Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

29 Μαρτίου

11:282015

Εκτύπωση του άρθρου Μοιράσου αυτό το άρθρο

Του Κώστα Βαξεβάνη
Καμιά φορά μπορεί να αδικείς τους ικανούς ανθρώπους βάζοντάς τους να περπατήσουν στο δρόμο της Ιστορίας φορώντας τα δικά σου παπούτσια, αλλά αν μιλήσεις με άλλο τρόπο από αυτόν που πιστεύεις ως σωστό, τότε εσύ φοράς τα παπούτσια κάποιου άλλου. Ούτε να προσφέρεις μπορείς, ούτε να έχεις τη δικιά σου περπατησιά.
Έτσι θα το πω όπως το σκέφτομαι. Αν και ελπίζω,φοβάμαι. Δεν φοβάμαι ούτε το Grexit,ούτε το Grexident ,ούτε τις απειλές που αφήνει στο χαρτί το βρώμικο χέρι γηραιών εκδοτών. Δεν με ανησυχούν οι βρυχηθμοί ενός συστήματος που τελειώνει, αλλά αυτοί που αντιλαμβάνονται τον επιθανάτιο ρόγχο όχι ως θάνατο αλλά ως το «ζωντανό ακόμη θηρίο».
Η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας, κινδυνεύουν από τη δική τους «11η Σεπτεμβρίου». Δεν εννοώ την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, αλλά την 11η Σεπτεμβρίου του 1973, η οποία αποτελεί μια καταγραφή για την Παγκόσμια Αριστερά. Ο Σαλβατόρ Αλλιέντε, ο λαοφιλής και δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης της Χιλής, έπεσε από πραξικόπημα το οποίο οργάνωσε Πινοσέτ, ο αρχηγός τους Στρατού που ο ίδιος διόρισε.
Πριν τη πτώση του ο Αλλιέντε, αυτή η μεγάλη μορφή της πολιτικής, είχε μπροστά του όλα τα δείγματα και για το καλό και για το κακό. Έτσι συμβαίνει πάντα άλλωστε. Ανέλαβε τη χώρα, την έκανε την πρώτη ουσιαστική Δημοκρατία της Λατινικής Αμερικής, προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις και άντεξε τις διαδηλώσεις που οργάνωσε η CIA στη χώρα με το Συνδικάτο Φορτηγών. Ο Κίσσινγκερ επιχείρησε να οργανώσει ανατροπή του Αλλιέντε στη Χιλή με το στρατηγό Ρενέ Σνάιντερ, ο οποίος πιστός στη Δημοκρατία αρνήθηκε. Ο Σνάιντερ βρέθηκε δολοφονημένος μερικές μέρες αργότερα.Το 1973 έγινε δεύτερη απόπειρα πραξικοπήματος την οποία αντιμετώπισε ο στρατηγός Πράτς, επίσης πιστός στον Αλλιένετε. Ο Πράτς είχε καταλάβει πως κάτι θα συνέβαινε και ζήτησε από τον Αλλιέντε να πάρει δραστικά μέτρα. Ο Χιλιανός πρόεδρος δεν τον άκουσε και τον απομάκρυνε.Στη θέση του έβαλε τον Αουγκούστο Πινοσέτ. Στις 11 Νοεμβρίου 1973, ο Πινοσέτ επιτέθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο από ξηρά και αέρα και ανέτρεψε την κυβέρνηση. Ο Αλλιέντε αυτοκτόνησε για να μην πέσει στα χέρια των πραξικοπηματιών. Η Χιλή έζησε μια πολύχρονη Χούντα και η Λατινική Αμερική σταμάτησε την πορεία της προς τη Δημοκρατία.
Ίσως κάποιοι-κυρίως στην κυβέρνηση- αναρωτηθούν τι σχέση έχουν όλα αυτά τα παλαιοκομμουνιστικά με μια αριστερή κυβέρνηση της Ευρώπης. Τη σχέση που έχει πάντα το ιστορικό προηγούμενο με αυτόν που δεν το αφουγκράζεται. Τον κίνδυνο να πέσει στην ίδια παγίδα.
Για να μετασχηματίσεις μια κοινωνία η οποία καταδυναστεύεται όχι μόνο από την κρίση αλλά από τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τους φορείς της, δεν αναθέτεις τη διοίκησή της ούτε σε διεφθαρμένους, ούτε σε πιόνια και στρατηγούς της παλιάς κατάστασης. Δεν αφήνεις Πινοσέτ ούτε στο ΤΧΣ, ούτε στη Δικαιοσύνη, ούτε στις Τράπεζες, ούτε στις θέσεις κλειδιά του μηχανισμού. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλάω για δημιουργία κομματικού κράτους αλλά για κράτος όπου οι ικανοί και τίμιου, θα αντικαταστήσουν τους διεφθερμένους ή τους φορείς της παλιάς κατάστασης.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως οι κοινωνικές δυνάμεις που επέβαλαν το Συριζα, ουσιαστικά τον ανάγκασαν να ασχοληθεί με θέματα διοίκησης και εξουσίας που του ήταν ξένα. Οι δυνάμεις της ιδεολογικής ανησυχίας και της πολιτικής αναζήτησης έγιναν ξαφνικά δυνάμεις εξουσίας. Έπρεπε όχι να αναλύσουν αλλά να διοικήσουν.Και κυρίως έπρεπε να βρουν τα άτομα για να το κάνουν αυτό.Συμφωνώ πως είναι δύσκολο και απαιτεί χρόνο.
