ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
14:29
08/04/2015
Οπως αναφέρει η Φίσερ «Οταν ερωτευόμαστε, με απλά λόγια, το
πρόσωπο γίνεται το κέντρο του κόσμου. Έχετε μια έντονη λαχτάρα να είστε
μαζί του, όχι μόνο σεξουαλικά, αλλά και συναισθηματικά. Μπορείτε να
απαριθμήσετε τα πράγματα που δεν σας αρέσουν σε αυτόν, αλλά εν γνώση σας
τα κάνετε στην άκρη και επικεντρώνεστε μόνο στα καλά.»Αυτή όμως είναι η ρομαντική σκοπιά. Στην πραγματικότητα, από βιολογικής άποψης, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, επισημαίνει, εξηγώντας τους λόγους που απιστούμε στις σχέσεις μας.
Η ρομαντική αγάπη είναι ουσιαστικά μόνο αυξημένη δραστηριότητα της ντοπαμίνης της «ευχάριστης» ορμόνης στον εγκέφαλο. Η Φίσερ εξηγεί ένα πείραμα όπου η ίδια και μια ομάδα επιστημόνων εξέτασαν προσεκτικά τον εγκέφαλο των ανθρώπων που ήταν ερωτευμένοι. Η ομάδα έδειξε στους ερωτευμένους μια ουδέτερη φωτογραφία και, στη συνέχεια, μια φωτογραφία του αγαπημένου τους και κατέγραψαν ποιες περιοχές του εγκεφάλου ήταν ενεργές, καθώς το πρόσωπο κοίταζε τη φωτογραφία του συντρόφου τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μία από τις πιο σημαντικές περιοχές του εγκεφάλου που ανέλαβαν δράση όταν κάθε άτομο κοίταζε μια φωτογραφία του συντρόφου του είναι το σύστημα ανταμοιβής - η ίδια περιοχή του εγκεφάλου που ανάβει όταν ένα άτομο παίρνει κοκαΐνη ή έχει οργασμό.
Αυτό σημαίνει ότι «η ρομαντική αγάπη δεν είναι συναίσθημα, είναι χημική αντίδραση» εξηγεί η Φίσερ. «Και στην πραγματικότητα, νομίζω ότι είναι πιο ισχυρή από την σεξουαλική ορμή» προσθέτει.
Πολλές άλλες μελέτες έχουν βρει το ίδιο πράγμα: η αγάπη λειτουργεί ως ένα σύστημα κινήτρων και ανταμοιβής στον εγκέφαλο. Τότε λοιπόν, αν η αγάπη είναι ικανοποιητική, τι μας οδηγεί στην απιστία;
Το πρόβλημα είναι ότι η ρομαντική αγάπη δεν είναι το μόνο σύστημα του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν ερωτευόμαστε κάποιον. Υπάρχουν ουσιαστικά τρία συστήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αγάπη, εξήγησε η Φίσερ.
Υπάρχει η σεξουαλική ορμή, η οποία είναι σαν μια "ανυπόφορη νευρική φαγούρα," να βγούμε ψάχνοντας για ένα ευρύ φάσμα συντρόφων, προκειμένου να περάσουμε τα γονίδιά μας. Υπάρχει η ρομαντική αγάπη, η οποία μας βοηθά να εστιάσουμε την ενέργειά μας στο ζευγάρωμα σε ένα άτομο. Και έπειτα υπάρχει ο δεσμός, ηρεμία και η ασφάλεια που αισθανόμαστε με μια μακροπρόθεσμη σχέση ώστε να μπορούμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας μαζί.
Ωστόσο, τα τρία συστήματα του εγκεφάλου, η σεξουαλική ορμή, η ρομαντική αγάπη, και ο δεσμός δεν είναι πάντα συνδεδεμένα μεταξύ τους.
«Έτσι είναι δυνατόν να αισθάνεστε βαθιά προσήλωση σε μια μεγάλη σχέση και ταυτόχρονα αισθάνεστε έντονη ρομαντική αγάπη προς κάποιον άλλο και ακόμη σεξουαλική έλξη προς έναν τρίτο» εξηγεί η Φίσερ.
«Με λίγα λόγια, είμαστε σε θέση να αγαπάμε περισσότερο από ένα άτομα την ίδια στιγμή» προσθέτει.
«Είναι σαν να συνεδριάζει στο κεφάλι σας μία επιτροπή καθώς προσπαθείτε να αποφασίσετε τι να κάνετε», είπε η Φίσερ. «Δεν πιστεύω ειλικρινά ότι είμαστε ένα ζώο που φτιάχτηκε για να είναι ευτυχισμένο. Είμαστε ένα ζώο που δημιουργήθηκε για την αναπαραγωγή και νομίζω ότι την ευτυχία δε τη βρίσκουμε έτοιμη, τη φτιάχνουμε» καταλήγει.
Τμήμα ειδήσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου