Αρθρογράφος: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος warnews247.gr/
Η «ώρα μηδέν» για την επιλογή της νέας φρεγάτας πλησιάζει και η ελληνική κυβέρνηση θα τεθεί προ των ευθυνών της αν δεν επιλέξει το κατάλληλο πλοί με βάση τα ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ κριτήρια και όχι με υποτιθέμενα ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ.
Στα πλαίσια της επιλογής αυτής έχουμε «πόλεμο» των υπουργών των ΗΠΑ και της Γαλλίας για το ποιος θα πάρει την «παρτίδα» και ποιος έχει την καλύτερη πρόταση.
Για να μην δουλευόμαστε, όλοι ξέρουν ποια είναι η καλύτερη πρόταση ακόμα και ανάμεσα στις άλλες των Γερμανών, των Ολλανδών και των Βρετανών, όχι μόνο των Γάλλων.
Η πρόταση των Αμερικανών, επιεικώς υστερεί για να μην προχωρήσουμε σε άλλους χαρακτηρισμούς, όχι γιατί δεν μας αρέσουν τα… αμερικανικά πλοία ή τα αμερικανικά αυτοκίνητα ή οτιδήποτε εξ ΗΠΑ, αλλά επειδή το πλοίο που προσφέρουν όχι μόνο ΔΕΝ ΑΥΞΑΝΕΙ την ισχύ του ΠΝ αντιθέτως θα την μειώσει.
Από εκεί και πέρα ότι αλλο πούμε είναι να ‘χαμε να λέγαμε.
Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας La Tribune, (κείμενο Michel Cabirol) δημοσιεύεται εκτενέστατη και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη της υπουργού Άμυνας της Γαλλίας Φλοράνς Παρλί, η οποία ερωτάται για όλα τα «καυτά» ζητήματα αρμοδιότητάς της.
Μεταξύ άλλων καλείται να τοποθετηθεί και για τις εξαγωγές των αεροσκαφών Rafale, αναφορικά με τις οποίες εκφράζει την ικανοποίησή της κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις συμφωνίες για την εξαγωγή τους σε Ελλάδα και Αίγυπτο.
Διευκρίνισε μάλιστα ότι και άλλοι διαγωνισμοί βρίσκονται εν εξελίξει, αλλά δε θέλησε να κάνει προβλέψεις για την πιθανή έκβασή τους.
Σε αλλο σημείο της συνέντευξης, αναφερόμενη στις γαλλικές φρεγάτες λέει ότι “ήμασταν κοντά τον Ιούλιο του 2020 στην ολοκλήρωση της πώλησης δύο φρεγατών FDI στην Ελλάδα, αλλά οι εταίροι μας είχαν σε προτεραιότητα την ανάγκη (απόκτησης) των μαχητικών αεροσκαφών».
Συνεχίζοντας, η Γαλλίδα υπουργός αναφέρει ότι “από τις αρχές του έτους, οι Έλληνες ξεκίνησαν εκ νέου τη διαδικασία εξαγοράς τεσσάρων φρεγατών, τον εκσυγχρονισμό τεσσάρων φρεγατών Meko και ζήτησαν μια προσωρινή λύση εν αναμονή των νέων φρεγατών. Απαντήσαμε και στα τρία ζητήματα. Επομένως, η προσφορά μας θεωρείται πλήρης και η Ελλάδα επιβεβαίωσε ότι η λήψη της απόφασης αναμένεται στα τέλη Ιουνίου”.
Εν συνεχεία, η Florence Parly ερωτηθείσα εάν έχει βρεθεί το ναυπηγείο που θα αναλάβει την κατασκευή των φρεγατών, διευκρινίζει ότι «η ελληνική κυβέρνηση θέλει τρεις από τις τέσσερις νέες φρεγάτες να κατασκευαστούν στην Ελλάδα.
Αυτό προϋποθέτει ότι υπάρχει ένα τοπικό ναυπηγείο ικανό να τις υλοποιήσει και εάν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις στην Ελλάδα, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί αλλού. Η προσφορά της Γαλλίας λαμβάνει υπόψη αυτήν την αβεβαιότητα».