Τι δείχνουν όμως τα μέχρι τώρα δείγματα; Πρόσωπα που υπηρέτησαν τη Διοίκηση και την εξουσία όπως την εξέφραζαν οι φορείς της διαφθοράς συνεχίζουν να εξουσιάζουν και σήμερα. Δεν πρόκειται για τεχνοκράτες που αν τους αλλάξεις την πολιτική κατεύθυνση θα τους αλλάξεις και τη δράση τους κάνοντάς την οφέλιμη. Είναι συνειδητοί στυλοβάτες της συντήρησης, μερικοί από τους οποίους ίσως λίγο πριν τις εκλογές είχαν την πρόνοια να αλλάξουν ή να δηλώσουν πως αλλάζουν στρατόπεδο.
Μόλις προχθές αποκαλύφθηκε πως ο Νομικός Σύμβουλος του Υπουργείου Οικονομικών παραστάθηκε σε δικαστήριο και υποστήριξε τις θέσεις της Siemens την μέρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός την κατονόμαζε στο Βερολίνο ως παράγοντα διαφοράς. Πολιτικές θέσεις και μεθοδεύσεις ακυρώνονται από ενδιάμεσους που συνεχίζουν να υπηρετούν ό,τι υπηρετούσαν. Το ΤΧΣ, οι Τράπεζες, η Τράπεζα της Ελλάδος, η Δικαιοσύνη, η Οικονομία, οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί, διοικούνται από όσους διοικούσαν και κυρίως με τον ίδιο τρόπο.
Πολλές από αυτές τις διοικήσεις δεν μπορούν να αλλάξουν ίσως, αλλά μπορεί η κυβέρνηση να κάνει ξεκάθαρο και σε αυτούς και στην κοινωνία, ποιά είναι η δική της πολιτική θέση και διάθεση. Πώς πρέπει να διοικούν για να αντιλαμβάνεται και ο πολίτης την παρεκτροπή. Αντί γι αυτό γίνεται το αντίθετο. Αυτοί οι διοικητικοί παράγοντες δηλώνουν προς την κοινωνία το λάθος μήνυμα,πως τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Αυτή τη στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας αναμφίβολα δίνει τη μάχη κυρίως στο εξωτερικό για την αποκατάσταση της καταστροφής που έχει υποστεί η χώρα. Μέσα τι γίνεται; Με τους νταβατζήδες; Με τους διεφθαρμένους; Με αυτούς που συνεχίζουν να κυβερνούν;
Αντί να αντιμετωπιστεί η διαφθορά και η αυθαιρεσία στα ΜΜΕ, να τακτοποηθεί το τοπίο με νόμους και να μπουν κανόνες, η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη κάθε μέρα να αντιμετωπίζει,σα να ήταν αντιπολίτευση, της προβοκάτσιες τύπου «σκανδάλου Κατρούγκαλου». Αντί κάποιος να τους ζητήσει τα θαλασσοδάνεια που πήραν , είναι αυτοί που ζητάνε τα ρέστα κάθε μέρα.
Το Μαξίμου συνεχίζει να κάνει τον τερματοφύλακα σε όσα διαρρέουν (ψευδή πολλές φορές) ή όσα κατασκευάζουν οι αντίπαλοι, βγάζοντας 20 non paper τη μέρα. Αποδίδουν δηλαδή στον εαυτό τους το ρόλο της αντιπολίτευσης της Κουμουνδούρου, ενώ έχουν μετακομίσει στην Ηρώδου Αττικού. Υπουργοί και θεσμικοί παράγοντες συνεχίζουν να διαγκωνίζονται για μερικά λεπτά δημοσιότητας στα άθλια κανάλια που έχουν υποχρέωση να αλλάξουν.
Οι εισαγγελίες είναι γεμάτες με δικογραφίες που κάποιοι κρατούν στα συρτάρια ή τις πηγαινοφέρνουν στα γραφεία ως την παραγραφή τους. Την ημέρα που ο Τύπος διυλίζει Κατρούγκαλους, η κυβέρνηση Συριζα χωνεύει αποκαλύψεις για τα έργα και την περιουσία του ανθρώπου που είναι στο τιμόνι της Τράπεζας της Ελλάδος. Ακόμη και αν δεν μπορεί να τον αλλάξει τον Γιάννη Στουρνάρα, οφείλει να δηλώσει πώς η ίδια θα ήθελε να είναι ο κεντρικός Τραπεζίτης ή να θέσει το ερώτημα στον κύριο Ντράγκι αν μπορεί να διοικεί την Τράπεζα ο άνθρωπος του Γιάννου Παπαντωνίου με τις «φτηνές» βίλες.
Ισχύει αυτό που ο Αλέξης Τσίπρας λέει συνεχώς στο εξωτερικό. Πως πήρε εντολή με σαφές περιεχόμενο. Η εντολή αυτή είναι η σαρωτική αλλαγή των δομών και των συμπεριφορών της καταστροφής της χώρας. Έχει μεγάλη λαοφιλία και η σύγκρουση θα κινητοποιήσει και άλλες κοινωνικές δυνάμεις για να καταφέρει να πραγματοποιήσει τις αλλαγές.
Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει στη ρήξη όπως την έχει περιγράψει η ίδια προεκλογικά. Είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για την επιβίωση και της κυβέρνησης και της χώρας. Η μετριοπάθεια και η σύνεση είναι επίσης καλοί σύμβουλοι για να πορευτεί η κυβέρνηση με τρόπο που να συμπορεύετε με με όλο και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας. Της κοινωνίας όμως όχι αυτών που είναι απέναντι στην κοινωνία. Εν ολίγοις η μετριοπάθεια δεν μπορεί να την αναγκάζει να συμπορεύεται Πινοσέτ γιατί απλώς μοιραία θα έχει την τύχη του Αλλιέντε.

