Ο πρόεδρος του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, καθηγητής Ιωάννης Μάζης αναλύει το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίσει η Ελλάδα απέναντι σε έναν πανίσχυρο Ερντογάν.
Ενώ ο Ταγίπ Ερντογάν δέχεται τα συγχαρητήρια των ηγετών όλων των μεγάλων διεθνών δρώντων για την επανεκλογή του στον προεδρικό θώκο της Τουρκίας, ο πρόεδρος του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, καθηγητής Ιωάννης Μάζης, μιλά στο Sputnik και αναλύει τόσο το εκλογικό αποτέλεσμα, το διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο η Τουρκία θα συνεχίσει να επιχειρεί να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και τις μεγάλες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα απέναντι σε έναν πανίσχυρο Ερντογάν.
Ο κ. Μάζης στη συνέντευξή του στο Sputnik τονίζει το γεγονός ότι η Τουρκία θα απαιτήσει σημαντικά ανταλλάγματα σε κάθε κίνηση που θα επιχειρεί να κάνει η Ελλάδα, όπως στο θέμα της Αλβανίας, αλλά και στην ΑΟΖ της Κύπρου.
Από την άλλη πλευρά, και σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις του γειτονικού μας κράτους, υποστηρίζει την άποψη ότι η σύγκλιση με τη Ρωσία δεν θα οδηγήσει σε μια στρατηγική συμμαχία εκτιμώντας ότι η Άγκυρα επιχειρεί «να παραπλανήσει τη Μόσχα».
Μάλιστα, σχολιάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα, τονίζει ότι πλέον δημιουργείται «μείγμα εξαιρετικά επικίνδυνο και για την ειρήνη και για την ασφάλεια στην περιοχή».
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Ιωάννη Μάζη στο Sputnik.
Πώς σχολιάζετε σε πρώτη φάση το αποτέλεσμα των εκλογών; Εκτιμάτε ότι η συμμαχία του Ερντογάν με τους εθνικιστές μπορεί να τον δυσκολέψει στην άσκηση της πολιτικής του;
© SPUTNIK / SERGEY GUNEEV
Το αποτέλεσμα δείχνει ότι έχουμε ένα κράμα από τη μία μεριά σκληρού εθνικοσοσιαλιστικού υποστρώματος, τον Μπαχτσελί δηλαδή και τους Γκρίζους Λύκους και από την άλλη μεριά έχουμε ένα τεράστιο δίκτυο των Αδελφών Μουσουλμάνων υπό την αιγίδα του οποίου βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν. Αυτά τα δύο μαζί μας δίνουν ένα μείγμα εξαιρετικά επικίνδυνο και για την ειρήνη και για την ασφάλεια στην περιοχή.
Δεύτερον, ο κ. Ερντογάν έχει να αντιμετωπίσει μια Βουλή που έχει μέσα το κουρδικό κόμμα. Βεβαίως οι υπερεξουσίες του, τού δίνουν το δικαίωμα, εάν διαπιστώσει δυσλειτουργίες, να διαλύσει τη βουλή με μία του απόφαση. Βεβαίως αυτό δημιουργεί νέες προϋποθέσεις αστάθειας για την περιοχή με άγνωστα αποτελέσματα.
Τρίτον, ο κ. Ερντογάν έχει τη δυνατότητα από αύριο κιόλας να ακολουθήσει μια πολιτική δύο υψομέτρων. Το πρώτο υψόμετρο είναι η υψηλή στρατηγική πολιτική μεταξύ Μόσχας, Ιράν, Ουάσινγκτον, Παρισίων και Βερολίνου με προσπάθειες να απαιτήσει ανταλλάγματα σε τέσσερα επίπεδα εκβιάζοντας, υποσχόμενος, και δημιουργώντας ελπίδες σε όλους αυτούς τους τέσσερις πόλους.
Το πρώτο επίπεδο είναι τα Βαλκάνια όπου μαζί με τα Σκόπια, εάν αυτά τελικώς ακολουθήσουν τα υπεσχημένα και μπούνε στο ΝΑΤΟ, την Αλβανία, το Κόσοβο, το οποίο θα είναι είναι ένας μπαλαντέρ τον οποίο θα παίζει ο κ. Ερντογάν συστηματικά μαζί με τη Βοσνία εκτός ΝΑΤΟ. Δεύτερον με την Ελλάδα. Κατά τρίτον με την περιοχή νοτίως της Κρήτης, την ΑΟΖ της Κύπρου και σε συνδυασμό με τη Συρία.
