ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΡΘΡΟ 19 Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης
Στα μέσα της εβδομάδας ο Πούτιν ανακοίνωσε τη μερική επιστράτευση 300.000 εφέδρωνRussian Presidential Press Service via AP, File
Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, υπέγραψε νομοθετική τροποποίηση που προβλέπει ποινή κάθειρξης 10 ετών για τους στρατιωτικούς που λιποτακτούν ή αρνούνται να πολεμήσουν σε περιόδους επιστράτευσης.
Στα μέσα της εβδομάδας ο Πούτιν ανακοίνωσε τη μερική επιστράτευση 300.000 εφέδρων.
Η τροποποίηση του ποινικού κώδικα για την αυστηροποίηση των ποινών για τη λιποταξία ψηφίστηκε αυτήν την εβδομάδα από τη Δούμα και δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της κυβέρνησης, κάτι που σημαίνει ότι έχει ήδη τεθεί σε ισχύ.
Τη δεκαετία της κρίσης χρέους και των μνημονίων το κυρίαρχο επιχείρημα κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών για να ανεχτούν οι κοινωνίες την οδυνηρή λιτότητα ήταν η σωτηρία των καταθέσεων και η προστασία των αποταμιευτών.
Στην Ελλάδα η διάσωση των τραπεζών που ήταν εκτεθειμένες στο κρατικό χρέος προβλήθηκε ως σωτηρία των μικροκαταθετών, μια και οι μεγαλοκαταθέτες είχαν την ευκαιρία και τους μηχανισμούς να φυγαδεύουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό. Στο όνομα της υποτιθέμενης προστασίας επιβλήθηκαν τα δύο από τα τρία μνημόνια και οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με χρήματα των φορολογουμένων.
Είναι αρκετά πρόσφατο το 2015, όταν από τα διευθυντήρια των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης μέχρι τα εγχώρια κόμματα, τα ΜΜΕ και τις επιχειρηματικές ενώσεις διατυπώνονταν υστερικές προειδοποιήσεις για κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και εξανέμιση των οικονομιών των πολιτών.
Ως γνωστόν η «τρομοκρατία του καταθέτη» ολοκληρώθηκε με την επιβολή των capital controls από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσω του εκβιασμού που άσκησε στην τότε κυβέρνηση με την πλήρη διακοπή της παροχής ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Στο όνομα και πάλι της προστασίας των αποταμιεύσεων η ηγεσία της Ε.Ε., υπό την πίεση της Γερμανίας, επέβαλε την οδηγία bail in, δηλαδή τη διάσωση των τραπεζών με εισφορές των μετόχων, των ομολογιούχων και των μεγαλοκαταθετών.
Αλλά, πάλι υπό γερμανική πίεση, μέχρι σήμερα δεν έχει φτιαχτεί το ταμείο εγγύησης καταθέσεων, για να δώσει μια ελάχιστη αξιοπιστία στους ισχυρισμούς ότι όλα γίνονται με... στοργή για τους αποταμιευτές.
Η έκρηξη του πληθωρισμού αποκαλύπτει την υποκρισία και τη μεγάλη εξαπάτηση των ανυποψίαστων αποταμιευτών -γιατί υπάρχουν και οι υποψιασμένοι, που έχουν τους μηχανισμούς να φυγαδεύσουν τα κεφάλαιά τους σε ασφαλείς και κερδοφόρες εναλλακτικές επενδύσεις- από τις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες.
Το μεγάλο «κούρεμα» των καταθέσεων γίνεται τώρα. Μέσω του πληθωρισμού που εξανεμίζει πάνω από το 10% των οικονομιών των νοικοκυριών στην Ελλάδα και σε όλη την ευρωζώνη. Μόνο φέτος ο πληθωρισμός θα εξανεμίσει σχεδόν 1 τρισ. ευρώ από τις οικονομίες των 19 χωρών και 20 δισ. από την Ελλάδα, αλλά κανείς δεν λέει λέξη.
Καμιά πρόνοια, καμιά προστασία, καμιά εξαγγελία για ακόμα ένα μεγάλο πλιάτσικο σε βάρος όχι μόνο του δημόσιου πλούτου, αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας των νοικοκυριών.
Σκηνή από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 Πίνακας του Παναγιώτη Ζωγράφου με την καθοδήγηση του Μακρυγιάννη: Πόλεμος της Τριπολιτζάς και των περί αυτής Χωρίων.
