Στα Χανιά, λένε οι τελευταίες πληροφορίες, προσανατολίζεται να περάσει τα Φώτα ο πρωθυπουργός και μένει να δούμε αν εκεί θα αποφασίσει τι θα κάνει με τη μεγάλη εκκρεμότητα που υποσχέθηκε ότι θα φέρει εντός τετραετίας, αλλά την οποία εξακολουθεί να κρατάει καταχωνιασμένη στα κυβερνητικά συρτάρια.
Αναφερόμαστε βέβαια στη ρύθμιση για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, τη συζήτηση για τον οποίο ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε στην έναρξη της δεύτερης θητείας του, επιχειρώντας να απευθυνθεί στο προοδευτικό ακροατήριο. Αλλά στην πορεία έβαλε το θέμα στον «πάγο» λόγω των εσωκομματικών αντιδράσεων από τη σκληρή δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ., με πρώτη αυτήν του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έχει αμφισβητήσει μια σειρά από κεντρικές επιλογές του κ. Μητσοτάκη, μεταξύ των οποίων και αυτήν της εξαγγελίας για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Και με όλες τις ενδείξεις να οδηγούν στο συμπέρασμα πως στο μέγαρο Μαξίμου έχουν καταλήξει στο αυτονόητο, δηλαδή ότι γάμος χωρίς τεκνοθεσία δεν νοείται, ο πρωθυπουργός κρατάει ακόμα κλειστά τα χαρτιά του για τον χρόνο έλευσης της ρύθμισης, ζυγίζοντας ακόμα τις επιλογές του.
Αδιευκρίνιστο παραμένει και το αν τελικά θα επιβληθεί κομματική πειθαρχία για βουλευτές και υπουργούς, αν και οι χθεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη δείχνουν αναδίπλωση του μεγάρου Μαξίμου στο θέμα αυτό. Από εκεί που το Μαξίμου είχε καταστήσει σαφές ότι δεν θα επιβληθεί κομματική πειθαρχία ούτε στους βουλευτές, ούτε στους υπουργούς του, τώρα (μετά και τις εσωκομματικές διαφοροποιήσεις στο θέμα της τροπολογίας για το Μεταναστευτικό) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε (ΑΝΤ1):
«Εγώ θα περιμένω να ακούσω την απόφαση του πρωθυπουργού ως προς το τι θα γίνει και με την Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά και με τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Προφανώς, θα σας μιλήσω για τον εαυτό μου, που δεν έχω τη βουλευτική ιδιότητα, αλλά δεν θα μπορούσα να είμαι σε μια κυβέρνηση –και έχω την τιμή να είμαι κυβερνητικός εκπρόσωπος– και να μην υποστηρίζω τις νομοθετικές πρωτοβουλίες», δείχνοντας έτσι ότι τουλάχιστον σε επίπεδο υπουργών ο προσανατολισμός είναι να υπάρξει κομματική πειθαρχία. Θυμίζουμε εδώ τη διαφοροποίηση του υπουργού Επικρατείας και «αντ’ αυτού» του πρωθυπουργού στη Βουλή Μάκη Βορίδη, ο οποίος έχει δηλώσει ότι εάν επιβληθεί κομματική πειθαρχία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών στους υπουργούς, ο ίδιος θα παραιτηθεί.
Οσο για τον χρόνο έλευσης της ρύθμισης, είναι προφανές ότι τα σενάρια είναι τρία: Είτε ο Κυρ. Μητσοτάκης θα θελήσει να αιφνιδιάσει όσους στη Ν.Δ. αντιδρούν στη ρύθμιση, φέρνοντάς την πριν από τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Είτε θα αποφύγει να ανοίξει αυτό το εσωκομματικό μέτωπο πριν από τις ευρωεκλογές και επομένως θα φέρει τη ρύθμιση μετά από αυτές. Είτε εντέλει δεν θα θελήσει να το ανοίξει ποτέ και θα παραπέμψει τη ρύθμιση στις ελληνικές καλένδες.