Πόσο «τρέμει» την έξοδο απ’ το ευρώ ο ελληνικός λαός – με αφορμή μια δημοσκόπηση του ΣΚΑΪ

Κατηγορία: Κοινωνία-Πολιτική, Οικονομική Κρίση, ΣΥΡΙΖΑ

Του Ανδρέα Παγιάτσου

Ένα από τα σημεία που προκαλούν εξαιρετική ανησυχία στην άρχουσα τάξη είναι το θέμα του ευρώ. Για λόγους που έχουμε αναπτύξει σε άλλα άρθρα μας η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής άρχουσας τάξης θέλει πάση θυσία την παραμονή στο ευρώ. Έτσι η στάση που κρατάει, αυτή και τα ΜΜΕ της, είναι να προπαγανδίζουν ότι η παραμονή στο ευρώ δεν πρέπει να αμφισβητείται, δεν πρέπει να τίθεται προς διαπραγμάτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ (η ηγετική ομάδα, για να είμαστε ακριβείς) έχει διευκολύνει αυτή την προσπάθεια των ΜΜΕ εγκαταλείποντας την παλιά του θέση «όχι στην κοινωνική καταστροφή για χάρη του ευρώ» (συχνά εκφραζόταν με τη διατύπωση «καμιά θυσία για το ευρώ») και εμφανιζόμενος, μάλιστα, σαν εγγυητής της σταθερότητας και της παραμονής στο ευρώ.

Ο ρόλος των δημοσκοπήσεων

Η προσπάθεια που καταβάλλεται λοιπόν από την άρχουσα τάξη και τα ΜΜΕ είναι να πειστεί η κοινή γνώμη ότι «δεν υπάρχει ζωή» έξω από το ευρώ.

Οι διάφορες δημοσκοπήσεις επιδιώκουν σταθερά αυτό το στόχο και είναι προσαρμοσμένες ακριβώς στο να μην αφήνουν περιθώρια για το αντίθετο. Oι αναλυτές και οι δημοσκόποι εξηγούν με κάθε ευκαιρία ότι η («αδιαμφισβήτητη», υποτίθεται) εντολή του ελληνικού λαού είναι («μεν») σκληρή διαπραγμάτευση («ναι, βέβαια…») αλλά μέσα (πάντα!) στο ευρώ! «Στηρίζουν» λοιπόν (ή για να είμαστε ακριβείς παριστάνουν ότι στηρίζουν) την «διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση δεν αμφισβητεί ούτε στιγμή την παραμονή στο ευρώ.

Σ’ αυτή την προσπάθειά τους, ένα από τα βασικά τους επιχειρήματά είναι ότι εκφράζουν τη διάθεση του ελληνικού λαού ο οποίος, σύμφωνα με την ανάλυσή τους, δεν θέλει με τίποτα να φύγει από το ευρώ.

Πόση αλήθεια περιέχει αυτό;

Αν κοιτάξει κανείς τις δημοσκοπήσεις, κάτω από την επιφάνεια βρίσκει την απάντηση: Καμία.

