Αεριτζίδικο μεταπτυχιακό εξ αποστάσεως
Αντιδρούν οι πρυτάνεις στο νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά προγράμματα σπουδών που έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Παιδείας, υποστηρίζοντας ότι τίθεται ζήτημα «ακαδημαϊκότητας» και «αυτοδιοίκητου» των πανεπιστημιακών σχολών.
Τη στιγμή που εκφράζουν φόβους ότι λόγω του περιορισμού των διδάκτρων θα κλείσουν μεταπτυχιακά προγράμματα και οι φοιτητές θα πάνε σε ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου, κλείνουν συμφωνίες με τα ίδια αυτά ιδιωτικά πανεπιστήμια για την πραγματοποίηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Μια τέτοια περίπτωση είναι το ΠΜΣ «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση».
Το πρόγραμμα συνδιοργανώνεται από ένα δημόσιο ελληνικό Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Πατρών, και ένα ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.
Το δεύτερο ξεκίνησε ως μικρό κολέγιο (Intercollege) και σήμερα «αναγνωρίζεται ως το κορυφαίο ανεξάρτητο πανεπιστήμιο στην Κύπρο [...] που επιδιώκει την αριστεία στην εκπαίδευση μέσα από υψηλά πρότυπα διδασκαλίας, σ’ ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον που διαρκώς βελτιώνεται» όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του.
Σύμφωνα με το ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε στις 19 Αυγούστου 2016, αρ. φύλλου 2.560, τεύχος β’, για το πρόγραμμα διάρκειας τεσσάρων εξαμήνων προτείνονται 52 μαθήματα από τα οποία οι φοιτητές, προκειμένου να αποκτήσουν το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης, θα πρέπει υποχρεωτικά να συμπληρώσουν 120 ECTS (πιστωτικές μονάδες) που αντιστοιχούν σε «εννέα εξαμηνιαία μαθήματα ή επτά εξαμηνιαία μαθήματα και τη Μεταπτυχιακή Διατριβή, καθώς επίσης και την επιτυχή ολοκλήρωση της Πρακτικής Ασκησης».
Κραυγαλέες παραλείψεις
Κατ’ αρχήν είναι πρωτάκουστο να μην ορίζεται συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών με υποχρεωτικά μαθήματα και μαθήματα επιλογής, αλλά να δίνεται ένας κατάλογος μαθημάτων από τα οποία οι φοιτητές θα παρακολουθήσουν μάξιμουμ εννέα μαθήματα.
Πόσο μάλλον που τα μαθήματα δεν είναι εξειδικευμένα, ούτε εντάσσονται στη λογική της έρευνας και της εμβάθυνσης, αλλά είναι σαν οι φοιτητές να παρακολουθούν κάποιο μεταλυκειακό σεμινάριο ή -στην καλύτερη- ένα προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών.
Δεύτερον, είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι δεν καθορίζονται ακαδημαϊκά κριτήρια εισαγωγής.
Στα κριτήρια εισδοχής απαιτείται ασαφώς:
«Επικυρωμένο αντίγραφο πτυχίου σε συναφές με την εκπαίδευση γνωστικό αντικείμενο», χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίζεται το «συναφές με την εκπαίδευση γνωστικό αντικείμενο».
Πουθενά δεν αναφέρεται ρητά ότι στο ΠΜΣ γίνονται δεκτοί πτυχιούχοι τμημάτων ειδικής αγωγής ή παιδαγωγικών τμημάτων, για παράδειγμα.
Τρίτον, δεν ορίζεται συγκεκριμένος αριθμός μεταπτυχιακών φοιτητών, ούτε όμως και το κόστος λειτουργίας του προγράμματος.
Από την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Πατρών πληροφορούμαστε ότι τα δίδακτρα για το εν λόγω πρόγραμμα φτάνουν τις 6.840 ευρώ.
Πληροφορίες μάλιστα θέλουν το 60% των διδάκτρων να παραμένουν στην Κύπρο, την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος αναλαμβάνει να διασφαλίσει στους φοιτητές την πρακτική τους άσκηση στην Ελλάδα.
Ουσιαστικά λοιπόν οι Ελληνες φορολογούμενοι από τη μία πληρώνουν έναν ιδιώτη σε άλλη χώρα και από την άλλη πληρώνουν για την πρακτική άσκηση των φοιτητών εδώ.
Να σημειωθεί ότι ο Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (ΔΟΑΤΑΠ) προβληματίστηκε πολύ με το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας για την απόδοση μεγάλου αριθμού μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών (περίπου 2.000) σε ελάχιστο μάλιστα χρονικό διάστημα.
Και ενώ ο ΔΟΑΤΑΠ προσπάθησε να βάλει ένα φρένο στη διαφαινόμενη «εργολαβία» θέτοντας τον όρο τουλάχιστον η πρακτική άσκηση να γίνεται στην Κύπρο, έρχεται ένα δημόσιο ελληνικό Πανεπιστήμιο να νομιμοποιήσει αυτή τη διαδικασία, ότι δηλαδή μπορούν να δίνονται μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών εξ αποστάσεως.
