- Ρεκόρ χαμένων εδρών ανώτερων υπουργών
- Ο Σαπς κατηγορεί τις συντηρητικές διαιρέσεις
- Ο Mordaunt είχε θεωρηθεί ως υποψήφιος για την ηγεσία
ΛΟΝΔΙΝΟ, 5 Ιουλίου (Reuters) - Ένας αριθμός ρεκόρ ανώτερων υπουργών, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Άμυνας και ενός που διαφημίζεται ως πιθανός μελλοντικός ηγέτης, έχασαν τις βουλευτικές τους έδρες καθώς το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα υπέστη μια σειρά από καταστροφικές ήττες στις βρετανικές εκλογές . Ο υπουργός Άμυνας Grant Shapps και η Penny Mordaunt, ηγέτης της κάτω βουλής του κοινοβουλίου, ήταν μεταξύ των δέκα υπουργών του υπουργικού συμβουλίου που έχασαν τις έδρες τους, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των επτά το 1997, όταν ο Tony Blair έφερε τους Εργατικούς στην εξουσία σε μια συντριπτική εκλογική νίκηΑφού οι Συντηρητικοί έχασαν περισσότερες από 200 έδρες, οι Εργατικοί επρόκειτο να κυβερνήσουν για πρώτη φορά από το 2010.
Ο Σαπς χτύπησε τα τμήματα των Συντηρητικών κατά τη διάρκεια της ομιλίας του για παραχώρηση, κατηγορώντας τους συναδέλφους του ότι έχασαν την υποστήριξη των ψηφοφόρων.
«Δοκιμάσαμε την υπομονή των παραδοσιακών Συντηρητικών ψηφοφόρων με την τάση να δημιουργήσουν μια ατελείωτη πολιτική σαπουνόπερα από εσωτερικούς ανταγωνισμούς και διαιρέσεις, που γίνονται όλο και πιο επιεικής και εδραιωμένη», είπε.
ΘΥΜΟΣ
Ο θυμός για την οικονομική στασιμότητα , τα πολιτικά σκάνδαλα και την κρίση στις δημόσιες υπηρεσίες μετά από χρόνια περικοπών των κρατικών δαπανών, οδήγησαν τους ψηφοφόρους να εγκαταλείψουν το Συντηρητικό Κόμμα, το οποίο κυβερνά στη Βρετανία περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα. Ο Σαπς είναι ο πιο υψηλόβαθμος υπουργός στη Βρετανία που έχασε την έδρα του από τον Μάικλ Πορτίλο, τον τότε υπουργό Άμυνας το 1997, σε μια από τις πιο διάσημες στιγμές της σύγχρονης βρετανικής πολιτικής ιστορίας.Διορίστηκε υπουργός Άμυνας τον Αύγουστο του περασμένου έτους, ο Σαπς είχε μια σειρά από θέσεις εργασίας, διευθύνοντας τμήματα από τις μεταφορές και την ενέργεια μέχρι τις επιχειρήσεις.
Οι υπουργοί που χάνουν τις έδρες τους είναι σχετικά σπάνιοι στη βρετανική πολιτική σκηνή. Μέχρι την Πέμπτη, μόνο τέσσερις υπουργοί του υπουργικού συμβουλίου είχαν χάσει τις έδρες τους στις έξι τελευταίες εκλογές για 27 χρόνια.
Υπήρχε όμως μια πορεία ηττών καθώς τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν τα ξημερώματα της Παρασκευής. Mordaunt ήταν υπεύθυνη για τις δουλειές της κυβέρνησης στο κοινοβούλιο και θα ήταν ένας από τους κορυφαίους υποψηφίους για να αντικαταστήσει τον Sunak εάν, όπως ήταν αναμενόμενο, παραιτηθεί μετά τη συντριπτική ήττα. Η τιμητική της θέση ως Λόρδος Πρόεδρος του Privy Council σήμαινε ότι είχε εξέχοντα συνταγματικό ρόλο μετά τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ το 2022 και απέκτησε παγκόσμια φήμη κρατώντας ένα μεγάλο τελετουργικό ξίφος για περισσότερο από μία ώρα κατά τη στέψη του βασιλιά Καρόλου.
Η υπουργός Παιδείας Τζίλιαν Κίγκαν, η υπουργός Πολιτισμού Λούσι Φρέιζερ, η υπουργός Επιστημών Μισέλ Ντόνελαν και ο υπουργός Δικαιοσύνης Άλεξ Τσαλκ έχασαν επίσης τις θέσεις τους.
Άλλα θύματα ήταν ο Peter Bottomley, ο οποίος ήταν ο μακροβιότερος νομοθέτης στο κοινοβούλιο. Ο «Πατέρας της Βουλής» - ο τιμητικός τίτλος που απονέμεται στο μέλος που βρισκόταν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στο κοινοβούλιο - εξελέγη για πρώτη φορά το 1975 αλλά έχασε την έδρα του στο Worthing West.
Η πρώην πρωθυπουργός Λιζ Τρους, η οποία έγινε η ηγέτιδα με τη μικρότερη θητεία ποτέ στη χώρα όταν πυροδότησε την κατάρρευση της αγοράς ομολόγων και την κατάρρευση της στερλίνας, έχασε επίσης την έδρα της.
Ο Τζέικομπ Ρις-Μογκ, πρώην υπουργός με το παρατσούκλι «ο αξιότιμος κύριος από τον 18ο αιώνα» λόγω των μεγαλοπρεπών αέριων και του σήματός του με το διπλό κοστούμι, έχασε επίσης.
Οι υψηλών προδιαγραφών Συντηρητικοί δεν ήταν οι μόνες σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες -που αποκαλούνται «μεγάλα θηρία» από τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης- που ξυλοκοπήθηκαν.
Ο Jonathan Ashworth, ο οποίος αναμενόταν να υπηρετήσει στην Εργατική κυβέρνηση του Keir Starmer, έχασε την έδρα του από έναν ανεξάρτητο υποψήφιο.
Ο βετεράνος αριστερός πολιτικός λάτρης Τζορτζ Γκάλουεϊ ξυλοκοπήθηκε επίσης. Είχε κερδίσει τη θέση του στο Ρότσντεϊλ για το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας μόλις τον Μάρτιο, αφού οι Εργατικοί απέσυραν την υποστήριξή τους στον υποψήφιό τους, τρέχοντας σε μια φιλοπαλαιστινιακή ατζέντα.
