Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

Προς τους συντρόφους της Λαϊκής Ενότητας

laiki enotitaΣύντροφοι της Λαϊκής Ενότητας, για την οικονομία του κειμένου, θεωρώ δεδομένο πως οι προθέσεις σας είναι καθαρές και όχι ένα βρόμικο παιχνίδι τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Παραθέτω μερικές σκέψεις. Όπως θα έλεγε και ο Λένιν, take it or leave it.
Αν πραγματικά πιστεύετε στο κάλεσμα που κάνατε και επιθυμείτε συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, θα πρέπει να το αποδείξετε.
Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να ακούσετε και τις δικές τους προτάσεις. Για την ώρα, δεν το κάνετε.
Είναι κάπως άκομψο από τη μία να κάνετε κάλεσμα και από την άλλη να ανακοινώνετε ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Λαϊκής Ενότητας τον Στάθη Σταυρόπουλο.
Αυτό, βέβαια, δεν έχει να κάνει με την επιλογή του προσώπου. Και τον Μαρξ να επιλέγατε ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Λαϊκής Ενότητας, το ίδιο θα έλεγα. Χώρια που αγαπάω τον Στάθη περισσότερο από τον Μαρξ.
Θα περίμενα από τον οξυδερκή Στάθη να σας επισημάνει πως είναι φάουλ η ανακοίνωση του ονόματός του τώρα, πριν συζητηθούν οι προτάσεις και των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Βέβαια, μπορεί να το έκανε και να τον αγνοήσατε ή να μην τον ρωτήσατε καν.
Σύντροφοι της Λαϊκής Ενότητας, θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε αν λέτε «ΟΧΙ μέχρι τέλους».
Αν είναι να επιμείνετε στο αποτυχημένο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου -και έτσι και γιουβέτσι-, δεν έχει καν νόημα να συνεργαστεί κάποιος μαζί σας ή να σας ψηφίσει. Ας ψηφίσει τον Αλέξη που είναι πιο όμορφος από τον Λαφαζάνη.
Θέλετε πρόγραμμα εξόδου από το Μνημόνιο ή θέλετε μόνο να εκλεγείτε;
Αν θέλετε πρόγραμμα εξόδου από το Μνημόνιο, θα πρέπει να προτείνετε ένα άλλο σχέδιο, γιατί το υπάρχον σχέδιο κατέληξε σε Μνημόνιο. Πιστεύω αυτό να το έχετε αντιληφθεί.
Σύντροφοι της Λαϊκής Ενότητας, σταματήστε να βγαίνετε στα κανάλια των ολιγαρχών.
Οι ολιγάρχες ηττήθηκαν κατά κράτος στο δημοψήφισμα, οπότε δεν έχετε κανένα λόγο να πιάνετε στασίδι στα κανάλια τους σαν τους πρώην συντρόφους σας στον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πολίτες -και τα μέσα τους στο Διαδίκτυο- είναι πιο δυνατοί από τους σάπιους και χρεοκοπημένους ολιγάρχες.
Είστε με τους πολίτες ή με τους ολιγάρχες; Αποδείξτε το.
