Ροή ειδήσεων

Ροή ειδήσεων

7'

Τουρκία: Στη φυλακή Γάλλος δημοσιογράφος για «τρομοκρατία»

15'

Καιρός: Αναλυτική πρόγνωση για την Πέμπτη

24'

Σπουδαία μελέτη για τη γενετική συνέχεια των Ελλήνων

32'

Άντρας γρονθοκόπησε με αγριότητα ρεπόρτερ την ώρα της ζωντανής σύνδεσης (vid)

38'

Η κλήρωση του ΛΟΤΤΟ: Αυτοί είναι οι τυχεροί αριθμοί

41'

Champions League: Αποκλεισμός για την ΑΕΚ με 2η ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μ

49'

Ο Τραμπ υπέγραψε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας - Ήθελε σκληρότερα μέτρα

57'

Ο καρκίνος μια οικογενειακή υπόθεση θάρρους για την Κάθι Γκρίφιν

Γεωργιάδης προς ΣΥΡΙΖΑ: Αν έχω ποινικές ευθύνες στο Ντυνάν να δικαστώ

Top επικαιρότητα

Ο πρώτος θάνατος στην Ελλάδα από τον ιό του Δυτικού Νείλου

Εγκαινιάστηκαν οι νέοι σταθμοί Αθηνών και Ζεφυρίου (pics)

Συγκλονίζει η περιγραφή του Αρμένιου κομμωτή: 10 άτομα άνοιξαν πυρ αφού μας χτύπησαν και μας έβρισαν

Μαύρη η εικόνα των Ελλήνων για την ελληνική οικονομία - Συγκλονιστικά στοιχεία

Υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σκοτώθηκε σε τροχαίο στη Γεωργία

Η ηλιθιότητα των λελέδων....Διαμαρτύρονται για την κλήρωση σημαιοφόρων στα δημοτικά, ενώ δεν υπάρχει βαθμολογία στα Δημοτικά

Η ηλιθιότητα των λελέδων....Διαμαρτύρονται για την κλήρωση σημαιοφόρων στα δημοτικά, ενώ δεν υπάρχει βαθμολογία στα Δημοτικά

Το υπουργείο Παιδείας βάζει τέλος στην αριστεία και με τη βούλα, αφού στα δημοτικά σχολεία οι σημαιοφόροι θα βγαίνουν μετά από κλήρωση και όχι βάσει της βαθμολογίας τους.

Με Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ 79/2017) ορίζεται ότι από δω και πέρα σημαιοφόρος στην Στ' τάξη του Δημοτικού...
μπορεί να είναι ο καθένας, ανεξαρτήτως βαθμολογίας, καθώς η επιλογή του θα γίνεται με κλήρωση και όχι βάσει βαθμολογίας, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα.

ΑΥΤΑ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ IEFIMERIDA, ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ

Βέβαια το iefimerida του Ράπτη κάνει φτηνό λαϊκισμό μιας και στο Δημοτικό δεν υπάρχει επί της ουσίας βαθμολογία.

Σχεδόν όλοι οι μαθητές παίρνουν "Α", και η επιλογή σημαιοφόρου, παραστατών στα δημοτικά τις τελευταίες δεκαετίες δεν γίνοταν με κάποιο αξιοκρατικό κριτήριο επί της ουσίας.

Αν και αντιπολιτευόμαστε την μνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα, η συγκεκριμένη διάταξη για την κλήρωση είναι αξιοκρατική και δίκαιη!

anemosantistasis.blogspot.gr

Γεωργίου στους Financial Times: Τα ίδια θα έκανα και σήμερα, ενήργησα νόμιμα

HuffPost Greece  |  Newsroom

Δημοσιεύθηκε: 02/08/2017 1:16 μμ EEST Ενημερώθηκε: 02/08/2017 1:16 μμ EEST

• Κοινοποίηση0
• Tweet
• Σχόλιο0

Στην εφημερίδα Financial Times από το σπίτι του στις ΗΠΑ, μίλησε ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέας Γεωργίου, που χθες καταδικάστηκε απ’ το Εφετείο σε διετή φυλάκιση με τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος.