Η 24η Σεπτεμβρίου είναι η 266η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και 267η σε δίσεκτα έτη. Πριν από 201 χρόνια, μια μέρα - ή μάλλον ένα τριήμερο- σαν σήμερα, τα «σαράντα παληκάρια από τη Λειβαδιά» μπήκαν στην Τριπολιτσά, σημερινή Τρίπολη, μετά από έξι μήνες πολιορκίας. Δεν ήταν η νίκη των Ελλήνων μόνο σημαντική, αλλά και τα όσα ακολούθησαν. Για άλλους λόγους.
Η αναφορά της Τριπολιτσάς από τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, χθες, 23 Σεπτεμβρίου, δεν ήταν φυσικά τυχαία. Ίσως ήταν και αναμενόμενη, καθώς η 23η Σεπτεμβρίου είναι η επέτειος ενός γεγονότος ισοδύναμου για τους Τούρκους με την καταστροφή της Σμύρνης για μας.
Μιας μαύρης σελίδας όχι για την ελληνική επανάσταση μόνο, αλλά για την ανθρώπινη ιστορία γενικότερα. Διότι αυτό που ξεκίνησε στις 23 Σεπτεμβρίου 1821 και ολοκληρώθηκε τρεις μέρες αργότερα, ήταν μια ατελείωτη σφαγή αμάχων.
Η Τριπολιτσά έπεσε πολύ νωρίς στην ελληνική επανάσταση, μόλις έξι μήνες μετά την κήρυξή της και υπό μια έννοια, στρατιωτική τουλάχιστον, ήταν αυτή που έδωσε πραγματική πνοή και συνέχεια στον ξεσηκωμό των Ελλήνων.
Μια πολύ τολμηρή απόφαση
Ήταν και η μάχη στην οποία ξεδιπλώθηκε η στρατηγική ευφυία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ήταν ο μόνος από τους οπλαρχηγους που κατανοούσε τη σημασία της πόλης. Με κόπο και επιμονή κατάφερε να πείσει τους υπόλοιπους ότι δεν έχει νόημα να διεξάγουν ανταρτοπόλεμο σε μικρές ομάδες εναντίον μικρών στόχων, αλλά θα έπρεπε ενωμένοι, ως ενιαίος στρατός να κινηθούν εναντίον του μεγάλου στόχου, στην καρδιά της Πελοποννήσου.
Ο Κολοκοτρώνης ήθελε κάτι πολύ απλό: Να χτυπήσει τους Τούρκους στο μεγαλύτερο διοικητικό, οικονομικό και στρατιωτικό τους κέντρο και να πάρει τον έλεγχο του Μοριά. Δεν θα ήταν εύκολο. Αυτό το ήξεραν και οι δύο πλευρές, γι αυτό και οι Τούρκοι δεν περίμεναν ποτέ ότι οι Έλληνες θα τολμούσαν κάτι τέτοιο.
Το τόλμησαν όμως και από τις αρχές Μαΐου απέκλεισαν την πόλη, μέσα στην οποία βρίσκονταν 40.000 Τούρκοι και Εβραίοι της Πελοποννήσου και μαζί τους 1500 ένοπλοι Αρβανίτες που αποτελούν και την άμυνα της πόλης. Οι Αρβανίτες, τους οποίους είχε φέρει μαζί του ο Μουσταφάμπεης, στην πρώτη προσπάθεια του Σουλτάνου να καταστείλει την Επανάσταση στο Μωριά, υπήρξαν μια από τις βασικότερες αιτίες για την πτώση της πόλης.
Άρχισαν πρώτοι τις διαπραγματεύσεις για την αποχώρησή τους και έκαναν πραξικόπημα μέσα στην πολιορκημένη πόλη· κατάσχεσαν όλα τα τρόφιμα και τα εφόδια που υπήρχαν για να τα πουλάνε στη συνέχεια με μαυραγορίτικες τιμές στους πολιορκημένους. Έξω από τα τείχη της, βρίσκονταν 10.000 Έλληνες.
Επί έξι μήνες οι Έλληνες, που γνώριζαν εξαιρετικά καλά την περιοχή, δεν άφησαν να περάσει τίποτα. Κάθε απόπειρα να εφοδιαστεί η πόλη απέτυχε και το Σεπτέμβριο οι πολιορκούμενοι βρίσκονταν σε απελπιστική κατάσταση.
