ΡΕΠΟΡΤΑΖ .ΤΩΡΑ.GR

Πέμπτη 25 Μαΐου 2023

Το κοντέρ έχει μηδενίσει

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 25.05.2023, 09:00

ΕΦ.ΣΥΝ.

Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι, στις δεύτερες εκλογές της 25ης Ιουνίου, η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης έχουν ισχυρότατο πλεονέκτημα με τη διαφορά που εξασφάλισαν από το δεύτερο κόμμα. Αλλά είναι επίσης γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι στις 25 Ιουνίου οι κάλπες θα είναι και πάλι άδειες. Δεν θα 'χουν μέσα ούτε το 40% της Ν.Δ. ούτε το 20% του ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ποσοστό που πήραν την περασμένη Κυριακή τα υπόλοιπα κόμματα. Το κοντέρ έχει μηδενίσει.

Στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, ο ελληνικός λαός θα ψηφίσει και πάλι για να εκλέξει κυβέρνηση. Η νέα κυβέρνηση δεν έχει ακόμη εκλεγεί, όσο κι αν η Ν.Δ. βρίσκεται σε πλεονεκτικότατη θέση. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, όλα τα κόμματα διεκδικούν να καλυτερέψουν τη θέση τους εκλογικά, αλλά την κυβέρνηση διεκδικούν το κόμμα που απέρχεται των κυβερνητικών καθηκόντων και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και τα δύο αυτά κόμματα είναι καταδικασμένα να πολιτεύονται με κυβερνητικούς όρους.

Οι επισημάνσεις αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά το σοκ της μεγάλης ήττας που υπέστη, καθώς φαίνεται πως υπάρχουν στο εσωτερικό του απόψεις που με μαθηματική ακρίβεια θα τον οδηγήσουν σε μια δεύτερη ήττα, ενδεχομένως χειρότερη από την πρώτη. Αυτό θα συμβεί, αν θέσει ως εκλογικό του στόχο να εκλεγεί εκ νέου αξιωματική αντιπολίτευση αλλά με μικρότερη διαφορά από τη Ν.Δ., ώστε να μην είναι τελείως ανεξέλεγκτη αυτή και ο αρχηγός της.

Μια τέτοια επιλογή ουσιαστικά θα σήμαινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει από τώρα λευκή πετσέτα και αφήνει το πεδίο της διεκδίκησης της κυβέρνησης εξ ολοκλήρου και κατ' αποκλειστικότητα στη Ν.Δ., περιορισμένος σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δηλαδή ανταγωνιζόμενος με κόμματα της αντιπολίτευσης γι' αυτή τη θέση. Αλλά κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει υπό αμφισβήτηση τη θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση. Πρόκειται για την απόλυτη συνταγή της συντριβής.

Οσο κι αν είναι δύσκολη η προσεχής εκλογική μάχη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τη δώσει με όρους κυβερνησιμότητας, αντιπαραθέτοντας τη δική του κυβερνητική πρόταση απέναντι στην κυβερνητική πρόταση της Ν.Δ., αποδομώντας πειστικά το κυβερνητικό αφήγημα του Κ. Μητσοτάκη. Ρόλο και θέσεις στην αντιπολίτευση διεκδικούν πολλά κόμματα. Κυβέρνηση διεκδικούν δύο. Η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι άλλο δεν υπάρχει.

Τετάρτη 24 Μαΐου 2023

Άδειασμα Μητσοτάκη σε Γεωργιάδη, ταφόπλακα σε debate με Τσίπρα

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI

24.05.2023, 20:26

efsyn

Πλήρεις αποστάσεις απ' τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της Ν.Δ. Αδ. Γεωργιάδη για αυτοδύναμη κυβέρνηση με 180 βουλευτές που θα αλλάξει μόνη της άρθρα του συντάγματος κράτησε, μετά τον Ν. Δένδια, ο Κυρ. Μητσοτάκης φοβούμενος προφανώς να μην τους γυρίσει μπούμερανγκ αυτή η αλαζονεία στις ερχόμενες εκλογές.

Στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη στον Alpha και στον Αντώνη Σρόιτερ μετά τη μεγάλη νίκη του κόμματός του στις εκλογές της 21ης Μαΐου, ο πρόεδρος της Ν.Δ. επιχείρησε σε αυτό το πλαίσιο να απαντήσει στην προειδοποίηση του Αλ. Τσίπρα για «μια παντοδύναμη, ανεξέλεγκτη κυβέρνηση». Έχοντας δε τον «αέρα» της πρωτιάς με διαφορά 20 μονάδων, απ' τη μια έκανε λόγο για επιβράβευση της πολιτικής του σε μια ακόμα τοποθέτηση αυτοθαυμασμού και απ' την άλλη προσπάθησε να εμφανιστεί ταπεινός.

ADVERTISING

Ερωτηθείς συγκεκριμένα για την τοποθέτηση του Αδ. Γεωργιάδη είπε πως «ήταν λάθος» αυτές οι δηλώσεις και «δεν αποτυπώνουν λάθος σε καμιά περίπτωση τη δική μου φιλοσοφία». Εξάλλου, είπε πως είναι πρακτικά αδύνατο και ότι το σύνταγμα απαιτεί 180 βουλευτές ώστε εμείς να επιδιώξουμε ευρύτερες συναινέσεις. Οπότε, συμπλήρωσε «μακριά από μένα οποιαδήποτε λογική του θέλω να αλλάξω στο σύνταγμα μόνος μου». Είπε πάντως για άλλη μια φορά ότι τόσο η αναθεώρηση του άρθρου 16, όσο και της ψήφου για τους Έλληνες στο εξωτερικό είναι μέσα στις επιδιώξεις του.

