.
Δεν συνεχίζεται απλά, αλλά επιταχύνεται η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Ελλάδας, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής – μίας χώρας πάμπλουτης, πολλαπλά προικισμένης που όμως έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο των δανειστών της, οι οποίοι την απομυζούν, με τη συνεργασία δυστυχώς των εγχωρίων ελίτ. Τι σημαίνει αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος; Απλούστατα πως τα σπίτια, τα οικόπεδα, οι επιχειρήσεις και οι πόροι της Ελλάδας θα ανήκουν σύντομα, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, σε ξένους – με τους Έλληνες εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους στην υπηρεσία τους. Όταν προσποιείται πάντως κανείς πως δεν βλέπει και δεν ακούει, δεν πρόκειται να βρει ποτέ λύση – η οποία υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.
.
Άποψη
Εισαγωγικά, παραφράζοντας το γνωστό «Vox populi, vox cattle» (=η φωνή του λαού, η φωνή των βοδιών), η «Δημοκρατία» σήμερα είναι επιθυμητή, μόνο εφόσον η πλειοψηφία έχει τη «σωστή γνώμη» – ενώ αυτοί που φροντίζουν να έχει η πλειοψηφία τη «σωστή γνώμη», δεν είναι άλλοι από τα εκάστοτε διατεταγμένα ΜΜΕ που διαπλέκονται με τις όποιες ιδιοτελείς οικονομικές και πολιτικές ελίτ.
Στα παραπάνω πλαίσια, όσοι ήταν εναντίον της διαχείρισης της πανδημίας με τα αποτυχημένα lockdowns, πόσο μάλλον εναντίον των εμβολίων, με τα οποία γιγαντώθηκε μία νέας μορφής αισχροκέρδεια, (ανάλυση), χαρακτηρίσθηκαν ως γραφικοί ή/και περιθωριακοί.
Ανάλογα, όσοι ήταν κατά των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, του μακράν μεγαλύτερου στα ιστορικά χρονικά οικονομικού πολέμου που διεξήχθη εναντίον μίας χώρας και με τον οποίο η ΕΕ πυροβόλησε τα πόδια της (ανάλυση), κατηγορήθηκαν ως ανήθικοι ή/και ρωσόφιλοι, επειδή δήθεν συμφωνούσαν έμμεσα με την εισβολή του Putin στην Ουκρανία – με αποτέλεσμα επίσης την περιθωριοποίηση τους.
Στο ίδιο «μήκος κύματος», όσοι διαμαρτύρονται για τις υψηλές τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, της βενζίνης, του πετρελαίου θέρμανσης ή των τροφίμων, χαρακτηρίζονται αντίστοιχα – με την αιτιολογία πως όλα αυτά οφείλονται στον Putin και στον πόλεμο του, όπου η (ενάρετη) Δύση ήταν και είναι υποχρεωμένη να τον αντιμετωπίσει με κυρώσεις. Ως εκ τούτου, πρόκειται για ένα τίμημα που έχουν την ηθική υποχρέωση να το πληρώσουν όλοι οι Πολίτες – χωρίς καμία διαμαρτυρία!
Καμία αναφορά βέβαια στην κερδοσκοπία, τόσο στην ενέργεια, όπως στο παράδειγμα του ενός φορτίου LNG που αγοράζεται έναντι 60 εκ. € στις ΗΠΑ και πωλείται 270 εκ. στην Ευρώπη (πηγή) ή των ενεργειακών υπερκερδών γενικότερα (ανάλυση), όσο και στα τρόφιμα (ανάλυση) – ούτε στο ληστρικό νεοφιλελευθερισμό που έχει επικρατήσει πια στη Δύση, με τα Ολιγοπώλια και με τα καρτέλ του, «παραγκωνίζοντας» εντελώς την ελεύθερη αγορά.
Το ίδιο έλεγαν για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας οι νεοφιλελεύθεροι – πως θα αυξάνονταν οι μισθοί!
Δεν γίνεται επίσης καμία αναφορά στο όργιο της αισχροκέρδειας του καρτέλ της ενέργειας, ιδίως στην Ελλάδα, μέσω του χρηματιστηρίου του κ. Χατζηδάκη – όπου εάν θέλει πράγματι να ενημερωθεί κανείς, έχουμε αναφερθεί διεξοδικά (ανάλυση).
Ποιος όμως θα θελήσει να διαβάσει τέτοιου είδους αναλύσεις, όταν έχει συνηθίσει να ενημερώνεται (=χειραγωγείται) από τα διατεταγμένα ΜΜΕ που φροντίζουν, με το αζημίωτο ασφαλώς, να έχει η πλειοψηφία τη «σωστή γνώμη»; Μεταξύ άλλων με την παραπλάνηση των Πολιτών, με τη βοήθεια θεμάτων που εφευρίσκονται ή διογκώνονται και προωθούνται έντεχνα στην επικαιρότητα; Όπως για παράδειγμα των υποκλοπών σήμερα στην Ελλάδα, χωρίς φυσικά να υποβαθμίζουμε το θέμα που όμως δεν είναι κάτι καινούργιο;
Ελάχιστοι δυστυχώς – ενώ οι περισσότεροι απλά απελπίζονται, συνθηκολογούν και σκύβουν το κεφάλι, ανεχόμενοι τα πάντα αδιαμαρτύρητα. Ακόμη χειρότερα, είναι ευχαριστημένοι με τα διάφορα επιδόματα – με την ελεημοσύνη καλύτερα που τους δίνει η κυβέρνηση, προερχόμενη είτε από τη ληστεία τους (όπως από το ΦΠΑ στις αυξημένες τιμές), είτε από δανεικά που θα πληρώσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους στο πολλαπλάσιο (με φόρους ή με αυξημένες τιμές, αφού η χώρα «παράγει» μόνο ελλείμματα και χρέη).
Έτσι δεν συνεχίζεται απλά, αλλά επιταχύνεται η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Ελλάδας, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής – μίας χώρας πάμπλουτης, πολλαπλά προικισμένης που όμως έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο των δανειστών της, οι οποίοι την απομυζούν, με τη συνεργασία δυστυχώς των εγχωρίων ελίτ.
Τι σημαίνει αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος; Απλούστατα πως τα σπίτια, τα οικόπεδα, οι επιχειρήσεις και οι πόροι της Ελλάδας θα ανήκουν σύντομα, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, σε ξένους – με τους Έλληνες εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους στην υπηρεσία τους. Σε μία κοινωνία που μετατρέπεται σταδιακά σε πολυπολιτισμική με τη βοήθεια των μεταναστευτικών εισροών, έτσι ώστε (α) να είναι εύκολα ελεγχόμενη και (β) να πιέζονται οι μισθοί των εργαζομένων. Όταν προσποιείται πάντως κανείς πως δεν βλέπει και δεν ακούει, δεν πρόκειται να βρει ποτέ λύση – η οποία υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.