Οι Τούρκοι ζήτησαν συνθηκολόγηση, αλλά οι Έλληνες, για αδιευκρίνιστους λόγους, αρνήθηκαν. Στις 22 Σεπτεμβρίου μια μικρή ομάδα πολιορκητών κατάφεραν να αναρριχηθούν στα τείχη, σε ένα σημείο που η οχύρωση ήταν αδύναμη και μπήκαν στην πόλη. Άνοιξαν μια από τις πύλες και οι Έλληνες ξεχύθηκαν στην Τριπολιτσά.
«Τούρκος μη μείνει στο Μοριά, μηδέ στον κόσμον όλο»
Οι πολιορκημένοι αντιστάθηκαν για λιγότερο από δύο ώρες.
Αυτό που ακολούθησε την πτώση της πόλης, περιγράφεται από πολλούς ιστορικούς, αλλά και από τον ίδιον τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του: «Το ασκέρι όπου ήτον μέσα, το ελληνικό, έκοβε και εσκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άντρες, τριάνταδύο χιλιάδες. Το άλογό μου από τα τείχη έως τα σαράγια δεν επάτησε γη». - Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής φυλής, Απομνημονεύματα Κολοκοτρωναίων, τόμος 1, 112.
Η μανία των Ελλήνων ήταν ασταμάτητη. Ο μόνος που προσπάθησε να τη σταματήσει ήταν ο Δημήτριος Υψηλάντης, ο οποίος επιθυμούσε υπογραφή συνθήκης και είσοδο των Ελλήνων πολεμιστών στην πόλη με πλήρη τάξη. Γι’ αυτό και απομακρύνθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από το στρατόπεδο.
Σφαγιάστηκαν όλοι οι άμαχοι κάτοικοι της πόλης, μουσουλμάνοι και Εβραίοι, ορισμένοι από τους οποίους είχαν έρθει σε συμφωνία με τους πολιορκητές να δώσουν λύτρα και να αποχωρήσουν χωρίς να τους πειράξουν.
Μετά από τρεις ημέρες σφαγής, δεν υπήρχαν άλλοι ζωντανοί άμαχοι για να δολοφονηθούν και ξεκίνησε η σύληση τάφων. «Η φρενίτις εκείνη της φυλετικής εκδικήσεως δεν εγνώρισεν όρια. Έφτασε μέχρι των τάφων. Το τουρκικόν κοιμητήριον ανεσκάφη, και οστά και νεκροί ταφέντες προ ολίγου καιρού ερρίφθησαν εις τους δρόμους», γράφει ο Διονύσιος Κόκκινος στον Γ’ τόμο της «Ελληνικής Επανάστασις» (1957).
Περίπου 100 Ευρωπαίοι αξιωματικοί παρακολούθησαν τις σφαγές στην Τριπολιτσά. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των δολοφονημένων αμάχων ποικίλουν. Κάποιοι ιστορικοί κάνουν λόγο για 10.000 με 15.000, αλλά πιο πιστή είναι μάλλον η μαρτυρία του ίδιου του Κολοκοτρώνη, καθώς κατά τη δική του κρίση κανείς αλλοεθνής, εκτός από τους Αλβανούς, δεν βγήκε ζωντανός από την πόλη.
Δεν ήταν όλοι ακριβώς «αλλοεθνείς», όμως. Οι Τούρκοι άρχισαν να έρχονται στην Πελοπόννησο από το 1715, όταν έφυγαν οι Βενετοί και ο Μωριάς πέρασε στην εξουσία της Υψηλής Πύλης. Κάποιοι από τους κατοίκους της Τριπολιτσάς ήταν ντόπιοι που αλλαξοπίστησαν για λόγους επιβίωσης.
Οι Αρβανίτες, που όπως είχαν συμφωνήσει, έφυγαν με τη συνοδεία του Πλαπούτα, δυσκολεύτηκαν πολύ ώσπου να φτάσουν στη Στερά Ελλάδα. Οι Υδραίοι που τους συνόδευαν αναγκάστηκαν να κάνουν πειρατεία, προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα καράβι για τη μεταφορά τους απέναντι, στη Ρούμελη.
Εκδίκηση ή οργανωμένο σχέδιο;
Μια πολύ καλή ερώτηση είναι γιατί δεν σταμάτησε κανείς, ακόμη και ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, τη σφαγή των αμάχων στην Τρίπολη.
