τα επιτόκια. Το ποσοστό του «κουρέματος» ήταν της τάξεως του 30%-60%.
Τον Νοεμβρίου του 2008 όμως η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δεν θα αποπλήρωνε τα ομόλογα που λήγουν το 2012 και το 2030 αντίστοιχα, καθώς ο λογιστικός έλεγχος που διενεργήθηκε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα εν λόγω χρέη ήταν «παράνομα και στερούνταν νομιμοποίησης». Το Μάιο του 2009 ανακοινώθηκε νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης που περιελάβανε «κούρεμα» 65% επί της ονομαστικής αξίας των ομολόγων. Εν συνεχεία, ο Ισημερινός επαναγόρασε το 91% των μη «κουρεμένων» τίτλων.


*** Άρθρο Των Δημήτρη Μάρδα, Καθηγητή Πανεπιστημίου και Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Β Θεσσαλονίκης
και Σοφίας Κιβρακίδου, Οικονομολόγου
Βιβλιογραφία
Reinhart, C.M., Reinhart V., and K. Rogoff, (2015) “Dealing with Debt ,Research working paper, Harvard Kennedy School ,
Das U., Papaioannou M., and Ch. Trebesch, (2012) “Sovereign Debt Restructuring 1950-2010”, ΙΜF working paper.
Reinhard C.M., and Rogoff K., (2009), “This time is different: Eight Centuries Financial Folly”, Princeton University Press.
Reinhart C.M, και Trebesch, Ch., (2015), “Sovereign Debt Relief and its Aftermath”, Research working paper, Harvard Kennedy School.

Δημήτρης Μάρδας

ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ - ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΕΡΕΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 20:23 |

  27  0 Google +0  0

    

Λουκέτο για τέσσερις μέρες μπαίνει από το Σάββατο 20 Μαΐου στους Δήμους, λόγω των κινητοποιήσεων που κήρυξαν οι ομοσπονδίες των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για το θέμα των συμβασιούχων-παρατασιούχων, καθώς και για το προσωπικό των βρεφονηπιακών σταθμών. 

Οι Δήμοι απευθύνουν έκκληση στους κατοίκους και τους επαγγελματίες της περιοχής τους, αυτό το διάστημα να μην κατεβάζουν απορρίμματα στους κάδους, ενώ αναβάλλονται προγραμματισμένες αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. 

Η ΠΟΠ-ΟΤΑ και η ΠΟΕ-ΟΤΑ αποφάσισαν αποχή των δημοτικών υπαλλήλων από την εργασία τους για το Σάββατο και την Κυριακή, 20 και 21 Μαΐου, ενώ η τελευταία προκήρυξε 48ωρη απεργία για τη Δευτέρα και την Τρίτη, 22 και 23 Μαϊου.

Υπενθυμίζεται, ότι παράλληλα έχει προγραμματιστεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς, τη Δευτέρα 22 Μαϊου, στην πλατεία Συντάγματος, στις 11:00, ενώ την Τρίτη, στις 09:00, οι συμβασιούχοι θα συγκεντρωθούν μπροστά από τα γραφεία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, στην πλατεία Καραϊσκάκη. 

Το μεσημέρι της Παρασκευής η αντιπροσωπεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΠ-ΟΤΑ) είχε συνάντηση με τον υπουργό Εσωτερικών Πάνο Σκουρλέτη. 

Σύμφωνα με το υπουργείο, ο κ. Σκουρλέτης επεσήμανε ότι η παράταση των συμβάσεων εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας συνδέθηκε με την ανάγκη επείγουσας αντιμετώπισης μιας έκτακτης κατάστασης. 

Σε αυτό συνηγορούν τόσο οι απόψεις δημάρχων που δηλώνουν ότι έχουν μεγάλη ανάγκη το προσωπικό για την καθαριότητα, όσο και των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων που επισημαίνουν κατηγορηματικά την καθοριστική συμβολή αυτού του προσωπικού για την κάλυψη των καθημερινών απαιτήσεων στην καθαριότητα των Δήμων όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. 