Η δημοσκόπηση του ΣΚΑΪ

Ας πάρουμε για παράδειγμα την τελευταία δημοσκόπηση που διενέργησε για τον ΣΚΑΪ το Ερευνητικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Επιλέγουμε αυτή τη δημοσκόπηση γιατί είναι ότι πιο σοβαρό έχει να παρουσιάσει το στρατόπεδο του ταξικού αντίπαλου: ο ΣΚΑΪ είναι όσο πιο έγκριτος μπορεί να είναι ένα ΜΜΕ του μεγάλου κεφαλαίου (και αντίστοιχα, βέβαια, όσο πιο αντιδραστικός μπορεί να είναι).

Παραθέτουμε τη συγκεκριμένη ερώτηση από τη δημοσκόπηση και το σχετικό σύνδεσμο.

Ερώτηση: Έχει ενταθεί στο διεθνή τύπο η συζήτηση για την πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. ποιο συναίσθημα σας δημιουργεί η προοπτική αυτή;
Απαντήσεις:	25-26 Φεβρουαρίου	16 – 17 Μαρτίου
Φόβο	42,5 %	43,5 %
Ελπίδα	14,5 %	14,5 %
Κανένα – δεν πιστεύω πως η έξοδος από το € θα σημάνει κάτι διαφορετικό	23,5 %	26 %
Δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα	19,5 %	16 %

Δημοσκόπηση για λογαριασμό του ΣΚΑΙ από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (http://www.skai.gr/files/1/AAlex6/poll18320152.jpg)

Ο ΣΚΑΪ και άλλα ΜΜΕ παρουσίασαν τη δημοσκόπηση αυτή σαν μια ακόμα απόδειξη ότι ο ελληνικός λαός δεν θέλει την έξοδο από το ευρώ: «εξήγησαν» ότι 43,6% φοβούνται την έξοδο από το ευρώ και μόνο 14,5% θέλουν την έξοδο από το ευρώ. (Είδατε; Απλή αριθμητική.) Και ότι, μάλιστα, σε σύγκριση με μερικές βδομάδες νωρίτερα το ποσοστό αυτών που φοβούνται την έξοδο από το ευρώ αυξήθηκε – από 42,5% σε 43,5%.

Με μια πιο προσεκτική ματιά, όμως, οι αριθμοί λένε μια διαφορετική αλήθεια. Είναι γεγονός ότι 14,5% ελπίζει να φύγει η χώρα από το ευρώ. Αυτοί αποτελούν τον σκληρό πυρήνα, αν θέλουμε, των υποστηρικτών της επιστροφής στη δραχμή. Όμως υπάρχει άλλο ένα 26% που αδιαφορεί, γιατί θεωρεί πως η έξοδος από το ευρώ «δεν θα σημάνει κάτι διαφορετικό» από αυτό που βλέπουμε σήμερα.

Στην πραγματικότητα, επομένως, τα δύο ποσοστά που πρέπει να συγκριθούν είναι τα ακόλουθα:

43,5% φοβούνται την έξοδο από το ευρώ
40,5% (δηλαδή 14,5 + 26%) δεν φοβούνται την έξοδο από το ευρώ. (Αυτό το ποσοστό μάλιστα εμφανίζει αύξηση, σε σχέση με τον Φλεβάρη, αναλογικά μεγαλύτερη από την αύξηση στα ποσοστά όσων φοβούνται).

Έτσι, αν αφήσουμε στην άκρη το ποσοστό όσων θεωρούν ότι «δεν υπάρχει δυνατότητα εξόδου από το ευρώ» καθώς δεν μπορεί να γίνει ακριβής πρόβλεψη για το τι στάση θα κρατήσουν σε περίπτωση που το δίλημμα τεθεί στην πραγματική ζωή, ο υπόλοιπος πληθυσμός, δηλαδή το 84% των ερωτηθέντων που απάντησαν με καθαρό τρόπο, εμφανίζεται μοιρασμένος περίπου στη μέση: 48,21% δεν φοβάται την έξοδο από το ευρώ απέναντι σε 51,78% που τη φοβάται.

Επομένως όταν οι κύριοι των ΜΜΕ, λένε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού τρέμει την ιδέα της εξόδου από το ευρώ, δεν κάνουν τίποτε άλλο απ’ αυτό που κάνουν πάντα: λένε ψέματα.

Το υπόλοιπο της εικόνας

Υπάρχει όμως και συνέχεια – μια ακόμα πολύ σημαντική πτυχή σ’ αυτή την «συζήτηση»: Πώς συνδέεται η διάθεση αυτή που επικρατεί μέσα στα λαϊκά στρώματα με την εικόνα που υπάρχει στην κεντρική πολιτική σκηνή;

Ο ελληνικός λαός εμφανίζεται μοιρασμένος στο πόσο φοβάται την έξοδο από το ευρώ, την ίδια στιγμή που το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κομμάτων προσπαθεί να τον πείσει για το αντίθετο – με μοναδική σημαντική (από άποψη εκλογικών ποσοστών) εξαίρεση το ΚΚΕ. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, κοκ, είτε δεν αμφισβητούν, είτε δηλώνουν πίστη στο ευρώ.