Αυτά σε ότι αφορά την Γαλλία, η οποία στην πρότασή της ενέταξε πλέον και του στρατηγικούς πυραύλους SCALP NAVAL.
Δηλαδή μας δίνει τα πάντα για να μπορεί το ΠΝ να κυριαρχεί στην Μεσόγειο, να είναι άτρωτο από την τουρκική Αεροπορία και να μπορεί να προβάλει ισχύ στο εσωτερικό της Τουρκίας από τις εσχατιές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Η αμερικανική πρόταση δεν προσφέρει τίποτε σε κανέναν τομέα. Οι MMSC είναι πλοία παράκτιας προστασίας, δηλαδή μόνο για το Αιγαίο και αν…
Η 60 ημερών προθεσμία κατάθεσης της απαντητικής “Επιστολής Προσφοράς προς Αποδοχή” LOA (Leter of Offer and Acceptance) στην ελληνική επιστολή που την αιτούνταν, την LOR (Letter of Request), εκπνέει στις 22-23 Μαΐου.
Οι ενημέρωσαν ότι στην Ελλάδα θα αφιχθεί ο James F. Geurts, υφυπουργός Ναυτικού των ΗΠΑ με πιθανότερη ημερομηνία την 24η Μαΐου, για να παραδώσει ιδιοχείρως την απάντηση στην ηγεσία του ΥΠΕΘΑ.
Εννοείται ότι δεν θα υπάρξει θέμα επρόθεσμης απάντησης.
Αυτά όλα είναι για το θεαθήναι. Εμάς η ουσία μας νοιάζει και από ουσία δεν έχουμε τίποτε.
Στην Αθήνα ψάχνουν άπειρους τρόπους για να «τετραγωνίσουν» τον κύκλο και να πείσουν άπαντες ότι οι ΗΠΑ είναι η σωστή επιλογή, αλλά δεν υπάρχει τίποτε για να «χρυσωθεί» το χάπι.
Οι ελπίδες να συμπεριλαμβάνει η ενδιάμεση πρόταση την παραχώρηση αντιτορπιλικών κατευθυνομένων βλημάτων Arleigh Burke πλέον δεν υφίστανται.
Όσο για τα Ticonderoga είναι πλοία που δεν προσφέρουν αυτά που ζητάει το ΠΝ και θα απασχολήσουν πολύ μεγάλο αριθμό ανδρών. Κι όλα αυτά σε μια χώρα που έχει λειψανδρία!
Σε ότι αφορά την περιβόητη MMSC (Multi-Mission Surface Combatant) μετονομασμένη σε HF2 (Hellenic Frigate), υπάρχει μια μικρή πιθανότητα για δυνατότητα ναυπήγησης μιας μικρότερης έκδοσης των Arleigh Burke που προτείνει η κοινοπραξία υπό την ηγεσία του κορυφαίου σχεδιαστικού γραφείου “Gibbs & Cox” της Leidos (πρώην SAIC).
Πάντως με τα μέχρι τώρα δεδομένα οι Αμερικανοί μας δίνουν «δαγκωτό» τις MMSC.
Για να κατανοήσει κάποιος αν τις χρειάζεται το ΠΝ, θα το απαντήσουμε με μία φραστική μεταφορά.
Είναι σα να δίνουν μία τράτα σε φαλαινοθήρες…
Καλή για τράτα, αλλά δεν πιάνει… φάλαινες και αυτοί που θα την αγοράσουν είναι φαλαινοθήρες, όχι ψαράδες.
Να πούμε πως το Ισραήλ έχει απορρίψει τις MMSC και πέραν της στρατηγικής μας σχέσης με τους Ισραηλινούς, έχουν και τον ίδιο στρατηγικό στόχο με εμάς: Την κυριαρχία στην Μεσόγειο έναντι του τουρκικού Ναυτικού.
Οπότε τίθεται το ερώτημα: Είναι χαζοί και την απέρριψαν;
Και μην κολλάμε μόνο στους Γάλλους και οι προτάσεις των άλλων είναι εξαιρετικές σε σχέση με την αμερικανική.
Οι Βρετανοί προτείνουν τις Arrowhead 140 της Babcock με ελληνικά στάνταρντ. Με ναυπήγηση στην Ελλάδα και ενδιάμεση ενδιάμεση λύση, πέραν των Type 23 που προσφέρονται και μεταφορικά αεροσκάφη C-130J!
