Από τον Κάππο στον Καρανίκα - ή: ο οδικός χάρτης της Υβρεως

05:00 μμ, Τετάρτη 01 Μαρ 2017

Ο Στάθης στον eniko

Το παιχνίδι τελείωσε - τέλεψε, που λένε και στα ωραία ελληνικά του χωριού μου. Τελείωσε σε αυτήν του τη φάση. Που ολοκληρώνει τις προϋποθέσεις για τη θεμελίωση του Προτεκτοράτου. Τα τελευταία μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση θα τα πάρει ο Τσίπρας κι όχι άλλος. «Η κυβέρνηση Τσίπρα

έκανε τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις», λένε τώρα οι Γερμανοί και μάλιστα οι Γερμανοί του Σόιμπλε. Ο Τσίπρας έχει λάβει πλέον το χρίσμα για να συνεχίσει, έχει την εύνοια των «θεσμών» - και βεβαίως του ΔΝΤ! έχει γίνει το χαϊδεμένο παιδί της φράου (γκόου μπακ, μανδάμ) Μέρκελ. Ο Τσίπρας

θα συνεχίσει - ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να περιμένει. Οι ξένοι έχουν τον γάιδαρό τους δεμένον. Κι αυτός ο γάιδαρος έχει δύο ονόματα, που το ένα διαδέχεται το άλλο. Ο Τσίπρας θα ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά. Εχει κάνει άλλωστε τόσον πολύ βρώμικη δουλειά, που ουδείς άλλος είναι καταλληλότερος απ’ αυτόν για να φέρει εις πέρας τη μόνιμη υπαγωγή των Ελλήνων σε Καθεστώς Εντολής του Δ’ Ράιχ.

Ο μόνος λόγος για να πέσει αυτή η κυβέρνηση θα είναι από μπουνταλοσύνη της ίδιας. Αλλιώς, πρώτα θε τελειώσει τη δουλειά. Ουδείς στο Ράιχ θέλει πλέον τον Τσίπρα, «παρένθεση».

Ο Τσίπρας απεδείχθη πολυμήχανος. Με τον αντίστροφο τρόπο από εκείνον του Οδυσσέα. Δεν οδήγησε την Ελλάδα και τους Ελληνες στην Ιθάκη τους, αλλά τους έχωσε ακόμα πιο βαθιά στο στόμα του λύκου ή μάλλον του τρικέφαλου Κέρβερου της Τρόικας. Αρκούμενος ο ίδιος για τον εαυτόν του στην υπόσχεση του Πολύφημου ότι εκείνον θα τον φάει τελευταίον. Και όντως! έτσι θα γίνει! Οι κατακτητές θα φάνε τον Τσίπρα τελευταίον. Ο οδικός χάρτης

για την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ είναι προδιαγεγραμμένος. Τα αντίμετρα (ρουσφέτια, διορισμοί) που παίρνει ο ίδιος για να συγκρατήσει μέρος από τους νεοαποκτηθέντες πελάτες, ωχριούν μπροστά στα μέτρα που είναι υποχρεωμένος από τους κατακτητές να πάρει εναντίον των εργαζομένων πάσης φύσεως. Οι μόνοι που ωφελούνται από την παραμονή στην εξουσία της Αριστεράς που Γονάτισε είναι οι έχοντες και κατέχοντες, καθώς και οι κατακτητές.

Κατέχοντες και κατακτητές όμως δεν είναι αρκετοί για να αποτρέψουν τη συντριβή του εκλεκτού τους - ούτε ενδιαφέρονται άλλωστε. Το παιδί για όλες τις βρώμικες δουλειές θα βρει την τύχη που του αξίζει, σαν έρθει η ώρα του. Και η ώρα του θα έρθει με τις εκλογές. Αν γίνουν στο εγγύς μέλλον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συρρικνωθεί δραματικά. Αν γίνουν λίγο αργότερα, θα συντριβεί ολοκληρωτικά. Ο Τσίπρας λοιπόν

