Θυμάστε τον Αντώνη Διαματάρη, Ελληνοαμερικανό εκδότη του Εθνικού Κήρυκα και διορισμένο υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδιο για θέματα Απόδημου Ελληνισμού, στην κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Ιούλιο του 19; Ναι τον κύριο Διαματάρη που δεν έμεινε περισσότερους από πέντε μήνες στη θέση του υφυπουργού καθώς τον Δεκέμβριο του ΄19 αναγκάστηκε σε παραίτηση έπειτα από δημοσιεύματα που αποκάλυπταν ότι δεν είχε λάβει μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια όπως υποστήριζε. Αργότερα διευκρίνισε ότι είχε παρακολουθήσει μαθήματα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου χωρίς όμως να λάβει τον σχετικό τίτλο σπουδών.
Κι ενώ αμφιβολίες διατυπώνονταν ακόμα και για τις προπτυχιακές σπουδές του, ο ίδιος παρουσίασε επιστολή από το πανεπιστήμιο Κολούμπια με ημερομηνία 11 Δεκεμβρίου 2019, στην οποία το Πανεπιστήμιο φερόταν να βεβαιώνει ότι ο κ. Διαματαρης είχε ολοκληρώσει ήδη από το ΄77 τις σπουδές του μεταπτυχιακού προγράμματος, αλλά ότι ο σχετικός τίτλος σπουδών θα του απονεμηθεί τον Φεβρουάριο του ΄20. Του απονεμήθηκε;
Πάντως ο κ .Διαματαρης δεν πήγε χαμένος. Διορίστηκε από την υπουργό Πολιτισμού σε περίοπτη θέση στο Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου της Ακρόπολης. Θα ήταν άλλωστε κρίμα να χάσει η πατρίδα τις υπηρεσίες μιας τέτοιας προσωπικότητας, με ισχυρή μάλιστα άποψη για την τέχνη.
Εξ ου και το άρθρο που δημοσίευσε στον «Εθνικό Κήρυκα» την προηγούμενη Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες πριν από τα εγκαίνια της έκθεσης «Neighborhood Guilt», με τη ροζ ελληνική σημαία που έφτιαξε η Γεωργία Λαλέ με κομμάτια από σεντόνια κακοποιημένων γυναικών. Στο άρθρο με τίτλο «Μια άστοχη έκθεση τέχνης στο Γ. Προξενείο» ο κ.Διαματάρης τραβούσε το αυτί του Γενικού Προξένου Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου που φαίνεται πως δεν είναι του γούστου του.
Έγραφε με χαρακτηριστική ειρωνεία: «Στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη πραγματοποιούνται εκθέσεις έργων τέχνης και άλλες, για δεκαετίες τώρα. Και σωστά γίνονται. Ο σημερινός γενικός πρόξενος φαίνεται να έχει μια μεγαλύτερη έφεση στην φιλοξενία εκθέσεων στους χώρους του Προξενείου, από ό,τι συνήθως έχουν οι γενικοί πρόξενοι. Χωρίς κατ’ ανάγκη αυτό να είναι αρνητικό. Ωστόσο, η βασική αποστολή του γενικού προξένου δεν είναι βέβαια οι εκθέσεις έργων τέχνης, αλλά η εξυπηρέτηση της Ομογένειας που, δυστυχώς, όλο και περισσότερο χωλαίνει, όπως αποδεικνύεται από τα παράπονα που δεχόμαστε. Τις τελευταίες μέρες έχουμε δεχτεί διαμαρτυρίες από αναγνώστες μας για μια έκθεση που θα γίνει εντός των ημερών στο Προξενείο και που προσβάλει την ελληνική σημαία. Μεταξύ των άλλων είναι βαμμένη ροζ. Καλή και χρυσή η τέχνη, αλλά με ορισμένα εθνικά σύμβολα δεν παίζεις. Πώς να το κάνουμε. ’Η τουλάχιστον δεν παίζεις στο κτίριο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας με το θέμα της σημαίας μας. Απορώ πώς του ξέφυγε αυτό του γενικού προξένου».
Ο κ. Διαματάρης αγνοούσε βέβαια πως η Γεωργία Λαλέ είχε φτιάξει τον Απρίλιο του ΄22 κι άλλο έργο που αναπαριστούσε σημαία: την αστερόεσσα. Το DEFENSE ήταν μια εγκατάσταση που στηλίτευε τις συνεχιζόμενες κρίσεις στον τομέα της πολιτικής της υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επρόκειτο ουσιαστικά για την αμερικανική σημαία φτιαγμένη από νοσοκομειακές ρόμπες γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού που είχαν πάρει μέρος στον αγώνα κατά του Covid-19 . Οι Αμερικανοί δεν έπαθαν υστερία για την «ιεροσυλία» του εθνικού τους συμβόλου. Κι ασφαλώς κανένας υπουργός τους δεν παρενέβη για να εξαφανιστεί το έργο.