Τα τελευταία θα αποσυρθούν από τις βρετανικές βασιλικές ένοπλες δυνάμεις.
Για όσους αναρωτιούνται γιατί οι Βρετανοί θα δώσουν κάτι τόσο καλό σε μια χώρα αντίπαλο της Τουρκίας η απάντηση είναι απλή:
Τα βρετανικά συμφέροντα ξεκίνησαν, Δόξα τω Θεώ, να είναι αντίρροπα με τα τουρκικά.
Δεν αρέσει στους Βρετανούς η τουρκική στάση στην Κύπρο, δεν τους αρέσουν τα οθωμανικά σχέδια Ερντογάν, τους θεωρούν αντιπάλους στα δικά τους βρετανικά σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία, τύπου British Imperium του 19ου αιώνα.
Πολλοί στην Ελλάδα δεν έχουν καταλάβει γιατί έγινε το Brexit. Έγινε γιατί το ήθελε η βρετανική ελίτ. Ήθελε την αποκατάσταση της παλιάς βρετανικής ισχύς κάτι το οποίο δεν μπορούσε να γίνει εντός της ΕΕ με Γερμανία και Γαλλία να «καπελώνουν» την Βρετανία.
Οι Άγγλοι (η κυριαρχούσα εθνότητα στην Βρετανία, επί της ουσίας δεν υπάρχουν Βρετανοί παρά μόνο στα χαρτιά) επιθυμούν την κάθοδό τους στην Μεσόγειο, όπως και οι Γάλλοι άλλωστε.
Η κόντρα τους με την Γαλλία δεν είναι τυχαία και ξέρουν πως με κάποιες χώρες στην ΕΕ πρέπει να φτιάξουν ιδιαίτερους δεσμούς.
Σε ότι αφορά την Βρετανική Κοινοπολιτεία αυτή θα είναι το «πρόπλασμα» της νέας Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Επίσης στο Λονδίνο κατανόησαν ότι η Τουρκία δεν θα τους δώσει ούτε μία στερλίνα για αγορά οπλικών συστημάτων αφού πλέων παρασκευάζει μόνη της το 60% των οπλικών συστημάτων.
Το τελευταίο που λείπει από τους Τούρκους να κατασκευάσουν είναι το μαχητικό 5ης γενιάς που ονειρεύονται να δημιουργήσουν περί το 2030.
Οι Ολλανδοί που έχουν παράδοση στην κατασκευή φρεγατών μας πρότειναν τη ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών τύπου Sigma 11515 και τη χορήγηση τεσσάρων τύπου «Μ» ως ενδιάμεση λύση (δύο από το ολλανδικό και δύο από το βελγικό ναυτικό, εφόσον επιλεγεί η λύση).
Η ελληνική Sigma είναι ελαφρώς μικρότερη από το αρχικό σχέδιο, με υπόσχεση των Ολλανδών για παράδοση της πρώτης σε 2,5 χρόνια από την πιθανή υπογραφή συμφωνίας!
O όμιλος Damen διαθέτει περισσότερα από 35 μεγάλα ναυπηγεία και 50 εταιρείες εκμετάλλευσης σε όλο τον κόσμο και έχει κατασκευάσει περισσότερα από 6.500 εμπορικά και πολεμικά πλοία.
Η Damen Schelde Naval Shipbuilding (DSNS), ως ο κύριος προμηθευτής του Βασιλικού Ναυτικού της Ολλανδίας έχει στο ενεργητικό του πάνω από 50 χρόνια συνεχούς ανάπτυξης ναυτικών μονάδων μάχης και υποστήριξης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα επτά γενιές φρεγάτων και τεσσάρων γενεών υποστηρικτικών πλοίων.
Η DSNS ως ο αρχικός κατασκευαστής των φρεγάτων κλάσης ΕΛΛΗ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προμήθεια μελλοντικών φρεγάτων του ΠΝ και προτείνει την ναυπήγηση όλων των πλοίων στην Ελλάδα.