Μια ακόμη καλύτερη ερώτηση, που συνδέεται με την προηγούμενη, είναι γιατί έγινε η σφαγή στην Τρίπολη.
Η πάρα πολύ απλή εκδοχή είναι αυτή της εκδίκησης. Ορισμένοι ιστορικοί δίνουν βαρύτητα στις βαρβαρότητες των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων κατά τη μακρά περίοδο της Τουρκοκρατίας -συμπεριλαμβάνοντας σ' αυτές πολύ πρόσφατα γεγονότα- και τις θεωρούν ως το κύριο αίτιο της σφαγής. Γι αυτούς, ήταν η φυσική συνέπεια της μακράς υποταγής και καταπίεσης των Ελλήνων.
Κατά τον Παπαρρηγόπουλο η «ανωφελής και ανηλεής» σφαγή «ημπορεί ίσως να εξηγηθή εκ του προαιωνίου μεταξύ των δύο φυλών και θρησκειών πάθους, αλλά να δικαιολογηθή δεν επιτρέπεται».
Ο Σπυρίδων Τρικούπης θεωρεί ότι κάθε λαός που είναι υποδουλωμένος επί πολλά χρόνια «κινείται πάντοτε θηριωδώς κατά των δεσποτών του· ο δε οπλοφόρος της Ελλάδος λαός ήτον έτι μάλλον ακράτητος κατ' εκείνας τας ημέρας, διότι ούτε κυβέρνησις υπήρχεν, ούτε μισθός εδίδετο, ούτε τροφαί τακτικώς διενέμοντο, ούτε μέλλον ασφαλές εφαίνετο, ούτε ο άτακτος επαιδεύετο, ούτε ο σωφρονών αντημείβετο». Και καταλήγει ότι δεν προτίθεται να δικαιολογήσει τη σφαγή, υποστηρίζει δε ότι η Ιστορία κάθε λαού -ακόμα και των πιο εξευγενισμένων- «έχει σελίδας απανθρωπίας».
Η άλλη εκδοχή, η οποία υποστηρίχθηκε αρχικά από τον Τζορτζ Φίνλεϊ, είναι ότι η σφαγή έγινε στο πλαίσιο μιας προαποφασισμένης «εθνοκάθαρσης», της απόφασης να δημιουργηθεί άμεσα μια «εθνικώς καθαρή ελληνική επικράτεια» στην Πελοπόννησο, προκειμένου να διεκδικήσουν οι Έλληνες την αναγνώριση της επανάστασής τους.
Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια είναι μια: Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα γεγονότα και τις συμπεριφορές των αρχών του 1821 με σημερινους όρους, ιδιαίτερα όταν αυτά τα γεγονότα και οι συμπεριφορές έχουν πίσω τους τετρακόσια χρόνια καταπίεσης, σκλαβιάς και φτώχειας. Τίποτε απ' όλα αυτά, όμως, δεν πρέπει να δικαιολογεί μια σφαγή. Διότι πίσω από κάθε σφαγή υπάρχει και μια δικαιολογία, έγκυρη κατά τον σφαγέα...
Η πλειονότητα των ανθρώπων που πολιόρκησαν την Τριπολιτσά ήταν πάμφτωχοι, εντελώς αμόρφωτοι, απελπισμένοι και δεν είχαν καν όπλα. Περίμεναν να πέσει η πόλη για να πληρωθούν και συχνά έκαναν συναλλαγές με τους πολιορκημένους, δίνοντάς τους τρόφιμα και νερό σε αντάλλαγμα για ένα τουφέκι.
Ήταν άνθρωποι που δεν είχαν τίποτα να χάσουν και καμία ηθική πυξίδα πέρα από εκείνη της υπόσχεσης ενός ελεύθερου κράτους. Και μιας καλύτερης ζωής.
Η σφαγή της Τρίπολης δεν είναι ένα συμβάν που πρέπει να κάνει ένα έθνος περήφανο. Γι αυτό και δεν έχει πάρει στις σελίδες της ιστορίας μας τη θέση της δίπλα στις πραγματικά ηρωϊκές στιγμές, όπως το Μεσολόγγι.
Κάθε λαός τιμά τις ιστορικές μνήμες του και τους νεκρούς του. Οι ιστορικές μνήμες και οι νεκροί μπορούν να γίνουν δύο πράγματα, είτε για τους Έλληνες, είτε για τους Τούρκους, είτε για οποιονδήποτε λαό του κόσμου:
Αφορμή για εθνικιστική καπηλεία και διαιώνιση του μίσους.