Όπως είπε στη συνέντευξη αυτή, θεωρεί ότι καταδικάστηκε για την τήρηση «της αρχής της επαγγελματικής ανεξαρτησίας όπως απαιτείται από την ΕΕ και από το ελληνικό δίκαιο. Στην Ευρώπη δεν θέτουμε στατιστικά αποτελέσματα σε ψηφοφορία (από το ΔΣ)».

Μάλιστα τόνισε ότι: «Θα υπερασπιζόμουν και θα εφάρμοζα την αρχή ξανά σήμερα δίχως δισταγμό και το ίδιο θα έπρεπε να κάνει κάθε επικεφαλής μιας στατιστικής Αρχής».

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι ο κ. Γεωργίου καταδικάστηκε παρά το γεγονός ότι ενήργησε σύμφωνα με τον κώδικα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τις πρακτικές των επικεφαλής των εθνικών στατιστικών υπηρεσιών και φιλοξενούνται σε αυτό απόψεις Ελλήνων σχολιαστών που στην ουσία θεωρούν τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ αποδιοπομπαίο τράγο που επωμίζεται την ευθύνη για την προσφυγή στο ΔΝΤ και που μιλούν για «καφκική μορφή πολιτικής δίωξης».

Ενώ επισημαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασε «πλήρη εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία και την ακρίβεια των στοιχείων του ΕΛΣΤΑΤ για την περίοδο 2010-2015 και πέραν αυτής» και πρόσθεσε ότι «η ανεξαρτησία των γραφείων στατιστικής στα κράτη-μέλη μας αποτελεί βασικό πυλώνα της οικονομικής και νομισματικής ένωσης».

Το τηλεοπτικό δίκτυο NTV στην ιστοσελίδα του κάνει λόγο για φθοροποιό πόλεμο: «Ο Γεωργίου αθωώθηκε επανειλημμένα στο παρελθόν από την κατηγορία της διόγκωσης των στατιστικών στοιχείων, αυτήν τη φορά όμως καταδικάστηκε όχι γι’ αυτήν την κατηγορία αλλά για παράβαση καθήκοντος, επειδή απέστειλε τα στοιχεία χωρίς να ενημερώσει πρώτα τo ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ. Η Κομισιόν βέβαια επαναλάμβανε συνεχώς ότι τα στατιστικά στοιχεία για το ελληνικό χρέος είναι αξιόπιστα και τα επιβεβαιώνει και η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία», αναφέρει συγκεκριμένα.

Ενώ η διαδικτυακή σελίδα της τηλεοπτικής ειδησεογραφικής εκπομπής tagesschau σε αναφορά που κάνει στην καταδικαστική απόφαση για τον Γεωργίου, έχει τίτλο: «Τιμωρήθηκε για την ειλικρίνειά του» και αναφέρει στο άρθρο: «Ο Ανδρέας Γεωργίου από το 2010 έως το 2015, ως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, έκανε μόνο αυτό που θεωρούσε ως καθήκον του. Ενημέρωσε τη Eurostat ότι τα δικά του στατιστικά στοιχεία για το ελληνικό χρέος είναι υψηλότερα από όσο θεωρούσαν μέχρι τότε. Το αποτέλεσμα ήταν να επιβληθεί στην Ελλάδα αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας για να πάρει οικονομική βοήθεια από την ΕΕ. Η Κομισιόν δηλώνει ότι ο τότε επικεφαλής της υπηρεσίας έπραξε ορθά (…), αλλά οι Έλληνες δικαστές πιστεύουν ότι έδωσε τα στοιχεία χωρίς προηγούμενη άδεια του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ. Άρα ο Γεωργίου είναι θύμα της ειλικρίνειάς του».