θα παλέψει με τον χρόνο, ελπίζοντας να «γυρίσει το παιχνίδι» με την ποσοτική χαλάρωση και άλλα συναφή ή ακόμα και με κάποιο αναπάντεχο γεγονός, όπως η έκρηξη ενός πολέμου ή η επανεμφάνιση του Φρειδερίκου του Μεγάλου πάνω στους ουρανούς της Πρωσσίας. Ομως οι τρόποι με τους οποίους έχει κερδίσει ως τώρα χρόνο ο Τσίπρας έχουν αποδειχθείκαταστροφικοί για τη χώρα μας, το κόμμα του - ακόμα και για την Ευρώπη. Ο φίλος

του ταλαντούχου κυρίου Παππά ολοκλήρωσε τη δουλειά Γιωργάκη - Βενιζέλου - Σαμαρά, μάδησε την εγχώρια Αριστερά και κατάφερε πλήγμα στην Ευρωπαϊκή Αριστερά, ανακόπτοντας, για παράδειγμα, την εκλογική ορμή των Podemos. Αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα όλοι οι δείκτες δυστυχούν, άνθρωποι και αριθμοί, ενώ η κυβέρνηση δείχνει να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα σε επίπεδο Καρανίκα. Εις ό,τι αφορά τα λιγούρικα και τα πτωχοπροδρομικά, ενώ εις ό,τι αφορά τα νεόπλουτα και γκλαμουριάρικα δείχνει να τελεί εν αλαζονεία και μέθη.

Η κυβέρνηση εμφανίζεται ικανή μόνον στο να αναμεταδίδει τους επαίνους των κατακτητών και να κατασκευάζει ταυτοχρόνως σανό και κουτόχορτο που ουδείς άλλος εκτός από την ίδια καταναλώνει. Και τα δύο σκέλη αυτής της επικοινωνιακής διαχείρισης έχουν κοντά ποδάρια. Ο συρφετός των ψευδών αυτής της κυβέρνησης και η ορδή των επαίνων της ίδιας προς τον εαυτόν της έχουν κουράσει και αηδιάσει τους Ελληνες.

Το μόνον που σώζει τον Τσίπρα για την ώρα είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι (και θα αποδειχθεί) χειρότερος. Το τραγικό για τους Ελληνες είναι πως δείχνουν ως να έχουν εγκλωβισθεί πάλι σε ένα δικομματικό (στην ουσία μονοκομματικό) δίλημμα επιλογής τού μη χείρονος. Το μη χείρον όμως ουδέποτε είναι βέλτιστο. Το βέλτιστο βρίσκεται αλλού - αλλά ο λαός είναι κουρασμένος, απογοητευμένος και φοβισμένος. Διότι όταν έκανε την υπέρβαση σπάζοντας τον δικομματισμό για να επιλέξει επιτέλους έναν άλλον δρόμο και ίσως το βέλτιστο, προδόθηκε. Ο λαός

πήρε τα ρίσκα και ο ΣΥΡΙΖΑ του ξαναέβαλε τα χαλινάρια. Ανεξαρτήτως λοιπόν της προοπτικής Μητσοτάκη, ο λαός θα τιμωρήσει τον Τσίπρα. Γνωρίζοντας ότι δεν θα πρόκειται για κάθαρση, θα επαναλάβει έστω για ένα γινάτι τον ίδιο εξοστρακισμό στον οποίον έχει καταφύγει και στο παρελθόν.

Οι αριστεροί στην ελληνική κοινωνία είναι λίγοι, ένα δεκαπέντε-είκοσι τοις εκατό, που δυο-τρεις φορές στην ιστορία τους έπεισαν με την πολιτική τους, την ηθική τους και το παράδειγμά τους περισσότερους, αρκετά περισσότερους και πολύ περισσότερους πολίτες. Ομως, και για τους αριστερούς, όπως και για κάθε πολιτικοποιημένο πολίτη, η «πορεία από τον Κάππο στον Καρανίκα» που διήνυσε ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα είναι κάτι το αποκρουστικό. Είναι Υβρις: όχι