Επομένως όταν ο ελληνικός λαός, απέναντι σ’ αυτή την πολιτική συμφωνία στις «κορυφές», δηλώνει (σύμφωνα πάντα με τη δημοσκόπηση του ΣΚΑΪ) αδιάφορος για την έξοδο από το € σε ποσοστά που ξεπερνούν το 48%, τότε μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική συνείδηση στα λαϊκά στρώματα απ’ αυτήν που θέλουν να καλλιεργήσουν οι «από πάνω».

Τι πιο φυσικό για το 52% να δηλώνει ότι «φοβάται» όταν η συντριπτική πλειοψηφία των κομματικών ηγεσιών μαζί με τα ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν ότι η έξοδος από το ευρώ είναι πραγματικά κάτι τρομερό; Με αυτό το δεδομένο, το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι «δεν φοβούνται» την έξοδο από το ευρώ είναι, πραγματικά, πολύ υψηλό.

Προφανώς υπάρχουν κάποιοι πολύ καλοί λόγοι γι’ αυτό: τα φτωχά λαϊκά εργατικά στρώματα, έχουν χάσει τόσα πολλά που ισχύει η γνωστή παροιμία «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται». Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού έχει σταματήσει να φοβάται την έξοδο από το € όσο κι αν προσπαθούν να τον φοβίσουν οι από πάνω.

Και το ερώτημα βέβαια που προκύπτει εύκολα κι αβίαστα είναι: τι θα γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάξει θέση; Αν δηλαδή υπερασπιστεί την έξοδο από το ευρώ, δίνοντας παράλληλα επιχειρήματα στον κόσμο, γιατί και με ποιο τρόπο η έξοδος από το ευρώ – συνδυασμένη πάντα με πολιτικές υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων – μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από την κρίση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ να διορθώσει το λάθος του!

Το «Ξ» έχει γράψει ξανά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιμέτωπος με τον πόλεμο των δανειστών και της ΕΕ, οφείλει να διορθώσει ένα από τα βασικά λάθη της προηγούμενης περιόδου που ήταν να θεωρεί ότι μπορεί να ανατρέψει πραγματικά τη λιτότητα μέσα στα πλαίσια του ευρώ και της ΕΕ του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Μετά την εμπειρία των τελευταίων δύο μηνών ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να πάει στον ελληνικό λαό και να πει την αλήθεια: ΕΕ, ΕΚΤ, Σόιμπλε, Μέρκελ, κλπ, δεν αφήνουν κανένα ουσιαστικό περιθώριο για πραγματική ανατροπή της λιτότητας. Γι’ αυτό οι επιλογές είναι δύο και ο ελληνικός λαός θα πρέπει να πάρει την ευθύνη της απόφασης: είτε ευρώ και συνέχιση στην ουσία της λιτότητας, είτε μια φιλοεργατική πολιτική και έξοδος από το ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάει σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα βέβαια, παίρνοντας θέση υπέρ της δεύτερης επιλογής. Αν το έκανε αυτό θα είχαμε ριζική ανατροπή της εικόνας που προβάλλουν σήμερα τα ΜΜΕ.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πει στον κόσμο

«μη φοβάστε την έξοδο από το €, οι δανειστές δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή, θα χτίσουμε την οικονομία και θα φέρουμε ανάπτυξη, στη βάση σχεδίου και στηριγμένοι σε εθνικό νόμισμα…»

τότε η πρόβλεψη για το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος είναι πάρα πολύ εύκολη: η μεγάλη πλειοψηφία θα στοιχιζόταν πίσω από την κυβέρνηση και θα γυρνούσε την πλάτη στο διευθυντήριο της ΕΕ.

Ξανά, όμως, όχι στη «δραχμολαγνεία»

Η άρχουσα τάξη και τα ΜΜΕ της δεν θέλουν καν να σκέφτονται αυτό τον «εφιάλτη» (γι’ αυτούς). Αν ο ΣΥΡΙΖΑ «τολμήσει» να θέσει θέμα ευρώ, θα ξεσηκώσουν θεούς και δαίμονες, θα πουν πως ισοδυναμεί με προδοσία της λαϊκής εντολής, με ποδοπάτηση της δημοκρατίας, με καταστροφή της οικονομίας και της κοινωνίας, κλπ, κλπ, κλπ. Αλλά, κατά τη γνώμη μας, θα χάσουν και θα χάσουν συντριπτικά!

Την ίδια στιγμή όμως πρέπει να τονίσουμε ότι (όπως και πάλι έχουμε γράψει ξανά) δεν φτάνει να φύγεις από το ευρώ και να πας στη δραχμή για να μπει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης! Αν αυτή η κίνηση γίνει μέσα στα πλαίσια και τα όρια που ορίζει το καπιταλιστικό σύστημα, δεν πρόκειται να υπάρξει λύση στη βαθιά οικονομική κρίση και στις κοινωνικές της προεκτάσεις.

