ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ

ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ…

16/07/2015

Δεν πρόκειται για αντιστροφή της γνωστής ρήσεως του Χαριλάου Τρικούπη, περί τα δημοσιονομικά του καιρού του και το λογιστικό αδιέξοδο ενός «κράτους» έχοντος αποβάλει τα χαρακτηριστικά της Πολιτείας και εθισμένου να λειτουργεί ως κοινός μαγαζάτορας. Για κραυγή πρόκειται, ανθρώπου αποζητούντος την λύτρωση από ένα αδιέξοδο διάφορο του «λογιστικού». Διότι έχει πολλές εκφάνσεις η «πτώχευσις» και όχι μόνον την οικονομικήν. Ένα ολόκληρο «σύστημα» πτωχεύει καθημερινά μπρος στα μάτια μας κι’ ΕΥΤΥΧΩΣ που πτωχεύει : Είναι το σύστημα αξιών της μηχανιστικής λειτουργίας μιας κοινωνίας, που πείστηκε πως ο άνθρωπος οφείλει ν’ ακολουθεί μιαν ευθύγραμμα μονοσήμαντη πορεία, «ιεροποιώντας» κοινότυπες έννοιες όπως «ανάπτυξη», «ευημερία» και «πρόοδος» και «ιεραρχώντας» τα άτομα με βάση την ικανότητά τους να μειώνουν ή να αυξάνουν το μέρισμα του εαυτού τους στον υλικό πλούτο και παραμερίζοντας ο,τιδήποτε δεν άπτεται αυτής τους της ικανότητας, ήτοι την νοηματοδότηση του βίου σ’ ό,τι παραπέμπει σε οικονομικά «ζημιογόνες συμπεριφορές», χωρίς αυτό να σημαίνει την καθαυτό «οικονομική διαχείριση». Είναι το σύστημα που αναιδώς εντάσσει στην «αρχή» του «δούναι και λαβείν» κάθε πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Και αυτομάτως θέτει κανόνες «λογιστικούς» στα μη επιδεχόμενα «οικονομικής αξιολόγησης», κοντολογίς σ’ αυτό που γενικά κι’ αόριστα αποκαλούμε «πολιτισμό». Κι’ επειδή πολιτισμός και πολιτική αποτελούν αδιάσπαστο ζήτημα δεν είναι απλό, ούτε επουσιώδες για να το προσπεράσουμε ως ζητούμενο της Πολιτικής. Πρόκειται για μια διαστροφική  προσέγγιση-απάντηση, στο θεμελιακό ερώτημα περί του σκοπού της σύστασης των κοινωνιών, εξ αρχής απορρίπτουσα την άποψη πως το πνευματικό προϊόν αποτελεί το απάνθισμα, ήτοι τον «τελικό σκοπό» της κοινωνικής συνύπαρξης, μέσα από την κατάθεση της ατομικής πνευματικής προσφοράς κάθε μέλους της κοινότητος. Είναι ακριβώς η αντίληψη που καθιστά το πνευματικό στοιχείο της ύπαρξης αξιολογικά υποδεέστερο του υλικού, μέχρις σημείου πλήρους ευτελισμού, με την συνεπακόλουθη, αντανακλώμενη στην ποιότητα, εμπορευματοποίηση των δημιουργημάτων του, την προώθησή τους δηλαδή με βάση το «μέγεθος» της εν δυνάμει πελατείας. Ό,τι δηλαδή βιώνουν στις μέρες μας, οι υποδουλωμένες στον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό κοινωνίες. Αν είναι λοιπόν τούτο το αποτέλεσμα του πλουτισμού, πώς να μην αισθάνεσαι την ανάγκη να πανηγυρίσεις με την πτώχευση ;

ΟΔΥΣΣΕΥΣ  ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ

Άσχημα νέα: Βαριά ύφεση της Οικονομίας στο τέλος του 2016!

Ύφεση 1,4% σε τριμηνιαία βάση (αντί 0,4%) και 1,1% (έναντι +0,3%) σε ετήσια, βλέπει η ΕΛΣΤΑΤ για το τέταρτο τρίμηνο της χρονιάς, με βάση τα νέα στοιχεία. Αρνητικό το πρόσημο για το σύνολο της χρονιάς με τα νέα δεδομένα

Καθόλου καλά τα νέα που έρχονται για την Ελληνική οικονομία και μάλιστα από την επίσημη στατιστική αρχή. Και αυτό γιατί προς το χειρότερο και μάλιστα σημαντικά, αναθεώρησε τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας η ΕΛΣΤΑΤ. Στη δεύτερη μέτρηση της στατιστικής αρχής, διαπιστώνεται ότι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) σε όρους όγκου, κατά το 4ο τρίμηνο 2016, παρουσίασε μείωση κατά 1,2%, σε σχέση με το 3ο τρίμηνο 2016, έναντι της μείωσης 0,4% που είχε ανακοινωθεί στην πρώτη εκτίμηση του 4ου τριμήνου στις 14/02/17.