μόνον ως ηθικό όνειδος, αλλά ως εθνική καταστροφή σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Το τελευταίο σόφισμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αυτό για τα «αντίμετρα» (κάτι ανάλογο με τα άθλια εκείνα «ισοδύναμα»), δεν μπορεί να διασκεδάσει την πραγματικότητα ποινών- αντιποίνων που επιβάλλουν διαρκώς οι κατακτητές στη χώρα από αξιολόγηση σε αξιολόγηση. Αυτήν την αξιολόγηση -την τρέχουσα- τη «σπούδασαν» οι Ελληνες περισσότερον από κάθε άλλη προηγούμενη. Με διαψευσμένες πλέον ελπίδες οι πολίτες, βλέπουν το ίδιο έργο να επαναλαμβάνεται, πλην όμως γυμνό από τα ψιμύθια των προηγούμενων παραστάσεων.

Είναι αλήθεια ότι η συμμετοχή του κόσμου σε αυτό που του συμβαίνει έχει αμβλυνθεί. Απογοήτευση, αμηχανία, κόπωση, φόβος, ανεκδήλωτη οργή και θυμός. Στους δρόμους η θλίψη πηχτή, κόβεται με το μαχαίρι. Εν αλαζονεία και μέθη ευρισκόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ, εκλαμβάνει αυτό το μούδιασμα ως αποδοχή - δύστροπη μεν, αλλά αποδοχή. Μάλιστα οι πιο αλαζόνες από τους μεθυσμένους της εύφορης εξουσίας παραδέχονται ότι η κατάσταση στην οποίαν έχει οδηγηθεί ο λαός (και με δική τους ευθύνη) είναι μια παγίδα. Από την οποίαν είναι (όντως) δύσκολο να βγει. Κι όσον ο λαός μένει παγιδευμένος, οι ίδιοι αισθάνονται ασφαλείς - δεν έχουν εναλλακτική οι φουκαράδες. λένε μεταξύ τους οι πονηροί. Και δεν βλέπουν

τους οιωνούς. Το πιάτο η φασολάδα για τους πεινώντες και τους πενόμενους στα συσσίτια, παραπέμπει ευθέως στο «πινάκιο φακής» έναντι του οποίου οι ίδιοι ξεπούλησαν τον εαυτόν τους και την πατρίδα μας..

ΠΗΓΗ ΕΝΙΚΟΣ

Οι μαγκιές του δε ψηφίζω είναι τσάμπα». Ευθεία βολή του πρώην προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη

Μεϊμαράκης αδείαζει Κυριάκο: «Τσάμπα μαγκιές» από τον Κ.Μητσοτάκη

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Δημοσίευση
2.03.2017 | 15:25

 

Ανανέωση
2.03.2017 | 15:30

Facebook14TwitterEmailMore

«Οι μαγκιές του δε ψηφίζω είναι τσάμπα». Ευθεία βολή του πρώην προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Μιλώντας σε κοινοβουλευτικούς συντάκτες τάχθηκε υπέρ της πολιτικής συναίνεσης σημειώνοντας ότι αυτή είναι η πολιτική αντίληψη που πρεσβεύει επί χρόνια. Επισήμανε ότι στα θέματα που αφορούν την διαπραγμάτευση υπάρχει πεδίο συναίνεση αφού «ούτως ή άλλως θα ασκηθεί μία πολιτική φτώχειας».

Σημείωσε ότι άλλα ήταν τα κριτήρια με τα οποία λήφθηκε η απόφαση για ψήφιση της συμφωνίας με τους δανειστές το 2015, αφού «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία» και άλλες σήμερα που την διαθέτει. Μάλιστα θύμισε ότι η απόφαση λήφθηκε ομόφωνα τονίζοντας χαρακτηριστικά πως ο εισηγητής στην Βουλή ήταν ο νυν αντιπρόεδρος της Ν.Δ Κωστής Χατζηδάκης και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Οι δηλώσεις αυτές έρχονται μία ημέρα μετά τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη που δήλωσε ότι η Ν.Δ δεν μπορεί να παράσχει καμία συναίνεση στην οικονομία και ότι «το αίτημα για εκλογές είναι ένα διαρκές αίτημα».