Οι Γερμανοί στην πρότασή τους προς το Πολεμικό Ναυτικό δίνουν τέσσερις φρεγάτες και δύο υποβρύχια.
Τέσσερις γερμανικές φρεγάτες MEKO 200HN, που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1990, υπηρετούν στον ελληνικό στόλο με τις τρεις εξ αυτών να έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα.
Έτσι, η παραγγελία τεσσάρων ακόμη πλοίων σε ελληνικά ναυπηγεία φαίνεται λογική καθώς αυτό θα επιτρέψει στην Ελλάδα να επενδύσει στην ανάπτυξη της εθνικής βιομηχανίας.
Oι γερμανικές MEKO Α 200 έχουν πολλές παραλλαγές, μία εξ αυτών είναι αυτή με συνδυασμό Αegis και βλήματα SM 2, που είναι σύμφωνη με τις προδιαγραφές που θέλει η Ελλάδα.
Mία ακόμα σημαντική παράμετρος που ευνοεί την επιλογή των γερμανικών φρεγατών A 200 είναι πως η συγκεκριμένα η αγορά, περιμένει η Αθήνα, να λειτουργήσει ως αντισταθμιστικό στη σχέση Ελλάδας – Τουρκίας – Γερμανίας ενώ οι Γερμανοί προτείουν και τον εκσυγχρονισμό των 4 ΜΕΚΟ200ΗΝ από την «μητρική» εταιρεία με συστήματα όμοια με αυτά των ΜΕΚΟ Α300.
Ένα πιθανό σενάριο είναι να ικανοποιηθεί η Γερμανία με την αγορά των τεσσάρων MEKO Α 200 και οι ΗΠΑ να πάρουν τον εκσυγχρονισμό των MEKO 200 ΗΝ και συμμετοχή στο πρόγραμμα FFG/X.
Η γερμανική πρόταση περιλαμβάνει τέσσερις φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ Α 200 με την προοπτική να αναβαθμιστούν στην πρόταση στην επιμηκυμένη έκδοση Α 300.
Η Ελλάδα δεν ενδιαφέρονταν για την Α 300 αλλά με την ανάγκη παρουσίας της στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτή η προοπτική δεν την αφήνει αδιάφορη.
Το Βερολίνο θέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και άλλο ένα σοβαρότατο δέλεαρ αφού προσθέτουν και τη ναυπήγηση δυο ακόμα υποβρυχίων Type 214.
Η Ελλάδα δεν θα έμενε αδιάφορη και για δύο Type 218, τα οποία είναι μεγαλύτερα από τα Type 214, δεν μας έκαναν για το Αιγαίο, όμως για την Ανατολική Μεσόγειο είναι ιδανικά, δίνοντας την υπεροχή μέσω της χρήσης των πυραύλων cruise μεγάλου βεληνεκούς που θα διαθέτουν όπως αναφέρει η kathimerini.gr
Να θυμίσουμε ότι οι Ιταλοί δίνουν τέσσερα υπερ-πλοία FREMM και δύο φρεγάτες του ιταλικού Ναυτικού ως πλοία ενδιάμεσης λύσης.
Στο Πολεμικό Ναυτικό βλέπουν θετικά την πρόταση, αφού μπορούν να δέσουν το πρόγραμμα με τις αμερικανικές FREMM (FFG-X), ενώ τα πλοία μπορούν να κατασκευαστούν σε αμερικανικών συμφερόντων ναυπηγεία στην Ελλάδα.
Οι ελπίδες να συμπεριλαμβάνει η ενδιάμεση πρόταση την παραχώρηση αντιτορπιλικών κατευθυνομένων βλημάτων Arleigh Burke πλέον δεν υφίστανται.
Όσο για τα Ticonderoga είναι πλοία που δεν προσφέρουν αυτά που ζητάει το ΠΝ και θα απασχολήσουν πολύ μεγάλο αριθμό ανδρών. Κι όλα αυτά σε μια χώρα που έχει λειψανδρία!
Σε ότι αφορά την περιβόητη MMSC (Multi-Mission Surface Combatant) μετονομασμένη σε HF2 (Hellenic Frigate), υπάρχει μια μικρή πιθανότητα για δυνατότητα ναυπήγησης μιας μικρότερης έκδοσης των Arleigh Burke που προτείνει η κοινοπραξία υπό την ηγεσία του κορυφαίου σχεδιαστικού γραφείου “Gibbs & Cox” της Leidos (πρώην SAIC).