 Ο υπουργός αποσαφήνισε ότι πριν απ’ όλα θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία συζήτησης του θέματος στο Ελεγκτικό Συνέδριο και επανέλαβε ότι το ζήτημα των συμβάσεων ορισμένου χρόνου στον τομέα της καθαριότητας θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο μιας συνολικής και οριστικής επίλυσης του ζητήματος των συμβασιούχων στο δημόσιο τομέα, με απόλυτο σεβασμό τόσο στο Σύνταγμα, όσο και στην ενωσιακή νομοθεσία. 

Υπογράμμισε επίσης ότι, εφόσον χρειαστεί, θα ληφθεί κάθε αναγκαίο μέτρο για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μάρκος Δαρδαμάνης, είπε ότι ο υπουργός ανέφερε ότι η κυβέρνηση αναμένει να καθαρογραφεί η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ώστε με βάση το σκεπτικό της να κατατεθεί νομοθετική ρύθμιση που θα διασφαλίζει τα δεδουλευμένα των συμβασιούχων, αλλά και την εργασία τους έως τη λήξη των συμβάσεων. 

Αναφορικά με το ζήτημα της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ο υπουργός Εσωτερικών τόνισε ότι με βάση τις κατευθύνσεις του Πρωθυπουργού, αλλά και με τις τελευταίες ανακοινώσεις του υπουργείου Παιδείας, πριν την υλοποίηση του μέτρου, θα εξεταστούν διεξοδικά όλα τα επίμαχα ζητήματα για την επάρκεια των δομών και την εξασφάλιση του προσωπικού, για την αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. 

 Κατά τον κ. Δαρδαμάνη, σχετικά με το θέμα της ένταξης των παιδιών από τεσσάρων ετών στα νηπιαγωγεία, ο υπουργός τούς είπε ότι η σχετική εξαγγελία του πρωθυπουργού δεν θα έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα, αλλά θα δίνεται η δυνατότητα στους γονείς να επιλέξουν για τα παιδιά τους ανάμεσα στο νηπιαγωγείο και τον δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό. 

Εξέφρασε, μάλιστα, την εκτίμηση ότι το ενδεχόμενο αυτό δεν θα οδηγήσει σε μείωση των θέσεων απασχόλησης στους δημοτικούς σταθμούς, αλλά με τη φιλοξενία μικρότερων παιδιών πιθανόν να αυξηθούν οι ανάγκες σε προσωπικό.

- See more at: http://www.tanea.gr/news/greece/article/5446922/kleinoyn-toys-dhmoys-stoys-dromoys-ta-aporrimmata-gia-tesseris-meres/#sthash.IcQ1pPnz.dpuf

Γενοκτονία Ποντίων: Πλήθος κόσμου στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα

Γενοκτονία Ποντίων: Πλήθος κόσμου στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα (pics)

Νικολέτα Παπάζογλου , CNN Greece

 20:55 Παρασκευή, 19 Μαίου 2017

    

Video: Έκαψαν τουρκικές σημαίες στην Πλατεία Συντάγματος

Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων σήμερα, Παρασκευή 19 Μαΐου και όπως κάθε χρόνο πλήθος Ποντίων από διάφορες ενώσεις συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα, προκειμένου να αποτίσουν φόρο τιμής στους πεσόντες.

Διαβάστε επίσης

Γενοκτονία Ποντίων: Η συγκινητική αλλαγή φρουράς των Ευζώνων (pics&vids)

Μετά από την καθιερωμένη Αλλαγή Φρουράς από Πόντιους Εύζωνες, μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη έγινε η επιμνημόσυνη δέηση προς τιμήν των 353.000 πεσόντων. Φορώντας παραδοσιακές στολές και κρατώντας πανό, οι Πόντιοι «κρατάνε αναμμένη τη δάδα που άφησαν οι πρόγονοί μας».

Παρόντες στο συγκέντρωση ήταν και βουλευτές από όλα τα κόμματα.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία στην πρεσβεία της Τουρκίας στη Ρηγίλλης.