Παράλληλα, σε σύγκριση με το 4ο τρίμηνο 2015 παρουσίασε μείωση κατά 1,1%, έναντι της αύξησης 0,3% που είχε ανακοινωθεί στην πρώτη εκτίμηση του 4ου τριμήνου. Επίσης υπήρξαν αναθεωρήσεις, μικρότερης κλίμακας, και στα προηγούμενα τρίμηνα, όπως για παράδειγμα το τρίτο, όπου το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 2% σε ετήσια βάση, αντί αρχικής εκτίμησης για 2,2%. Με βάση τις παραπάνω αναθεωρήσεις, τελικά το 2016 έκλεισε με οριακά αρνητικό πρόσημο (0,05%), αντί της προηγούμενης εκτίμησης για θετική πορεία 0,3%.

: Δυστυχώς αλλά η κατάσταση ούτε στα δημοσιονομικά βελτιώνεται, ούτε στα στατιστικά αλλά ούτε και στην πραγματική οικονομία. Και όπως είναι φυσικό, έτσι όπως πάμε δεν γλιτώνουμε τίποτα το τέταρτο μνημόνιο. Δυστυχώς…

ΠΕΡΙΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Επιδείνωση του ΑΕΠ στο δ' τρίμηνο - Κλείνει με οριακή ύφεση 0,05% το 2016

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΠΕΡΙΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Επιδείνωση του ΑΕΠ στο δ' τρίμηνο - Κλείνει με οριακή ύφεση 0,05% το 2016

Eπιδείνωση εμφάνισε η πορεία του ΑΕΠ κατά τη διάρκεια του δ’ τριμήνου του 2016, σύμφωνα με την τελική εκτίμηση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ).

 

Συγκεκριμένα, η ελληνική οικονομία εμφάνισε ύφεση της τάξης του 1,1% έναντι του δ΄ τριμήνου του 2015 και ύφεση της τάξης του 1,2% έναντι του γ’ τριμήνου του 2016.

Σημειώνεται ότι οι αρχικές εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΤ έκαναν λόγο για ανάπτυξη 0,3% και ύφεση 0,4%, αντίστοιχα.

 

Αυτό σημαίνει ότι το 2016 δεν έκλεισε με ανάκαμψη, όπως αρχικά υπολογιζόταν, αλλά με οριακή ύφεση 0,05%.

 

Βέβαια η διαφορά από το προβλεπόμεν 0,3% ανάπτυξη δεν φαίνεται μεγάλη, είναι όμως αρνητικός οιονώς καθώς θα επηρεάσει και τα προσδοκόμενα αποτελέσματα για την χρονιά που διανύουμε.

pro news

Στον «τοίχο» του ΔΝΤ

Στην κόψη του ξυραφιού οι διαπραγματεύσεις κυβέρνησης-δανειστών

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος με τον Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή   (Φωτογραφία:  Intime )

Κοινή χρήση

---

• 0

---

Αθήνα

Το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης φαίνεται να πηγαίνει για μια ακόμα φορά στην παράταση, με υψηλό κόστος για την οικονομία. «Θα πάρει καιρό, δεν θα τελειώσει έτσι εύκολα» εκτιμά στέλεχος με γνώση των διαπραγματεύσεων, αναδεικνύοντας και τη διάσταση της αναγκαίας πολιτικής διαχείρισης των σκληρών μέτρων που προδιαγράφονται στον ορίζοντα.

Οι εκπρόσωποι του κουαρτέτου αναμένεται να αναχωρήσουν την Τρίτη από την Αθήνα, χωρίς συμφωνία για μια ακόμα φορά, παρεκτός εάν προκύψει ένα θαύμα, το οποίο μέχρι στιγμής δεν φαίνεται στον ορίζοντα.