Η έξοδος από το ευρώ πρέπει να συνοδευτεί με σοσιαλιστικές πολιτικές: την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας· τη δημοκρατία στην παραγωγή, με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και διαχείριση· το σχεδιασμό της οικονομίας για τις ανάγκες του συνόλου κι όχι για το κέρδος των «ολιγαρχών» · το ταξικό, διεθνιστικό κάλεσμα στους εργαζόμενους της νότιας και της υπόλοιπης Ευρώπης για αντίστοιχη πάλη, με στόχο σοσιαλιστικές ανατροπές σε πανευρωπαϊκή βάση, κλπ.

Μόνο έτσι μπορεί η έξοδος από το ευρώ να έχει προοπτική. Μόνο έτσι μπορεί η Αριστερά να αποφύγει την επανάληψη των «τραγωδιών» του παρελθόντος, να σταθεί συνεπής με τις δεσμεύσεις της απέναντι στα λαϊκά στρώματα, συνεπής με τα οράματα και τις ιδέες τις οποίες προβάλλει στην ιστορική της διαδρομή.

Συνεταιρισμό 70-30 προτείνει στις ΗΠΑ για πετρέλαιο και φ.α. ο ΥΕΘΑ Π.Καμμένος | DefenceNet.gr

Κάτω από το όριο της φτώχειας ζουν 4 στους 10 συνταξιούχους!

27 Μαρ 2015

Ελλάδα

46 times

Την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν 4 στους 10 Έλληνες συνταξιούχοι περιγράφει έκθεση του πληροφοριακού συστήματος «ΗΛΙΟΣ».

Το 44,8% των συνταξιούχων παίρνουν συντάξεις κάτω από το σταθερό όριο της σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ (σταθερό όριο σχετικής φτώχειας του 2013 από ΕΛΣΤΑΤ).
Τον Μάρτιο του 2015 πληρώθηκαν συνολικά 4.541.966 συντάξεις, από τις οποίες οι 2.902.477 ήταν κύριες και οι 1.639.489 επικουρικές, ενώ το συνολικό ποσό που κατέβαλαν τα Ταμεία ανήλθε σε 2.346.571.801,10 ευρώ.
Το 25% των συνταξιούχων είναι ηλικίας άνω των 81 ετών, το 32% κυμαίνεται μεταξύ 71 και 80 ετών, το 38% μεταξύ 51 έως 70 ετών, ενώ μόλις το 1% είναι συνταξιούχοι ηλικίας μικρότερης των 25 ετών. Συνταξιούχοι ηλικίας μεταξύ 56-65 ετών λαμβάνουν τα υψηλότερα ποσά σύνταξης. Η πλειονότητα των συνταξιούχων λόγω γήρατος (σε ποσοστό 18% του συνόλου) είναι ηλικίας μεταξύ 66-70, ετών με μέση σύνταξη που αγγίζει το ποσό των 1.061,87 ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι για τον υπολογισμό του μέσου εισοδήματος από συντάξεις αθροίζονται στην κατηγορία σύνταξης γήρατος και όλες οι συντάξεις άλλων κατηγοριών (θανάτου, αναπηρίας) που ενδεχομένως λαμβάνει ένας συνταξιούχος.
Ανά συνταξιούχο παρατηρείται πως 1.286.180 συνταξιούχοι λαμβάνουν 1 μόνο σύνταξη, 954.322 λαμβάνουν 2 συντάξεις και 334.914 συνταξιούχοι λαμβάνουν 3 συντάξεις.

Στρατούλης: Τα στοιχεία αποδομούν πλήρως τα επιχειρήματα των δανειστών
Με αφορμή την ανακοίνωση των στοιχείων ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Δημήτρης Στρατούλης δήλωσε τα εξής:
«Από το σύνολο των 2.637.090 συνταξιούχων όλων των κατηγοριών (γήρατος, θανάτου, αναπηρίας), περίπου το 1.511.000 (περίπου το 60%) λαμβάνει αποδοχές μέχρι 800 ευρώ και αφαιρουμένων των κρατήσεων και της περίθαλψης το τελικό ποσό πέφτει σε αρκετές περιπτώσεις και κάτω από τα 700 ευρώ.
Μάλιστα, η συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων αναπηρίας λαμβάνει αποδοχές από 250 έως 540 ευρώ!
Επίσης το 85,6% των συνταξιούχων είναι άνω των 61 ετών ειδικά στη γήρατος το ποσοστό είναι 89,4%.
Τα στοιχεία αυτά αποδομούν πλήρως τα επιχειρήματα εκπροσώπων των δανειστών της χώρας, καθώς βέβαια και της απελθούσας συγκυβέρνησης και τρόικας, που έκαναν λόγο για υψηλή μέση σύνταξη για τους έλληνες ασφαλισμένους, καθώς και για υποτιθέμενα μεγάλα ποσοστά των κατηγοριών συνταξιούχων ή ΑμεΑ, που έχουν συνταξιοδοτηθεί πριν τα 62 χρόνια. Μια ρητορική στην οποία στηρίχτηκε η μέχρι την 25η Γενάρη κατεδάφιση συντάξεων, προνοιακών επιδομάτων αλλά και της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης συνολικά.
Η κυβέρνησή μας βάζει φρένο στις μειώσεις των συντάξεων, προστατεύει τα προνοιακά επιδόματα και προχωρά στην πλήρη αποκατάσταση του δημόσιου αναδιανεμητικού και καθολικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Βασικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η ενίσχυση της χρηματοδότησης του Ασφαλιστικού Συστήματος με τη δημιουργία Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης».