Μάλιστα ο Β.Μεϊμαράκης άσκησε κριτική και για την εσωκομματική διαχείριση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όπως είπε "εγώ όταν ήμουν στην ΟΝΝΕΔ ή στην Νέα Δημοκρατία είχα σαν στόχο να ανοίξω το κόμμα" προσθέτοντας πώς "αυτή είναι η παρακαταθήκη του κόμματος από τον ίδιο τον Κώστα Καραμανλή"

Μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ»

Τζανακόπουλος: Καμία συζήτηση για μέτρα από το 2018

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Κοινή χρήση

---

• 0

---

Αθήνα

Δεν υπάρχει καμία συζήτηση για εφαρμογή μέτρων από το 2018, δήλωσε την Πέμπτη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο οποίος παραδέχτηκε ότι οι συζητήσεις αφορούν σε πακέτο μέτρων ύψους 2% του ΑΕΠ, το οποίο θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερο, όπως επανέλαβε. Αναπόσπαστο κομμάτι της δεύτερης αξιολόγησης ο καθορισμός των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, που ανοίγει το δρόμο για την ένταξη της χώρας στο QE, συμπλήρωσε.

Για το ύψος των μέτρων παραδέχθηκε ότι φτάνει το 2% του ΑΕΠ, ωστόσο πρόσθεσε ότι κι αυτό είναι υπό διαπραγμάτευση και ίσως μειωθεί.

Ήταν κατηγορηματικός ότι μέτρα και αντίμετρα θα εφαρμοστούν ταυτόχρονα από το 2019, υπό την προϋπόθεση ότι θα επιτευχθεί ο στόχος για 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2018, με βάση τα στοιχεία που θα εκτιμηθούν τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς κι όχι στις αρχές του 2019.

Σε ερώτηση τι θα γίνει με τις συντάξεις και πότε θα ισχύσει η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, ο κ. Τζανακόπουλος αρνήθηκε να μπει σε οποιαδήποτε λεπτομέρεια. «Η διαπραγμάτευση οφείλει να γίνεται στο πεδίο και όχι μέσω διαρροών που μόνο σύγχυση προκαλούν» σχολίασε για τις πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήρισε εφικτό τον στόχο για ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας ώς τις 20 Μαρτίου (επόμενο Eurogroup). Τόνισε πως επόμενα βήματα αποτελούν ο προσδιορισμός των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, κάτι που -όπως είπε- είναι αναπόσπαστο μέρος της δεύτερης αξιολόγησης και θα διευκολύνει τη μελέτη βιωσιμότητάς του.

«Η μελέτη βιωσιμότητας του χρέους θα δώσει τη δυνατότητα στο ΔΝΤ να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και στην ΕΚΤ να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης» όπως είπε. Σε ερώτηση εάν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο σε περίπτωση που δεν ενταχθούν άμεσα τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα, απάντησε πως η συγκεκριμενοποίηση των μέτρων για το χρέος είναι δύσκολη δουλειά που απαιτεί χρόνο, επομένως το ερώτημα είναι το πότε κι όχι το αν.

Αναφορικά με το πότε θα ψηφιστούν τα μέτρα, ο κ. Τζανακόπουλος άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο κάποια από αυτά να ψηφιστούν πριν το συνολικό κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης (δηλαδή τον προσδιορισμό των μέτρων για το χρέος και το ύψος και τη διάρκεια των πλεονασμάτων), ωστόσο πρόσθεσε «ισχύουν αυτά που είπε ο υπουργός Οικονομικών», ότι δηλαδή θα υπάρξει συμφωνία-πακέτο.

Επίθεση στη ΝΔ

Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο και αυτό εκφράζουν οι δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Άδωνι Γεωργιάδη, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και μίλησε για «παλινωδίες» στη γραμμή της ΝΔ.

«Είναι τεράστια η ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης που επί μήνες τροφοδότησε και συντήρησε κινδυνολογικά σενάρια που έβλαψαν την ελληνική οικονομία για λόγους πολιτικής. Ο λόγος που επέλεξε αυτή την τακτική η ΝΔ είναι επειδή προφανώς βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο» δήλωσε.

