Ενα ποσοστό που προσεγγίζει το 8% του εκλογικού σώματος φαίνεται, σύμφωνα με τις μετρήσεις, να αμφιταλαντεύεται, μία εβδομάδα πριν από τις κάλπες. Ποια είναι η προέλευση αυτών των ψηφοφόρων. Τι θα κριθεί από τη συμπεριφορά τους
Στη «φυλή» των νέων αναποφάσιστων, που σύμφωνα με το τελευταίο κύμα των δημοσκοπήσεων κινούνται στην περιοχή του 7%-8%, και στο μαύρο κουτί της αποχής έχουν στρέψει την προσοχή τους τα κομματικά επιτελεία μία εβδομάδα πριν ανοίξουν οι κάλπες της 25ης Ιουνίου. Στα κεντρικά της Ν.Δ. στην Πειραιώς αλλά και στα γραφεία των άλλων κομμάτων δεν αναμένουν ουσιαστικές μεταβολές στις επιλογές των πολιτών σε σχέση με τα αποτελέσματα της 21ης Μαΐου: Η Ν.Δ. με 39% στην πρόθεση ψήφου (Pulse για τον ΣΚΑΪ) και 21 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον καθαρά στο ραντάρ της το 40%, που «κλειδώνει» τον διακηρυγμένο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στόχο της «ασφαλούς αυτοδυναμίας».
Ομως, το πώς θα κινηθούν οι αναποφάσιστοι και προς όφελος τίνος θα λειτουργήσει η αποχή έχουν κρίσιμη πολιτική βαρύτητα, καθώς αναμένεται να επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό:
• Το τελικό ποσοστό της Ν.Δ. και το εύρος της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της.
• Τους συσχετισμούς στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Είναι σαφές πως άλλα θα είναι τα δεδομένα –και εντός της Κουμουνδούρου– εάν ο ΣΥΡΙΖΑ «ξεκολλήσει» από το 20% και διευρύνει τη διαφορά του από το ΠΑΣΟΚ, και διαφορετικά εάν κινηθεί στην αντίθετη κατεύθυνση.
• Τον αριθμό των μικρών κομμάτων που θα περάσουν το κατώφλι του 3% και θα εισέλθουν στη νέα Βουλή, καθώς όσο περισσότερα είναι τόσο θα ψαλιδίζεται η κοινοβουλευτική δύναμη της Ν.Δ.
Η «καταγωγή» τους
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες της κοινής γνώμης (Pulse για τον ΣΚΑΪ), οι αναποφάσιστοι ανέρχονται περίπου στο 8% του εκλογικού σώματος. Ομως δεν έχουν ενιαία «προέλευση». Το ένα τρίτο, δηλαδή περί το 2,5%-2,7%, προέρχεται από τα τρία μεγαλύτερα κόμματα: τη Ν.Δ., τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ενώ οι υπόλοιποι από τους μικρότερους πολιτικούς σχηματισμούς, και μάλιστα σημαντικό τμήμα τους από κόμματα που συγκέντρωσαν πολύ χαμηλά ποσοστά και είτε αποσύρθηκαν από την εκλογική μάχη είτε δεν έχουν ελπίδες κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης.
Στην τελική ευθεία η Ν.Δ. θα αποφύγει την πόλωση, εστιάζοντας στις προτεραιότητες της επόμενης τετραετίας.
Ειδικότερα, σύμφωνα με έρευνα της ALCO (για τον Alpha), από τους αναποφάσιστους της τρέχουσας περιόδου μόλις το 14% είχε ψηφίσει τον Μάιο Ν.Δ., το 6% ΣΥΡΙΖΑ και το 7% ΠΑΣΟΚ. Τούτο σημαίνει πως τα περιθώρια άντλησης ψήφων από τη δεξαμενή των αναποφάσιστων, που θα μπορούσε να επιφέρει ουσιαστικές μεταβολές στους συσχετισμούς που προέκυψαν στις 21 Μαΐου μεταξύ των τριών κομμάτων, είναι μάλλον περιορισμένα και πιθανότατα ευνοούν τη Ν.Δ. Ενισχυτικά προς τη Ν.Δ. λειτουργεί, επιπροσθέτως, το ότι στην τελική ευθεία προς τις κάλπες εμφανίζει τη μεγαλύτερη συσπείρωση, της τάξης του 91% (Pulse), έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (80%) και του ΠΑΣΟΚ (77%), αλλά και το ότι σύμφωνα με πληροφορίες εμφανίζεται –στον βαθμό που μπορεί να ανιχνευθεί– μια σχετικά ισομερής κινητικότητα στις μετακινήσεις μεταξύ τους.
