της Μαρίνας Νικολάκη
Μπορεί η Αθήνα εχθές να κατάφερε με τη παρασκηνιακή στήριξη της Γαλλίας να «κλειδώσει» το Εurogroup για τη Κυριακή του Θωμά 9 Μαίου ώστε να συζητηθούν το ζήτημα των επιπλέον προληπτικών μέτρων όπως φυσικά και το επίμαχο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μέχρι τότε δεν περιμένουμε σημαντικές εξελίξεις. Το χρονικό διάστημα των συζητήσεων μεταξύ Ελλάδας- δανειστών που θα μεσολαβήσει είναι καθοριστικό για τη μετέπειτα πορεία των διαπραγματεύσεων και θα αναγκάσει όλες τις πλευρές (ακόμα και της Κομισιόν που είναι ήξης αφίξης) να φανερώσουν τα χαρτιά τους πάνω στο τραπέζι και να πάρουν ξεκάθαρη θέση στα δύο αυτά «εμπόδια» που δεν επιτρέπουν έως τώρα το ασφαλές κλείσιμο της αναγκαίας αξιολόγησης.
Γνωρίζουμε ότι ο «λύκος» του ΔΝΤ,
Πολ Τόμσεν, παραμονεύει πιο «πεινασμένος» από ποτέ και έτοιμος επιτεθεί στην Αθήνα απαιτώντας όλο και σκληρότερα μέτρα. Οι τρόποι είναι γνωστοί. Οι εκβιασμοί και οι απειλές λύνουν και δένουν από το ΔΝΤ προκειμένου να ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή πίεση και να πέσουμε για άλλη μια φορά σε αδυσώπητα και ισοπεδωτικά για τον λαό μέτρα λιτότητας. Είναι άλλωστε, πολύ κοντά παρελθοντικά οι
αποκαλύψεις των wikileaks που φέρουν Τόμσεν και Βελκουλέσκου να συνομιλούν για τις διαπραγματεύσεις και ο πρώτος να δηλώνει κατηγορηματικά πως:
«Δεν πρόκειται να δεχτώ ένα πακέτο μικρών μέτρων, δεν πρόκειται».
Ενδεκτικό του κακού κλίματος που επικρατεί είναι πως ο πρόεδρος της Βουλής,
Νίκος Βούτσης, σαν μια πρώτη απάντηση στην απαίτηση των δανειστων για επιπλέον μέτρα οικονομικής ασφυξίας διαμήνυσε ένα ηχηρό «όχι» σημειώνοντας μάλιστα πως η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει σκοπό «να κόψει τα πόδια της», η αντίδραση που ήλθε άμεσα από
Βρυξέλλες ήταν όπως πάντα τουλάχιστον απαξιωτική: «Είμαστε συνηθισμένοι σε δηλώσει τύπου Βούτση»
Η διαφωνία μεταξύ του ΔΝΤ και της Αθήνας για το πακέτο των έξτρα μέτρων των 3,6 δισ. που ζητά το Ταμείο παραμένει αγεφύρωτη.Η πρόταση της Αθήνας προβλέπει, τα τυχόν έξτρα μέτρα να προέρχονται κυρίως από αυξήσεις φόρων, ενώ το ΔΝΤ θέλει οι περικοπές να αφορούν μαζικό ψαλίδισμα συντάξεων και μισθών.
Συγκεκριμένα, ανώτατος αξιωματούχος του ΔΝΤ, αποκαλύπτει ότι η Αθήνα κατέθεσε πρόταση στις διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς ώστε τα τυχόν έξτρα μέτρα για να πιαστούν οι στόχοι να προέρχονται από δαπάνες που θα είναι στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε Υπουργού Οικονομικών να τις αποφασίσει αλλά κυρίως να προέρχονται και από αυξήσεις φόρων. Μάλιστα, η πρόταση της Αθήνας να περιληφθεί στο σχέδιο του πακέτου των έξτρα μέτρων και η επιλογή της αύξησης των φόρων είναι κάτι που εξόργισε σύμφωνα τα τεχνικά κλιμάκια του Ταμείου και τον Πολ Τόμσεν.