Σε αυτό το πλαίσιο απάντησε ουσιαστικά και στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λέγοντας ότι «οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις δεν είναι ανεξέλεγκτες» και ότι «είμαστε μια ώριμη φιλελεύθερη δημοκρατία και η εκτελεστική εξουσία ελέγχεται». «Όσο πιο μεγάλο το εύρος της νίκης τόσο πιο σεμνός επιβάλλω εγώ ο ίδιος στον εαυτό μου να είμαι» είπε, μεταξύ άλλων.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης έσταξε βέβαια και δηλητήριο για τους πολιτικούς του αντιπάλους, όταν ρωτήθηκε για τις αλληλοκατηγορίες μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ--ΠΣ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.

Το τι συμβαίνει στην αντιπολίτευση αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ είπε. Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ότι «απέτυχε ως αξιωματική αντιπολίτευση» ειδικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας αλλά και του καταλόγισε ότι μιλούσε για μια Ελλάδα κατάμαυρη.

Αλλά και για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. σχολίασε πως ο Ν. Ανδρουλάκης του δίνει την εντύπωση ότι θέλει να γυρίσει πίσω σε εποχές του ΄80, ενώ είμαστε στο 2023. Είπε ακόμα πως απ' τον κ. Ανδρουλάκη «άκουσα πολλές γενικότητες και επιδερμικό λόγο».

Ενώ για την κριτική του Γ. Βαρουφάκη περί «ορμπανισμού» και «μητσοτακισμού» είπε ότι «ο κ. Βαρουφάκης να αναλογιστεί πρώτα γιατί δεν μπήκε στη Βουλή».

Υποστήριξε ακόμα ότι σε αυτές τις εκλογές «ηττήθηκε η τοξικότητα» και ότι επιβραβεύτηκε η πολιτική της Ν.Δ., αναγνωρίζοντας πως έγιναν λάθη. «Οι πολίτες πιστεύω περισσότερο θετικά ψήφισαν. Πίστεψαν ότι αυτά που έχουμε να πούμε για το μέλλον τους έρχονται πιο κοντά στις δικές τους αναζητήσεις», τόνισε.

Όσο για το αν περίμενε μια τέτοια διαφορά απ' το δεύτερο κόμμα απάντησε «θα σας πω ευθαρσώς όχι». «Σίγουρα κερδίσαμε εμείς, σίγουρα έχασε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κέρδισε όμως και η κοινωνία και ο πολιτικός διάλογος, καταψηφίστηκε η τοξικότητα» είπε.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης κάλεσε τους πολίτες να προσέλθουν και στις νέες εκλογές να «επιβεβαιώσουν την επιλογή τους», χαρακτηρίζοντας αυτές τις εκλογές «δύσκολες και για εμάς».

Έστειλε παράλληλα μήνυμα στο εσωτερικό της Ν.Δ. πως για αξιοποίηση στο υπουργικό σχήμα θα μετρήσει η προεκλογική εκστρατεία ενόψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου. Αν νομίζουν κάποια στελέχη μας ότι έβγαλαν την υποχρέωση με τον σταυρό και τώρα μπορούν να περιμένουν, θα απογοητευτούν. «Έχω την απαίτηση να τρέξουν όπως έτρεξαν και για τους εαυτούς τους», είπε και ξεκαθάρισε πως «πιο πολύ θα μετρήσει το τι έκαναν σε αυτές τις εκλογές, απ' τη σειρά εκλογής που είχαν στις προηγούμενες».

Είπε, επίσης, ότι το πρώτο δίλημμα είναι η αυτοδυναμία και δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός. «Αισθάνομαι το βάρος της ευθύνης να τρέξω ακόμα πιο γρήγορα. Εφόσον επιβεβαιωθεί το εκλογικό αποτέλεσμα θα έχουμε λάβει μια πολύ ισχυρή εντολή», συμπλήρωσε.

Για τα Τέμπη και την επανεκλογή του Κ. Αχ. Καραμανλή είπε ότι οι πολιτικές ευθύνες αναλήφθησαν με την παραίτηση Καραμανλή. «Δεν ξεχνιούνται τα Τέμπη επειδή κερδίσαμε τις εκλογές».

Σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών υποστήριξε ότι «κάναμε μια σειρά από διορθωτικές κινήσεις». «Οι εκλογές δεν είναι μια εξ ορισμού «κολυμβήθρα» που ξεπλενόμαστε για οτιδήποτε έγινε λάθος. Το θέμα είναι να μη γίνονται ξανά τα ίδια λάθη και να μαθαίνουμε από αυτά».

Τέλος, έβαλε ταφόπλακα σε τηλεοπτική προεκλογική αναμέτρηση με τον Αλέξη Τσίπρα λέγοντας «δεν έχει λόγο να γίνει, γιατί έχει κριθεί το ποιος θα είναι πρώτος»

Ποια ονόματα «παίζουν» για υπουργικά πόστα στην υπηρεσιακή κυβέρνηση

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI

24.05.2023, 18:24

efsyn

Σε εξέλιξη είναι οι διαδικασίες και συζητήσεις για τη συγκρότηση υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις 25 Ιουνίου, με υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον Ιωάννη Σαρμά, πρόεδρο του Ελεγκτικού Συμβουλίου.

Στο μεταξύ έχουν κυκλοφορήσει σενάρια και πληροφορίες για κάποια πρόσωπα, που φαίνεται να έχουν «κλειδώσει» σε κάποια υπουργεία.