Στο άρθρο του κ. Διαματάρη απάντησε πάντως ο Γενικός Πρόξενος κ.Κωνσταντίνου: «Αγαπητέ κύριε Διαματάρη, Αναφερόμενος στο άρθρο σας υπό τον τίτλο "Μία άστοχη Εκθεση Τέχνης στο Γ. Προξενείο", θα ήθελα να μου επιτρέψετε να σας γνωρίσω τα κάτωθι: -Το πλήρες κείμενο της πρόσκλησης της Εκθεσης «Neighborhood Guilt» αναφέρεται με σαφήνεια στο έργο της ακτιβίστριας και καλλιτέχνιδας διεθνούς βεληνεκούς, κας Γεωργίας Λαλέ, και αφορά στο πλέον επίκαιρο κοινωνικό θέμα, εκείνο της γυναικοκτονίας και της ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα. Θα ήταν μεγάλη μου χαρά να σας υποδεχθώ την Παρασκευή, στα εγκαίνια της Εκθέσεως, ώστε να αποκτήσετε μία σαφή εικόνα περί του έργου και του εξαιρετικού αυτού Πιλοτικού Προγράμματος, που διοργανώνουμε σε συνεργασία με το HACC (Hellenic American Chamber of Commerce) και το οποίο μοναδικό στόχο έχει την ανάδειξη Ελληνοαμερικανών καλλιτεχνών. Αποστολή του Γενικού Προξενείου και στόχος όλων μας, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες (όπως η δραματική υποστελέχωση της Αρχής μας) είναι η βέλτιστη εξυπηρέτηση της Ομογένειας, στην οποία είμαστε όλοι ταγμένοι. Ντίνος Κωνσταντίνου Πληρεξούσιος Υπουργός Β’ Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη».
Πλην όμως ο κ. Διαματάρης είχε ανοίξει τον Ασκό του Αιόλου «ερεθίζοντας» τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά κάποιων ομογενών. Η Νιόβη Ζαραμπούκα-Χατζημάνου, διευθύντρια του Victoria Square Project και υπότροφος της Πρωτοβουλίας για τις Δημόσιες Ανθρωπιστικές Επιστήμες του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, έκανε σχετική ανάρτηση, περιγράφοντας τί συνέβη προτού αποφασίσει ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης να αποκαθηλώσει το έργο της Λαλέ. Ανέφερε μάλιστα ότι ακροδεξιά στοιχεία της ομογένειας δεν απαιτούσαν μόνον να κατέβει το έργο, αλλά προχώρησαν και ένα βήμα πιο πέρα, με υβριστικά μηνύματα στην ίδια την εικαστικό αλλά και τους επιμελητές της έκθεσης, μεταξύ άλλων: «Εδώ και κανά δυο 24ωρα, η έκθεση της Γεωργίας Λαλέ στο Ελληνικό Προξενείο της Νέας Υόρκης δέχεται επιθέσεις από ακροδεξιούς εντός και εκτός ΗΠΑ, επειδή "μαγάρισε" το εθνικό σύμβολο. Πρόκειται για τη συμμετοχή της στο Carte Blanche Project με το έργο «Ενοχές της γειτονιάς» με το οποίο πραγματεύεται τα εγκλήματα της γυναικοκτονίας και της ενδοοικογενειακής βίας. Χτες ο Πρόεδρος της Νίκης βγήκε στη Βουλή και είπε ότι η σημαία μας βάφεται κόκκινη μόνο με το αίμα των ηρώων (είπε ο φασίστας γελάω), η εικαστικός και οι επιμελητές δέχονται υβριστικά και απειλητικά μηνύματα και χτες κάποιος/α έκαψε τους θάμνους του προξενείου με βενζίνη. Πριν λίγο ήρθε στα αυτιά μου ότι τους ζητήθηκε να κατέβει το έργο. Ελπίζω να πρόκειται για αστείο. Εννοείται στέλνω την αμέριστη στήριξη μου στη Georgia Lale, και στη συμβουλευτική επιτροπή τεχνών, που αποτελείται από την Ειρήνη Λιναρδάκη, τη Νατάσα Κατερινοπούλου, τη Λολίτα Κουτούδη και τον Πάνο Τσαγκάρη. Φυσικά δεν συζητάμε το να κατέβει…».
Κι όμως το έργο κατέβηκε μα παρέμβαση του κ.Γεραπετρίτη που εισάκουσε τις ακροδεξιές οιμωγές και σεβάστηκε τις υποδείξεις του Διαματάρη και του Νατσιού. Μπράβο κ. υπουργέ. Πάντα τέτοια!
