Εβδομάδα εξελίξεων για το ελληνικό πρόγραμμα ενδέχεται να είναι αυτή που ξεκινάει με την Αθήνα, τις Βρυξέλλες και, βέβαια, το Βερολίνο να στρέφουν το βλέμμα τους στην Ουάσινγκτον, καθώς, την Δευτέρα συνεδρίαση η διοίκηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Οι διαφωνίες είναι συγκεκριμένες και έχουν καταγραφεί, ωστόσο, στον απόηχο των επαφών Τσίπρα στη Μάλτα, αναμένονται πρωτοβουλίες σε κορυφαίο πολιτικό επίπεδο.
Αυτό, άλλωστε, συμφώνησαν ο πρωθυπουργός με την Γερμανίδα καγκελάριο κατά τη συνάντησή τους στη Βαλέτα στο περιθώριο της άτυπης συνόδου Κορυφής της ΕΕ.
Ο Αλέξης Τσίπρας και η Άνγκελα Μέρκελ μίλησαν για την ανάληψη των αναγκαίων πρωτοβουλιών ώστε να κλείσει η αξιολόγηση μέσα σε αυτόν τον μήνα.
Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι τις επόμενες ημέρες οι διαπραγματεύσεις θα «τρέξουν» με μεγαλύτερη ταχύτητα, ωστόσο παραμένει άγνωστο πότε θα επιστρέψουν οι εκπρόσωποι των θεσμών στην Αθήνα. Πάντως, τόσο το Μαξίμου όσο και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος διαμηνύουν πως δεν θα γίνουν δεκτές οι παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Με ενδιαφέρον, όμως, αναμένεται η αυριανή συνάντηση στην Ουάσινγκτον, όπου θα συνεδριάσει το διοικητικό συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Δεν είναι, βέβαια, δεδομένο ότι το Ταμείο θα πάρει αύριο ξεκάθαρη θέση για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, ωστόσο οι όποιες ανακοινώσεις ενδεχομένως να αποτελέσουν... μπούσουλα για τις επόμενες επαφές, παρασκηνιακές και μη.
Ο παράγοντας Βερολίνο
Κομβικής σημασίας παραμένει η στάση που θα κρατήσει το Βερολίνο δεδομένου ότι η Γερμανία είναι εκείνη που κινεί τα νήματα και ο Β. Σόιμπλε αυτός που θέτει (μαζί με το ΔΝΤ) τα μεγαλύτερα εμπόδια. Όπως επισημαίνει η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο σαββατιάτικο φύλλο της, οι πληροφορίες θέλουν την καγκελάριο να είναι διατεθειμένη να ασκήσει πιέσεις για ολοκλήρωση της αξιολόγησης τις επόμενες εβδομάδες.
Στην χώρα της, άλλωστε, η προεκλογική περίοδος μπορεί να μην έχει ξεκινήσει και επίσημα, ωστόσο η συζήτηση έχει ήδη φουντώνει, ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες αρχίζουν να ανησυχούν για την άνοδο που καταγράφει το SPD, με την υποψηφιότητα Σουλτς να έχει δώσει άλλο αέρα, αλλά και το ξενοφοβικό AfD.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι δεδομένο ότι παραμένει ενορχηστρωτής της σκληρής γραμμής, ωστόσο, η διαρροή της έντονης αλληλογραφίας με τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δείχνει ότι στην κυβέρνηση υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις.
Την Κυριακή, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών σε νέες δηλώσεις του (σε επιχειρηματικό συνέδριο στη Δυτική Γερμανία) απέρριψε την κατηγορία για υπερβολικά σκληρές απαιτήσεις απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση.
«Αν η Ελλάδα συνεχίζει να μην κάνει αυτό για το οποίο έχει δεσμευτεί, δεν θα υπάρξει λύση», ανέφερε υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι έχει υπάρξει «πολύ γενναιόδωρος» με το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Αν η ελληνική κυβέρνηση ολοκληρώσει το 60% όσων έχει υπογράψει, τότε «η Ελλάδα θα κάνει πρόοδο» πρόσθεσε.