Ειδικότερα:

Για το υπουργείο Εξωτερικών φημολογείται πως θα ανατεθεί στον πρέσβη ε.τ Βασίλη Κασκαρέλη.
Για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ακούγονται τα ονόματα του πρεσβης ε.τ. Δημήτρη Παρασκευόπουλου και του πρέσβη ε.α, Παύλου Αποστολίδη και του πρέσβη ε.τ, Δημήτρη Παρασκευόπουλου.
Για το υπουργείο Υγείας οι πληροφορίες αναφέρουν πως θα το αναλάβει η καθηγήτρια Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και Εντατικολόγος στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», Αναστασία Κοτανίδου.
Στο υπουργείο Παιδείας οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως προκρίνετι ο πρώην πρύτανης ΕΚΠΑ, Χρήστος Κίττας. Ο ίδιος είχε διατελέσει υπηρεσιακός υπουργός Υγείας το 2012.
Για το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ακούγεται το όνομα του πρώην αρχηγού ΓΕΣ, Χαράλαμπου Λαλούση.

Ζητούν πρόσωπα κοινής αποδοχής

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με κομματικές πηγές, ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών, ότι πρέπει να ακολουθηθούν όσα προβλέπει το Σύνταγμα για τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό. Σημείωσε ότι καλό είναι να υπάρξει μέριμνα ώστε η σύνθεση της υπηρεσιακής κυβέρνησης να αντανακλά πολιτικό πλουραλισμό και όχι μονομέρεια, και στα κρίσιμα υπουργεία να τοποθετηθούν άνθρωποι με εμπειρία ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε τυχόν έκτακτα γεγονότα.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, κατά την τοποθέτησή του σημείωσε ότι οι υπηρεσιακοί υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών που θα οριστούν, πρέπει να είναι πρόσωπα με γνώση των εν λόγω κρίσιμων χαρτοφυλακίων και υπογράμμισε περαιτέρω ότι και ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής. Επισήμανε ότι δεν είναι τα αναλογικότερα εκλογικά συστήματα που εμποδίζουν τον σχηματισμό κυβερνήσεων όπως άλλωστε υποδηλώνει και η ευρωπαϊκή εμπειρία.

Αύριο η ορκωμοσία Σαρμά, την Παρασκευή του υπουργικού συμβουλίου

Το απόγευμα της Πέμπτης, στις 16:00, αναμένεται η ορκωμοσία του Ιωάννη Σαρμά, ενώ την Παρασκευή θα γίνει η ορκωμοσία των υπουργών και θα ακολουθήσουν οι παραδόσεις – παραλαβές των υπουργείων.

«Κυρία Πρόεδρε ευχαριστώ για τη μεγάλη τιμή, είναι συνταγματική υποχρέωση και καθήκον μου ως πολίτης, σας ευχαριστώ πολύ, εύχομαι να πάνε όλα καλά», είπε.

Την Κυριακή 28 Μαΐου (6 μ.μ) θα διεξαχθεί η ορκωμοσία των βουλευτών, ενώ τη Δευτέρα 29 Μαΐου, στις 10:30 πμ, οι βουλευτές θα εκλέξουν τον Πρόεδρο του σώματος. Σημειώνεται ότι ο Πρόεδρος της Βουλής εκλέγεται με ονομαστική ψηφοφορία και με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Αν κανείς δεν συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μεταξύ των δύο πρώτων σε ψήφους και εκλέγεται αυτός που έλαβε τις περισσότερες ψήφους.

Μια πρώτη αποτίμηση του εκλογικού σεισμού της 21ης Μαΐου

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΤΣΑΡΑΣ

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 24.05.2023, 12:07

Αγγελος Σεριάτος*

Ο ΣΥΡΙΖΑ απώλεσε χιλιάδες ψηφοφόρους, οι οποίοι διαμοιράστηκαν προς πάσα κατεύθυνση (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25, Πλεύση Ελευθερίας και αποχή). Και αυτό συνέβη όχι γιατί «τα είπε» πολύ αριστερά ή πολύ δεξιά. Αυτό συνέβη γιατί «τα είπε» θολά, παγιδευμένος σε μια λογική άκρατου τακτικισμού και απουσίας συγκεκριμένης μεθοδολογίας.

Οι εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 αποτέλεσαν έναν πολιτικό σεισμό, κατά τον οποίο η Ν.Δ. πέτυχε μια συντριπτική νίκη έναντι των ανταγωνιστών της, τη μεγαλύτερη στην εκλογική ιστορία της χώρας από το 1974 και έπειτα.

Στη μεριά των νικητών βρέθηκαν και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αύξησε τις δυνάμεις του κατά 3,5%, το ΚΚΕ που αύξησε την επιρροή του κατά 2%, καθώς και μικρότερα κόμματα, που είτε κατάφεραν να εισέλθουν στη Βουλή (Ελληνική Λύση), είτε δεν κατάφεραν να το επιτύχουν (ΝIKH, Πλεύση Ελευθερίας). Μεγάλος ηττημένος της εκλογικής διαδικασίας είναι αναμφισβήτητα ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ο οποίος κατέγραψε ποσοστό 20% και απώλειες της τάξης του 11,5% συγκριτικά με τις εκλογές του 2019.