Ή, αφορμή για να μην επαναληφθούν ποτέ τα εγκλήματα του παρελθόντος.
Η επιλογή (οφείλει να) είναι αυτονόητη.
Σαν σήμερα: Η 24η Σεπτεμβρίου στην Iστορία
1834, Ναύπλιο. Αρχίζει η «Δίκη των Δικαστών» Γεώργιου Τερτσέτη και Αναστάσιου Πολυζωίδη, που αρνήθηκαν να υπογράψουν την καταδίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη σε θάνατο. Θα αθωωθούν πανηγυρικά από το δικαστήριο.
1869. «Μαύρη Παρασκευή» στις ΗΠΑ, μία από τις χειρότερες μέρες στην ιστορία του αμερικανικού χρηματιστηρίου. O Τζέι Γκουλντ και ο Τζέιμς Φισκ επιχειρούν να ελέγξουν την αγορά χρυσού, η κυβέρνηση την απελευθερώνει και ακολουθεί πανικός στη Wall Street, με κατακόρυφη πτώση στην τιμή του χρυσού, η οποία παρασύρει το Χρηματιστήριο σε απόλυτο πανικό.
1928, Γερμανία. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ξεκουράζεται στον κήπο της βίλας του, στον κολπο του Λέμπεκ, στις ακτές της Βαλτικής θάλασσας.
1963, Νέα Υόρκη. Μέλη του "τσίρκου των Άρκτων" κάνουν το νούμερό τους στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν, στη Νέα Υόρκη. Είναι η πρώτη παράσταση του φημισμένου σοβιετικού τσίρκου στις ΗΠΑ.
1976, Μοναχο. Ο Πολωνός σκηνοθέτης Ρόμαν Πολάνσκι, ο οποίος ζει μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάνει το ντεμπούτο του στη σκηνοθεσία όπερας, με την κρατική Όπερα της Βαυαρίας, στο Μόναχο. Το έργο που σκηνοθετεί είναι ο "Ριγολέτος" του Τζουζέπε Βέρντι.
1981, Μασαχουσέτη. Ο τραγουδιστής των Rolling Stones, Μικ Τζάγκερ, ετοιμάζεται να πάρει το αεροπλάνο από τη Μασαχουσέτη προς τη Φιλαδέλφεια, όπου το συγκρότημα θα ξεκινήσει την περιοδεία του στις ΗΠΑ. Το προηγούμενο βράδυ, έδωσαν μια συναυλία σε ένα μπαρ στη Μασαχουσέτη, προς μεγάλη έκπληξη του κοινού.
1985, Λονδίνο. Η Τζέιν Μάιερς, καλωσορίζει τον πρίγκιπα Ουίλιαμ, την πρώτη του μέρα στο σχολείο, στο ιδιωτικό νηπιαγωγείο στο Νότινγκ Χιλ. Οι γονείς του, πρίγκιπας Κάρολος και πριγκίπισσα Νταϊάνα παρακολουθούν τη σκηνή.
1985, Νέα Υόρκη. Οι καλλιτέχνες Άντι Γουόρχολ (αριστερά) και Ζαν-Μισέλ Μπασκιά ποζάρουν μπροστά στους πίνακές που έφτιαξαν από κοινού για την εταιρεία General Electric, και οι οποίοι εκτίθενται στην Γκαλερί Tony Shafrazi, στο Σόχο του Μανχάταν. Οι δύο τους συνεργάστηκαν σε 16 καμβάδες. Ο Γουόρχολ ζωγράφισε τα λογότυπα της εταιρείας και ο Μπασκιά, ο οποίος έχει τις ρίζες του στο κίνημα του γκράφιτι, πρόσθεσε το χρώμα και τα σχόλια. Ο Γουόρχολ, που δουλεύει για πρώτη φορά από το 1962 με λάδια, είπε για τη συνεργασία: «Έκανα μερικούς και έκανε μερικούς, δεν το σκεφτήκαμε πάρα πολύ». Οι καμβάδες πωλούνται από 50.000 έως 80.000 δολάρια ο ένας.
1985, Μέξικο Σίτι. Ένας διασώστης κάνει ένα διάλειμμα και χαϊδεύει το σκύλο του. Οι δύο τους αναζητούν, κάτω από τα συντρίμια, θύματα του καταστροφικού σεισμού που χτύπησε την πόλη.
