Tο γάντι που έριξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήκωσε ο Νίκος Δένδιας, όχι μόνο για τα «καρφιά» του μεγάρου Μαξίμου περί δημοφιλών υπουργών που δεν βγαίνουν δημοσίως να υποστηρίξουν τον πρωθυπουργό για το θέμα της τραγωδίας στα Τέμπη, αλλά κυρίως με το να ταχθεί ρητά κατά του «βαθέος αντικρατισμού» και της «αποθέωσης των αποκρατικοποιήσεων», ερχόμενος έτσι σε μετωπική σύγκρουση με τη νεοφιλελεύθερη πρωθυπουργική αντίληψη και πρακτική.
Με αυτόν τον τρόπο ο υπουργός Εξωτερικών αναλαμβάνει να εκφράσει την καραμανλογενή λογική εντός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία συγκρούεται με τον μητσοτακικό νεοφιλελευθερισμό, που πρώτος εξέφρασε ο πατέρας Μητσοτάκης και ακραιφνώς εφαρμόζει σήμερα ο γιος και νυν πρωθυπουργός. Ετσι, λίγο πριν από τις εκλογές επιβεβαιώνεται καθαρά πως όχι μόνο υπάρχουν δύο γραμμές στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και το μεταξύ τους μέτωπο είναι διάπλατα ανοιχτό.
Ειδικότερα, ο Ν. Δένδιας -σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» (25-26.3.2023) όπου επικεντρώθηκε στην αισιόδοξη πρόβλεψή του για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων- ερωτηθείς αν «θα είναι η µεταρρύθµιση του βαθέος κράτους του ∆ηµοσίου το προεκλογικό αφήγηµα της Ν.∆.», πρώτα απ’ όλα παίρνει σαφείς αποστάσεις από τον όρο «βαθύ κράτος του Δημοσίου» που έχει εισαγάγει τις τελευταίες μέρες στο πολιτικό λεξιλόγιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τι απαντάει λοιπόν ο υπουργός Εξωτερικών; Αρχικά σημειώνει πως «δεν θα το έθετα ως προεκλογικό πρόταγµα το ζήτηµα των απαραίτητων µεταρρυθµίσεων. Θα τις περιέγραφα ως εθνική υπηρεσία», προσθέτοντας ότι «οφείλουµε -και στη µνήµη των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχηµα- να αφουγκραστούµε την οργή της κοινωνίας και η χώρα να αποκτήσει επιτέλους σύγχρονο σιδηρόδροµο.
Η κυβέρνηση έχει ήδη δεσµευτεί σε αυτή την κατεύθυνση και έχει ανακοινώσει σειρά µέτρων». Κι έπειτα βάζει τον όρο σε εισαγωγικά, χωρίς να τον υιοθετεί ο ίδιος: «Η µεταρρύθµιση του “βαθέος κράτους”, όπως το αποκαλείτε, αδιαµφισβήτητα πρέπει να συνεχιστεί ώστε, µεταξύ όλων των άλλων, να µην αποτελεί τροχοπέδη στην οικονοµική και κοινωνική ανάπτυξη». Και εκεί βάζει ένα πολύ αιχμηρό «όμως», εισάγοντας έναν άλλο όρο, εκ διαμέτρου αντιθετικό με τον προηγούμενο: «Οµως, θα πρέπει να αναγνωρίσουµε ότι οι εποχές του βαθέος αντικρατισµού και της αποθέωσης των αποκρατικοποιήσεων έχουν παρέλθει», υπογραμμίζει. Και προσθέτει ότι «η κρίση του Covid δίδαξε πολλά» και πως «οφείλουµε να ασχοληθούµε επισταµένως µε τα προβλήµατα» που προκαλούν στους καταναλωτές «οι αλλεπάλληλες ανατιµήσεις λόγω των εξωγενών κρίσεων και των κερδοσκοπικών τάσεων», καθώς και πως «οφείλουµε να ασχοληθούµε και µε την αποτροπή της δηµιουργίας ενός νέου κύµατος “κόκκινων” δανείων, το οποίο προφανώς δεν θα λυθεί από τη συνεχή όχληση των δανειοληπτών από τις εισπρακτικές εταιρείες, ζήτημα το οποίο παρεμπιπτόντως πρέπει να αντιμετωπιστεί». Και καταλήγει στέλνοντας τα μηνύματά του στο Μαξίμου: «Οφείλουµε συνολικά να δώσουµε έµφαση σε όλα τα ζητήµατα που σχετίζονται µε την κοινωνική συνοχή».