Παράλληλα, όπως επισημάνθηκε, δεύτερος κρίσιμος παράγοντας ενόψει της αναμέτρησης της επόμενης Κυριακής είναι το εύρος και η σύνθεση της αποχής. Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse διαφαίνεται η πρόθεση των ψηφοφόρων να προσέλθουν στις κάλπες και να «ολοκληρώσουν» ό,τι ξεκίνησε στις 21 Μαΐου, καθώς το 82% απαντάει «σίγουρα ναι» και το 10% «μάλλον ναι» στο ερώτημα εάν «θα πάτε να ψηφίσετε». Πάντως θα πρέπει να σημειωθεί πως η έκταση της αποχής είναι δύσκολο να εντοπιστεί μέσω ερευνών της κοινής γνώμης, καθώς όσοι έχουν αποφασίσει να μη μετάσχουν στην εκλογική διαδικασία συνήθως επιλέγουν να μην απαντούν και στις δημοσκοπήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, περισσότερο κρίσιμη από το ύψος της ίσως αποδειχθεί η σύνθεση της αποχής. Από τη δεξαμενή ποιου κόμματος δηλαδή θα προέρχονται όσοι δεν θα πάνε στις κάλπες την επόμενη Κυριακή:
• Η Ν.Δ. έχει το πλεονέκτημα ότι πορεύεται με τον αέρα του νικητή, αλλά και ότι έχει θέσει με σαφήνεια προς τους ψηφοφόρους το διακύβευμα της αυτοδυναμίας. Στον αντίποδα υπάρχει ο κίνδυνος του εφησυχασμού λόγω της μεγάλης διαφοράς από τον ΣΥΡΙΖΑ και του ιδιαίτερα υψηλού ποσοστού που συγκέντρωσε στην αναμέτρηση της 21ης Μαΐου.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να επαναλάβει το 2019, όταν μεταξύ ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών αύξησε κατά περίπου οκτώ ποσοστιαίες μονάδες τη δύναμή του. Ομως είναι σαφές πως έχει ως αντίπαλο την απογοήτευση των ψηφοφόρων του μετά την τελευταία δεινή ήττα.
Μάχη στο κατώφλι του 3%
Τέλος, ερώτημα αποτελεί η τύχη των μικρότερων κομματικών σχηματισμών, δηλαδή της Ελληνικής Λύσης, της Πλεύσης Ελευθερίας, της Νίκης και του ΜέΡΑ25 που δίνουν με μεγαλύτερες ή μικρότερες αξιώσεις τη μάχη της εισόδου στη Βουλή. Οπως αναγνωρίζουν αναλυτές, με βάση τα περιθώρια στατιστικού σφάλματος, είναι πιθανόν τα ανωτέρω κόμματα να είναι παρόντα όλα, ή κανένα, στην επόμενη Βουλή. Ομως το βασικό σενάριο προβλέπει ότι δύο ή τρία εξ αυτών θα περάσουν τον πήχυ του 3% και ως εκ τούτου η επόμενη Βουλή θα είναι εξακομματική ή επτακομματική, περιορίζοντας τις έδρες της Ν.Δ. μεταξύ 155 και 160.
Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα, η στρατηγική της «τελευταίας εβδομάδας» για τη Ν.Δ. δεν θα εμπεριέχει ανατροπές, αλλά θα έχει ως στόχο τη διατήρηση των κεκτημένων. Η Πειραιώς θα αποφύγει την πόλωση και τις επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ, με τον κ. Μητσοτάκη να εστιάζει στην ανάγκη της αυτοδυναμίας και της αποτροπής του σεναρίου των τρίτων εκλογών. Παράλληλα, έμφαση θα δοθεί στην προβολή των στόχων της νέας τετραετίας, με αιχμή τη δέσμευση για καλύτερους μισθούς και βελτίωση του ΕΣΥ.