Και ενώ ο θρίαμβος της Ν.Δ. και των δεξιών δυνάμεων είναι δεδομένος, το αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης αφήνει δύο μεγάλα ερωτήματα αναπάντητα. Πρώτον, αν ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υπέστη μια μη αναστρέψιμη, στρατηγική ήττα, χάνοντας τη θέση του ως κυρίαρχος πόλος του κεντροαριστερού χώρου, και αν η Ν.Δ. μπορεί πράγματι, έχοντας ήδη εξασφαλίσει τη νίκη στις επόμενες εκλογές, να διασφαλίσει ότι μερίδα ψηφοφόρων της δεν θα προτιμήσει αυτή τη φορά να ψηφίσει την πρώτη, χωρίς εκπτώσεις κομματική επιλογή ή ακόμα και να στηρίξει κάποιο από τα πρωτοεμφανιζόμενα μη δοκιμασμένα στην κεντρική πολιτική σκηνή κόμματα, όπως η ΝIKH.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό των εκλογών της 21ης Μαΐου, που επιβεβαιώνει και τη συντριπτική νίκη της αφήγησης της Ν.Δ. και την κατά κράτος ήττα της αντίστοιχης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., είναι ότι το 59% του εκλογικού σώματος ψήφισε ως να ήταν εκλογές δεύτερης τάξης (βλ. ευρωεκλογές). Με άλλα λόγια, ψήφισε το κόμμα με το οποίο είτε συμφωνούσε περισσότερο πολιτικά, είτε θέλοντας να στείλει μήνυμα δυσαρέσκειας, είτε πειραματιζόμενο με νέες επιλογές, αλλά πάντως χωρίς να έχει κατά νου το διακύβευμα του ποιος θα κυβερνήσει τον τόπο.

Αντίθετα, το 41% του εκλογικού σώματος ψήφισε ως να ήταν βουλευτικές εκλογές, όπου πράγματι κρινόταν η διακυβέρνηση της χώρας, στηρίζοντας τη Ν.Δ., όχι μόνο με θετικό πρόσημο αλλά και με κριτική ματιά, ως τη βέλτιστη κυβερνητική λύση. Και είναι αυτός ο δυϊσμός που οδήγησε στον κατακερματισμό της αντικυβερνητικής ψήφου και στον αντίστοιχο θρίαμβο της Ν.Δ. ή, με άλλα λόγια, τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στα κατώτερα δυνητικά εκλογικά του όρια και τη Ν.Δ. στα δικά της ανώτερα. Και το ζήτημα που προκύπτει πλέον μετά τη χαώδη ποσοστιαία απόσταση μεταξύ των δύο κομμάτων είναι ότι δύσκολα στις επαναληπτικές κάλπες θα συσπειρωθούν, έστω και με κριτική διάθεση, ακροατήρια υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., καθώς το δίλημμα «Μητσοτάκης ή οτιδήποτε άλλο» έχει αφαιρεθεί πλέον από το τραπέζι.

Ωστόσο -και εύλογα- το κυρίαρχο θέμα συζήτησης είναι η αποκωδικοποίηση της κατακρήμνισης των ποσοστών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και το πρώτο βήμα για την κατανόηση αυτής της εξέλιξης είναι η παραδοχή της ήττας, που εκ των πραγμάτων θα σήμαινε και ανάληψη της ευθύνης. Και δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μοιάζει προσώρας να μην έχει κατανοήσει τι έχει συμβεί, υποστηρίζοντας περίπου ότι η κύρια ευθύνη βαραίνει όσους πολιτικούς δρώντες δεν αντιλήφθηκαν την αναγκαιότητα προοδευτικής συνεργασίας.

Αυτό συνέβη διότι το κόμμα θεώρησε σε μεγάλο βαθμό ότι αν τα λέει όλα, μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερα ακροατήρια, μη συνειδητοποιώντας ότι συμπεριφερόμενο κατά τέτοιο τρόπο τελικά δεν λέει τίποτα. Πώς μπορεί ένα κόμμα, που το νούμερο ένα πρόβλημά του είναι το έλλειμμα αξιοπιστίας, να υποστηρίζει δημόσια πως «άλλα λένε οι πολιτικοί πριν από τις εκλογές και άλλα μετά;».

Πώς είναι δυνατόν ένα κόμμα να θεωρεί ότι μπορεί να εμπνεύσει το 2023 με υλικά του 1980, ως προς το ύφος και τα σύμβολα της ρητορικής του; Πώς μπορεί ένα κόμμα να χαράξει νικηφόρα στρατηγική αποδόμησης του αντιπάλου αν δεν έχει κατά κανέναν τρόπο κατανοήσει γιατί το 41% του εκλογικού σώματος επέλεξε να στηρίξει τη Ν.Δ.; Πώς μπορεί τελικά ένα κόμμα να χαράζει στρατηγική στη βάση της εικόνας που σχηματίζεται στους τοίχους των social media των στελεχών και των φίλων του, καθώς και των κομματικών συγκεντρώσεών του, δηλαδή στη βάση μιας εικονικής πραγματικότητας, η οποία διαψεύστηκε εκκωφαντικά στην κάλπη της 21ης Μαΐου;

Αν τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν στείλει ένα μήνυμα στην κοινωνία αντίστοιχα σοκαριστικό με αυτό που η τελευταία τού έστειλε στις πρώτες κάλπες, τότε τα πράγματα θα είναι μη αναστρέψιμα. Και επειδή κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι «ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι στην αλαζονική κυβέρνηση της Ν.Δ.» μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ΠΑΣΟΚ ή ΚΚΕ και όχι ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., το μήνυμα πρέπει να εμπεριέχει απαραιτήτως δύο στοιχεία: Πρώτον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. φέρει στο ακέραιο την απόλυτη ευθύνη για το γεγονός ότι απώλεσε την εμπιστοσύνη 600 χιλιάδων ψηφοφόρων, όχι ως κυβέρνηση αλλά αντιπολιτευόμενη στη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, και παράλληλα ότι εγγυάται πως θα τα αλλάξει όλα προχωρώντας σε μια εις βάθος ανανέωση προσώπων, ύφους και μεθοδολογίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να πείσει ότι δεν έχει γίνει το παλιό, αλλά ότι παραμένει το νέο, το φρέσκο και το κοινωνικά χρήσιμο. Δεν χρωστάει η κοινωνία στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αλλά το κόμμα της Αριστεράς στην κοινωνία.