Ισχυρή δόνηση έγινε αισθητή στο Σαντιάγο στη Χιλή

HuffPost Greece  |  Newsroom

Δημοσιεύθηκε: 02/08/2017 10:52 πμ EEST Ενημερώθηκε: 02/08/2017 2:49 μμ EEST

• Κοινοποίηση0
• Tweet
• Σχόλιο0

Ισχυρή δόνηση έγινε αισθητή στο Σαντιάγο τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα. Κτίρια σείστηκαν στην πρωτεύουσα της Χιλής.
Ο σεισμός, μεγέθους 5,4 βαθμών, έπληξε την περιοχή 36 χλμ. βορειοανατολικά της πόλης στις 3.15' (10.15΄ώρα Ελλάδας) σύμφωνα με το Ευρωμεσογειακό Σεισμολογικό Κέντρο.

(Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Μαρία Βενετή Γίνετε fan 

Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, Μέλος Διεθνούς Εταιρείας Ελληνικής Φιλοσοφίας

Η έννοια του πολίτη και η συμβολή του Αριστοτέλη στη σύγχρονη πολιτική σκέψη

Δημοσιεύθηκε: 01/08/2017 12:21 μμ EEST Ενημερώθηκε: 01/08/2017 12:22 μμ EEST

• Κοινοποίηση4
• Tweet
• Σχόλιο2

«Πολίτης δ' ἁπλῶς οὐδενί τῶν ἂλλων ὁρίζεται μᾶλλον ἢ τῷ μετέχειν κρίσεως και ἀρχῆς». (Πολιτικά 1275a24)

Η σύνδεση της αρχαίας ελληνικής πολιτικής φιλοσοφίας με την ηθική αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο τόσο της φιλοσοφικής παράδοσης όσο και της πολιτικής αντίληψης των αρχαίων Ελλήνων. Στους δέκα περίπου αιώνες της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας (από τον 6ο αι. π.Χ μέχρι και τον 4ο αι. μ.Χ.) η ελληνική διανόηση δεν έπαψε να επισημαίνει την ανάγκη προσέγγισης της πολιτικής με ηθικούς όρους. Το γεγονός ότι στην εποχή μας η εν λόγω συνάφεια έχει δραματικά διαρραγεί μας καλεί να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τον προβληματισμό των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, στοχεύοντας στην επανασύνδεση των δύο βασικών αυτών δομών του ανθρώπινου βίου, θεωρώντας ότι τα πολύ σημαντικά κείμενα των Ελλήνων φιλοσόφων είναι δυνατό να γίνουν σηματοδότες για την επίλυση των σύγχρονων πολιτικών προβλημάτων.

Η παραπάνω προβληματική απασχόλησε τους συνέδρους του 29ου Διεθνούς συνεδρίου Φιλοσοφίας, το οποίο διεξήχθη στη Ρόδο από 7 έως 15 Ιουλίου και σημείωσε εμφανή επιτυχία ως προς τη συμμετοχικότητα και την απήχηση (Το Συνέδριο οργανώθηκε από τη Διεθνή Εταιρεία Ελληνικής Φιλοσοφίας και την Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία και πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, τη συμβολή της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και τη στήριξη της Βουλής των Ελλήνων). Με αφορμή τη λήξη των εργασιών του Συνεδρίου θα διατυπώσουμε λίγες σκέψεις πάνω στο θέμα του, που ήταν θεμελιώδες για την ελληνική φιλοσοφική παράδοση: «Ηθική και πολιτική φιλοσοφία των Ελλήνων, από τους Προσωκρατικούς μέχρι τους Νεοπλατωνικούς».