Η προειδοποίηση της ομάδας των 53+ στον Αλέξη Τσίπρα

Η προειδοποίηση της ομάδας των 53+ στον Αλέξη Τσίπρα για τα σκληρά μέτρα

Πραξιτέλης Σαραντόπουλος , CNN Greece

 22:01 Παρασκευή, 19 Μαίου 2017

    

Πηγή: EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

Με νέα παρέμβαση της η ομάδα 53+ στέλνει σαφές μήνυμα στον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα μετά την ψήφιση των νέων σκληρών μέτρων, που ουσιαστικά αποτελούν ένα νέο Μνημόνιο που θα επιβαρύνει τους Έλληνες πολίτες. Ουσιαστικά με το κείμενό τους, προειδοποιούν τον πρωθυπουργό να μην ξεχάσει τη δέσμευσή του πως χωρίς ουσιαστική λύση στο θέμα του χρέους δεν θα εφαρμοστούν τα επώδυνα μέτρα του πολυνομοσχεδίου. 

Διαβάστε επίσης

Έκκληση του Μοσκοβισί στους εταίρους της Ελλάδας να καταλήξουν σε συνολική συμφωνία

Η ομάδα της οποίας ηγετικό στέλεχος είναι και ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ασκεί έντονη κριτική στο κυβερνών κόμμα, λέγοντας πως η επιχειρηματολογία υποστήριξης των αντίμετρων κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Βουλής ήταν λάθος.

Όπως επισημαίνουν στο νέο κείμενό τους που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα commonality τα «αντίμετρα που παίρνει η κυβέρνηση δεν μπορεί να υποστηρίζονται στη λογική ότι εάν στην κυβέρνηση βρίσκονταν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης δεν θα έκαναν το ίδιο».

Επιπροσθέτως, σημειώνουν πως τα θετικά μέτρα δεν θα πρέπει να προβάλλονται ως τυχαίο μπάλωμα ή ένα είδος φιλανθρωπίας, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τον τρόπο που η κυβέρνηση «επικοινώνησε» τα λεγόμενα αντίμετρα. Παραδέχονται επίσης πως τα αντίμετρα μπορεί να αποτελούν μία επιτυχία της ελληνικής πλευράς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εξαλείψουν τις κοινωνικές πληγές που θα αποφέρουν τα υπόλοιπα μέτρα.

Στέλνουν σαφές μήνυμα στον πρωθυπουργό, τονίζοντας πως θα πρέπει να επαναληφθεί η απολύτως δεσμευτική δήλωση ότι χωρίς ουσιαστική λύση για την απομείωση του χρέους δεν υπάρχουν μέτρα, δεν ισχύουν μέτρα. Με αυτό τον τρόπο ξεκαθαρίζουν στον Αλέξη Τσίπρα πως σε περίπτωση που το Eurogroup της Δευτέρας δεν προβεί σε μία σαφή και ξεκάθαρη δέσμευση για το ελληνικό χρέος τότε η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να εφαρμόσει τα μέτρα, όπως άλλωστε έχει δεσμευτεί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Ζητούν αλλαγές σε πολιτικές και πρόσωπα

Η ισχυρότερη εσωκομματική φωνή εντός του ΣΥΡΙΖΑ ζητά συνολική αριστερή στροφή μέσω συγκρούσεων σε πολλαπλά επίπεδα. Ζητούν επίσης ένα πολιτικό σχέδιο με βάση τις συλλογικές αποφάσεις του κόμματος, ενώ κάνουν λόγο για αξιολόγηση και αναπροσανατολισμό σε πολιτικές και πρόσωπα.

Στο κείμενό τους βέβαια επικροτούν τη στάση των υπουργών στη Βουλή να μην πανηγυρίζουν συγκρίνοντας μνημόνια και περιγράφοντας success story και μιλούν για μετρημένα λόγια «από αριστερή σκοπιά με τον αναγκαίο αναστοχασμό, με στοιχεία αυτοκριτική και με τη γενναιότητα παραδοχής λαθών».

