Πρόσκληση σε ρωσικές εταιρείες για το διαγωνισμό πετρελαίων απευθύνει η κυβέρνηση | DefenceNet.gr
ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Η ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ Π.ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ
Πρόσκληση σε ρωσικές εταιρείες για το διαγωνισμό πετρελαίων θα απευθύνει η ελληνική κυβέρνηση.
Η επίσκεψη του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης στη
Μόσχα είναι σε εξέλιξη και έγινε έπειτα από πρόσκληση του υπουργού
Ενέργειας της Ρωσίας, Αλεξάντερ Νόβακ.
Πηγές από τη Μόσχα αλλά και από την κυβέρνηση αναφέρουν στο
defencenet.gr ότι στο τραπέζι των συζητήσεων βρίσκεται και η πρόσκληση
ρωσικών εταιρειών να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό για τα ελληνικά
οικόπεδα πετρελαίου, γεγονός που μπορεί να συνδέεται και με τη δίμηνη
παράταση του διαγωνισμού.
Οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι μεταξύ των αιτημάτων είναι η
μείωση των τιμών του φυσικού αερίου για τα ελληνικά νοικοκυριά και να
εξαιρεθούν τα ελληνικά φρέσκα φρούτα από την απαγόρευση εισαγωγών αλλά
και τα κτηνοτροφικά προϊόντα.
Σημειώνεται ότι ο Π.Λαφαζάνης συναντάται με τον κ. Νόβακ τη
Δευτέρα και θα συζητήσουν ενεργειακά θέματα, με επίκεντρο τις
ενεργειακές σχέσεις των δύο χωρών. Επίσης, θα συναντηθεί και με το
διευθύνοντα σύμβουλο της Gazprom, Αλεξέι Μίλερ, καθώς και με εκπροσώπους
της Δούμας και κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Στην ελληνική αντιπροσωπεία συμμετέχει και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Θαν. Πετράκος.
Επίσης, σε τηλεγράφημα του ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων
ΡΙΑ-Νόβοστι, σημειώνεται ότι η ελληνική πλευρά επιθυμεί να θέσει και το
θέμα ανανέωσης της προμήθειας φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
«Αναμένεται ότι οι δύο πλευρές θα συζητήσουν και την κατάσταση γύρω
από την ακύρωση της κατασκευής δύο υδροηλεκτρικών σταθμών παραγωγής
ηλεκτρικής ενέργειας. Η Ρωσία αναμένει ότι θα προταθεί από την Ελλάδα
ένα ισοδύναμο από οικονομική άποψη σχέδιο στη θέση των υδροηλεκτρικών
σταθμών στη Συκιά και το Πευκόφυτο στον ποταμό Αχελώο», η κατασκευή των
οποίων έχει ανασταλεί για οικολογικούς λόγους.
Tην ίδια στιγμή η ΕΕ φιλόδξα επιδιώκει να επιβάλλει την πολιτική
της σε όσα κράτη μέλη της παταλαμβάνουν φυσικό αέριο από την Ρωσία.
Σε αναθεώρηση των συμβάσεων φυσικού αερίου με τη ρωσική
εταιρία-κολοσσό Gazprom θα οδηγήσει η σύσταση μιας ενεργειακής ένωσης
στην ΕΕ. Ρώσοι ειδικοί δεν αποκλείουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει
σε αύξηση των τιμών του αερίου σε κάποιες χώρες.
Η δημιουργία μιας ενεργειακής συμμαχίας στην Ευρώπη,
σημαίνει την αναθεώρηση των συμβολαίων για το φυσικό αέριο με τη
μεγαλύτερη ρωσική εταιρία Gazprom, προειδοποιούν ρώσοι ειδικοί.
Νωρίτερα, οι ηγέτες των χωρών της ΕΕ, στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής,
ενέκριναν την προτεινόμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ιδέα για τη
συγκρότηση μιας ενεργειακής ένωσης.
Μέσω αυτής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορεί να επηρεάζει
άμεσα τις εμπορικές συμφωνίες προμήθειας φυσικού αερίου, μεταξύ αυτών
και τα συμβόλαια της Gazprom. Όπως αναφέρει ο Ιβάν Καπιτόνοφ, καθηγητής
της έδρας κρατικής ρύθμισης της οικονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Εθνικής
Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης, «η δημιουργία μιας ενιαίας
ενεργειακής αγοράς είναι μια προσπάθεια των χωρών της ΕΕ να αποτελέσουν
έναν ενιαίο αγοραστή και να λαμβάνονται όμοιες συμβατικές προτάσεις».