Αρχίζοντας από τα Πολιτικά του Αριστοτέλη, όπου διατυπώνεται ο γενικός ορισμός του πολίτη, θα επιχειρήσουμε μια σύντομη σύγκριση του αριστοτελικού ορισμού του πολίτη («μετέχειν κρίσεως και ἀρχῆς») με τη νεότερη αντίληψη για τον πολίτη, όπως αυτή προκύπτει από τη γενικότερη εικόνα της πολιτικής πρακτικής παγκοσμίως. Στο τρίτο βιβλίο των Πολιτικών ο κύριος άξονας της αριστοτελικής επιχειρηματολογίας αναφορικά με την έννοια του πολίτη είναι η συμμετοχή του τελευταίου στην άσκηση εξουσίας. Ο πολίτης κατά τον Αριστοτέλη, πρέπει να είναι κοινωνός αρχής: Δεν αρκεί απλά να ενδιαφέρεται για τα κοινά, αλλά είναι αναγκαίο να ασκεί εξουσία. Το είδος της συμμετοχής του πολίτη στην εξουσία ορίζεται από την πολιτεία, άλλος δηλαδή είναι ο πολίτης στη δημοκρατία και άλλος στην ολιγαρχία, όπως αναφέρει στα Πολιτικά, ωστόσο το ίδιο το κείμενο των Πολιτικών μας οδηγεί στη σκέψη πως ο ρόλος της πολιτείας συνίσταται κυρίως στο να καθορίζει ποσοτικά ζητήματα, που αφορούν κυρίως το βαθμό συμμετοχής του πολίτη στην εξουσία, χωρίς όμως αυτό να διαφοροποιεί διόλου το βασικό κριτήριο της ιδιότητας του πολίτη, δηλαδή την ενεργό συμμετοχή του στην άσκηση αρχής (θα λέγαμε της δικαστικής, της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας).

Αν και ο ορισμός αυτός είναι μάλλον στενός- και τούτο γίνεται αντιληπτό από το ότι ένας μεγάλος αριθμός πολιτών, όπως οι νέοι, οι ξένοι, οι μέτοικοι και οι χειρώνακτες ή οι βαναυσοτέχναι, παραμένει εκτός των ορίων του, άρα και εκτός της πολιτικής σκηνής, κατά τον Αριστοτέλη- είναι αξιοσημείωτο ότι στη συνέχεια του κειμένου ο ορισμός δεν διαφοροποιείται από το φιλόσοφο. Παραμένει ως ο γενικός ορισμός του πολίτη, αν και σκιαγραφεί μόνο τον πολίτη της δημοκρατίας, πράγμα που επισημαίνει πρώτος ο ίδιος ο Αριστοτέλης, αποδεχόμενος ότι ο πολίτης στη δημοκρατία είναι «μάλιστα πολίτης», δηλαδή κατ' εξοχήν πολίτης. Το γεγονός ότι η διαφορετικότητα των πολιτευμάτων δεν συνιστά για τον Αριστοτέλη λόγο μετασχηματισμού του ορισμού του πολίτη (αν και κάθε πολίτευμα προσδίδει άλλο ύφος στον πολίτη και την πολιτεία) είναι καίριο για την κατανόηση της φιλοσοφικής του τοποθέτησης σε ό,τι αφορά τη σχέση ατόμου-πολιτείας.

Κατά τη γνώμη μας το «μετέχειν» αποτελεί για τον Αριστοτέλη «όρο» της πολιτικής ουσίας του ανθρώπου και, όπου αυτό δεν είναι επιτρεπτό, φαίνεται να εννοεί, εκεί δεν συζητούμε για πολίτες. Η αθηναϊκή δημοκρατία σφραγίζει τη σκέψη του Αριστοτέλη και το γεγονός ότι η πολιτική του φιλοσοφία είναι εμποτισμένη από τη ζωή της δημοκρατίας είναι χωρίς άλλο η νίκη της Αθήνας στην καρδιά του μεγάλου Μακεδόνα, ο οποίος όμως δεν υπήρξε θερμός θιασώτης της γνωστής σε όλους δημοκρατίας των πολλών. Ο ίδιος προτιμά μια μορφή «Πολιτείας» με δημοκρατικά στοιχεία, αλλά ηθικά και υφολογικά αριστοκρατική.