Το κείμενο της ομάδας 53+

Σωστά έπραξαν αρκετοί υπουργοί αλλά και βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ που στις ομιλίες τους στη Βουλή όχι μόνο δεν πανηγύριζαν για όσα προβλέπονται στο πολυνομοσχέδιο της 2ης αξιολόγησης, αλλά τόνιζαν ταυτόχρονα ότι επιστρέφονται τα κελεύσματα περί ιδιοκτησίας του μνημονίου. Σωστά, επίσης, απέφυγαν το success story, τη σύγκριση μνημονίων, την αφήγηση για ξέφωτα που οσονούπω θα δούμε. Μετρημένα λόγια από αριστερή σκοπιά, με τον αναγκαίο αναστοχασμό, με στοιχεία αυτοκριτικής, με τη γενναιότητα παραδοχής λαθών, με επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών που αντιμετωπίζει ένας ολόκληρος κόσμος.

Οι παρεμβάσεις αυτές, δημόσιες και όχι εν κρυπτώ, όχι μεταξύ μας, είναι οι μόνες που είναι σε θέση να επικοινωνήσουν με τον ευρύ κόσμο της αριστεράς, με τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, που βιώνουν -ας μην το ξεχνάμε ποτέ- μια σκληρή πραγματικότητα στην καθημερινή τους ζωή. Η ειλικρίνεια, λοιπόν, η επιμονή από την πλευρά μας σε μια άλλη πολιτική και ασφαλώς ένα ριζοσπαστικό πολιτικό σχέδιο απεγκλωβισμού από τα μνημόνια και την επιτροπεία, είναι ο μοναδικός δρόμος που έχουμε μπροστά μας από τη σκοπιά της αριστεράς.
Είναι προφανές ότι στην παρούσα φάση επιδιώχθηκε από την πλευρά των “δανειστών τοκογλύφων” ένα ακόμη πολιτικό πλήγμα στην κυβέρνηση και την Αριστερά, στην προσπάθειά τους να μας αποκόψουν από τις κοινωνικές μας συμμαχίες και αυτό είναι ένα σημείο του πολέμου που διεξάγεται και θα συνεχισθεί. Η απόσπαση των αντίμετρων υπήρξε μια επιτυχία της ελληνικής πλευράς, η οποία, ωστόσο, αν και σημαντική, δεν μπορεί να εξαλείψει τις κοινωνικές πληγές που θα αποφέρουν τα μέτρα.

Το αντίπαλο στρατόπεδο συνεχίζει να εκτελεί το σχέδιό του, επιδιώκοντας την μετατροπή της τακτικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 σε στρατηγική ήττα. Αυτή δεν αφορά μόνο το κόμμα αλλά την ίδια την κοινωνία μέσω της εξόντωσης των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων και την εμπέδωση του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου.

Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να οργανώσει την πολιτική και την κοινωνική άμυνα. Κατά συνέπεια, ακόμη και εκεί που η κυβέρνηση καταφέρνει να αντιστέκεται, συγκροτώντας –έστω και εν μέρει- κάποιες κόκκινες γραμμές, θα πρέπει να τις υποστηρίζει με όρους κοινωνικούς και ιδεολογικούς. Για παράδειγμα, τα αντίμετρα που παίρνει η κυβέρνηση, δεν μπορεί να υποστηρίζονται στη λογική ότι εάν στην κυβέρνηση βρίσκονταν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης δεν θα έκαναν το ίδιο. Αντίθετα, αυτά όπως και πολλά άλλα (μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση, την υγεία, την παιδεία, τις φυλακές, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ κ.ά.) θα πρέπει να προβάλλονται ως η «ταξική και κοινωνική μεροληψία» της αριστεράς δείχνοντας πως, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, δεν αποτελούν ένα τυχαίο «μπάλωμα» ή ένα είδος φιλανθρωπίας αλλά πως πίσω από αυτά βρίσκεται η λογική, το εγχείρημα μιας επίμονης αντίστασης την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαραθέτει απέναντι στο «επεκτατικό σύστημα εξουσίας». Μόνο έτσι μπορεί να αξιοποιήσει στρατηγικά τα όποια θετικά μέτρα έχει καταφέρει, να ανοίξει νέα πεδία πολιτικής, να ανακτήσει σε ένα βαθμό το χαμένο έδαφος και χρόνο, αποκαθιστώντας έτσι, έστω και εν μέρει, το χαμένο φρόνημα του πολιτικού και του κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ.