Διαβάστε επίσης:

• Παραμένει το χάσμα κυβέρνησης - ΔΝΤ στο μέτωπο των εργασιακών
• Πού σκοντάφτει η συμφωνία για λύση-πακέτο στην αξιολόγηση
• Έτοιμο να κάνει παραχωρήσεις στο χρέος το Βερολίνο, λέει το Spiegel

Όπως αναφέρουν Τα Νέα, το θαύμα της άμεσης ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης συνεπάγεται υψηλό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, δεδομένου ότι τα μέτρα τα οποία απαιτούν οι δανειστές είναι σκληρά σε όλα τα μέτωπα και οι προτάσεις για αντίμετρα τύπου μείωσης του ΕΝΦΙΑ ή του ΦΠΑ στην ενέργεια έπεσαν σε τείχος.

«Το ΔΝΤ τα έχει στυλώσει» έλεγε κυβερνητικό στέλεχος, περιγράφοντας τις απαιτήσεις του Ταμείου για αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10% και μη επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως επεδίωκε η κυβέρνηση.

Παράλληλα, όλοι οι θεσμοί έχουν στοιχηθεί πίσω από την απαίτηση του Ταμείου για την ανάγκη μείωσης των φόρων στις επιχειρήσεις, στο πλαίσιο των αντίμετρων, απορρίπτοντας μειώσεις φόρων με -κατά την άποψή τους- πολιτικά κριτήρια.

Οι διαπραγματεύσεις έδειξαν ότι κυβέρνηση και δανειστές είχαν εντελώς διαφορετικά πράγματα στο μυαλό τους και οι αποστάσεις έλαβαν διαστάσεις ρήξης την περασμένη Τρίτη, όταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος -σύμφωνα με πληροφορίες- απείλησε με διακοπή των συζητήσεων.

Το τρένο της 20ής Μαρτίου -όταν είναι η επόμενη προγραμματισμένη συνεδρίαση του Eurogroup- είναι πλέον πολύ δύσκολο να μη χαθεί.

Η συνέχεια, όπως εκτιμάται από πηγές με γνώση των διεργασιών, θα γραφτεί στο EuroWorking Group της ερχόμενης Πέμπτης.

Εκεί, με έκθεσή τους οι θεσμοί θα ενημερώσουν για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στις συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση και θα αποφασιστεί αν οι επικεφαλής θα επιστρέψουν άμεσα στην Αθήνα ή οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν εξ αποστάσεως

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μήλον της έριδος η «ενδιάμεση στάση»

prorata-630.jpg

06.03.2017, 07:42 | Ετικέτες:  δημοσκόπηση, Εφημερίδα των Συντακτών, κυβέρνηση,αντιπολίτευση

Συντάκτης: 

Τάσος Τσακίρογλου

Στις δεκατέσσερις μονάδες κινείται η διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ (33% έναντι 19%), ενώ το ΚΚΕ βρίσκεται στην τρίτη θέση (10%), σύμφωνα με τη δημοσκόπηση Σφυγμός της Prorata που διενεργήθηκε για λογαριασμό της «Εφημερίδας των Συντακτών», 1-3 Μαρτίου.

Ακολουθούν η Δημοκρατική Συμπαράταξη με 9%, η Χρυσή Αυγή και το Ποτάμι με 8%, η Ενωση Κεντρώων με 7% και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες με 4%.

Στο ερώτημα περί πρόωρων εκλογών τους επόμενους έξι μήνες, το 59% απαντά «Οχι», το 32% «Ναι» και το 9% «Δεν ξέρω/Δεν απαντώ».

• Ολόκληρη η έρευνα στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί σήμερα, Δευτέρα 6 Μαρτίου.

ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΡΕΥΣΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ…

 

Μαρ.5by earkas

 

 

 

 

 

 