Χείρα βοηθείας;
Χθες η Άνγκελα Μέρκελ έκανε λόγο για Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων με Γερμανούς σχολιαστές να ερμηνεύουν τις δηλώσεις αυτές ως χείρα βοηθείας στις μικρότερες χώρες-μέλη που είτε δεν είναι σε θέση, είτε δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν σε όλα τα στάδια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Τι θα κάνουν οι Βρυξέλλες
Ερωτηματικό παραμένουν και οι κινήσεις από πλευράς ΕΕ. Στις Βρυξέλλες φαίνεται πως ενισχύονται οι φωνές υπέρ της Ελλάδας, κυρίως η αναγνώριση πως έχουν επιτευχθεί σημαντικά αποτελέσματα στο πεδίο των εσόδων.
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε επαφές στη Μάλτα και με τον Φρανσουά Ολάντ και με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ οι οποίοι εκφράζονται υπέρ της Ελλάδας, ωστόσο οι Βρυξέλλες έχουν την τάση την τελευταία στιγμή να... στρίβουν προς το Βερολίνο.
«Κεκλεισμένων των θυρών»
Στο μεταξύ, σε άρθρο που φιλοξενεί ο βρετανικός Guardian γίνεται εκτενή αναφορά στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί με τη διαπραγμάτευση για την β' αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, με τις διαφωνίες αναφορικά με το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων και τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για περαιτέρω παρεμβάσεις στο αφορολόγητο και το συνταξιοδοτικό, αλλά και τη διστακτικότητα της Ευρώπης να προχωρήσει σε μια μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους.
Ο αρθρογράφος, Λάρι Έλιοτ, περιγράφει «ένα υπαρξιακό δράμα χωρίς να διαφαίνεται ένα καλό τέλος» με αναφορές στο θεατρικό έργο του Ζαν-Πολ Σαρτρ: «Κεκλεισμένων των θυρών».
Στο έργο του Σαρτρ υπάρχουν τρεις καταραμένες ψυχές που συζητούν σε ένα δωμάτιο για την αιωνιότητα.
«Για την Ελλάδα υπάρχουν ο Τσίπρας, ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ. Και τώρα υπάρχει ένα τέταρτο πρόσωπο: Στη σκηνή μπαίνει ο Ντόναλντ Τραμπ» στον παραλληλισμό που κάνει ο Έλιοτ.
Τσίπρας, Σόιιμπλε, Λαγκάρντ και Τραμπ
Το άρθρο αρχικά επικεντρώνει στον Αλέξη Τσίπρα. «Εκλέχθηκε πριν από δύο χρόνια αλλά έκτοτε παρουσιάζει μια ταχύτατη πτώση. Υποχώρησε το καλοκαίρι του 2015 στην πίεση των Ευρωπαίων και ενώ είχε εκλεγεί με ένα πρόγραμμα κατά της λιτότητας τελικά συμφώνησε σε ακόμα πιο δρακόντιους όρους από αυτούς στους οποίους είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Για πολλούς πλέον ο Τσίπρας δεν είναι ένα είδωλο αλλά απλά άλλο ένα κουστούμι» σημειώνει ο Έλιοτ.
Ακολουθεί η αναφορά στον Β. Σόιμπλε, ο οποίος αντιμετωπίζει πολιτική πίεση καθώς η γερμανική κοινή γνώμη πιστεύει ότι έχει ήδη δοθεί αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα, «μια χώρα που δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της».
Ακόμα ένα παράγοντας που επικεντρώνει ο αρθρογράφος είναι η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Η τελευταία αντιμετωπίζει το πρόβλημα των κανόνων του ΔΝΤ που δεν του επιτρέπουν να χρηματοδοτήσει μια χώρα εάν το χρέος αυτής της χώρας δεν είναι βιώσιμο.
Τέλος, κομβικός είναι ο ρόλος στο »υπαρξιακό δράμα» του Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με τον Έλιοτ υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ενδιαφέρεται για το αν η Ελλάδα θα πάρει την ελάφρυνση χρέους που ζητά αν και ο ίδιος έχει κυρίαρχο ρόλο γιατί οι ΗΠΑ είναι ο βασικότερος μέτοχος του ταμείου και έχει τη δυνατότητα να ασκήσει βέτο σε όποια συμφωνία δεν εγκρίνει.
Πιο συγκεκριμένα ο Τέντ Μάλοξ απατώντας σε ερώτηση εάν η Ελλάδα πρέπει να φύγει από την Ε.Ε. είπε: «Δεν θέλω να μιλήσω εκ μέρους των Ελλήνων αλλά θεωρώ πως από οικονομικής σκοπιάς υπάρχει ένας πολύ ισχυρός λόγος για την Ελλάδα να φύγει από το ευρώ τώρα».
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
