Τα βιογραφικά των νέων προσώπων της Κυβέρνησης
Μίνι ήταν τελικά ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης και το EleftherosTypos.gr σας παρουσιάζει τα βιογραφικά των νέων υπουργών και υφυπουργών.
Βιογραφικό Φώτη Κουβέλη [αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας]
Ο Φώτης Κουβέλης γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1948 στον Βόλο και σπούδασε Νομικές και Πολιτικές Επιστήμες στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως δικηγόρος και συμμετείχε στις αρχαιρεσίες του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών εκλεγόμενος από το 1975 μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Το 1987 εξελέγη πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1989. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων και της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, επίτιμος μέλος της SOS Ρατσισμός ενώ την περίοδο 1991 – 1994 διετέλεσε και πρόεδρος του Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων.
Υπήρξε μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη την περίοδο πριν τη Δικτατορία και στη συνέχεια οργανώθηκε στον Ρήγα Φεραίο. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, του οποίου διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, και έπειτα συμμετείχε στην ίδρυση της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ), στην οποία εξελέγη μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής. Στις 25 Ιουνίου 1989 εξελέγη γραμματέας της ΕΑΡ και επί θητείας του αποφασίστηκε η ένταξή της στον Συνασπισμό, στον οποίο έγινε μέλος της εκτελεστικής επιτροπής και της πολιτικής επιτροπής. Διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζαννετάκη (2 Ιουλίου έως 12 Οκτωβρίου 1989).
Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Β΄ Αθήνας με την υποστήριξη του Συνασπισμού και επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 1990. Στις 30 Ιουνίου 1991 στην Α΄ Πανελλαδική Συνέλευση του Συνασπισμού εξελέγη μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας, ενώ τρεις μέρες αργότερα ορίστηκε γραμματέας του ίδιου κόμματος.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής, καθώς ο Συνασπισμός δεν συγκέντρωσε τα απαραίτητα ποσοστά για να εισέλθει στην Βουλή. Επανεξελέγη βουλευτής με τον Συνασπισμό στις βουλευτικές εκλογές του 1996, του 2000, του 2004, του 2007και του 2009 ενώ μετά τις εκλογές του 2009 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Το 2002 ήταν υποψήφιος για τον Δήμο Αθηναίων με την υποστήριξη του Συνασπισμού συγκεντρώνοντας 19.996 ψήφους (5,91%) και μία έδρα. Το 2008 ήταν υποψήφιος για την προεδρία του Συνασπισμού αλλά στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 10 Φεβρουαρίου του 2008 απέτυχε να εκλεγεί λαμβάνοντας 28,67% έναντι 70,41% του Αλέξη Τσίπρα.
Στις 5 Ιουνίου 2010, σε ομιλία του στο Συνέδριο του Συνασπισμού, ανακοίνωσε, ως επικεφαλής της Ανανεωτικής Πτέρυγας, την αποχώρηση αυτού και των μελών της από το κόμμα. Πέντε μέρες αργότερα ανεξαρτητοποιήθηκε μαζί με τους Θανάση Λεβέντη, Γρηγόρη Ψαριανό και Νίκο Τσούκαλη. Στις 18 Ιουνίου ορίστηκε εκπρόσωπος στη Διάσκεψη των Προέδρων της πολυκομματικής ομάδας των ανεξάρτητων βουλευτών. Λίγες μέρες αργότερα ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος με την ονομασία Δημοκρατική Αριστερά. Στις 10 Ιουλίου 2010 εξελέγη αρχηγός, χωρίς να υπάρχει άλλος υποψήφιος, της Δημοκρατικής Αριστεράς από το πρώτο συνέδριο του κόμματος.
Στα τέλη του 2015 και έπειτα από την αποχώρηση του από την ΔΗΜΑΡ προχώρησε στην δημιουργία της Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΕΚΙΕΑ), μαζί με άλλα πρώην στελέχη της ΔΗΜΑΡ.
Βιογραφικό Νάσου Ηλιόπουλου (υφυπουργός εργασίας]
Ο Νάσος Ηλιόπουλος ήταν από τις 11/11/2016 ως σήμερα Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Αθήνα, είναι απόφοιτος του τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών του τμήματος Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι επίσης υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου.
Επίσης έχει διατελέσει γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού και είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει εργαστεί στην ιδιωτική εκπαίδευση και έχει συνεργαστεί ερευνητικά με το Ινστιτούτο Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Βιογραφικό Μερόπης Τζούφη [υφυπουργός Παιδείας]
Η Μερόπη Τζούφη, γεννήθηκε στα Γιάννενα (καταγωγή από το Κεντρικό Ζαγόρι) και αποφοίτησε το 1976 από το Γυμνάσιο Τρικάλων. Από το 1985 κατοικεί μόνιμα στα Γιάννενα. Είναι παντρεμένη με τον Ευάγγελο Μακάριο, οικονομολόγο και έχουν δυο κόρες.
Η Μερόπη Τζούφη αποφοίτησε το 1982 από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθήνων (ΕΚΠΑ), ενώ στο πλαίσιο των φοιτητικών ανταλλαγών είχε μεταβεί για κλινική άσκηση στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ann Arbor, Michigan, ΗΠΑ.
Εργάστηκε ως Αγροτικός Ιατρός στο Κέντρο Υγείας Κόνιτσας (1983-1985) και στη συνέχεια ειδικεύθηκε στην Παιδιατρική, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων (1985-1989), στο οποίο εργάσθηκε κατόπιν ως Επιμελήτρια του ΕΣΥ (1990-2002). Στη συνέχεια, μετέβη για μετεκπαίδευση στην Αγγλία, στο αντικείμενο της Παιδιατρικής Νευρολογίας (Τμήμα Παιδιατρικής Νευρολογίας – Παιδιατρικής Κλινικής Νευροφυσιολογίας, The Hospital for Sick Children, Great Ormond Street, London, UK, Τμήμα της Αναπτυξιακής Ιατρικής, Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου).
Εξελέγη Λέκτορας Παιδιατρικής (2002) στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στον Τομέα Υγείας του Παιδιού, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και στη συνέχεια ως Επίκουρη Καθηγήτρια (2006-2012).
Σήμερα, μετά τη συμπληρωματική μετεκπαίδευσή της στο εξωτερικό (Τμήμα Παιδιατρικής και Περιγεννητικής Νευρολογίας, Hammermith Hospital, Imperial College & University College of London, Ηνωμένο Βασίλειο) εργάζεται (από το 2012) ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδιατρικής – Παιδιατρικής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και είναι υπεύθυνη της Παιδονευρολογικής Μονάδας, του Ειδικού Εξωτερικού Ιατρείου, καθώς και του Εργαστηρίου Νευροφυσιολογίας για παιδιά, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων.
Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας, ενώ διετέλεσε και μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Παιδονευρολογικής Εταιρίας (για 3 διετίες, έως το 2013). Επίσης είναι Επιστημονική Σύμβουλος του Δ.Σ. της ΕΛΕΠΑΠ Ιωαννίνων, για τη βελτίωση της φροντίδας, την επέκταση της λειτουργίας της και της συνεχούς αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών για παιδιά και εφήβους με ειδικές ανάγκες ή αναπηρίες (εγκεφαλική παράλυση, νοητική υστέρηση, νευρομυϊκά και νευροεκφυλιστικά νοσήματα, αυτισμό, ΔΕΠΥ, κ.α.).