Είναι αλήθεια πως το στοιχείο της συμμετοχικότητας είναι ό,τι δεν ισχύει στις σύγχρονες ολιγαρχίες, που δανείζονται -ως μη ώφειλαν- το όνομα της δημοκρατίας. Ο σύγχρονος πολίτης δεν μετέχει ούτε «κρίσεως» ούτε «αρχής», αν και νομικά το δικαίωμα αυτό δεν περιορίζεται σε μικρό αριθμό πολιτών. Ως επίφαση δημοκρατικότητας, η ισχνότατη πολιτική παρουσία του σύγχρονου πολίτη, κυρίως ως έκφραση ψήφου για μια αμφιλεγόμενη αντιπροσώπευση, ουσιαστικά τον ακυρώνει. Για το λόγο αυτό η έννοια του ενεργού πολίτη ως κοινωνού της εξουσίας και διαχειριστή του κοινού συμφέροντος, ανεξαρτήτως πολιτειακού πλαισίου, ανάγεται από το πεδίο της φιλοσοφικής παρατήρησης σε ένα από τα καθολικότερα μηνύματα της αριστοτελικής διανόησης.

Ποιος είναι κατά τον Αριστοτέλη ο άριστος πολίτης της αρίστης Πολιτείας;Είναι ο ενεργός πολίτης, που συμμετέχει κατά προαίρεσιν στις αποφάσεις της πόλης του -τόσο με την ευρύτερη έννοια του βουλεύεσθαι και κρίνειν, όσο και με τη στενότερη έννοια της άσκησης εξουσίας- είναι ο φρόνιμος και μετριοπαθής άνθρωπος, ο επαρκώς διαβιών (ούτε υπερπλούσιος ούτε υπέρπτωχος), ο οποίος πράττει με ευθύνη, για να διασφαλίζει στην πόλη του την ευμάρεια, την παιδεία και την ειρήνη. Είναι ο ελεύθερος νους που δημιουργεί εν αυτονομία και ζει «κατά προαίρεσιν» αλλά ταυτόχρονα υπακούει εθελότρεπτα στο νόμο και παράγει ατομικά και συνολικά έργα αρετής.

Η αρίστη πολιτεία κατά τον Σταγειρίτη είναι μια αριστοκρατία της αρετής και όχι του πλούτου. Σε αυτήν οι άριστοι και ο δήμος ταυτίζονται ενώπιον του κοινού σκοπού, που είναι η ευδαιμονία. Η τέλεια πολιτεία δεν είναι απλά μια δημοκρατία, είναι η δημοκρατία των αρίστων. Μέσα στον διαλεκτικό εναγκαλισμό πολιτείας-πολίτη, η ορθή πολιτεία έχει ως τέλος (σκοπό) της την ευδαιμονία των πολιτών, που γίνεται εφικτή διά της ορθής παιδείας. Σε αυτήν ο πολίτης, με λόγο και φρόνηση πράττει υπηρετώντας τη σωτηρία της πόλης, διότι μέσα σε αυτήν -και μόνο- είναι δυνατό να αναπτύξει την προσωπικότητά του και να αυτοπραγματωθεί.

Ισλαμικό Κράτος και κλιματική αλλαγή οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι όπως τους αξιολογούν πολίτες 38 χωρών

Ισλαμικό Κράτος και κλιματική αλλαγή οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι όπως τους αξιολογούν πολίτες 38 χωρών.Οι Έλληνες όμως φοβούνται την οικονομία

Νewsroom  |  Κατερίνα Πρίφτη

Δημοσιεύθηκε: 02/08/2017 12:22 μμ EEST Ενημερώθηκε: 02/08/2017 1:29 μμ EEST

• Κοινοποίηση0
• Tweet
• Σχόλιο0

Ισλαμικό Κράτος και κλιματική αλλαγή φαίνεται να είναι οι δύο απειλές που αντιλαμβάνονται ως τις πλέον σοβαρές οι κάτοικοι 38 κρατών. Ωστόσο για κάθε χώρα ξεχωριστά η ιεράρχηση των κινδύνων και οι μεγαλύτεροι φόβοι που έχουν να αντιμετωπίσουν οι πολίτες παρουσιάζουν διαφορές όπως για παράδειγμα στην περίπτωσης της Ελλάδας όπου ως η «πιο σημαντική απειλή» θεωρείται η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας.