* Υπ. διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης / PhD, Candidate in Political Science, επικεφαλής Πολιτικής & Κοινωνικής Ερευνας της Prorata / Prorata’s Head of Political & Social Research

Το «πλιάτσικο» της ιδιωτικοποίησης του νερού στην Αγγλία

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 24.05.2023, 14:39

Μπάμπης Μιχάλης

Οι εταιρείες ιδιωτικών συμμετοχών πλουτίζουν από τα μερίσματα, φορτώνοντας τις εταιρείες ύδρευσης με χρέη και τους πελάτες με ακριβούς λογαριασμούς, επενδύουν με το σταγονόμετρο παραμελώντας τις υποδομές και πετούν τα λύματα σε... ποτάμια και παραλίες

Tο κραυγαλέο σκάνδαλο ιδιωτικοποίησης του νερού στη Βρετανία -και πιο συγκεκριμένα στην Αγγλία και στην Ουαλία- επαναφέρει η αποκάλυψη από τον Guardian τις τελευταίες ημέρες έκθεσης που κρατήθηκε μυστική επί δύο εικοσαετίες.

Η έκθεση, που συντάχθηκε το 2002 για λογαριασμό της τότε Επιτροπής Ανταγωνισμού, είχε προειδοποιήσει έγκαιρα τους υπουργούς της κυβέρνησης του Τόνι Μπλερ για τα δεινά που θα φέρουν η εξαγορά των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης από τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια και η διείσδυση του χρηματοπιστωτικού τομέα.Μεταξύ άλλων, ο εμπειρογνώμονας που τη συνέταξε είχε διαμηνύσει στους υπουργούς ότι ο έλεγχος των εταιρειών θα είναι πλέον αδύνατος. Δεν εισακούστηκε ή καλύτερα παραμερίστηκε, βγήκε ωστόσο πέρα για πέρα αληθινός. Οι λεπτομέρειες της έκθεσης, παρότι έχουν περάσει 20 χρόνια και βάσει της βρετανικής νομοθεσίας περί ελευθερίας της πληροφόρησης θα έπρεπε να έχουν δημοσιευθεί από το καλοκαίρι που πέρασε, παραμένουν ακόμη μυστικές... Ενδεχομένως, επειδή το «πλιάτσικο» είναι πολύ μεγάλο.

Το νερό της Αγγλίας όπως και πληθώρα άλλων κοινών αγαθών ιδιωτικοποιήθηκε από τη Μάργκαρετ Θάτσερ πριν από 30 χρόνια. Η εισβολή των εταιρειών private equity με την εξαγορά των μεγάλων εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης μετέτρεψε το ήδη υπάρχον σύστημα σε «κότα που γεννά χρυσά αυγά» αποκλειστικά γι’ αυτές. Κατά την προσφιλή τους τακτική, οι εταιρείες ιδιωτικών συμμετοχών φόρτωσαν τις εταιρείες ύδρευσης με τεράστια χρέη ενώ ταυτόχρονα άντλησαν για πάρτη τους από αυτές τεράστια κεφάλαια.

Το 1989 όταν ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση, οι εταιρείες ύδρευσης είχαν μηδενικό χρέος. Τρεις δεκαετίες μετά, οι 9 μεγαλύτερες έχουν συνολικά χρέη ύψους 54 δισ. λιρών ενώ καταβάλλουν κάθε χρόνο εξαιτίας αυτών τόκους 1,5 δισ. λιρών. Οι ιδιώτες μέτοχοί τους, αντίθετα, απολαμβάνουν πλουσιοπάροχα μερίσματα. Στα 30 χρόνια που πέρασαν, οι εταιρείες τους μοίρασαν κατά μέσο όρο 2,1 δισ. λίρες ετησίως. Συνολικά, οι ιδιώτες καρπώθηκαν από το 1989 μερίσματα 66 δισ. λιρών. Τα μερίσματα αυτά όπως και οι τόκοι καλύπτονται από τους λογαριασμούς των πελατών, οι οποίοι ακρίβυναν.

Αν δεν υπήρχαν οι ιδιώτες που πλουτίζουν, τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να έχουν διατεθεί για την οικοδόμηση ενός πιο ανθεκτικού συστήματος ύδρευσης και αποχέτευσης. Ας σημειωθεί ότι μόνο πέρυσι, καταγράφονταν καθημερινά (κατά μέσο όρο) περί τα... 824 ξεχωριστά περιστατικά διαρροής λυμάτων σε ποτάμια και ακτές της Αγγλίας. Και αυτό οφειλόταν στην έλλειψη επαρκών επενδύσεων σε αγωγούς, δίκτυα, σταθμούς καθαρισμού των λυμάτων. Παραμελώντας τις υποδομές, πετώντας σε δημόσιο χώρο τεράστιες ποσότητες ανεπεξέργαστων λυμάτων και φορτώνοντας τις εταιρείες με χρέη, οι ιδιώτες πλούτισαν. Διόλου τυχαία ο Ντίτερ Χελμ, καθηγητής οικονομικής πολιτικής στην Οξφόρδη ειδικός τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, έφτασε στο σημείο να πει το 2021 ότι η ιδιωτικοποίηση του συστήματος ύδρευσης της Αγγλίας ήταν «ένα σκάνδαλο χρηματοοικονομικής μηχανικής».