Πάντως με τα μέχρι τώρα δεδομένα οι Αμερικανοί μας δίνουν «δαγκωτό» τις MMSC.
Για να κατανοήσει κάποιος αν τις χρειάζεται το ΠΝ, θα το απαντήσουμε με μία φραστική μεταφορά.
Είναι σα να δίνουν μία τράτα σε φαλαινοθήρες…
Καλή για τράτα, αλλά δεν πιάνει… φάλαινες και αυτοί που θα την αγοράσουν είναι φαλαινοθήρες, όχι ψαράδες.
Να πούμε πως το Ισραήλ έχει απορρίψει τις MMSC και πέραν της στρατηγικής μας σχέσης με τους Ισραηλινούς, έχουν και τον ίδιο στρατηγικό στόχο με εμάς: Την κυριαρχία στην Μεσόγειο έναντι του τουρκικού Ναυτικού.
Οπότε τίθεται το ερώτημα: Είναι χαζοί και την απέρριψαν;
Και μην κολλάμε μόνο στους Γάλλους και οι προτάσεις των άλλων είναι εξαιρετικές σε σχέση με την αμερικανική.
Οι Βρετανοί προτείνουν τις Arrowhead 140 της Babcock με ελληνικά στάνταρντ. Με ναυπήγηση στην Ελλάδα και ενδιάμεση ενδιάμεση λύση, πέραν των Type 23 που προσφέρονται και μεταφορικά αεροσκάφη C-130J!
Τα τελευταία θα αποσυρθούν από τις βρετανικές βασιλικές ένοπλες δυνάμεις.
Για όσους αναρωτιούνται γιατί οι Βρετανοί θα δώσουν κάτι τόσο καλό σε μια χώρα αντίπαλο της Τουρκίας η απάντηση είναι απλή:
Τα βρετανικά συμφέροντα ξεκίνησαν, Δόξα τω Θεώ, να είναι αντίρροπα με τα τουρκικά.
Δεν αρέσει στους Βρετανούς η τουρκική στάση στην Κύπρο, δεν τους αρέσουν τα οθωμανικά σχέδια Ερντογάν, τους θεωρούν αντιπάλους στα δικά τους βρετανικά σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία, τύπου British Imperium του 19ου αιώνα.
Πολλοί στην Ελλάδα δεν έχουν καταλάβει γιατί έγινε το Brexit. Έγινε γιατί το ήθελε η βρετανική ελίτ. Ήθελε την αποκατάσταση της παλιάς βρετανικής ισχύς κάτι το οποίο δεν μπορούσε να γίνει εντός της ΕΕ με Γερμανία και Γαλλία να «καπελώνουν» την Βρετανία.
Οι Άγγλοι (η κυριαρχούσα εθνότητα στην Βρετανία, επί της ουσίας δεν υπάρχουν Βρετανοί παρά μόνο στα χαρτιά) επιθυμούν την κάθοδό τους στην Μεσόγειο, όπως και οι Γάλλοι άλλωστε.
Η κόντρα τους με την Γαλλία δεν είναι τυχαία και ξέρουν πως με κάποιες χώρες στην ΕΕ πρέπει να φτιάξουν ιδιαίτερους δεσμούς.
Ας επανέλθουμε στην γαλλική πρόταση:
«Εφόσον το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό το επιθυμεί, οι προσφερόμενες στην Ελλάδα φρεγάτες Belh@ra μπορούν να φέρουν και 4 εκτοξευτήρες Sylver 70»
Αυτό ανέφερε στέλεχος της Group Naval μιλώντας στον Ελληνικό Τύπο, παρά τα τεχνικά προβλήματα που υπήρχαν κατά την τηλεδιάσκεψη στην οποία είχε καλέσει η Γαλλική εταιρία.