Δύσκολες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 22:24

Της Δήμητρας Καδδά

Πακέτο μέτρων ύφους 3 δις - 3,5 δις ευρώ παρουσιάζει σήμερα η κυβέρνηση στον στίβο της πολιτικής διαπραγμάτευσης του Brussels Group. Στόχος της ελληνικής πλευράς είναι η διενέργεια Eurogroup έως την προσεχή Τετάρτη (σ.σ. μετά αρχίζουν σταδιακά οι αργίες για το Καθολικό Πάσχα), με στόχο την ταχύτερη δυνατή χρηματοδοτική στήριξη προς τα κρατικά ταμεία που βρίσκονται στο «κόκκινο».

Κοινοτικές πηγές ανέφεραν σήμερα ότι οι διαπραγματεύσεις είναι δύσκολες αλλά είναι νωρίς ακόμη. Στο ίδιο μήκος κύματος στελέχη του οικονομικού επιτελείου ανέφεραν από χθες ότι ξεκινά μια πολυήμερη διαπραγμάτευση χωρίς να αποκλείουν και την αποστολή νέων στοιχείων. Σύμφωνα με πληροφορίες από αρμόδιες πηγές, αρχικά στο τραπέζι των συζητήσεων βρίσκονταν οι πρόωρες συντάξεις.

Ακόμη, αβέβαιο θεωρούν ότι είναι προς το παρόν ένα Eurogroup μέσα στην επόμενη εβδομάδα κοινοτικές πηγές με τις οποίες μίλησε το Capital.gr. Εκτιμούν ότι ακόμη η διαδικασία «βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο και απαιτούνται πρόσθετα βήματα».

Στο ίδιο μήκος κύματος, κοινοτικοί παράγοντες χαρακτήρισαν χθες τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες «θετικό σήμα που δείχνει πρόοδο με εποικοδομητικό τρόπο», αλλά σημείωσαν ότι «απομένει πολλή δουλειά ακόμη».

Από την πλευρά τους πηγές του οικονομικού επιτελείου επισημαίνουν ότι υπάρχει συμφωνία επί της αρχής, με μέτρα για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ φέτος και με ρυθμό ανάπτυξης πολύ πιο χαμηλό (1,4%, έναντι αρχικού στόχου 2,9%). Κυβερνητικές πηγές δεν αποκλείουν επίσης να σταλεί και πρόσθετο «πακέτο», ενώ γίνεται λόγος για ένα πρώτο πακέτο 18 μέτρων.

Σήμερα, εξάλλου, πηγές από τις Βρυξέλλες ανέφεραν στο ΑΜΕ-ΜΠΕ ότι οι συζητήσεις στο Brussels Group συνεχίζονται και θα συνεχιστούν όλο το Σαββατοκύριακο. Σημείωναν ότι είναι ενθαρρυντικό σημάδι το ότι υπάρχει δέσμευση για εποικοδομητική συζήτηση, μετά τις συζητήσεις σε πολιτικό επίπεδο, ωστόσο τόνιζαν ότι «απομένει ακόμη πολλή δουλειά».

Σύγκρουση

Όλα αυτά στον αντίποδα της κορύφωσης των ανοικτών πλέον θέσεων για σύγκρουση, όπως αποτυπώθηκαν από τον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτη Λαφαζάνη στο σημερινό Κεφάλαιο, αλλά και των οξυνόμενων ενδοκυβερνητικών εντάσεων.

Τα διαθέσιμα

Η μεγαλύτερη πίεση που δέχεται η κυβέρνηση προέρχεται από τα διαθέσιμα, με πρώτο μεγάλο διακύβευα την πληρωμή συντάξεων από την Δευτέρα και επόμενο «σταθμό» την αποπληρωμή της δόσης προς το ΔΝΤ στις 9 Απριλίου (448 εκατ ευρώ). Επιχειρείται το ποσό να καλυφθεί από την ρευστοποίηση διαθεσίμων σε ΔΕΚΟ, ταμεία, φορείς του δημοσίου κάθε είδους.