Πηγή του Ταμείου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μία τέτοια πρόβλεψη για ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις φόρων ή εργοδοτικών εισφορών. Εκεί που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι, η έμφαση πρέπει να δίνεται στο σκέλος των περικοπών των δημοσίων δαπανών. Νέες αυξήσεις φόρων θα οδηγήσουν σε περαιτέρω σμίκρυνση των δημοσίων εσόδων σε αυτήν την συγκυρία. Είναι κάτι που το Ταμείο δεν μπορεί να συμφωνήσει».
Οι δέκα εντολές του Τόμσεν άλλη μια «θηλιά» στον λαιμό των Ελλήνων
Περικοπές δαπανών που αποσκοπούν στη μόνιμη μείωση του μεγέθους του κράτους, με στόχευση το σύνολο του δημόσιου τομέα, περιλαμβάνει ο κατάλογος των δανειστών για τα «προληπτικά μέτρα» ύψους 3,6 δισ. ευρώ και τα οποία όπως προέκυψε από το άτυπο Eurogroup στο Άμστερνταμ, θα λαμβάνονται αυτομάτως στην περίπτωση απόκλισης από τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα το 2017 και 2018.
Ο συγκεκριμένος δεκάλογος, που αποκαλύπτει καθημερινή εφημερίδα, συντάχθηκε υπό την καθοδήγησή του επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν προσωπικά, αλλά έχει τη σύμφωνη γνώμη και του ευρωπαϊκού σκέλους των δανειστών και κυρίως του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αφορά αποκλειστικά και μόνο σε περικοπές δαπανών από συγκεκριμένους κωδικούς του προϋπολογισμού (από μειώσεις μισθών και κυρίων συντάξεων έως απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και αναδιαρθρώσεις των κρατικών επιχειρήσεων) και όχι σε φορολογικά μέτρα.
Ποιες είναι οι 10 εντολές
1. Μειώσεις μισθών στο δημόσιο τομέα
2. Αλλαγές στην αποζημίωση των δημοσίων υπαλλήλων
3. Μείωση προσωπικού στο δημόσιο τομέα (συμπεριλαμβανομένων των απολύσεων)
4. «Πάγωμα» των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα
5. Περικοπή της δαπάνης για την παιδεία
6. Περαιτέρω μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης (κύριες συντάξεις)
7. Περικοπή στις δαπάνες στον τομέα της υγείας
8. Αναθεώρηση των κοινωνικών παροχών και επιδομάτων
9. Αναδιάρθρωση των κρατικών επιχειρήσεων
10. Φορολογική μεταρρύθμιση (πλήρης κατάργηση φοροελαφρύνσεων, ενίσχυση ανταγωνιστικότητας).
Tις ημέρες που θα μεσολαβήσουν έως το Eurogroup, έχουμε να δούμε ακόμα πολλά. Οσο πιο κοντά θα φτάνουμε στο κλείσιμο της συμφωνίας τόσο πιο πολύ θα ανεβαίνουν οι τόνοι και θα σκληραίνουν όλες οι πλευρές της στάση τους. Το αν θα μπορέσει η Ελλάδα να διατηρήσει το ΟΧΙ που προμήνυσε εχθές στους δανειστές ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Πρώτον, πολιτικούς γιατί το «παιχνίδι« που παίζεται έχει πάνω από όλα πολιτικό νόημα και δεύτερον δεν είναι τυχαίο ότι ο Γερούν Ντάισελμπλουμ έβαλε στο τραπέζι και πολλοστή φορά το «τυράκι» του χρέους λέγοντας πως «αυτός ο χρόνος θα χρησιμοποιηθεί και προκειμένου να συζητηθούν και οι δυνατότητες για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους».
- See more at: http://www.pronews.gr/portal/20160429