Rate This

Παντελής Προμπονάς

Σχεδόν δυο μήνες πριν γραφτούν οι γραμμές αυτές έφυγε από τη ζωή ο διακεκριμένος κοινωνιολόγος και στοχαστής Ζύγκμουντ Μπάουμαν, πλήρης ημερών, στα ενενήντα ένα του χρόνια. Σχεδόν ταυτόχρονα με το αγγελτήριο του θανάτου του, μου ζητήθηκε από τη συντακτική επιτροπή να γράψω ένα κείμενο γι’ αυτόν. Κάτι που δε κατάφερα να κάνω. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εντρυφήσει στο έργο του και μπορούν να το εντάξουν, με ζηλευτή ευκρίνεια, στο πλαίσιο μιας ιστορίας των ιδεών της εποχής μας και αναμφίβολα η σκέψη του εδώ και δεκαετίες θα γέμιζε κάμποσες από τις σελίδες αυτής της ιστορίας. Το αποδεικνύουν άλλωστε οι δεκάδες αποχαιρετισμοί που είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο δίμηνο. Με αφορμή το θάνατό του μοιράζομαι απλώς κάποιες σκέψεις σχετικά με τη διανόηση, την θεματογραφία των κοινωνικών επιστημών και τους προσανατολισμούς τους, στην εποχή που τόσο επίπονα προσπάθησε να κατανοήσει ο Μπάουμαν.
Όταν κάποιος αναζητήσει το λήμμα Ζύγκμουντ Μπάουμαν στην μηχανή αναζήτησης της Google στο δεξί κομμάτι της οθόνης θα τους προτείνει συναφή λήμματα που αναζήτησαν άλλοι χρήστες. Στην περίπτωσή μας ονόματα και παραθέτω μερικά: Άντονι Γκίντενς, Πιέρ Μπουρντιέ, Μισέλ Φουκώ, Γιούργκεν Χάμπερμας, Ούλριχ Μπεκ, Τέοντορ Αντόρνο, Χάνα Άρεντ, Ζακ Ντεριντά. Η σοφία των αλγορίθμων στην περίπτωσή μας σαφώς πεπερασμένη, παρόλα αυτά διαπιστώνει το αυτονόητο: την κεκτημένη θέση της σκέψης του Μπάουμαν στη γενεαλογία των κοινωνικών επιστημών του εικοστού αιώνα. Πολυγραφότατος ειδικά μετά τη συνταξιοδότηση του, δεν αποζήτησε κάποια θέση σε ένα μεγάλο Πανεπιστήμιο αντιθέτως έμεινε δεμένος σε ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον που θεωρούσε βολικό –το πανεπιστήμιο του Leeds-.  Η κοινωνιολογία του ξεχώρισε τόσο διότι συνέβαλε στην πρόοδο της ίδιας της πειθαρχίας όσο και διότι στάθηκε ειλικρινώς συνεκτική στο διεπιστημονικό περιβάλλον που διαμορφώνεται τις τελευταίες δεκαετίες στο πεδίο της θεωρίας. Προσκόμισε οπτική και κριτικό λόγο που ανέκυπτε από την επίπονη προσπάθεια κατανόησης της εποχής του (μας).