Χθες, σε ανεπίσημο κυβερνητικό σημείωμα αναφέρεται ότι η κυβέρνηση "έκανε απολύτως σαφές σε όλα τα επίπεδα της ευρωζώνης και το ΔΝΤ, ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, από ίδιους πόρους, εάν οι δανειστές δεν προχωρήσουν άμεσα στην εκταμίευση των δόσεων τις οποίες καθυστερούν από το 2014. Η χώρα έχει να εισπράξει δόση από Κομισιόν ή ΔΝΤ από τον Αύγουστο του 2014, παρόλα αυτά εκπληρώνει κανονικά τις υποχρεώσεις της". Πάντως η κυβέρνηση σε διεκρίνιση που ήρθε αργότερα ανέφερε ότι η συγκεκριμένη τοποθέτηση «αποτελεί καταγραφή της πορείας της διαπραγμάτευσης και το επίμαχο σημείο δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να επαναλαμβάνει σημείο της επιστολής του Πρωθυπουργού προς τους ηγέτες της ευρωζώνης. Αφορά, λοιπόν, το ιστορικό της διαπραγμάτευσης και δεν προσθέτει τίποτα καινούριο. Συνεπώς ότι το Μαξίμου ανακοινώνει στάση πληρωμών (!) μόνο σε σενάριο φαντασίας μπορεί να στηριχτεί».

Η διαπραγμάτευση

Στις Βρυξέλλες έφτασαν χθες οι εκπρόσωποι Ελλάδας και θεσμών και από σήμερα συνεδριάζει το Brussels Group. Κυβερνητικές πηγές αναφέρθηκαν χθες σε «μη υφεσιακά» μέτρα που θα φέρουν πρόσθετα έσοδα 3 δισ. ευρώ τα οποία περιλαμβάνονται στην λίστα που θα βρεθεί στο τραπέζι του Brussels Group. Τα έσοδα «δεν προέρχονται σε καμιά περίπτωση από περικοπή μισθών, συντάξεων ή εφάπαξ» διευκρίνησαν οι ίδιες πηγές. Αναφέρθηκαν σε επεξεργασμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα με μεταρρυθμίσεις και δράσεις που «για πρώτη φορά δεν θα οδηγήσουν στα ταμεία τους "συνήθεις υπόπτους", αλλά θα πληρώσουν επιτέλους οι έχοντες και κατέχοντες».

Από πηγές του ΥΠΟΙΚ διευκρινίστηκε ότι θα ξεκινήσει μία επαφή που θα συνεχιστεί έως την Δευτέρα, όπου αναμένεται να "κλειδώσουν" οι προτάσεις.

Έξωθεν πιέσεις

Για πιθανότητα η Ελλάδα να αναγκαστεί να εισάγει εναλλακτικό μέσο πληρωμής, παράλληλα με το ευρώ, προκειμένου να καλύψει ορισμένα εγχώρια έξοδα σε περίπτωση που δεν διασφαλιστεί σύντομα συμφωνία με τους εταίρους έκαναν λόγο στο Reuters αξιωματούχοι της Ευρωζώνης.

Πάντως, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μαρδας ανέφερε στους στους Financial Times ότι θα πληρωθούν κανονικά οι συντάξεις και απέρριψε ως «απολύτως αβάσιμες» τις εικασίες ότι η κυβέρνηση που αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας θα χρειαστεί να εκδόσει IOUs ύψους 1,7 δις. ευρώ για να καλύψει μέρος του «λογαριασμού».

Τα μέτρα

Κυβερνητικές πηγές μιλούσαν χθες για πρωτογενές πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ το 2015 στηριζόμενο σε παρεμβάσεις στο ΦΠΑ, δράσεις πάταξης της φοροδιαφυγής, ελέγχων σε «λίστες» καταθετών στην Ελβετία, στο λαθρεμπόριο καπνού. Στο τραπέζι μένουν και το ενιαίο μισθολόγιο και οι παρεμβάσεις στις μη μισθολογικές παροχές.

Άλλες ελληνικές πηγές, εξηγούν ότι θα είναι αναγκαία η διατήρηση δημοσιονομικών μέτρων που διατηρούν το πρωτογενές πλεόνασμα. Σημείο-κλειδί εκτιμούν ότι είναι η είσπραξη φόρων και το πρώτο κρας τέστ αναφέρουν, θα είναι η προσέλευση στην έκτακτη ρύθμιση των 100 δόσεων που έληξε χθες Παρασκευή.

Πηγή:www.capital.gr

ΡΕΠΟΡΤΑΖ .ΤΩΡΑ.GR

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Real.gr - Κοινωνία - Ξάνθη: Σύλληψη τεσσάρων νεαρών για διαρρήξεις

Real.gr - Κοινωνία - Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης οι Σέρρες

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ' την Ελλάδα. Το φάντασμα του Αλλιέντε