Το σκάνδαλο των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, το ελληνικό Watergate όπως το χαρακτήρισε ακόμα και η Washington Post, συνεχίζει να παρασύρει σαν χείμαρρος την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που μοιάζει ανίκανη να διαχειριστεί τις καθημερινές αποκαλύψεις. Καλά πληροφορημένες πηγές σημειώνουν ότι, εκτός από την αδυναμία διαχείρισης, στο γαλάζιο στρατόπεδο αλλά και στα συστήματα που στήριξαν τον σημερινό πρωθυπουργό ως κεντρώο μεταρρυθμιστή και ηγέτη του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου παρατηρούνται σημάδια φθοράς και αποσυσπείρωσης. Είναι διά γυμνού οφθαλμού εμφανής η -καθόλου τυχαία- σιωπή βουλευτών και κορυφαίων κομματικών στελεχών. Μπορεί κορυφαίοι και έμπειροι νεοδημοκράτες να επικαλούνται την καλοκαιρινή ραστώνη και τα μπάνια του λαού, όμως η άρνηση μεγάλης μερίδας της Ν.Δ. να υπερασπιστεί όχι την κυβέρνηση, αλλά ούτε τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη δεν οφείλεται στο κακό σήμα που έχουν τα κινητά τηλέφωνα στις μαγευτικές παραλίες της χώρας μας.
Πρώτη φορά από τις εκλογές του 2019 και σε συνθήκες μιντιακής παντοκρατορίας το Μαξίμου αδυνατεί να χαράξει πειστικό αφήγημα. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αμείλικτα, τα στοιχεία αδιάψευστα, οι απαντήσεις όμως ανύπαρκτες. Η καλοκουρδισμένη μηχανή της κυβερνητικής προπαγάνδας μοιάζει να έχει ξεχαρβαλωθει από την ημέρα που ανακοινώθηκε η αποπομπή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Το διάγγελμα Μητσοτάκη έπειτα από τρεις ημέρες διακοπών στην Κρήτη όχι μόνο δεν ξεκαθάρισε τα πράγματα, αντίθετα τα έκανε ακόμα χειρότερα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε κάθε του δήλωση αναιρεί τον εαυτό του ή γεννά νέα ερωτήματα. Ούτε στο υπερρεαλιστικό περιβάλλον της επικοινωνιακής μονοφωνίας το σύστημα Μητσοτάκη μπορεί να πείσει ότι αυτές δεν είναι παράνομες παρακολουθήσεις.
Αμείλικτα ερωτήματα
Γιατί παρακολουθούνταν ο Νίκος Ανδρουλάκης; Έχει γίνει αξιοποίηση των υπηρεσιών του Predator; Ποιοι λόγοι εθνικής ασφάλειας αιτιολογούν τη ραγδαία αύξηση έως και 33% των «νόμιμων επισυνδέσεων», δηλαδή καθημερινά σχεδόν 45 πολίτες, δημοσιογράφοι και πολιτικοί κρίνονταν ύποπτοι ώστε η αρμόδια εισαγγελέας να εγκρίνει την παρακολούθησή τους; Ποιος είναι ο τομέας ευθύνης του Γ. Δημητριάδη, ο οποίος τελικά δεν «πλήρωσε» το τοξικό κλίμα, αλλά ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, σύμφωνα με τον Κ. Μητσοτάκη; Τι εξυπηρετούν οι θεσμικές αλλαγές στη λειτουργία της ΕΥΠ εφόσον οι δεκάδες χιλιάδες «νόμιμες επισυνδέσεις» γίνονταν με υπογραφή της αποσπασμένης στην ΕΥΠ εισαγγελέως Βασιλικής Βλάχου; Γιατί η κυβέρνηση ψεύδεται κατ’ επανάληψη; Από το δεν παρακολουθούνται ο Κουκάκης και ο Ανδρουλάκης έως το ψέμα Οικονόμου για τη δήθεν καταστροφή του φακέλου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, ενώ αυτό προβλέπεται να γίνει όχι νωρίτερα από τον Δεκέμβριο του 2023, σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Νέων; Έχει η ΑΔΑΕ πρόσβαση στον φάκελο των παρακολουθήσεων που έχουν καταγγελθεί; Γιατί στην ΠΝΠ που έφερε η κυβέρνηση δεν προβλέπεται η κατάργηση της τροπολογίας του 2021, η οποία δεν επιτρέπει στην ΑΔΑΕ να ενημερώνει πολίτες για την άρση του απορρήτου στις επικοινωνίες τους; Έχοντας, μάλιστα, αναδρομική ισχύ. Είναι θέση της κυβέρνησης οι απαράδεκτες τοποθετήσεις Αθανασίου περί μουσουλμάνων βουλευτών και εσωτερικού εχθρού;