Ως ΣΥΡΙΖΑ, λέγατε πως θα διαλύσετε τους ολιγάρχες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε το αγαπημένο κόμμα των ολιγαρχών και ο Αλέξης Τσίπρας το χρυσό τους αγόρι.
Εσείς γιατί τους νομιμοποιείτε;
Επίσης, αν πιστεύετε πως το να βγαίνει ο Στάθης Λεουτσάκος πέντε φορές την ημέρα στον ΣΚΑΪ -και να λέει ασυναρτησίες σε πολύ κακά ελληνικά- σας κάνει καλό, κάνετε πολύ μεγάλο λάθος.
Λάθος κάνετε και με το να διαμαρτύρεστε ότι δεν σας παίζει η ΕΡΤ. Αυτές είναι συμπεριφορές του 1980. Ο κόσμος, εν τω μεταξύ, άλλαξε.
Σύντροφοι της Λαϊκής Ενότητας, το σημαντικότερο:
Οφείλετε μια συγγνώμη στους πολίτες.
Δεν φύγατε από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος από τον Αλέξη Τσίπρα. Φύγατε όταν ο Τσίπρας εξήγγειλε εκλογές και ξέρατε πως δεν θα είστε στις εκλογικές λίστες.
Επί χρόνια ανεχτήκατε την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, και επί πέντε μήνες ανεχτήκατε την καταστροφική διαπραγμάτευση, χωρίς να ξεχωρίσετε την θέση σας.
Ναι, ξέρω, στα κομματικά όργανα εκφράζατε τις αντιθέσεις σας.
Ναι, αλλά αυτό οι πολίτες δεν το ξέρουν ούτε είναι υποχρεωμένοι να το ξέρουν. Και δεν φροντίσατε να το μάθει. Αφήσατε τον Παππά και τον Φίλη να κάνουν ανακοινώσεις και διαρροές.
Οπότε, βγείτε όμορφα και ωραία, και πείτε μια καθαρή συγγνώμη στους πολίτες.
Δεν φαντάζεστε πόσο καλό θα σας κάνει αυτό.
Μην πέσετε στην παγίδα του «δεν έγινε και τίποτα, και θα μας ψηφίσουν επειδή είμαστε οι γνήσιοι αριστεροί».
Σύντροφοι της Λαϊκής Ενότητας, θα μπορούσατε να είστε και πρώτο κόμμα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Αλλά αυτό δεν θα γίνει με τον Λαφαζάνη να προσπαθεί να καπελώσει το Όχι του δημοψηφίσματος.
Χρειάζονται συνεργασίες, καθαρές συμπεριφορές, ξεκάθαρο σχέδιο, και αντίληψη της κοινωνίας.
Οι πολίτες ψήφισαν Όχι αλλά, για την ώρα, δεν βλέπω να τους λαμβάνετε σοβαρά υπόψη σας.
Αντιθέτως, πάτε πάλι σε μια οργάνωση από τα πάνω -με «τρανταχτά» ονόματα-, ενώ οι πολίτες και η οργάνωση από τα κάτω απουσιάζουν.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ σας εύχομαι να έχετε επιτυχία.
Με κάποιους από εσάς περπατήσαμε για χρόνια στους ίδιους δρόμους, στους ίδιους αγώνες, και ξέρω πως είστε έντιμοι.
Βέβαια, δεν σας ψήφισα ποτέ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν με έπειθε.
Για την ώρα, ούτε εσείς με πείθετε.
Έχετε χρόνο να μου αλλάξετε γνώμη.
π.