Ταυτόχρονα ο κ. Δένδιας απαντά και στα «καρφιά» Μαξίμου - Γεωργιάδη για τους «πρώτους σε δημοφιλία» υπουργούς που δεν βγαίνουν να υποστηρίξουν τον πρωθυπουργό για την τραγωδία στα Τέμπη. Θυμίζουμε ότι πρώτα ο Αδωνις Γεωργιάδης, απηχώντας τις απόψεις του μεγάρου Μαξίμου, είχε καταφερθεί εναντίον των υπουργών αυτών -φωτογραφίζοντας κυρίως τον υπουργό Εξωτερικών- κατηγορώντας τους ότι δεν βγαίνουν να «καταθέσουν ένα τμήμα από το πολιτικό τους κεφάλαιο» κι έπειτα ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Ακης Σκέρτσος, στην ίδια ακριβώς γραμμή, είχε πει ότι «στην πολιτική πρέπει να μπαίνουμε με “Χ” κεφάλαιο και να βγαίνουμε με ένα “Χ μείον” κεφάλαιο. Και με την οικονομική έννοια, αλλά και τη διαφύλαξη πολιτικού κεφαλαίου στα δύσκολα -και σε αυτό έχει δίκιο ο κ. Γεωργιάδης. Οταν κάποιος διαθέτει αξιοπιστία έναντι της κοινής γνώμης πρέπει να βγαίνει και να εξηγεί με εντιμότητα τι είναι αυτό που έχει συμβεί».
«Λίγα και µετρηµένα λόγια»
Απαντώντας λοιπόν ο Ν. Δένδιας δηλώνει πως «ο ρόλος του υπουργού Εξωτερικών δεν είναι να τσακώνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα απέναντι στην τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, για µια τραγωδία που πρέπει να προκαλεί συντριβή σε όλους µας. Ο θεσµικός µου ρόλος επιβάλλει λίγα και µετρηµένα λόγια. Σε κάθε περίπτωση, η παράταξη αυτή είναι το σπίτι µου, την υπηρετώ από τα φοιτητικά µου χρόνια και έχω µάθει να πράττω πάντοτε ό,τι είναι εθνικά χρήσιµο», εμμένοντας έτσι στη διακριτή του στάση και αφήνοντας με αυτόν τον τρόπο αιχμές προς τον κ. Γεωργιάδη, του οποίου «το σπίτι» ήταν βέβαια κάποτε ο ακροδεξιός ΛΑΟΣ.
Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός Εξωτερικών εμφανίζεται με διακριτή στάση από αυτήν του Κυριάκου Μητσοτάκη. Να θυμίσουμε ότι ο κ. Δένδιας είχε κρατήσει αποστάσεις από τον πρωθυπουργό και στο θέμα των υποκλοπών, ενώ με την παρέμβασή του κατά του Κωνσταντίνου Μπογδάνου είχε υποχρεώσει τον κ. Μητσοτάκη να διαγράψει τον τελευταίο.
Αλλά στο ιστορικό της αλληλεπίδρασης μεταξύ Μητσοτάκη - Δένδια καταγράφεται και η σπουδή του μεγάρου Μαξίμου, μέσω διαρροών, να διεκδικήσει την πατρότητα της σύγκρουσης Δένδια - Τσαβούσογλου στην Αγκυρα, επιχειρώντας έτσι να «κοντύνει» τον υπουργό Εξωτερικών. Βέβαια στο ίδιο ιστορικό των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων καταγράφεται και ένα άλλο γεγονός: Στις εκλογές του 2012 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήρθε για τελευταία φορά πρώτος σε σταυρούς στην παλιά Β΄ Αθήνας. Στις εκλογές του 2015 ήρθε δεύτερος, πίσω από τον Ν. Δένδια, o οποίος είχε τότε μετακομίσει στη Β΄ Αθήνας από την εκλογική περιφέρεια της Κέρκυρας.