Στα ενενήντα ένα του χρόνια, πολωνοεβραίος και κομμουνιστής, από τους διανοούμενους που στοχάστηκαν την εποχή κουβαλώντας όχι μόνο στη μνήμη αλλά και στο σώμα τους όλα τα δεινά και τις ελπίδες, τις ευτοπίες και τις δυστοπίες, τα όνειρα και τις διαψεύσεις του σύντομου 20^ου αιώνα. Η εν-σώματη εμπειρία του, διαπερνά το σύνολο του έργου του στο οποίο μετέρχεται και αναλύει κρίσιμες έννοιες: τη νεωτερικότητα και τη μετανεωτερικότητα, την παγκοσμιοποίηση, την κατανάλωση, τον θάνατο, τον εκσυγχρονισμό. Έννοιες που αναλύει και κατανοεί παράγοντας ρήξεις κατ’ αρχάς στο εσωτερικό της κοινωνιολογίας καθώς δεν τον ενδιαφέρει μια κοινωνιολογία των δομικών συστημάτων και των στατιστικών αναλύσεων, αντιθέτως τοποθετεί στο επίκεντρο τον άνθρωπο και εργάζεται για την κατανόηση και την ερμηνεία των σχέσεων που αναπτύσσει με τους μηχανισμούς κυριαρχίας και τις επιπτώσεις που έχουν στην ιδιωτική και τη δημόσια ζωή του.
Είχα διαβάσει για το έργο του σε παραπομπές τρίτων και άργησα να το συναντήσω. Αυτό έγινε σχετικά πρόσφατα στις αναζητήσεις μου για τη διαπλοκή -στην κοινωνική θεωρία- των πεδίων του θανάτου, της υποκειμενικότητας και των δικαιωμάτων εξετάζοντας το παράδειγμα των νεκρών ανθρώπων στο πέρασμα των θαλάσσιων συνόρων του Αιγαίου και σε αυτή τη πτυχή της σκέψης τους θέλω να σταθώ.  Ο Μπάουμαν, στις αναλύσεις του, θεωρεί το Ολοκαύτωμα έγκλημα άρρηκτα δεμένο με τη νεωτερικότητα, καθώς επιστράτευσε τα πιο προηγμένα επιτεύγματά της προκειμένου να παράγει τον κανονικοποιητικό λόγο που «νομιμοποιούσε» την εξόντωση. Σήμερα στη μετανεωτερική συνθήκη, την διαρκώς εκφυλιζόμενη νεωτερικότητα, ένας νέος λόγος ορθολογικότητας συντάσσεται προκειμένου να αναθεωρήσει ιστορικά πολιτογραφημένες έννοιες δικαιωμάτων όπως η ιδιότητα του πρόσφυγα ή το πολιτικό άσυλο. Η εμφάνιση του Ξένου ως απειλή δεν συνιστά απλώς μια ιδεολογική κατασκευή αλλά μια σημαίνουσα (με τη σημειωτική έννοια του όρου) διαδικασία, μια ορθολογικότητα των κυρίαρχων εντός της οποίας η ανθρώπινη ζωή (και ο θάνατος) μπορεί να ιεραρχείται σε ένα διαφορετικό αξιακό πλαίσιο. Μια αποανθρωποποίηση των υποκειμενικοτήτων που προσλαμβάνονται από τους μηχανισμούς κυριαρχίας ως απειλή. Για τον Μπάουμαν η εξόντωση δεν συνιστά δολοφονία καθώς συμβολικά θανατώνει τον θάνατο, με την έννοια πως θανατώνει κάτι που απειλεί την ζωή. Οπτική δραματικά επίκαιρη για να κατανοήσει κάποιος τις στρατηγικές διαχείρισης των «άγνωστων» θανάτων που δε βρήκαν τη θέση τους στη μαρκίζα της δημόσιας μαρτυρίας.
Μαθητές του έγραψαν πως ο ίδιος δεν ενέδιδε στις προσπάθειες ταξινόμησης του έργου του, γελούσε σαρκαστικά όταν του απέδιδαν το προσωνύμιο του διανοούμενου των ρευστών καιρών και αρνούνταν τον χαρακτηρισμό του στρατευμένου. Προσωπικά θεωρώ πως το αρχέτυπο μιας γενικευτικής κοινωνικής θεωρίας με στόχο την ερμηνεία των πάντων παρήλθε οριστικά ήδη από την εποχή που ο Ένγκελς απαντούσε στον Ντύρινγκ. Ωστόσο οποιαδήποτε προσπάθεια κριτικού στοχασμού της εποχής μας, οποιαδήποτε προσπάθεια ιστορικοποίησής της και κυρίως οποιαδήποτε συλλογική διερώτηση για την υπέρβασή της προς όφελος της κοινωνίας σίγουρα θα πρέπει να λάβει υπόψη της τα γραπτά του Μπάουμαν.

 __________________________________________________________

Aπό:https://k-lab.zone/pethenontas-se-refstous-kerous/

Το ΔΝΤ θέλει περικοπές 1.200 ευρώ από τους χαμηλοσυνταξιούχους

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ

Το ΔΝΤ θέλει περικοπές 1.200 ευρώ από τους χαμηλοσυνταξιούχους07:05

06/03/2017

Translate this page:      

Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος φέρεται έντονα δυσαρεστημένος με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα (μεταξύ άλλων) για τις πιέσεις που δέχεται από το ΔΝΤ για τα μέτρα του 2019 ύψους 3,6 δισ. ευρώ με περικοπή του αφορολόγητου και των συντάξεων.

 

Τα μέτρα αυτά, αν εφαρμοστούν άμεσα και συνδυαστικά όπως τα ζητάει το Ταμείο, θα αφαιρέσουν πραγματικό εισόδημα 1.000 ως 1.200 ευρώ το χρόνο από τους χαμηλοσυνταξιούχους. 

 

Πηγές και από τις δύο πλευρές πιστοποιούν ότι κυβέρνηση και Θεσμοί διαφωνούν ακόμη και σε αυτά που υποτίθεται ότι συμφώνησαν στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου ώστε να επιστρέψει στην Αθήνα η τρόικα. 

 

«Το ΔΝΤ υπό το βάρος της πραγματικότητας και της δικής μας τεκμηρίωσης έχει υποχρεωθεί να δεχτεί ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 είναι στην περιοχή του 3% του ΑΕΠ» αναφέρει πηγή του ΥΠΟΙΚ.