1986, Λος Άντζελες. Ο ηθοποιός Τζον Φορσάιθ, με τις ηθοποιούς της "Δυναστείας" Τζόαν Κόλινς και Λίντα Έβανς, σε ένα πάρτι για την παραγωγή του 150ου επεισοδίου της σειράς.
Ο Τούρκος υπουργό Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ λίγες ώρες μετά «χλιαρές» δηλώσεις Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, για τις προκλήσεις της Τουρκίας, προχώρησε σε νέες πολεμικές δηλώσεις στις οποίες προτρέπει τους Έλληνες να μάθουν να κολυμπούν γιατί θα το χρειαστούν και θα τους είναι χρήσιμο.«Στρατιωτικοποιούν τα νησιά με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς κατά παράβαση των συνθηκών. Αυτή η κατάσταση μας δίνει το δικαίωμα της αυτοάμυνας και κάνει αμφισβητούμενη την κυριαρχία των νησιών. Όταν το λέμε αυτό, κάνουν φασαρία ότι απειλούμε την κυριαρχία τους»,είπε ο Ακάρ σε συνέντευξή του στην Hurryiet που αποτελεί και το κεντρικό θέμα της τουρκικής εφημερίδας σήμερα.
Ο Χουλουσί Ακάρ, σχολίασε δηλώσεις του Έλληνα ομολόγου του Νίκου Παναγιωτόπουλου από το Καστελόριζο, λέγοντας πως «βλέποντας την προκλητική τους στάση τον τελευταίο καιρό, σκεφτήκαμε ότι ξέχασαν να κολυμπήσουν. Αν πάνε με αυτή τη νοοτροπία, το να ξέρουν να κολυμπούν θα τους φανεί χρήσιμο».
Ακόμη ο Ακάρ αναφέρει στη Hurryiet πως «ενώ τους καλούμε επίμονα να διαπραγματευτούν για τη λύση των προβλημάτων, αποφεύγουν επίμονα τον διάλογο. Και οι δύο το κάνουν και λένε ψέματα ότι η Τουρκία είναι αυτή που αποφεύγει τον διάλογο. Διαμαρτύρονται συνεχώς για την Τουρκία σε τρίτα μέρη όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, και οι Ηνωμένες Πολιτείες για τα προβλήματα που μπορούμε να λύσουμε μεταξύ μας.Προσπαθούν να το κάνουν πρόβλημα ΝΑΤΟ, Τουρκίας-ΕΕ ή Τουρκίας-ΗΠΑ.
Οι ίδιοι κάνουν μια μάταιη προσπάθεια να οπλιστούν με μια ψευδή αντίληψη της απειλής. Είναι αυτοί που έχουν κάνει περισσότερες από χίλιες παραβιάσεις και παρενοχλήσεις από την 1η Ιανουαρίου. Το κάνουν αυτό και μετά μας χαρακτηρίζουν επεκτατικούς και επιθετικούς. Το χέρι είναι ελεήμων! Είτε δεν έχουν καθρέφτη στο σπίτι τους είτε φοβούνται να κοιτάξουν. Αν κοιτάξουν, θα δουν τα αληθινά τους πρόσωπα, ίσως και να ντραπούν».pronews.gr
Με μια κυνική δήλωση, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας «τελείωσε» τις όποιες ελπίδες υπήρχαν για απονομή των αναδρομικών σε χιλιάδες συνταξιούχους, οι οποίοι δεν είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη για να τα διεκδικήσουν.
«Εμείς είπαμε ότι θα επιστραφούν τα αναδρομικά; Είδατε στη Θεσσαλονίκη να λέμε για τα αναδρομικά;», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Σταϊκούρας, απαντώντας στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Έφη Αχτσιόγλου, κατά τη διάρκεια της εκπομπής «Meeting Point» στο newsbomb.gr.