Στην έρευνα που διεξήγαγε το Ερευνητικό Κέντρο Pew οι πολίτες που συμμετείχαν στην έρευνα κλήθηκαν να αξιολογήσουν τις οκτώ μεγαλύτερες απειλές για τη χώρα τους και αυτές ήταν: Το Ισλαμικό Κράτος, η κλιματική αλλαγή, οι κυβερνοεπιθέσεις από άλλες χώρες, η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, το προσφυγικό, η ισχύς και η επιρροή των ΗΠΑ, η ισχύς και η επιρροή της Ρωσίας και η ισχύς και επιρροή της Κίνας.

Για την Ελλάδα, αν και το Ισλαμικό Κράτος αξιολογείται ως πολύ σημαντική απειλή (79%) όπως και η κλιματική αλλαγή (επίσης 79%), η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας φαίνεται συνιστά τον σοβαρότερο κίνδυνο σε ποσοστό 88%. Ακολουθούν ως σημαντικές απειλές το προσφυγικό (67%), οι κυβερνοεπιθέσεις από άλλες χώρες (51%). Τους Έλληνες τους απασχολούν λιγότερο η ισχύς και η επιρροή των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας (44%, 24% και 31%).

Άλλες αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις εντοπίζουμε σε: Κένυα, Σενεγάλη, Ν.Αφρική, Μεξικό, Περού, Κολομβία, Τανζανία, Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή όπου κυριαρχεί η ανησυχία για την κλιματική αλλαγή και την οικονομία και λιγότερο για το Ισλαμικό Κράτος. Οι δύο αυτοί κίνδυνοι αναφέρονται ως κορυφαίοι από συνολικά 15 και 12 χώρες αντίστοιχα.

Υπάρχουν όμως και άλλες διαφορές που εντοπίζουμε ανάλογα με την κατάσταση που επικρατεί σε κάθε χώρα, τα συμφέροντά της, την πολιτική της ή ακόμη και τη γεωγραφική της θέση. Για παράδειγμα οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία, η Γκάνα, η Ν.Αφρική, η Βραζιλία, η Χιλή ανησυχούν πολύ για τις κυβερνοεπιθέσεις ενώ ο Λίβανος, το Ισραήλ, η Τυνησία, η Σενεγάλη, η Ουγγαρία και η Ιταλία αξιολογούν το προσφυγικό ως έναν από τους δύο μεγαλύτερους κινδύνους. Η Πολωνία φοβάται την ισχύ και την επιρροή της Ρωσίας όπως το Βιετνάμ και η Βόρεια Κορέας της Κίνας και η Τουρκία των ΗΠΑ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν πάντως και οι αλλαγές που βλέπουμε ανά γεωγραφική περιοχή σε ό,τι αφορά την ιεράρχη των οκτώ κινδύνων για τους οποίους ερωτήθηκαν οι πολίτες των 38 χωρών. Αφού αν και το Ισλαμικό Κράτος είναι Νο1 κίνδυνος για χώρες στην Ευρώπη και την Ασία και των Ειρηνικό, για τη Μέση Ανατολή είναι η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας και για τις αφρικανικές χώρες και αυτές της Λατινικής Αμερικής η κλιματική αλλαγή. Σημαντικές όμως είναι και οι διαφοροποιήσεις στην αξιολόγηση των κινδύνων που υπάρχουν από τη μια ευρωπαίκή χώρα στην άλλη.

Σημειώνεται πως συμμετέχοντες στην έρευνας έπρεπε να επιλέξουν ποια από τις οκτώ πιθανές απειλές που τους παρουσιάστηκαν θεωρούν ως ύψιστης σημασίας για την ασφάλεια της χώρας τους ενώ όπως τονίζεται στην έρευνα, η πολιτική ιδεολογία αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην επιλογή του είδους της απειλής. Οσοι ανήκουν ιδεολογικά στη δεξιά ανησυχούν περισσότερο για το ISIS και την τρομοκρατία αλλά και το προσφυγικό, ενώ όσοι ανησυχούν στην αριστερά ανησυχούν περισσότερο για την κλιματική αλλαγή.