Το μέτωπο που σίγουρα θέλει να ανοίξει ο πρωθυπουργός είναι αυτό με την ακαδημαϊκή κοινότητα και τους πάνω από 100 φοιτητικούς συλλόγους από όλη την Ελλάδα που ήδη αντιδρούν σφοδρά στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την παράκαμψη του Συντάγματος και του άρθρου 16 και στην κυβερνητική εμμονή με τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Στην κυβέρνηση σχεδιάζουν να το φέρουν στη διαβούλευση στις αρχές του έτους με στόχο να έχει ψηφιστεί μέχρι τέλη Ιανουαρίου-αρχές Φεβρουαρίου, την ώρα που ήδη έχουν ανακοινωθεί συλλαλητήρια φοιτητών, μαθητών, πανεπιστημιακών και εργαζόμενων στα ΑΕΙ στις 11 Ιανουαρίου.
Στο μεταξύ, στη διαβούλευση βρίσκεται ήδη το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την επιστολική ψήφο σε απόδημους και εντός επικρατείας εκλογείς (έστω σε πρώτο στάδιο σε επίπεδο ευρωεκλογών και δημοψηφισμάτων) και θα βρίσκεται εκεί μέχρι τις 10 Ιανουαρίου.
Η μεγάλη επιδίωξη του πρωθυπουργού είναι βέβαια, όπως πολλές φορές έχουμε γράψει, η ολοκλήρωση του σχεδίου αλλοίωσης του εκλογικού σώματος μέσω του να καταστεί θελκτική η διαδικασία της ψήφου σε ομογενείς-πολίτες άλλων χωρών με καταγωγή πολλών γενεών από τη δική μας, προκειμένου να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους (όπως προβλέπεται από τον Κώδικα Ιθαγένειας) και έτσι να επηρεάζεται αισθητά το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα.
Κριτική για την επιστολική ψήφο
Πέραν αυτού του πολύ σοβαρού ζητήματος, έχουν υπάρξει αντιδράσεις και κριτική για άλλα θέματα σε σχέση με τα όσα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο. Μια καταγγελία λέει ότι το νομοσχέδιο περιλαμβάνει αλλαγές στην κατανομή των εδρών προς όφελος του πρώτου κόμματος και σε βάρος των μικρότερων κομμάτων και ειδικότερα ότι το πρώτο κόμμα παίρνει έδρες από τα μικρά κόμματα κατά την τρίτη κατανομή. Μια δεύτερη κριτική που ασκείται στο νομοσχέδιο λέει ότι είναι οριζόντιο, χωρίς κανέναν περιορισμό για την επιστολική ψήφο και ότι μπορεί να ψηφίσει επιστολικά ακόμα και κάποιος που μένει ακριβώς δίπλα στο εκλογικό τμήμα.
Και ένα τρίτο σημείο κριτικής λέει ότι παρά το γεγονός πως η κυβέρνηση επιχειρεί καθυστερημένα να προβεί στην εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων, γεγονός παραμένει πως οι ερχόμενες ευρωεκλογές θα πραγματοποιηθούν με επιστολική ψήφο χωρίς να έχουν εκκαθαριστεί οι εκλογικοί κατάλογοι (βλ. «Εφ.Συν.», 30.12.23, «Επικίνδυνα “παράθυρα” με την επιστολική ψήφο»). Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι το νομοσχέδιο αναμένεται το επόμενο διάστημα να προκαλέσει αντιπαραθέσεις.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να έχει απέναντί της το ζήτημα της ακρίβειας, το οποίο οι πολίτες σταθερά στις δημοσκοπήσεις προτάσσουν ως το νούμερο ένα πρόβλημά τους. Η κυβέρνηση προσπαθεί να δείξει ότι επιχειρεί να το αντιμετωπίσει γιατί βλέπει πως είναι ένα ζήτημα που ασφαλώς τη φθείρει. Και ένα άλλο θέμα που ιεραρχείται ψηλά στις απαντήσεις των πολιτών στις δημοσκοπήσεις είναι αυτό της ασφάλειας και της βίας. Η Ν.Δ. του Κυρ. Μητσοτάκη επένδυσε ήδη από πριν τις εκλογές του 2019 στη σκληρή δεξιά ατζέντα του «νόμου και της τάξης» και όσο αποδεικνύεται ότι το δόγμα της αυτό είναι τρύπιο όσον αφορά τα ζητήματα ασφάλειας και εξαντλείται στην καταστολή και σε περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, τόσο θα βρίσκει αυτήν την τακτική μπροστά της.