Τέλος, ο κ. Τζανακόπουλος προανήγγειλε τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 6 Μαρτίου με θέμα το σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, όπως και την εντατικοποίηση του διαλόγου για τη συνταγματική αναθεώρηση.

Νένα Σώκου

Newsroom ΔΟΛ

Η διπλή στρατηγική Τσίπρα: έξοδος στις αγορές ή έξοδος από το ευρώ

2 Μαρτίου, 2017 Δημοσιεύθηκε από Όμηρος Τσάπαλος

Διαβάστε επίσης

• Τα 5 σενάρια της Κομισιόν για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης
• Altera Pars: Ζητείται εφαρμοστής για το τέταρτο Μνημόνιο
• Ουδείς φοβάται τη δραχμή, μόνος φόβος, πλέον, ο… φόβος!
• Τέταρτο μνημόνιο και «ευρωδραχμή»
• Ο Σημίτης είχε τουλάχιστον σε κάποιον να πει «ευχαριστώ»…

Γράφει ο Όμηρος Τσάπαλος
Follow @OmirosTsapalos

Ξεκινώ με δυο παραδοχές οι οποίες επεξηγούν και την διπλή στρατηγική Τσίπρα που θα περιγράψω:
Πρώτη παραδοχή: Για έναν πολιτικό, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Όποια και αν είναι αυτά. Μακιαβελική αρχή που πραγματώθηκε πλήρως από τον Στάλιν.
Δεύτερη παραδοχή: Για έναν Αριστερό πολιτικό, κάθε ημέρα που περνά και βρίσκεται στην εξουσία, είναι μια ιστορική νίκη για την Αριστερά.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει από καιρό ενσωματώσει στον τρόπο σκέψης του τις δυο παραπάνω παραδοχές. Δεν διστάζει να υποκρίνεται πως πιστεύει σε αυτά που εφαρμόζει με σκοπό την έξοδο της χώρας στις αγορές χωρίς μνημόνια, ενώ την ίδια στιγμή έχει ήδη καταστρώσει στρατηγική πλήρους ρήξης με τους δανειστές αλλά και εξόδου της χώρας από το ευρώ.

Η πρώτη στρατηγική – Η έξοδος στις αγορές και από τα μνημόνια

Αυτή τη στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας κινείται προς τη κατεύθυνση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης και μιας συνολικής συμφωνίας με τους δανειστές που θα λύνει τα χέρια και του ίδιου αλλά και των πιστωτών τουλάχιστον για τους επόμενους 12 μήνες.

Η στρατηγική που προκρίνει βασίζεται στα εξής δεδομένα:

-Ολοκλήρωση της αξιολόγησης μαζί με εκταμίευση της δόσης,
-Συμφωνία επι του δημοσιονομικού κενού για το 2018,
-Συμφωνία επι των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2019 και για τα επόμενα 3-4 χρόνια,
-Προ-νομοθέτηση μέτρων και αντιμέτρων που θα αφορούν το 2019 και μετά,
-Συμφωνία με τους δανειστές για τον καθορισμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, για να μπορέσει το ΔΝΤ να συμμετέχει στο πρόγραμμα,
-Συμφωνία με την ΕΚΤ για ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (με την στήριξη της Γερμανίας για επίσπευση της διαδικασίας),

Όλα τα παραπάνω είναι μια αλληλουχία γεγονότων που μπορούν να υλοποιηθούν στο σύνολο τους μέσα στους επόμενους δυο μήνες. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η Κυβέρνηση, κάνοντας παραχωρήσεις σε ζητήματα που μέχρι πρότινος δεν συζητούσε (αφορολόγητο, προ-νομοθέτηση μέτρων κλπ).

