Οι
δημοκρατικές κυβερνήσεις και το οικονομικό χάος! Η Ελλάδα μαστίζεται από την
ασθένεια του σεχταρισμού και καμιά θεραπεία δεν τη σώζει! Αυτή είναι διαπίστωση
της στιγμής πλην όμως καλοβαλμένη στο μυαλό μου που ψάχνει κάτι μήνες να βρει
τι φταίει και σκοντάφτει στην πολιτική υπεροψία ως "απαύγασμα" της
δημοκρατίας που γέννησε η ΕΕ! Η ένταξή μας στην ΕΟΚ και στην ΕΕ, θεωρήθηκε
θαύμα και έκθαμβη η χώρα προσπάθησε να το ζήσει και να το κρατήσει ψηλά στο
βάθρο των σπουδαίων επιτευγμάτων. Όμως ,στο όλο οικοδόμημα, υπάρχει και η
σκοτεινή πλευρά που εμείς αργήσαμε ,ως εθνικό κράτος, να ανακαλύψουμε ,καθώς οι
πολιτικοί μας, φιλοξενούνταν στα ολόφωτα σαλόνια, θαμπωμένοι από τα φλας των
προθύμων να απαθανατίσουν πρωτόγνωρες στιγμές! Κι όταν εφευραν οι πολιτισμένοι
Ευρωπαίοι τον τρόπο να μας αφανίσουν –συνεργασία με συνvμoσία για την ανάπτυξή
τους-βρέθηκαν και εκείνοι που συμφώνησαν να εισάγουμε π.χ. ζάχαρη από τη
Γερμανία για να κλείσουμε τα Ελλαδικά εργοστάσια κ.ο.κ. Οι δημοκρατικές ως τώρα
κυβερνήσεις μας ,με ποικιλότροπα σενάρια και υποσχέσεις ,ζώντας σε υπέρτατο βαθμό
τα τρία ρο : ρεβανσισμός, ρεβιζιονισμός, ρεφορμισμός δεν κάνουν τίποτε άλλο
παρά να απολογούνται για κατηγορίες του παρελθόντος ή να διατείνονται την
αλλαγή από εποχή σε εποχή κι εκείνη ας ταξιδεύει μακράν ,επισύροντας την ανάγκη
ενός νέου δημαγωγού ηγέτη που θα επιβληθεί για την ευταξία των ατάκτως
εριμμένων! Κι ενώ δεν προλάβαμε καλά-καλά να ζήσουμε την ένωσή μας ,οι
δημοκρατικές κυβερνήσεις προχώρησαν στην άμεση υλοποίηση σχεδίων οικονομικού
κατακερματισμού ,υποσχόμενες επί σειρά ετών την ανάπτυξη και τη βελτίωση του
βιοτικού μας επιπέδου! Αλλά η αβάσταχτη ετυμηγορία «κυβερνώ ένα διεφθαρμένο
κράτος» δεν είναι παρά η διαπίστωση ενός πολιτικού ο οποίος πρόλαβε να μας πει
«λεφτά υπάρχουν» Αλλά το «διεφθαρμένο» κράτος παραπέμπει στις περίφημες λίστες
που κατά το «αμ έπος αμ’έργον» έπρεπε να έχουν ελεγχτεί και ναι, τα υπάρχοντα
,τήδε κακείσε, χρήματα να συγκεντρωθούν και έπειτα να αρχίσει η κυβέρνηση τις
επαναλαμβανόμενες, οριζόντιες περικοπές των μισθωτών και συνταξιούχων ! Έτσι ,
κραυγαλέες υποθέσεις φοροδιαφυγής, βεβαιώνονται-ουδείς αμφιβάλλει –αλλά υπάρχει
μια επιφύλαξη κατά πόσο, πότε θα αποδώσουν οι βεβαιώσεις αποφέροντας στο
ελληνικό δημόσιο δις ευρώ! Πώς θα αναρρώσει η χώρα ,χωρίς ανάπτυξη !Οι
περικοπές είναι ένα είδος εσωτερικού δανεισμού και όταν το λαγήνι πάει πολλές
φορές στη βρύση ένα είναι βέβαιο ότι θα σπάσει! Η Δημοκρατία δεν δίνει το
δικαίωμα στους κυβερνώντες –προκειμένου να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο-να
έχουν μία μόνο έννοια :πόσα χρήματα θα περικόψουν από αυτούς που μπορούν ,γιατί
οι μισθοί και οι συντάξεις αποτελούν εύκολη λύση! Η χώρα βυθίζεται από εκείνους
που δήθεν θα στεκόταν αρωγοί και από τούτους τους πολιτικούς ,που
μεταρρυθμίζουν αλλά δεν σταθμίζουν τα οφέλη !
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός