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι χώρες της ΕΕ
θα βγουν κερδισμένες από τις προτάσεις, διότι στην Ευρώπη άλλες χώρες
αγοράζουν το φυσικό αέριο φτηνότερα και άλλες ακριβότερα.
Στη νέα συμφωνία, ένα ολόκληρο κεφάλαιο αναφέρεται στην αύξηση της διαφάνειας στην αγορά φυσικού αερίου.
Για το σκοπό αυτό, προγραμματίζεται να καθιερωθεί ένας
μηχανισμός ελέγχου των διακρατικών συμφωνιών, τις οποίες κάποια χώρα
μέλος της ΕΕ συνάπτει με κράτος μη μέλος της ΕΕ, για παράδειγμα με τη
Ρωσία.
Μέχρι σήμερα, οι ευρωπαίοι καταναλωτές συμφωνούσαν με τους
προμηθευτές ξεχωριστά ο καθένας και οι όροι του εμπορικού συμβολαίου
ήταν αυστηρά απόρρητοι. Με τους νέους κανόνες οι Βρυξέλλες θα μπορούν να
ελέγχουν τις διακρατικές συμφωνίες και να εισηγούνται αλλαγές σε αυτές.
Σύμφωνα με τον αναλυτή της επενδυτικής εταιρίας UFS IC, Αλεξέι Κοζλόφ, η
ΕΕ μπορεί να μειώσει έως ένα όριο την κατανάλωση ρωσικού φυσικού
αερίου, αλλά το ζήτημα προσκρούει στο σύστημα μεταφοράς του αερίου.
Ο Αντρέι Χεστάνοφ, καθηγητής της σχολής οικονομικών και τραπεζικού
τομέα της Ρωσικής Ακαδημίας Εθνικής Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης,
αναφέρει ότι «η ίδια η τοπολογία του δικτύου αγωγών φυσικού αερίου στην
Ευρώπη, δεν επιτρέπει την παραίτηση από το ρωσικό αέριο, τουλάχιστον ως
το 2017-2018, καθώς απουσιάζουν τόσο οι εναλλακτικοί προμηθευτές, όσο
και οι υποδομές».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η αναζήτηση εναλλακτικών προμηθευτών και η
δημιουργία υποδομών θα απαιτήσουν χρόνο και σημαντικά έξοδα. Ο ειδικός
της επενδυτικής εταιρίας Finam Management, Ντμίτρι Μπαράνοφ, λεει ότι
«το τελευταίο διάστημα, η ΕΕ διεξάγει συνομιλίες με διάφορες χώρες οι
οποίες μπορούν να γίνουν προμηθευτές πετρελαίου και αερίου. Πρόκειται
για χώρες της Μέσης Ανατολής, της Βορείου Αφρικής, του Περσικού, της
πρώην ΕΣΣΔ, καθώς τις ΗΠΑ και τον Καναδά». Όπως αναφέρει, «προς το παρόν
δεν συζητείται η υπογραφή κάποιων μεγάλων συμβολαίων, εξετάζεται όμως
το ενδεχόμενο μελλοντικών προμηθειών».
Είναι εμαφανές ότι υπάρχει αμερικανικός δάκτυλος πίσω απόλα
αυτά, καθώς οι Αμερικανοί θέλουν να προλάβουν την δημιουργία του Turk
Stream που κυριολεκτικά θα θέσει εκτός μάχης τον ΤΑΡ ή οποιοδήποτε άλλο
σχεδιασμό αγωγού φυσικού αερίου από το Κατάρ (ο πραγματικός λόγος για
τον οποίο αιματοκυλίεται τώρα η Συρία)
Κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα το Δεκέμβριο του 2014, ο
Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι τη κατασκευή του South Stream -ένας
μεγάλος αγωγός που θα μεταφέρει στην Ευρώπη ρωσικό αέριο μέσω της Μαύρης
Θάλασσας- σταματά.