Αυτομάτως ο Τσίπρας:

-εκταμιεύει την πολυπόθητη δόση δίνοντας και κάποια χρήματα στην αγορά που στενάζει,
-εντάσσει την χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης δημιουργώντας ευνοϊκές προϋποθέσεις σταθεροποίησης του τραπεζικού συστήματος,
-κλείνει και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος διαφημίζοντας τα ως «νίκη της κυβέρνησης έναντι όλων των προηγούμενων που απλά έμειναν με τις υποσχέσεις»,
-αποχωρεί η τρόικα και ξαναέρχεται στα τέλη του 2017 για την επόμενη αξιολόγηση,
-κερδίζει ένα χρόνο πολιτικής ζωής για να προχωρήσει στις εσωτερικές θεσμικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που επιθυμεί, όπως η Συνταγματική Αναθεώρηση και η παρουσίαση του νέου αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας για την επόμενη δεκαετία,
-μπαίνει στο 2018 έχοντας μια ακόμη (ενοποιημένη) αξιολόγηση να εκκρεμεί προτού ολοκληρωθεί και τυπικά το μνημόνιο, στο τέλος του 2018.

To σημείο καμπής

Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2018 θα κριθεί αν η Ελλάδα θα μπορέσει να βγει στις αγορές και να δανείζεται με υποφερτά επιτόκια ή θα πρέπει να ενταχθεί και πάλι σε ένα τέταρτο πρόγραμμα χρηματοδοτικής στήριξης. Και εκεί ακριβώς θα κριθεί αν ο Αλέξης Τσίπρας θα συνεχίσει να ακολουθεί την στρατηγική της υλοποίησης των συμφωνημένων με απώτερο στόχο το κλείσιμο του βιβλίου των μνημονίων ή θα στρίψει το τιμόνι 180 μοίρες. Αν οι αγορές δείξουν το θετικό τους πρόσωπο στην Ελλάδα τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα ακολουθήσει την ίδια στρατηγική της προσήλωσης στους «μεταρρυθμιστικούς στόχους» που ο ίδιος έχει συμφωνήσει με τους δανειστές και πρόκειται να προ-νομοθετήσει και για το 2019 και μετά.

Παράλληλα, ενδεχομένως, να έχει επιτύχει και κάποιες δημοσιονομικές ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις, αν τα οικονομικά το επιτρέψουν, προς όφελος πρωτίστως της εκλογικής του πελατείας. Θα έχει δηλαδή μοιράζει εφάπαξ βοηθήματα σε συνταξιούχους και σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, θα έχει προχωρήσει σε προσλήψεις (όπως κάνει άλλωστε με την πρόσληψη 1.000 οπλιτών βραχείας θητείας), ακολουθώντας μια πιο «φιλοκοινωνική πολιτική» με άμεσο πολιτικό όφελος. Επιπλέον, θα διαφημίζει τον εαυτό του ως τον Πρωθυπουργό που έβγαλε την χώρα από τα μνημόνια και την επανέφερε στις αγορές και την κανονικότητα.

Αν όμως οι αγορές δείξουν τα αρνητικό τους πρόσωπο, τότε και ο Αλέξης Τσίπρας θα σηκώσει το άλλο του προσωπείο. Εκείνο που προς το παρόν κρατά στο συρτάρι και που για λίγο το είχε βγάλει τον Ιούνιο του 2015…

Η δεύτερη στρατηγική – Η έξοδος από το ευρώ

Όσοι παρατηρούν τις δημοσκοπήσεις καταλαβαίνουν πως στο ερώτημα «ευρώ ή δραχμή» οι θετικές γνώμες υπέρ της δραχμής αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Σε καμία έρευνα κοινής γνώμης τους τελευταίους 18 μήνες δεν έχει υπάρξει μείωση του ποσοστού όσων επιθυμούν την δραχμή έναντι του ευρώ, παρά μόνο αύξηση.

Καθημερινή ασχολία στο Μέγαρο Μαξίμου- ασχολία με την οποία έχει επιφορτιστεί συγκεκριμένο πρόσωπο κοντά στον Πρωθυπουργό- είναι η παρακολούθηση των τάσεων της κοινής γνώμης ως προς αυτό το ερώτημα. Ο Αλέξης Τσίπρας, παρασυρόμενος από τους αριστερούς αυτοματισμούς του, δεν θα φοβηθεί- αν δει πως η χώρα δεν βγαίνει στις αγορές και η αναπτυξιακή προοπτική αργεί- να προχωρήσει προς το τέλος του 2018 στην προκήρυξη δημοψηφίσματος με μοναδικό ερώτημα αν οι πολίτες επιθυμούν η Ελλάδα να παραμείνει μέλος της ευρωζώνης ή να επιστρέψει στην υιοθέτηση ενός εθνικού νομίσματος.