Η επόμενη ημέρα χωρίς Μητσοτάκη
Οι παραιτήσεις Δημητριάδη και Κοντολέοντος δεν λειτούργησαν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης, αφού βουλευτές, στελέχη αλλά και ψηφοφόροι της Ν.Δ., όπως δείχνουν μετρήσεις που έχουν στα χέρια τους στο πρωθυπουργικό γραφείο, καταλογίζουν την πολιτική και ηθική ευθύνη στον ίδιο τον πρωθυπουργό. «Ο Μητσοτάκης κάηκε» είναι μια φράση που ακούγεται όλο και πιο τακτικά στις συζητήσεις στην πολιτική, στη δημοσιογραφική αλλά και στην επιχειρηματική πιάτσα. Η παρέμβαση Βενιζέλου και η ανοιχτή σύγκρουση με τον Γ. Γεραπετρίτη αναδεικνύουν μία από τις κυρίαρχες όψεις της επόμενης ημέρας. Πρόσωπα και παράγοντες που στήριξαν εμμέσως ή άμεσα -όπως η Άννα Διαμαντοπούλου- τον Κ. Μητσοτάκη και την πολιτική του. «Η πολιτική ευθύνη κρίνεται εντέλει εκλογικά» σημείωσε ο Ε. Βενιζέλος, χωρίς φυσικά να ερμηνεύεται ως όραμα προοδευτικής διακυβέρνησης, ενώ δεν περνούν απαρατήρητες παρεμβάσεις, όπως του Ν. Αλιβιζάτου. «Ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο κυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ» έσπευσε να σχολιάσει ο Α. Λοβέρδος, που απαλλάχτηκε ομόφωνα από την κατηγορία της δωροληψίας, πιο προσεκτικός, φωτογραφίζοντας στην πραγματικότητα μια κυβέρνηση χωρίς Μητσοτάκη, με πρωταγωνιστές το «κόμμα Novartis». Άλλωστε, όπως έσπευσε να διευκρινίσει, «οι υποκλοπές δεν είναι λόγος για να πάμε σε εκλογές».
Η σκληρή στάση του Ν. Ανδρουλάκη, που αρνήθηκε να ενημερωθεί κατ’ ιδίαν από τον Γ. Γεραπετρίτη αλλά και ζήτησε την έξοδο του Κ. Μητσοτάκη από την εξουσία, κρίνεται θετική από την Κουμουνδούρου. Μέχρι και σήμερα, ωστόσο, η Χ. Τρικούπη δεν εγείρει ζήτημα εκλογών. Στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ξεκαθαρίζουν ότι ο ενορχηστρωτής των παρακολουθήσεων είναι ο πρωθυπουργός, τονίζοντας πως έξοδός του από την εξουσία σημαίνει εκλογές. «Μόνη δημοκρατική λύση είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τον σχηματισμό μιας προοδευτικής κυβέρνησης που θα δώσει διέξοδο στις πολλαπλές κρίσεις και στη θεσμική κατρακύλα που βιώνουμε» δήλωσε χαρακτηριστικά στον ρ/σ 105.5 Στο Κόκκινο ο Αλέξης Χαρίτσης. Σε κάθε περίπτωση, οι όροι του παιχνιδιού έχουν αλλάξει. Η αυτοδυναμία Ν.Δ. στην απλή αναλογική μοιάζει με ανέκδοτο. Κυβέρνηση Ν.Δ. με στήριξη ή ανοχή ΠΑΣΟΚ με την ενισχυμένη αναλογική έχει επίσης καεί. Η ζημιά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ανεπανόρθωτη, όπως υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές, κάτι που εκτιμάται ότι θα αποτυπωθεί στις δημοσκοπήσεις μετά τον Δεκαπενταύγουστο, αφού το θέμα θα παραμείνει εκ των πραγμάτων στον αφρό, ενώ δεν αποκλείονται νέες αποκαλύψεις. Η επιλογή Μητσοτάκη να φέρει το θέμα στη Βουλή στις 22 Αυγούστου ναρκοθετεί όλη την επόμενη εβδομάδα αλλά και το πανηγυρικό κλίμα που έλπιζε να δώσει στη ΔΕΘ.