ADVERTISING
Υπενθυμίζεται ότι τα αναδρομικά αφορούν το 11μηνο μνημονιακών περικοπών που έχουν αναγνωριστεί, αλλά βάσει της τελευταίας απόφασης του ΣτΕ τα δικαιούνται μόνο όσοι έχουν υποβάλει αγωγές μέχρι 31/7/2020. Από την πλευρά της η κυβέρνηση, αντί για λόγους ισονομίας να κάνει το αυτονόητο (δηλαδή να νομοθετήσει να πάρουν τα αναδρομικά και περίπου 1,3 εκατ. συνταξιούχοι που τα δικαιούνται, αλλά αποκλείονται από την απόφαση του ΣτΕ, γιατί δεν πρόλαβαν ή δεν είχαν χρήματα για να καταθέσουν αγωγές), κρύφτηκε πίσω από την απόφαση της Δικαιοσύνης – με τον υπουργό Οικονομικών να βάζει σήμερα την «ταφόπλακα».
Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος που είχε ο υπουργός με την κ. Αχτσιόγλου:
Αχτσιόγλου: Εμείς θα επιστρέψουμε αυτό που δικαιούνται οι συνταξιούχοι και το οποίο περιέκοψε η δικιά σας κυβέρνηση το 2012 και δεν επέστρεψε ποτέ. Εσείς μάλλον δηλώνετε ότι δεν θα επιστραφούν ποτέ στους συνταξιούχους τα αναδρομικά τους.
Σταϊκούρας: Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες.
Αχτσιόγλου: Δεν θα επιστραφούν δηλαδή ποτέ τα αναδρομικά στους συνταξιούχους.
Σταϊκούρας: Εμείς είπαμε ότι θα επιστραφούν τα αναδρομικά; Είδατε στη Θεσσαλονίκη να λέμε για τα αναδρομικά; Στους συνταξιούχους και στους Έλληνες πολίτες είμαστε ειλικρινείς, ψεύτες δεν είμαστε. Εμείς ψέματα δεν λέμε και δεν έχουμε αυταπάτες.
Αχτσιόγλου: Ψηφίσατε την 13η σύνταξη; Είπατε ότι θα διατηρηθεί; Την κόψατε όταν ήρθατε στην κυβέρνηση; Και μου λέτε ότι είστε ειλικρινείς απέναντι στους συνταξιούχους; Εσείς δεν την κόψατε;
«Κοστολογημένο και κρυστάλλινο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ»
Εξάλλου, η κ. Αχτσιόγλου αναφέρθηκε στο πρόγραμμα που παρουσίασε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, χαρακτηρίζοντάς το ως «σαφές, κοστολογημένο και κρυστάλλινο». Όπως τόνισε, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «έχει χαμένους, μιλήσαμε για αύξηση του φόρου στα υψηλά μερίσματα, μιλήσαμε για πραγματική φορολόγηση υπερκερδών σειράς τομέων της ενέργειας. Έχει και κερδισμένους, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό, που μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες από την κρίση που περνάμε σήμερα».
Η βουλευτής επισήμανε ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «έχει δημοσιονομικό κόστος 5,6 δισ., πολύ κοντά δημοσιονομικά στο πρόγραμμα που εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης», όμως «ο κ. Σταϊκούρας το υπερκοστολογεί αθροίζοντας 12 δισ. ως επιδότηση στις εταιρείες παραγωγής ενέργειας, ενώ εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε κάτι τέτοιο, και αφαιρεί τα έσοδα που προβλέπουμε από τη φορολόγηση των υπερκερδών στους τομείς της ενέργειας συνολικά».
Για ενέργεια, πλαφόν και ΔΕΗ
«Η αγορά ενέργειας στην Ελλάδα λειτουργεί με στρεβλό και ολιγοπωλιακό τρόπο, με αισχροκέρδεια την οποία η κυβέρνηση επιδοτεί. Ο μηχανισμός που θέσπισε, μετά από έναν χρόνο, δεν είναι μηχανισμός πλαφόν, αφήνει τεράστιο περιθώριο κέρδους στις εταιρείες παραγωγής ενέργειας, οι οποίες εξακολουθούν να σωρεύουν υπερκέρδη», ανέφερε επίσης η κ. Αχτσιόγλου, υπογραμμίζοντας τα εξής:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μιλάει για πλαφόν στην τιμή και στο ποσοστό κέρδους και για αποσύνδεση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος από το φυσικό αέριο. Δεν μπορεί οι επιχειρήσεις ενέργειας να μην έχουν κανέναν επιχειρηματικό κίνδυνο και να μεταβιβάζουν το 99% των διακυμάνσεων των τιμών στον καταναλωτή... Μιλάμε για παρέμβαση σε κρίσιμους έμμεσους φόρους, με μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και του ΕΦΚ στα καύσιμα».