Ο Τσίπρας υπολογίζει πως στο μεσοδιάστημα οι θετικές γνώμες για τη δραχμή θα έχουν ξεπεράσει αυτές του ευρώ γιατί θα τροφοδοτούνται από την ανέχεια που έχει επιβληθεί από τα μέτρα των τελευταίων ετών σε μεγάλες μάζες του πληθυσμού αλλά και από τον πολιτικό λαϊκισμό που τους τελευταίους μήνες βρίσκει γόνιμο έδαφος στη συζήτηση περι εθνικού νομίσματος.

Σε αυτή τη περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας θα προσπαθήσει να κεφαλαιοποιήσει και να συγκεντρώσει στο πρόσωπο του τους περισσότερους οπαδούς της δραχμής, προτείνοντας μάλιστα και ένα σχέδιο «σταδιακής απαγκίστρωσης από τους ζυγούς των μνημονίων και της δημοσιονομικής ασφυξίας που επιβάλλει η Γερμανία μέσα από το ευρώ». Το σχέδιο αυτό υπάρχει, απλά συμπληρώνεται κάθε φορά που απαιτείται. Παράλληλα, οι παροικούντες στο Μαξίμου τρίβουν τα χέρια τους όταν ακούν τον Γιουγκερ να μιλά για «Ευρώπη πολλών ταχυτήτων». Και προσεύχονται στις προσεχείς γαλλικές εκλογές η Λεπέν να καταφέρει να εκλεγεί στο προεδρικό αξίωμα και να εφαρμόσει την πάγια θέση της για έξοδο της Γαλλίας από το ευρώ. Επιζητούν την ύπαρξη ενός «ιστορικού προηγούμενου» γιατί έτσι πιστεύουν πως θα αποφύγουν την «αυστηρή κρίση της Ιστορίας»…

Η λογική του Αλέξη Τσίπρα «αν δεν μου βγει αυτή η στρατηγική θα ακολουθήσω την άλλη», μου θυμίζει την αμερικανική φράση που συνηθίζει να ξεστομίζει ο Σπύρος Ριζόπουλος κάθε φορά που βρίσκεται στο κέντρο λήψης αποφάσεων της Ουάσιγκτον:
«Those are my principles, and if you don’t like them… well, I have another ten…».

Yγ. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εκείνα που καλούνται να προστατεύουν το κοινοτικό κεκτημένο της χώρας μας και την θέση της στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, καλούνται να αναλάβουν θεσμικές πρωτοβουλίες ενημέρωσης των πολιτών σχετικά με την διπλή στρατηγική Τσίπρα. Δεν μπορούν να προειδοποιούν μόνο για την κατάρρευση των δημοσίων οικονομικών και της αγοράς και να σιγοψιθυρίζουν για την στρατηγική Τσίπρα για έξοδο της χώρας από το ευρώ. Είτε το θέλουν είτε όχι, από την στιγμή που η Κυβέρνηση έχει ήδη καταστρώσει plan B για το ευρώ, θα πρέπει και τα υπόλοιπα να το πράξουν για να μπορέσουν να αντιπολιτευθούν με σοβαρότητα και σωστή προετοιμασία. Οι πολίτες περιμένουν τα επιχειρήματα για να πειστούν πως η δραχμή δεν είναι η λύση. Και τα επιχειρήματα αυτά σίγουρα δεν πρόκειται να τα ακούσουν από τον Αλέξη Τσίπρα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ «Μούσι» η ελάφρυνση χρέους

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

«Μούσι» η ελάφρυνση χρέους

xoyntis.jpg

«Κόλαφο για τον Ελληνα πρωθυπουργό» χαρακτήρισε ο Νίκος Χουντής την απάντηση του Μοσκοβισί σε ερώτησή του