Να θυμίσουμε εν τάχει πως ο Α70 είναι ο εκτοξευτήρας με τον οποίο μπορεί να βληθούν πυρομαχικά μεγάλου πλήγματος και σε ότι αφορά την «Γαλλική σχολή», αυτό μεταφράζεται στον στρατηγικό πύραυλο SCALP NAVAL, δηλαδή τη ναυτική έκδοση του πυραύλου που βρίσκεται και στην φαρέτρα της Πολεμικής Αεροπορίας, των Γαλλικών Mirage 2000-5 της 331 Μοίρας «Θησέας».
Με την έλευση των RAFALE τους επόμενους μήνες το συγκεκριμένο οπλοστάσιο γίνονται βαρύτερο από τη στιγμή που τα νέα F3R έχουν τη δυνατότητα να φέρουν δυο τέτοιους πυραύλους και να τους εξαπολύουν σε μια αποστολή.
Έως σήμερα ο εκτοξευτήρας Sylver 70 ήταν «προνόμιο» των φρεγατών FREMM, κλάσης Aquitaine, σαν αυτή που πριν λίγους μήνες εντάχθηκε επιχειρησιακά ως το νεώτερο πλοίο του συγκεκριμένου τύπου στο Πολεμικό Ναυτικό της Γαλλίας.
Ο κος. Boy δεν παρέλειψε ν’ αναφερθεί επίσης και στα συστήματα ανθυποβρυχιακού πολέμου, αντιλαμβανόμενος ότι το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό δίνει ιδιαίτερη σημασία σε αυτή τη μορφή ναυτικού πολέμου τόσο για το Αιγαίο όσο και για την Αν. Μεσόγειο.
Το στέλεχος της Γαλλικής εταιρίας σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «όσον αφορά τις ανθυποβρυχιακές ικανότητες του πλοίου τοποθετήθηκε ότι είναι εξίσου αποτελεσματικό με αυτές των FREMM αν και ο εξοπλισμός που φέρουν οι FDI HN είναι πιο συμπαγής οι βελτιώσεις στις τεχνολογίες επιτρέπουν ανάλογες επιδόσεις.»
Επιγραμματικά να υπενθυμίσουμε ότι η Γαλλική πρόταση αναφέρει ότι αποτελεί ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό πακέτο σχεδιασμένο ώστε να απαντά σε όλες τις επιχειρησιακές απαιτήσεις που έχουν τεθεί και, παράλληλα, να προσφέρει τις καλύτερες δυνατότητες, με τον συντομότερο δυνατό χρόνο παράδοσης, και βελτιστοποιημένο κόστος.
H Πρόταση περιλαμβάνει:
-4 FDI HN – Η πιο σύγχρονη φρεγάτα τελευταίας γενιάς-με 3 να κατασκευάζονται εγχώρια και την πρώτη έτοιμη σε υπηρεσία μέχρι το 2025
-Μαζί με Ενδιάμεση λύση 2 φρεγατών, διαθέσιμες στις αρχές του 2022, δωρεάν
-Εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ στην Ελλάδα
-Μακρόχρονη συνεργασία με την ελληνική βιομηχανία για τη δημιουργία βιώσιμων οικονομικών οφελών και θέσεων εργασίας
H πρώτη FDI HN θα παραδοθεί το 2025 που σημαίνει ότι οι ανάγκες του ΠΝ θα σε μια τετραετία ενώ για να τεθεί επιχειρησιακό το πρώτο πλοίο θα απαιτηθεί περίπου ένας επιπλέον χρόνος.
Η πρόταση της λεγόμενης «ενδιάμεσης λύσης» που προσφέρει η Γαλλία ήταν το αντικείμενο αυτοψίας Ελληνικού κλιμακίου που μετέβη στην Τουλόν.
Δύο φρεγάτες Anti-air warfare (AAAW) και Anti-submarine Warfare (ASW) προτίθεται να δώσει δωρεάν το Παρίσι στην Ελλάδα, δυο πλοία όμως που είναι ήδη υπό καθεστώς παροπλισμού, με ότι σημαίνει αυτό.