ΤΟ ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙ: Ο Αλέξης Τσίπρας σπάει τη σιωπή του

ΤΟ ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙ: Ο Αλέξης Τσίπρας σπάει τη σιωπή του: Το εναλλακτικό κανάλι Alpha του γνωστού χίπη Δημήτρη Κοντομηνά επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας για την πρώτη του συνέντευξη μετά την παραίτησή ...

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015

Λεηλασία ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ από τα άλλα κόμματα - Δείτε που πάνε οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ του Φεβρουαρίου | DefenceNet.gr

Λεηλασία ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ από τα άλλα κόμματα - Δείτε που πάνε οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ του Φεβρουαρίου | DefenceNet.gr

Διαλύεται εις των εξ ων συνετέθη ο ΣΥΡΙΖΑ: Εφυγαν ακόμα 52 κορυφαία μέλη - Ανάμεσα τους και ο ευρωβουλευτής Ν.Χουντής! | DefenceNet.gr

Διαλύεται εις των εξ ων συνετέθη ο ΣΥΡΙΖΑ: Εφυγαν ακόμα 52 κορυφαία μέλη - Ανάμεσα τους και ο ευρωβουλευτής Ν.Χουντής! | DefenceNet.gr

Την Παρασκευή ορκίζεται υπηρεσιακή κυβέρνηση, διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου - Πολιτικές ειδήσεις - Το Βήμα Online

Την Παρασκευή ορκίζεται υπηρεσιακή κυβέρνηση, διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου - Πολιτικές ειδήσεις - Το Βήμα Online

Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Από τη διάσπαση του ΚΚΕ στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ - Πολιτικές ειδήσεις - Το Βήμα Online

Από τη διάσπαση του ΚΚΕ στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ - Πολιτικές ειδήσεις - Το Βήμα Online

Από τη διάσπαση του ΚΚΕ στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ

Η διαδρομή του Παναγιώτη Λαφαζάνη, η αδυσώπητη εσωκομματική μάχη, η αλλαγή ρόλων και αντιλήψεων και η προοπτική της νέας ρήξης
Από τη διάσπαση του ΚΚΕ στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ
Ο Μίμης Ανδρουλάκης (αριστερά) και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (δεξιά) συζητούν με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ενώ προπορεύεται χαμογελαστός ο Γρηγόρης Γιάνναρος

7

εκτύπωση 
 
Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ και την αποχώρηση των στελεχών εκείνων που «πόνταραν» πολιτικά, ιδεολογικά και κομματικά στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, τα ίδια πρόσωπα βρίσκονται σήμερα και πάλι ως συμπρωταγωνιστές σε ένα ακόμη «επεισόδιο» εσωκομματικών συγκρούσεων και ρήξεων με φόντο τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά μια έννοια η ιστορία της «καθ' ημάς» Αριστεράς όσον αφορά τη διαχρονική εξέλιξή της και την πολιτικο-ιδεολογική και οργανωτική συγκρότησή της ήταν μια αδυσώπητη μάχη εσωκομματικών χαρακωμάτων και διασπάσεων, ως αποκορύφωμα των οριακών συγκρούσεων για την επικράτηση της μιας ή της άλλης άποψης - θεώρησης για τη φυσιογνωμία, τον χαρακτήρα και την οργανωτική μορφή του (όποιου) κόμματος. Οσον αφορά δε τον πρόγονο του ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΥΝ, εξαρχής αποτέλεσε ένα μόρφωμα ετερόκλητων πολιτικών δυνάμεων που αυτοπροσδιορίζονταν από το πεδίο της «ανανεωτικής» Αριστεράς και του «αριστερού» Κέντρου ως την «αριστερή» (ή και «δεξιά») Σοσιαλδημοκρατία. Με σαφώς πιο ριζοσπαστικό (αριστερό) πρόσημο, οι δυνάμεις που προσκολλήθηκαν στο πλαίσιο του διάδοχου μορφώματος του ΣΥΡΙΖΑ ήλθαν να προστεθούν στο «μωσαϊκό» των διαφορετικών προσεγγίσεων, εκ διαμέτρου αντίθετων σε ορισμένες περιπτώσεις.

Από τη διαμαρτυρία στην εξουσία
Η οικονομική και κοινωνική κρίση και η φθορά των κομμάτων που κλήθηκαν να τη διαχειριστούν - έχοντας προηγουμένως οδηγήσει τη χώρα σε αυτήν - έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα «καβάλα στο κύμα» των εξελίξεων. Οι διαφορές στο εσωτερικό του κόμματος υποτάχθηκαν στον κοινό στόχο: την κυβερνητική εξουσία, η οποία χρόνο με τον χρόνο έμοιαζε όλο και πιο εφικτή. Ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα διαμαρτυρίας το οποίο κινούνταν εκλογικά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (της τάξεως του 4%), κατόρθωσε το ακατόρθωτο: να γίνει η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας, κουβαλώντας ωστόσο και «φορτώνοντας» στις πλάτες της εμβρόντητης ελληνικής κοινωνίας τις εγγενείς αντιφάσεις, τις ανεπάρκειες και τα εσωκομματικά «εσώψυχά» της. Ετσι το «φάντασμα» της διάσπασης είναι για άλλη μία φορά παρόν, μόνο που στην παρούσα ιστορική συγκυρία δεν αφορά μόνο τον «μικρόκοσμο» ενός αριστερού κόμματος, αλλά γίνεται καταφανής προσπάθεια να καταστεί «πρόβλημα» της κοινωνίας και ταυτόχρονα «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για όσα έγιναν και δεν έγιναν κατά την εξάμηνη διακυβέρνηση τόσο στο πεδίο της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους όσο και στο εσωτερικό της χώρας, όπου έδωσαν τον τόνο η απουσία συνεκτικού σχεδίου, οι προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες, η ολιγωρία και η ανεπάρκεια.