02.03.2017, 15:00 | Ετικέτες:  οικονομία, Νίκος Χουντής, Πιερ Μοσκοβισί, Ευρωκοινοβούλιο,Δημήτρης Παπαδημούλης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δημόσιο χρέος

Συντάκτης: 

Μπάμπης Μιχάλης

Μετά το καλοκαίρι του 2018, υπό προϋποθέσεις και εφόσον θεωρηθεί αναγκαίο, θα εφαρμοστούν μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, διεμήνυσε χθες ο Πιερ Μοσκοβισί.

Απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας, Νίκου Χουντή, ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε. τόνισε ότι «το Eurogroup προτίθεται να εφαρμόσει πιθανά μεσοπρόθεσμα μέτρα μετά την επιτυχή εφαρμογή του προγράμματος του ΕΜΣ».

Ξεκαθάρισε όμως ότι «τα εν λόγω μέτρα θα εφαρμοστούν εάν από την επικαιροποιημένη ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους -από τους θεσμούς- στο τέλος του προγράμματος (δηλαδή το καλοκαίρι του 2018), προκύψει ότι είναι αναγκαία για να επιτευχθεί ο συμφωνηθείς στόχος των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών (GFN) και υπό την προϋπόθεση θετικής αξιολόγησης της υλοποίησης του προγράμματος από τους θεσμούς και το Eurogroup».

Ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε. σε παλαιότερη φωτογραφία. Το τελευταίο διάστημα κυκλοφορεί χωρίς... μούσι | EPA / FILIP SINGER

Στην ερώτησή του ο Νίκος Χουντής μνημόνευε την πρόσφατη εκτίμηση του ΔΝΤ ότι το ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο», τις δηλώσεις του Ελληνα πρωθυπουργού ότι «οι πιστωτές μας οφείλουν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για να καταλήξουμε σε συγκεκριμένα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους έως το τέλος του 2016» και ζητούσε να πληροφορηθεί αν υπάρχει περίπτωση να συζητηθούν μέτρα ελάφρυνσης του χρέους μαζί με την τρέχουσα αξιολόγηση -όπως είχε ζητήσει ο Ελληνας πρωθυπουργός- καθώς και αν τα όποια μέτρα ελάφρυνσής του θα συνοδεύονται από ένα νέο μνημόνιο, όπως περιγράφει το άρθρο 13 παρ. 3 της Συνθήκης του ESM.

Πάντως όσον αφορά τα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης, ο Μοσκοβισί υπαινίχθηκε ότι με τα μέτρα που θα ληφθούν δεν θα χρειαστούν, ενώ για το ενδεχόμενο ενός 4ου μνημονίου περιορίστηκε να απαντήσει ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπει το παραπάνω άρθρο της Συνθήκης του ESM.

Ο Νίκος Χουντής χαρακτήρισε την απάντηση Μοσκοβισί «κόλαφο για τον Ελληνα πρωθυπουργό», αφού όπως είπε «κανένα μεσοπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο μέτρο ελάφρυνσης του δημοσίου χρέους δεν πρόκειται να ληφθεί πριν το καλοκαίρι του 2018».

Συμπλήρωσε δε ότι η απάντηση του Ευρωπαίου επιτρόπου αφήνει ανοιχτό το εφιαλτικό σενάριο ενός 4ου μνημονίου έναντι των μεσοπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.

Δηλώσεις όμως για το ελληνικό θέμα έκανε χθες και ο Βάλντις Ντομπρόβσκις. Απαντώντας σε ερώτηση του αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δημήτρη Παπαδημούλη, για το αν «θεωρεί εφικτή την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης ώστε να βγει λευκός καπνός από το Eurogroup στις 20 Μαρτίου», ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν τόνισε ότι η ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης το συντομότερο δυνατόν είναι προς το συμφέρον όλων, «χρειάζεται ώθηση απ’ όλες τις πλευρές για να επιτευχθεί συμφωνία, ελπίζουμε, πριν από το επόμενο Eurogroup».