Ένας σημαντικός λόγος για την ακύρωση του South Stream είχε
αποδοθεί στην αποχώρηση της Βουλγαρίας από το πρότζεκτ, μία από τις
βασικές χώρες μέσω των οποίων ο αγωγός αυτός θα περάσει. Αντ' αυτού, η
Ρωσία και η Τουρκία, συζητούν για τον Turkish Stream ή Turk Stream.
Αναλυτές αναφέρουν ότι καθίσταται ολοένα και πιο φανερό ότι η Ρωσία
και η Τουρκία θέλουν να εξασφαλίσουν ότι το έργο Turkish Stream θα έχει
μια σταθερή οικονομική βάση. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής
του στην Άγκυρα, ο Αλεξέι Μίλερ, διευθύνων σύμβουλος της Gazprom της
Ρωσίας, συναντήθηκε με τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας της χώρας, Τανέρ
Γιλντίζ.
Ο αγωγός θα έχει δυναμικότητα 63 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων
(bcm) φυσικού αερίου, 15,75 bcm από τα οποία θα διατεθούν στην αγορά της
Τουρκίας και τα άλλα θα διατίθενται στο εμπόριο στην Ευρώπη από την
Ελλάδα.
Ο αγωγός φυσικού αερίου έχει προγραμματιστεί να προχωρήσει σε μια
διακυβερνητική συμφωνία κατά το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους και η
πρεμιέρα μεταφοράς του φυσικού αερίου έχει προγραμματιστεί για το
Δεκέμβριο του 2016.
Σύμφωνα με τον Μίλερ, αυτό είναι ένα αρκετά ρεαλιστικό
χρονοδιάγραμμα. Σημειώνεται ότι η Gazprom καλύπτει περίπου το 1/3 της
Ευρωπαϊκής κατανάλωσης αερίου που ισοδυναμεί με το 50% των συνολικών
εισαγωγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει συμφωνήσει να πωλήσει
το 65% του ΔΕΣΦΑ στη SOCAR, αλλά προς το παρόν η Ευρωπαϊκή Ένωση
διεξάγει έρευνα για την πώληση αυτή.
Το σχέδιο της Gazprom είναι η δημιουργία κόμβου στην ελληνοτουρκική
μεθόριο και από εκεί προώθηση προς την Ευρώπη. Στην πράξη, αυτό
σημαίνει ότι η Βουλγαρία και οι βαλκανικές χώρες θα προμηθεύονται το
αέριο τους μέσω Ελλάδος, λόγω της κατασκευής του ελληνικοβουλγαρικού
interconnector μέχρι το 2018.
Ο Turk Stream θα αναβαθμίσει τη γεωπολιτική θέση της
Ελλάδας, αφού αναμένεται να διέλθει ένας πολύ μεγάλος κύριος αγωγός που
θα διασχίζει όλη τη βόρεια Ελλάδα, θα καταλήγει στην Ηγουμενίτσα και θα
κατευθύνεται στη νότια Ιταλία, θα "τελειώσει" τον αζερικό ΤΑΡ και θα
πληρώνει και τέλη διέλευσης. Ο ΤΑΡ χάρις τον Α.Σαμαρά θα έιχε την
παγκόσμια πρωτοτυπία να μην πληρώνει τέλη διέλευσης.
Εάν ο ΤΑΡ αποδειχθεί ασύμφορος, τότε και η αγορά του ΔΕΣΦΑ απο τη SOCAR καθίσταται ατυχής, και θα υπάρξουν εξελίξεις.
Φυσικά ανοίγει εκ νέου και το θέμα της ΔΕΠΑ που η
προηγούμενη κυβέρνηση λόγω φιλοαμερικανικής μέχρι "θανάτου" πολιτικής
έκανε τα πάντα για να αποσυρθεί η Μόσχα από το διαγωνισμό όπως και για
εκείνον του ΔΕΣΦΑ.
Τα πράγματα τώρα έχουν αλλάξει. Η νέα ελληνική κυβέρνηση
έχει καταλάβει ότι το εθνικό συμφέρον της χώρας επιτάσσει μια
πολυδιάστατη εξωτερική πολιτικη, διότι στη ζωή οι "σύμμαχοι" που σε
θεωρούν δεδομένο γίνονται στο τέλος οι πιο επικίνδυνοι εχθροί, και
γενικά όταν υπάρχει "παραγνώριση", και αδιαφορία του ενός συμβαλόμενου
για τα συμφέροντα του άλλου.
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