Χρειάζεται, επομένως, συνολική αριστερή στροφή. Και αυτή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συγκρούσεις σε πολλαπλά επίπεδα, και ειδικά με δυνάμεις που επιδιώκουν να παρακάμψουν το δημόσιο συμφέρον, καταστρατηγώντας την δημοκρατία και την προστασία του περιβάλλοντος, χωρίς κινήσεις και τομές με λαϊκό και κοινωνικό πρόσημο, που θα μας επανασυνδέουν με ριζοσπαστικά, αλληλέγγυα και κινηματικά τμήματα της κοινωνίας.

Είναι απαραίτητο, λοιπόν, ένα πολιτικό σχέδιο με βάση τις συλλογικές αποφάσεις του κόμματος με αξιολόγηση και αναπροσανατολισμό σε πολιτικές και πρόσωπα. Η επόμενη ημέρα θα έχει μεγάλες δυσκολίες και πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη για το δημόσιο χρέος. Θα χρειαστεί να επαναληφθεί και να είναι απολύτως δεσμευτική η δήλωση ότι χωρίς ουσιαστική λύση για την απομείωση του χρέους δεν υπάρχουν μέτρα, δεν ισχύουν τα επώδυνα μέτρα.

ο Δήμος Χαλανδρίου ενημερώνει ότι για όσο καιρό διαρκέσουν οι κινητοποιήσεις, η αποκομιδή των απορριμμάτων δεν θα γίνεται κανονικά.

Ενόψει των κινητοποιήσεων των συμβασιούχων, με αφορμή την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που οδηγεί σε χιλιάδες απολύσεις καθώς και των 48ωρων απεργιών που προκήρυξε η ΠΟΕ-ΟΤΑ από 19-23Μαιού, ο Δήμος Χαλανδρίου ενημερώνει ότι για όσο καιρό διαρκέσουν οι κινητοποιήσεις, η αποκομιδή των απορριμμάτων δεν θα γίνεται κανονικά.

Καλούμε τους πολίτες να περιορίσουν την απόθεση απορριμμάτων και την τοποθέτηση αποκλειστικά εντός των κάδων, μόνο των απολύτως αναγκαίων προς αποκομιδή.

Ομοίως πρέπει να περιοριστεί η απόθεση κλαδιών και υλικών κήπων.

Η διαφύλαξη της δημόσιας υγείας αλλά και της αισθητικής της πόλης είναι καθήκον όλων μας.

Ο δήμος Χαλανδρίου εκφράζει την συμπαράστασή του στο αίτημα των συμβασιούχων για μετατροπή σε αορίστου χρόνου όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου που επεκτάθηκαν με τρεις νομοθετικές ρυθμίσεις το 2015 και 2016, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και μπορούν να πληρωθούν από τα ανταποδοτικά έσοδα των δήμων.

Στηρίζει τα αιτήματα για κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας καθώς και της απαγόρευσης των προσλήψεων στους δήμους ιδιαίτερα στην καθαριότητα και στις κοινωνικές υπηρεσίες.

Οι δυνάμεις που προσπαθούν να συντηρήσουν το καθεστώς της εργασιακής ανασφάλειας, της ομηρίας και των πελατειακών σχέσεων και μεθοδεύουν την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των δήμων μέσω των απολύσεων και της απαξίωσης του προσωπικού των ΟΤΑ πρέπει να ηττηθούν.

Ο δήμαρχος
Σίμος Ρούσσος