Εκεί, η νέα αμερικανική διοίκηση προσπαθεί να υπερισχύσει στην διελκυστίνδα μεταξύ Άγκυρας, Μόσχας και Ουάσινγκτον, του επιτρέπει να κάνει κοινές περιπολίες με τους Αμερικανούς στο Μανμπίζ.
Οι ΗΠΑ του δίνουν το δικαίωμα, και μάλιστα προεκλογικά, να ισχυριστεί ότι η «ισχυρά και περίπλαμπρος Τουρκία» δεν υπολογίζει ούτε τη Ρωσία, ούτε το Ιράν ούτε κανέναν, αλλά μπορεί να επιβάλλει την άποψή της και σε ένα αρκετά περίπλοκο διπλωματικό περιβάλλον όπως είναι το μέτωπο της Συρίας.
Αναφερόμενος στο ζήτημα της Ρωσίας, των ΗΠΑ και γενικότερα των διεθνών σχέσεων της Τουρκίας με προλάβατε στην ερώτησή μου για το αν παρατηρείτε μια στρατηγική στροφή της Τουρκίας προς τη Ρωσία με αφορμή την αγορά του συστήματος των S-400 ή αν αυτό είναι συγκυριακό και μπορεί στο μέλλον να αλλάξει.
Όχι. Ο κ. Πούτιν το ξέρει καλύτερα από τον οποιονδήποτε. Ιστορικά, γεωγραφικά, γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά πραγματική σύγκλιση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Ο λόγος είναι ότι και οι δύο αυτοί εθνικοκρατικοί δρώντες έχουνε, η μεν Ρωσία μια δεδομένη ισχύ, είναι μια αναδυόμενη υπερδύναμη και πάλι, η δε Τουρκία φιλοδοξεί να γίνει μια αναδυόμενη υπερδύναμη, και όχι να υπόκειται στις τροχιές ενός αστερισμού εντός του ηλιακού συστήματος των ΗΠΑ ή της Μόσχας. Γι’ αυτό τον λόγο τέτοια σύγκλιση δεν μπορεί να γίνει.
Αυτό που κάνει όμως είναι μια προσπάθεια δημιουργίας ψευδών αντιλήψεων στη Μόσχα για να κερδίσει ό,τι μπορεί από αυτήν, κυρίως διπλωματικό χρόνο, ούτως ώστε να αναδειχθεί ως η υπερδύναμη της Ευρασίας.
Είμαι βέβαιος ότι ενώπιον του διλήμματος S-400 ή F-35 και πολλά άλλα οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟϊκού πλέγματος στο οποίο ανήκει, θα επιλέξει το δεύτερο. Αλλά θα προσπαθήσει να παραπλανήσει τη Μόσχα δίνοντάς της κάποια ξεροκόμματα, όπως κάποιος πυρηνικός σταθμός ή κάποιος δεύτερος πυρηνικός σταθμός υπό μορφήν υποσχέσεως, ο οποίος δε θα γίνει ποτέ.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα εκτιμάτε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει σε μια μείωση της έντασης στο Αιγαίο;
© ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : NICK PALEOLOGOS / SOOC
Αυτό που λέω είναι ότι οι εκβιασμοί που θα ασκηθούν στη Ουάσινγκτον και τη Μόσχα πρωτίστως, θα έχουν σαν αντικείμενο να λάβει (σ.σ: η Τουρκία) ανταλλάγματα στην Αλβανία, στις σχέσεις της με την Ελλάδα και στο επικείμενο σύμφωνο Αλβανίας – Ελλάδος, να λάβει ανταλλάγματα στην υπόθεση του προσδιορισμού των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Αλβανίας – Ελλάδος, να λάβει ανταλλάγματα νοτίως της Κρήτης και στα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης, να λάβει ανταλλάγματα στην ΑΟΖ της Κύπρου. Αυτά ως προς τον ελληνισμό είναι οι μέγιστες απειλές τις οποίες θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Είναι πολύ μεγάλο λάθος και των δύο υπερδυνάμεων, της Ρωσίας και των ΗΠΑ να γίνονται δορυφόροι σε ένα σύστημα του οποίου το ηλιακό κέντρο αποτελεί η Τουρκία.
Η «πολύφερνος νύφη» είναι η Τουρκία, εις της οποίας την ποδιά σφάζονται παλικάρια.
Είναι μέγα λάθος και της Μόσχας και της Ουάσινγκτον, αντί να επικοινωνήσουν και να κοιτάξουν ποια πρέπει να είναι η στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθηθεί για την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή αλλά και την Κεντρική Ασία χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψη τους τυχοδιωκτισμούς της Τουρκίας.