Την προηγούμενη Πέμπτη, η βιομηχανία νερού –μετά τρεις και πλέον δεκαετίες λειτουργίας αυτού του ληστρικού μοντέλου– ζήτησε συγγνώμη για τη ρύπανση των ακτών και των ποταμών με ακατέργαστα λύματα και για την αποτυχία της στη σωστή διαχείριση και τις επενδύσεις. Υποσχέθηκε να τριπλασιάσει τη χρηματοδότηση για αγωγούς, έργα επεξεργασίας και υποδομές την επόμενη δεκαετία, στα 10 δισ. λίρες. Ολα αυτά θα πληρωθούν όμως από τους αυξημένους λογαριασμούς των πελατών και όχι από την τσέπη των μετόχων.

Ορκίζεται αύριο ο Ιωάννης Σαρμάς υπηρεσιακός πρωθυπουργός

ΠΟΛΙΤΙΚΗ /Τετάρτη 24 Μαΐου 2023, 13:51:07 / Τελευταία Ενημέρωση: 14:46 / Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ιωάννη Σαρμά, στον οποίο ανέθεσε την εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης, η οποία θα διενεργήσει τις εκλογές στις 25 Ιουνίου σύμφωνα με την σχετική πρόβλεψη του Συντάγματος.

Απευθυνόμενη στον κ. Σαρμά η Κυρία Σακελλαροπουλου τόνισε: «Ανακοίνωσα ήδη στους πολιτικούς αρχηγούς ότι σκοπεύω να προτείνω εσάς εκ των τριών Προέδρων (Ανώτατων Δικαστηρίων), να σας αναθέσω την εντολή πλέον σχηματισμού κυβέρνησης, η οποία θα διενεργήσει τις εκλογές».

Αύριο στις 16:00 στο Προεδρικό Μέγαρο η ορκωμοσία του Ιωάννη Σαρμά

Από την πλευρά του, ο κ. Σαρμάς, αφού ευχαρίστησε την Πρόεδρο υπογράμμισε ότι είναι μεγάλη τιμή και πρόσθεσε «Είναι συνταγματική μου υποχρέωση να αποδεχθώ και συγχρόνως και καθήκον μου ως πολίτη».

Αύριο το μεσημέρι αναμένεται η ορκωμοσία του Ιωάννη Σαρμά ως Υπηρεσιακού Πρωθυπουργού στο Προεδρικό Μέγαρο.

Aυτά που δεν ειπώθηκαν (και δεν θα ειπωθούν) στις εκλογές: Η Κομισιόν θέλει «αίμα» – Μείωση χρέους και (πολύ) μεγάλα πλεονάσματα Τι δεν είπε ο Κ.Μητσοτάκης (και όλα τα κόμματα) για να κερδίσει άνετα τις εκλογές

Θεόφραστος Ανδρεόπουλος | email: andreopoulos@pronews.gr

Οι πρώτες εκλογές τελείωσαν και οι δεύτερες πλησιάζουν με την διαφαινόμενη νίκη και αυτοδυναμία της ΝΔ να φαίνεται σχεδόν εξασφαλισμένη εκτός… πολύ συγκλονιστικού απροόπτου, αλλά υπάρχει κάτι που εντέχνως ούτε η ΝΔ αλλά ούτε και τα υπόλοιπα κόμματα άφησαν να αποκαλυφθεί κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είπαν στους ψηφοφόρους πως τα μέτρα στήριξης θα λάβουν τέλος με την έναρξη της νέας χρονιάς με εντολή της Κομισιόν η οποία μάλιστα θα δημοσιοποιήσει τις δημοσιονομικές κατευθύνσεις για το 2024 που θα είναι ξεχωριστές για κάθε κράτος!Ως βασική γραμμή προβλέπεται η διασφάλιση της καθοδικής πορείας του χρέους τα επόμενα χρόνια ή η παραμονή του σε συνετό επίπεδο ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα θα πρέπει μεσοπρόθεσμα να είναι χαμηλότερο από την τιμή αναφοράς του 3% του ΑΕΠ!

Η Ελλάδα λόγω του υψηλού χρέους δεν εντάσσεται στον γενικό κανόνα με αποτέλεσμα να υποχρεούται από φέτος στην παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων ενώ υπάρχει και η εκκρεμότητα σχετικά με την διαχείριση του υπερβάλλοντος «ταμειακού» χώρου.

Σημειώνεται ότι ήδη η Κομισιόν έχει εκδώσει εκθέσεις για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και και για πλεονάσματα στο 2,3% του ΑΕΠ.

Το φθινόπωρο θα εξειδικευθούν οι στόχοι και το χρονοδιάγραμμα, ενώ θα υπάρξουν δεσμεύσεις και στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων που θα υλοποιηθούν την επόμενη τετραετία και συνδέονται ευθέως με το Ταμείο Ανάκαμψης.

Όμως το φθινόπωρο οι… εκλογές θα έχουν τελειώσει και θα ειναι πλέον αργά για δημόσιες συζητήσεις. Επίσης θα πρέπει οι πολίτες να γνωρίζουν πως οι «μεταρρυθμίσεις» είναι πάντα επώδυνες για αυτούς.

Το ότι συνδέονται με το Ταμείο Ανάκαμψης σημαίνει πως αν δεν γίνουν, θα σταματήσει και η χρηματοδότηση της χώρας.

Με λίγα λόγια η Ελλάδα θα βρίσκεται σε ένα είδος μνημονίου που δεν θα ονομάζεται έτσι.Πάντως, με βάση το Πρόγραμμα Σταθερότητας η Αθήνα εμφανίζεται να έχει προεξοφλήσει το μέγεθος της προσαρμογής αναθεωρώντας τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2023 στο 1,1% του ΑΕΠ έναντι αρχικής εκτίμησης στον προϋπολογισμό για 0,7% του ΑΕΠ.

Για τα επόμενα έτη ανεβαίνει ακόμη πιο ψηλά στο 2,1% του ΑΕΠ το 2024, στο 2,3% του ΑΕΠ το 2025 και στο 2,5% του ΑΕΠ το 2026, με τη λιτότητα το τελευταίο έτος να ξεπερνά σε ύψος τα 6 δισ. ευρώ.