Εκ των πρωταγωνιστών της διάσπασης του '91 (13ο Συνέδριο ΚΚΕ), όταν κρίθηκε η ίδια η ύπαρξη του ΚΚΕ, είναι κάποια από τα σημερινά στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, η οποία αμφισβητεί πλήρως τους χειρισμούς και τις αποφάσεις της ηγετικής ομάδας υπό τον κ. Τσίπρα, αλλά και άλλα που βρίσκονται αυτή τη φορά απέναντί τους. Ο πρώην υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Π. Λαφαζάνης, εκπρόσωπος της αριστερής «τάσης» του ΣΥΡΙΖΑ και παράγοντες όπως ο μέχρι πρόσφατα αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Δ. Στρατούλης, ο ευρωβουλευτής Ν. Χουντής, ο βουλευτής Στ. Λεουτσάκος, το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Καλύβης, ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Αθ. Πετράκος, το μέλος της Π.Γ. Σόφη Παπαδόγιαννη, η αντιπρόεδρος της Βουλής Δέσποινα Χαραλαμπίδου, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Κ. Ησυχος κ.ά. ανήκουν στη «γενιά» της διάσπασης εκείνης, όπως και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ι. Δραγασάκης, μόνο που ο τελευταίος αυτή τη φορά δεν είναι στο ίδιο «στρατόπεδο» με τον κ. Λαφαζάνη.

Τότε ο κ. Δραγασάκης είχε υποστηριχθεί από την πτέρυγα των «ανανεωτικών» (Μ. Ανδρουλάκης, Π. Λαφαζάνης, Μαρία Δαμανάκη, Αλ. Αλαβάνος, Αθ. Καρτερός κ.ά.) για γενικός γραμματέας του ΚΚΕ κόντρα στην επιλογή του Χαρίλαου Φλωράκη να προωθήσει για το ανώτατο κομματικό αξίωμα την Αλέκα Παπαρήγα, η οποία και υπερίσχυσε με 57 ψήφους έναντι 54 που συγκέντρωσε ο αντίπαλός της στην κρίσιμη ψηφοφορία της 27ης Φεβρουαρίου 1991 στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.   

Μόνιμη εσωκομματική αντιπολίτευση
Αν και από το ίδιο μετερίζι, σύντομα οι δρόμοι τους χώρισαν εντός του ΣΥΝ στον οποίο συστεγάστηκαν, για να διαπιστώσουν πολύ σύντομα ότι ο καθένας εννοούσε με τον δικό του τρόπο τη σύγκρουση εκείνη. Ο κ. Λαφαζάνης διαχώρισε γρήγορα τη θέση του από τον άλλοτε στενό συνεργάτη του κ. Ανδρουλάκη και από νωρίς εξέφρασε την αριστερή άποψη εντός του Συνασπισμού διατηρώντας παγίως τον ρόλο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης τόσο επί προεδρίας της κυρίας Δαμανάκη όσο και επί προεδρίας του κ. Ν. Κωνσταντόπουλου.