Το Ελληνικό κλιμάκιο όπως έχει επισημάνει στην αναφορά του πρόκειται για πλοία που έχουν συντηρηθεί μεν αλλά δεν παύουν να είναι παλαιάς τεχνολογίας κι αυτό σημαίνει για το Πολεμικό Ναυτικό «το πρόβλημα που θέλει ν’ αποφύγει»…
Το Παρίσι από την πλευρά του λέει ότι πρόκειται για επιχειρησιακές φρεγάτες, επιβεβαιώνοντας τη διαλειτουργικότητα τους με κάθε πλοίο του ΝΑΤΟ και προσφέροντας δυνατότητες για την αντιμετώπιση σύγχρονων απειλών.
Έχουν περάσει συντηρήσεις σε πολύ τακτικούς χρόνους, και ανανεωθεί ώστε να βρίσκονται σ’ επιχειρησιακό επίπεδο και σε υπηρεσία με το Γαλλικό Ναυτικό.
Πριν την μεταφορά τους στην Ελλάδα, θα περάσουν από εκτεταμένο πρόγραμμα, εργασιών συντήρησης και αναγέννησης τους που θα επιτρέψει την ένταξη τους στον Ελληνικό Στόλο, στις καλύτερες δυνατές συνθήκες.
Σχετικά με την FDI HN
Η FDI HN είναι φρεγάτα που προσφέρεται στο ΠΝ με δυνατότητες αποτελεσματικής προστασίας στόχων υψηλής αξίας θαλάσσης ή περιοχής όπως παράκτιες εγκαταστάσεις , πόλεις και Ελληνικά νησιά. θα αποτελεί, πλεονέκτημα ισχύος και κυριαρχίας για την Ελλάδα.
Εξοπλισμένη με έως 32 βλήματα Aster, 21 RAM, 8 Exocet MM 40 B 3, MU 90 lightweight torpedoes και πυροβόλο 76 mm , προσφέρει δυνατότητες για έλεγχο του εναέριου και θαλάσσιου χώρου και αυτονομία δράσης.
Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα δύναται να ενταχθεί σε οποιονδήποτε προγραμματισμό διασυμμαχικών ναυτικών η εναέριων επιχειρήσεων στο υψηλότερο επίπεδο. Ο φόρτος των 32 βλημάτων Aster μπορεί να εμπλέξει στόχους σε κάθε κατεύθυνση και να εξασφαλίσει μια ασύγκριτη «hit-to-kill» δυνατότητα, κάνοντας δυνατή την αντιμετώπιση οποιασδήποτε επίθεσης κορεσμού.
Οι φυσικές και ψηφιακές της υποδομές εγγυώνται μελλοντικές δυνατότητες εξέλιξης, που θα διασφαλίσει ότι το Ελληνικό Ναυτικό θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες και μελλοντικές απειλές κατά τη διάρκεια ζωής του πλοίου (σ.σ. UAVs, Cyber, βαλλιστικούς πυραύλους, υπερηχητικούς πυραύλους, απειλές στελθ κάτω ή πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.)
Ένα κυρίαρχο αμυντικό στοιχείο για τον έλεγχο θαλάσσιου και εναέριου χώρου
Η FDI διαθέτει πέντε βασικές ιδιότητες για τον μόνιμο έλεγχο του εναέριου-θαλάσσιου χώρου.
Το ραντάρ Thales SEA FIRE, το πρώτο πλήρως ψηφιακό ραντάρ με τέσσερις επίπεδες κεραίες που βασίζονται στην τεχνολογία AESA, παρέχει πρόσβαση σε όγκο επιτήρησης αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων και είναι ικανό να ανιχνεύει «αόρατες» απειλές, από ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ έως υπερηχητικούς πυραύλους. Η εκτεταμένη αντιαεροπορική του ικανότητα επιτρέπει την παροχή προστασίας, άμυνας περιοχής και επέμβασης έναντι των πιο σημαντικών αερομεταφερόμενων απειλών.
Προσφέρει επίσης ολοκληρωμένο σύστημα πυρός (firing chains) με υψηλή αντιδραστικότητα και απόλυτη ακρίβεια. Οι πύραυλοί της, που συνδέονται με το ραντάρ SEAFIRE, έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να ανταποκρίνονται σε όλους τους τύπους πυραυλικών απειλών, ιδίως υπερηχητικών, και βρίσκονται σε χρήση από το Γαλλικό Ναυτικό αλλά και άλλα ευρωπαϊκά ναυτικά.