Λέμε λιτότητα διότι αυτό είναι το άλλο όνομα για τα πλεονάσματα.

Τα νέα πλεονάσματα αλλά και οι οροφές στις πρωτογενείς δαπάνες που μπαίνουν στο νέο Σύμφωνο Σταθερότητας καθιστούν δύσκολο το πρόγραμμα παροχών της νέας κυβέρνησης, καθώς μόνο με ανατροπές μέτρων και με αλλαγές στο μείγμα των φόρων θα υπάρχει αυτή η δυνατότητα.

Με δεδομένο ότι και για το 2023 ισχύει η ρήτρα διαφυγής, πρακτικά είναι η τελευταία χρονιά που το υπερβάλλον πρωτογενές πλεόνασμα, δηλαδή η διαφορά ανάμεσα στον αρχικό στόχο 0,7% του ΑΕΠ και στον τελικό 1,1% του ΑΕΠ που φθάνει το 0,4% του ΑΕΠ ή στα 880 εκατ. ευρώ σε απόλυτα νούμερα, θα μπορεί να διατεθεί για νέα μέτρα στήριξης.

Ωστόσο, στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου τονίζουν ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς μπορεί να υπάρχουν επιπτώσεις στους δημοσιονομικούς στόχους του 2024, που θεωρείται έτος – γέφυρα για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας.

Εν ολίγοις, ο Κ.Μητσοτάκης προεκλογικά έταξε μειώσεις φόρων και αυξήσεις μισθών (κάτι που επιχείρησε να κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι που το χάλασε απροσδόκητα ο Γ.Κατρούγκαλος με τις δηλώσεις του για αυξήσεις εισφορών στους ελεύθερους επαγγελματίες και εν συνεχεία η Θεανώ Φωτίου που όρισε ως μεσαία τάξη αυτούς που έχουν εισόδημα 5.000!).

Από που θα προκύψουν αυτά; Η ΕΕ θα ζητήσει «αίμα» και μάλιστα εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία που έχει δημιουργήσει σοβαρές οικονομικές διαταραχές σε όλο τον πλανήτη.Κάποιος δε λέει την αλήθεια λοιπόν και την κρύβει επιμελώς. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι οι ΗΠΑ, να έχει την πολυτέλεια να τυπώνει αφειδώς χρήμα ή τουλάχιστον να συζητάει πόσο να αυξήσει το όριο χρέους της.

Η «ασύμμετρη απειλή» της δεξιάς κυριαρχίας

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 24.05.2023, 13:01

Δημήτρης Ψαρράς

Το μοντέλο Μητσοτάκη δεν είναι μακριά από το εφιαλτικό «1984» του Τζορτζ Οργουελ ● Οπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η παραδοσιακή συντηρητική παράταξη μετατρέπεται σε ένα σκοτεινό μεταφασιστικό πολιτικό ρεύμα, που εξακολουθεί να στηρίζεται στο μεγάλο κεφάλαιο και διεκδικεί την απόλυτη εξουσία.

Παρά την πρωτοφανή έκτασή της, η εκλογική επικράτηση της Ν.Δ. και η κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ’πρεπε να μας ξαφνιάσει. Ο λόγος είναι ότι, όσο κι αν δεν το παραδέχεται καμιά από τις βασικές αντιμαχόμενες κομματικές δυνάμεις, η χώρα μας δεν έχει κατορθώσει να μπει σε κανενός είδους «πολιτική κανονικότητα». Εξακολουθούμε να ζούμε σε συνθήκες ειδικού τύπου, εξίσου έκτακτες με εκείνες που μας οδήγησαν στον «σεισμό», όπως χαρακτήρισε τις εκλογές του 2012 ο αξέχαστος Ηλίας Νικολακόπουλος.

Μπορεί η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να κατόρθωσε να βγάλει τη χώρα από τον μνημονιακό έλεγχο το 2018, αλλά οι συνθήκες που οδήγησαν στις εκλογές του 2019 έφεραν μια βαριά σφραγίδα: την επιστροφή των πιο συντηρητικών (έως και ακροδεξιών) ανακλαστικών μεγάλων κοινωνικών ομάδων, με πιο χαρακτηριστική την εθνικιστική φρενίτιδα γύρω από τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Οι «έκτακτες» συνθήκες

Δεν δόθηκε μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν από την πρώτη στιγμή προετοιμασμένος για μια μεγάλη τομή στη διαχείριση της πολιτικής εξουσίας, μέσα σ’ αυτές τις έκτακτες συνθήκες. Από τη μέρα που μπήκε στο Μέγαρο Μαξίμου, είχε έτοιμο το σχήμα των έμπιστων ανθρώπων του, στους οποίους ανέθεσε το καθήκον να εκπροσωπήσουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία με τη σειρά τους θα του εξασφάλιζαν την κυριαρχία στα μέσα ενημέρωσης και, κυρίως, θα του απέδιδαν τρόπους να εξασφαλίσει την ηγεμονία στα μεσοστρώματα, κάνοντας χρήση κάθε μέσου.

Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής ηγεμονίας ανέλυσε στο χθεσινό του άρθρο ο Πάνος Κοσμάς («Το μπλοκ των “ικανοποιημένων” και η… απιστία της μεσαίας τάξης», «Εφ.Συν.», 23.5.2023). Αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτό το έργο δεν θα μπορούσε να έρθει τόσο εύκολα σε πέρας, αν δεν προσφέρονταν στον κ. Μητσοτάκη οι ευκαιρίες κάποιων «εθνικών κρίσεων», τις οποίες χειρίστηκε ο ίδιος και η στενή του ομάδα συνεργατών ως «μάννα εξ ουρανού».