Εξαίρεση η περίοδος που ηγήθηκε του κόμματος ο κ. Αλαβάνος, με τον οποίο διατηρούσε άριστες συντροφικές σχέσεις. Η ανέλιξη του κ. Τσίπρα στην κομματική ηγεσία με πρωτοβουλία του κ. Αλαβάνου, ο οποίος τού παρέδωσε το «δαχτυλίδι» της διαδοχής - για να τεθεί ο ίδιος στην πορεία εκτός πολιτικού «παιχνιδιού» -, έφερε ξανά τον κ. Λαφαζάνη στα γνώριμα για τον ίδιο μονοπάτια της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Δεν έκρυψε δε ποτέ τις επιφυλάξεις του και τους έντονους προβληματισμούς του, όπως και άλλα παλαιότερα κομματικά στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, για τις επιλογές και τους χειρισμούς της ηγετικής ομάδας Τσίπρα.    



Εξ οικείων τα βέλη
«Ο Παναγιώτης ανακάλυψε τον χαμένο κομμουνιστικό εαυτό του»

Ο κ. Λαφαζάνης ήταν εκ των ιθυνόντων νόων της ρήξης του 1991 και μαζί με τον κ. Ανδρουλάκη διατηρούσε ως την ύστατη στιγμή γέφυρα επικοινωνίας με τον Χ. Φλωράκη, ο οποίος νοιαζόταν να μην υπάρξει διάσπαση του κόμματος, κάτι ωστόσο που κατέστη αναπόφευκτο λόγω των αγεφύρωτων διαφωνιών. «Σύντροφοι» εκείνοι της εποχής σχολιάζοντας τη στάση του κ. Λαφαζάνη τότε και τώρα λένε χαρακτηριστικά: «Ο Παναγιώτης τότε ήταν πιο "δεξιός" από εμάς και τώρα έχει ανακαλύψει πάλι τον χαμένο κομμουνιστικό εαυτό του». Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Λαφαζάνης αλλά και άλλοι, όπως ο κ. Χουντής, μάλλον μετάνιωσαν που έφυγαν από το ΚΚΕ, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι θα είχαν μέλλον αν παρέμεναν στο κόμμα, το οποίο κήρυξε και διατηρεί ως σήμερα ανοιχτό μέτωπο κατά του «οπορτουνισμού», στον οποίο εντάσσει πλήρως τον κ. Λαφαζάνη και τους συν αυτώ, παρά την αριστερή αντιπολίτευση που ασκούν στον κ. Τσίπρα και τις θέσεις τους περί επιστροφής στο εθνικό νόμισμα και εξόδου από την ευρωζώνη.

Οπως και να έχει, το ρήγμα εντός του ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθύ και ο «ιδιότυπος δυϊσμός» που εντόπισε ο πρόεδρος του κόμματος στην καθοριστική συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της περασμένης Πέμπτης θέτει τις αντιμαχόμενες πτέρυγες προ ιστορικών προκλήσεων πέρα και έξω από τα όρια μιας κλασικής εσωκομματικής διαμάχης ακόμη και με χαρακτηριστικά διάσπασης, από τις πλείστες που έχει να επιδείξει η Αριστερά στη μακρά πορεία της και κουβαλά ως ιστορικό «απωθημένο».

Η Κίνα γκρεμίζει σαν χάρτινο πύργο τις παγκόσμιες αγορές - Πτώση-ρεκόρ 4ετίας της Wall Street - Oλες οι εκθέσεις των αναλυτών | DefenceNet.gr

Η Κίνα γκρεμίζει σαν χάρτινο πύργο τις παγκόσμιες αγορές - Πτώση-ρεκόρ 4ετίας της Wall Street - Oλες οι εκθέσεις των αναλυτών | DefenceNet.gr

ΡΕΠΟΡΤΑΖ. ΤΩΡΑ.GR

Αποφασισμένος να το πάει μέχρι τέλους ο Τραμπ με τους ΛΟΑΤΚΙ: «Μετά την ορκωμοσία μου θα σταματήσει το παραλήρημα των τρανσέξουαλ»

  Θα υπογράψω διατάγματα για τον τερματισμό του σεξουαλικού ακρωτηριασμού παιδιών, τον αποκλεισμό των τρανς από τον στρατό, το Δημοτικό, το ...