Τα συστήματα της FDI HN συνδυάζονται από το SETIS Combat Management System, προσφέροντας στο πλοίο μια πραγματική ικανότητα αντιμετώπισης πολλαπλών απειλών χάρη στην ακρίβεια της απεικόνισης της τακτικής κατάστασης, η οποία είναι δυνατή χάρη στη συνεκτίμηση δεδομένων από όλους τους αισθητήρες του πλοίου.
Το σύστημα πρόωσης, όλα τα κρίσιμα τμήματα επί του σκάφους, τα κέντρα δεδομένων και το τμήμα ελέγχου καταστροφών, έχουν περιορισμένη χρήση, αφού το πλοίο χωρίζεται σε δύο ζώνες χωρισμένες από ένα διπλό στεγανό διάφραγμα ανθεκτικό στις επιπτώσεις των πυραυλικών επιθέσεων.
Συνεργασία με την ελληνική βιομηχανία
Η Naval Group δεσμεύεται στη διασφάλιση της επιτυχίας του προγράμματος φρεγατών όπως και στη στήριξη της ελληνικής κυριαρχίας ενισχύοντας το «Made in Greece» και τη συμμετοχή του Ελληνικού βιομηχανικού οικοσυστήματος.
Με την υλοποίηση της κατασκευής 3 φρεγατών FDI HN στην Ελλάδα από ελληνικές επιχειρήσεις και τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ 200ΗΝ, η NAVAL GROUP θα συμβάλει στην ενεργοποίηση ενός ισχυρού δικτύου βιομηχανικών και R&D συνεργατών δίνοντας τη δυνατότητα στην ελληνική βιομηχανία να προσφέρει στις ελληνικές ναυτικές δυνάμεις πλάνα εκσυγχρονισμού ενώ παράλληλα θα δημιουργεί θέσεις εργασίας και οικονομικά οφέλη για τη χώρα τις επόμενες δεκαετίες.
Θα επιτρέψει τη διεθνή αναγνώριση της αριστείας της ναυτικής βιομηχανίας της, ενώ παράλληλα θα της προσφέρει τα καλύτερα «Made in Greece» πολεμικά πλοία για την υπεράσπιση των συμφερόντων και των πολιτών της χώρας.
Περισσότερες από δέκα ελληνικές εταιρείες έχουν ήδη προεπιλεγεί και πολλές άλλες βρίσκονται στη διαδικασία προ-επιλογής. Επίσης όλες οι εταιρείες που έχουν επιλεγεί για το πρόγραμμα FDI HN & MEKO 200HN θα ενσωματωθούν στη γαλλική βιομηχανική αλυσίδα εφοδιασμού.
Σχετικά με τον εκσυγχρονισμό των MEKO
Για την κάλυψη των ζητουμένων της Ελλάδας προτείνεται μία λύση χωρίς ρίσκο καθώς η αναβάθμιση θα γίνει σε συνεργασία με τη Thales που έχει προμηθεύσει το αρχικό Σύστημα Διαχειρίσης Μάχης και θα ηγείται του έργου.
Συνδυάζοντας την τεχνογνωσία τους και την εμπειρία τους, η Thales και η Naval Group βρίσκονται σε ιδανική θέση για να προσφέρουν τη βέλτιστη σχέση κόστους-απόδοσης, τόσο για το ίδιο το πρόγραμμα Mid-Life Upgrade, όσο και για τη διασφάλιση της λειτουργικής διαθεσιμότητας των πλοίων.
Το πρόγραμμα αναβάθμισης των MEKO ΗΝ προορίζεται να πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, με συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας. Από αυτή την άποψη, η THALES μπορεί να βασιστεί στην παρουσία της THALES HELLAS S.A. και τόσο στην THALES όσο και στην NAVAL GROUP και τις ήδη διαμορφωμένες σχέσεις με υφιστάμενους βιομηχανικούς εταίρους.
Αυτές είναι οι προτάσεις στο σύνολό τους. Πάντως στο ΠΝ μία από αυτές την κρίνουν αυστηρώς ακατάλληλη.
Στην κυβέρνηση θα έχουν και όλη την ευθύνη αν την επιλέξουν παρά την διαφωνία των ναυάρχων.