Η κ. Αχτσιόγλου επισήμανε ότι «7 δισ. είναι αυξημένα τα φορολογικά έσοδα στο 8μηνο του 2022, αυτά είναι χρήματα που πλήρωσαν οι πολίτες σε φόρους, δεν έπεσαν από τον ουρανό. Τα έσοδα από ΦΠΑ στα πετρελαιοειδή είναι πάνω κατά 60% και από ΦΠΑ στα τρόφιμα κατά 25%, δεν τα έχει φέρει η ανάπτυξη που είναι στο 7%, τα έχει φέρει η ακρίβεια που η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να μη χτυπήσει».
Αναφερόμενη στην ανάγκη επαναφοράς της ΔΕΗ στον έλεγχο του Δημοσίου, δήλωσε ότι «κρατικοποιήσεις πρέπει γίνονται όταν το κοινωνικό αγαθό δεν διασφαλίζεται ως τέτοιο και αυτό συμβαίνει στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Η εταιρεία που θα έπρεπε να είναι πυλώνας για την κοινωνική πολιτική στην ενέργεια αυτή την περίοδο πρωτοστατεί στις αυξήσεις των τιμών και στη σώρευση υπερκερδών».
Διαδηλώσεις στήριξης έγιναν εξάλλου σε 60 πόλεις στη Σιβηρία και τη ρωσική Άπω Ανατολή με συμμετοχή συνολικά, περίπου 1.000.000 Ρώσων πολιτών.
Ο όγκος των συγκεντρωμένων σε αντίθεση με τις αναιμικές συγκεντρώσεις μερικών δεκάδων σε ολόκληρη την Ρωσία διαδηλωτών κατά της μερικής επιστράτευσης, είναι εντυπωσιακός, με την δημοφιλία του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν βάσει όλων των ερευνών να κυμαίνεται μεταξύ 72 και 78%!
Οι Μοσχοβίτες κυμάτιζαν τις σημαίες των νέων δημοκρατιών που θα ενταχθούν στην Ρωσική Ομοσπονδία αν το αποφασίσουν οι πολίτες τους στα δημοψηφίσματα που ξεκίνησαν σήμερα και ολοκληρώνονται την Τρίτη.
Η μερική επιστράτευση ξεκίνησε και συνεχίζεται ομαλά με περίπου 45.000 άνδρες να έχουν παρουσιαστεί στα κέντρα στρατολόγησης.
Οι υπόλοιποι θα παρουσιαστούν σταδιακά τις επόμενες εβδομάδες.
Στην πλατεία Μανέζ, το πλήθος συγκεντρώθηκε απέναντι από το άγαλμα του στρατάρχη Ζούκοφ, του σημαντικότερου ίσως στρατιωτικού ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην εξέδρα που είχε στηθεί με την ευκαιρία αυτήν, ανέβηκαν πολλοί εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων για να υπερασπιστούν, ο ένας μετά τον άλλο, τα δημοψηφίσματα.
«Για την ελευθερία»,«Η αρχή μιας νέας κοινής ιστορίας» ή «Όλοι μαζί στην ιστορική στιγμή» ήταν κάποια από τα συνθήματα που ακούστηκαν.
Οι συγκεντρωμένοι κρατούσαν σημαίες με το γράμμα «Ζ», το σύμβολο της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, ή πορτοκαλομαύρες κορδέλες του Αγίου Γεωργίου, το σύμβολο της νίκης του Κόκκινου Στρατού επί της ναζιστικής Γερμανίας.
Σε πολλά πλακάτ ήταν γραμμένο το σύνθημα «Δεν θα εγκαταλείψουμε τους δικούς μας», ένα μήνυμα προς τους ρωσόφωνους κατοίκους του Ντονμπάς, της Χερσώνας και της Ζαπορίζια και του Νικολάεφ που έχουν υποφέρει από το ουκρανικό καθεστώς.
Στην Αγία Πετρούπολη συγκεντρώθηκαν επίσης μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές γύρω από το φρούριο Πέτρου και Παύλου, το ιστορικό κέντρο της πόλης.
Ένας 20χρονος φοιτητής, ο Σεργκέι Κορζούνοφ, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι στηρίζει τα δημοψηφίσματα γιατί «αν αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να ενταχθούν στη Ρωσία, εμείς δεν θα διαφωνήσουμε».pronews.gr