 

Υπενθυμίζεται ότι ο στόχος του 2016 ήταν μόλις 0,5% του ΑΕΠ. 

 

Η επιβεβαίωση της υπέρβασης του στόχου κατά 2,5% του ΑΕΠ, το αργότερο στις 21 Απριλίου από την Eurostat, εκτιμάται ότι θα αφαιρέσει και το τελευταίο επιχείρημα από την πλευρά του Ταμείου για τη λήψη μέτρων από το 2018. 

 

Μέχρι πρότινος η εκπρόσωπός του στην τρόικα Ντέλια Βελκουλέσκου συνέχιζε να πιέζει ενώ ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Ταμείου Πόουλ Τόμσεν έθετε επίμονα ερωτήματα για τα ελληνικά στατιστικά κάνοντας έξαλλους τους Ευρωπαίους που στηρίζουν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα οποία φέρουν τη σφραγίδα της Eurostat. Μόνο προς την ΕΛΣΤΑΤ έχουν σταλεί 12 αιτήματα για διευκρινίσεις καθώς και παρατηρητής του Ταμείου στην Αθήνα κατά τις επίσημες διαδικασίες συνεννόησης με την Eurostat. 

 

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων παραμένουν οι εξής διαφωνίες:

- Κυβέρνηση και Θεσμοί δεν βρήκαν κοινό έδαφος ούτε καν για το μηχανισμό πυροδότησης των αντισταθμιστικών μέτρων το 2019. 

 

- Μεγάλες διαφορές υπάρχουν και για το περιεχόμενο των αντίμετρων. Οι Θεσμοί απορρίπτουν όλα τα στοχευμένα μέτρα (π.χ. μείωση ΕΝΦΙΑ και ΦΠΑ στο ρεύμα) και επιμένουν σε αναπτυξιακά μέτρα και μειώσεις υψηλών φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις. 

 

- Η κυβέρνηση προσπαθεί να μεταθέσει το κόψιμο των συντάξεων από το 2020 και σε δόσεις αλλά το ΔΝΤ επιμένει σε περικοπή «μπαμ και κάτω» το 2019 οριζόντια και χωρίς προστασία των χαμηλών. Έτσι μαζί με τη μείωση του αφορολόγητου προκύπτει η πιθανή απώλεια εισοδήματος των 1.200 ευρώ για τους χαμηλοσυνταξιούχους. 

 

- Το ΔΝΤ διαφωνεί με την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων με βάση τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» όπως το εννοεί η κυβέρνηση, δηλαδή την επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς. 

 

Παρά τις μεγάλες δυσκολίες, κορυφαίος παράγοντας της ελληνικής οικονομίας που μίλησε στο 2ο Φόρουμ των Δελφών το Σαββατοκύριακο ανέφερε ότι αναμένει συμφωνία ως την Παρασκευή και ότι οι Ευρωπαίοι είναι έτοιμοι να περιγράψουν με σαφήνεια τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. 

 

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο αν η τρόικα δεν φύγει «μια και καλή» την Τρίτη ή την Τετάρτη και επιστρέψει στην Αθήνα μετά το EuroWorking Group (EWG) της Πέμπτης τότε υπάρχει πιθανότητα να... συμβεί το θαύμα. Δηλαδή να υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων (staff-level-agreement) πριν το Eurogroup της 20ης Μαρτίου. Αν δεν γυρίσουν όμως μετά το EWG της Πέμπτης πάμε για Απρίλιο και πιθανόν Μάιο. 

 

 

Έρχεται επέκταση «σωσίβιο» για 1 χρόνο

 

Όπως πληροφορείται το «Πρώτο Θέμα», σε περίπτωση που οι διαδικασίες τραβήξουν κι άλλο, οι Βρυξέλλες έχουν αρχίσει να μελετούν την παράταση του μνημονίου κατά 1 έτος με ένα νέο μίνι πρόγραμμα που για την ώρα αποκαλείται «πρόγραμμα αλληλεγγύης» ή «σωσίβιο». Τα λεφτά θα μπορούσαν να προέλθουν από τα 19 δισ. ευρώ που δεν χρειάστηκαν από το Μνημόνιο 3 για τις ανάγκες των τραπεζών, συν 5 με 6 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ. Η λογική του προγράμματος αυτού θα είναι να βοηθήσει την Ελλάδα να επιστρέψει ομαλά στις αγορές έχοντας ένα δίχτυ ασφαλείας για κάθε ενδεχόμενο.

pro news