Χωρίς αυτές τις κρίσεις, δεν θα ήταν σε θέση βέβαια να κυβερνήσει με μεθόδους που συναντάμε μόνο σε κράτη έκτακτης ανάγκης, με ευθείες παραβιάσεις του Συντάγματος, παραμερισμό της Βουλής, κατάργηση κάθε διάκρισης εξουσιών και συνθήκες ανοιχτής αστυνομοκρατίας. Αλλά χωρίς αυτές τις κρίσεις δεν θα μπορούσαν και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, στα οποία απευθυνόταν, να αποδεχτούν την πολιτική των επιδομάτων, να αρκεστούν σε ό,τι τους προσφερόταν και να συμβιβαστούν με τη λογική της πλήρους ιδιωτικοποίησης των πάντων.

Για το πώς χειρίστηκε αυτές τις κρίσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις μεθόδους με τις οποίες κατόρθωσε να αντλήσει πολιτικό κέρδος απ’ αυτές, είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που περηφανεύτηκε προεκλογικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Οσο κι αν οι αριθμοί είναι απολύτως αρνητικοί σε βάρος του, με τη χώρα μας να καταγράφει τις χειρότερες επιδόσεις σε θανάτους από covid μεταξύ των κρατών της Δυτικής Ευρώπης, η κυβέρνηση επιμένει στην «επιτυχία» της, προβάλλοντας μόνο τα στοιχεία από τον πρώτο πλήρη εγκλεισμό.

Το μυστικό του κ. Μητσοτάκη είναι ότι η πατρίδα μας και οι πολίτες της κινδυνεύουν από «εξωτερικούς εχθρούς» (covid, μετανάστες, ρωσική επιβουλή, ενεργειακό), οπότε είναι λογικό να δεχτούμε υποχωρήσεις σε ζητήματα δημοκρατίας, αλλά και ανθρώπινων και κοινωνικών δικαιωμάτων. Αρκεί να γνωρίζουμε ότι η καλή μας κυβέρνηση θα μας παράσχει κάποιο σχετικό επίδομα ως αντίτιμο. Το μοντέλο δεν είναι μακριά από την περιγραφή του Τζορτζ Οργουελ για το δικό του εφιαλτικό «1984».

Το φαινόμενο δεν είναι ειδικά ελληνικό. Παρόμοιες εξελίξεις παρακολουθούμε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με την παραδοσιακή συντηρητική παράταξη να μετατρέπεται σε ένα σκοτεινό μεταφασιστικό πολιτικό ρεύμα, που βέβαια εξακολουθεί να στηρίζεται στο μεγάλο κεφάλαιο και να διεκδικεί την απόλυτη εξουσία. Και οι πολίτες μετατρέπονται σε αφελείς κομπάρσους που συγκρούονται ανάμεσα σε αυτούς που αρκούνται στο αφήγημα των επιδομάτων φιλανθρωπίας και στους άλλους που απογοητευμένοι στρέφονται μακριά από την εκλογική διαμάχη ή επιλέγουν να εκπροσωπηθούν από κάποιον γραφικό κομπάρσο της στιγμής.

Ατυπο δημοψήφισμα

Από αυτή την άποψη, η νέα εκλογική αναμέτρηση παίρνει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και μετατρέπεται αναπάντεχα σε ένα είδος άτυπου δημοψηφίσματος, με επίδικο αντικείμενο την ανάθεση ή όχι μιας λευκής επιταγής στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την ολοκλήρωση αυτού του έργου, την εγκαθίδρυση δηλαδή ενός υπερδεξιού καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτό το «δημοψήφισμα» είναι απολύτως καθοριστικός.

Οχι μόνο επειδή παραμένει το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, αλλά κυρίως επειδή είναι η μοναδική παράταξη που επέμενε προεκλογικά στο πού μπορεί να μας οδηγήσει η μονοκρατορία Μητσοτάκη και εμφανιζόταν μέχρι το τέλος πρόθυμος να συνεργαστεί με άλλα κομματικά σχήματα, για να αποτρέψει αυτή τη διαφαινόμενη εξέλιξη.

Από αυτή την άποψη, όσο κι αν «κάηκε» η προοπτική των κυβερνήσεων συνεργασίας που συνόδευαν την υιοθέτηση της απλής αναλογικής, η επιμονή του Αλέξη Τσίπρα να προσβλέπει μέχρι την τελευταία στιγμή σε κάποια ανταπόκριση στη χείρα φιλίας προς τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης, τον καθιστά με τις τελευταίες εξελίξεις τον πιο συνεπή εκπρόσωπο του αντιδεξιού πολιτικού μετώπου.

Με άλλα λόγια, ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα με τα οποία ο κ. Τσίπρας επιχειρούσε να πείσει λ.χ. τον κ. Ανδρουλάκη να εξετάσουν από κοινού το ενδεχόμενο κυβερνητικής συμπόρευσης, αποκτούν σήμερα καίρια σημασία. Η περιγραφή των πεπραγμένων Μητσοτάκη και οι προτεινόμενες αλλαγές από τον Αλέξη Τσίπρα μπορεί να μην έπεισαν ως μελλοντικό κυβερνητικό αφήγημα –εφόσον προσέκρουαν στην αντίδραση του ΠΑΣΟΚ–, αλλά αποτελούν σήμερα την απαραίτητη πρώτη ύλη για την αντιπαράθεση εν όψει των νέων εκλογών. Και τώρα το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί πίσω από έναν διμέτωπο αγώνα. Ο κίνδυνος για τη δημοκρατία και την κοινωνία προέρχεται από μία μόνο πλευρά.