ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΡΘΡΟ 19 Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης
Το σκληρό πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης
πολιτικής που ευαγγελίζεται η ΝΔ παρουσίασε από το βήμα του Οικονομικού
Φόρουμ στους Δελφούς, ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος δεσμεύθηκε να κόψει το κοινωνικό μέρισμα σε περίπτωση εκλογής της ΝΔ στις εθνικές κάλπες.
Με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο αποκάλυψε ότι τον επόμενο Δεκέμβριο δεν θα
δώσει το κοινωνικό μέρισμα στους Έλληνες πολίτες που έχουν περισσότερο
ανάγκη. Στους άπορους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους άνεργους.
Αντ’ αυτού το περιθώριο που θα υπάρχει από τα υπερπλεονάσματα θα το
δώσει ως δώρο στις επιχειρήσεις μειώνοντας το φορολογικό συντελεστή.
«Αντί να δώσουμε χριστουγενιάτικα δώρα στο τέλος κάθε χρονιάς, θα προωθήσω την μείωση της φορολογίας για την μεσαία τάξη.
»Αυτό είναι ξεκάθαρο για μένα ότι πρόκειται για την σωστή πολιτική…»
δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού προηγουμένως είχε πει ότι η πρώτη
προτεραιότητά του είναι να μειωθεί δραστικά ο φόρος των ακινήτων και ο
φόρος στις επιχειρήσεις.
Με τον τρόπο αυτό, ξεκαθάρισε ότι αν στις επόμενες εκλογές κερδίσει
θα γυρίσει την πλάτη του σε 1.300.000 – 1.400.00 πολίτες που το 2018
είχαν την ευκαιρία στο τέλος της χρονιάς, ανάλογα με τα εισοδηματικά
τους κριτήρια να κερδίσουν από 200 έως 1.200 ευρώ.
Προτεραιότητα στο κοινωνικό μέρισμα του 2018 είχαν οι 55.000 άνεργοι
ηλικίας 18-24 ετών, οι μακροχρόνια άνεργοι (άνω των 2 ετών εκτός
εργασίας), και οι περίπου 600.000 δικαιούχοι του κοινωνικού εισοδήματος
αλληλεγγύης.
Στόχος του 2018 ήταν να ενισχυθούν και οι 600.000 συνταξιούχοι του
ΟΓΑ που λαμβάνουν από 300-600 ευρώ σύνταξη το μήνα, αλλά και οι 800.000
χαμηλοσυνταξιούχοι.
Το 2018 είχε εγκριθεί ποσό 710 εκατ.ευρώ και στη συνέχεια εγκρίθηκε
επιπλέον ποσό 80 εκ.ευρώ για να καλυφθούν όλοι οι πολίτες που είχαν
καταθέσει αίτηση.
Σε
περισσότερες από 320 ληστείες, κλοπές - διαρρήξεις, καθώς και διακίνηση
ναρκωτικών εμπλέκονται, σύμφωνα με την αστυνομία, τα μέλη της
εγκληματικής οργάνωσης αλλοδαπών «προσφύγων» που δρούσε το τελευταίο
διάστημα στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας. Κυρίως δρούσε
στις περιοχές των Εξαρχείων, Ακροπόλεως, Συντάγματος, Αγίου Παντελεήμονα
και Ομόνοιας.
Ειδικότερα, συνελήφθησαν 138
άτομα, όλοι αλλοδαποί, εκ των οποίων οι 93 κατηγορούνται, σύμφωνα πάντα
με την αστυνομία, ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης και οι 45 για την
κατάληψη κτιρίου στην οδό Αραχώβης, στα Εξάρχεια, που αντιμετωπίζουν την
κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης. Οι περισσότεροι δράστες
είναι από Μαρόκο, Αλγερία, Αφγανιστάν, Πακιστάν και Μπαγκλαντές. Όλοι
τους, μηδενός εξαιρουμένου, είχαν μπει παράνομα στη "χώρα" (χωρίς αυτό
να σημαίνει κάτι το ουσιαστικό βέβαια) από τα νησιά του Α. Αιγαίου με
τη βοήθεια των ΜΚΟ ως «πρόσφυγες». Μεταφέρθηκαν
στη συνέχεια στην Αττική στο πλαίσιο των… ακατάβλητων προσπαθειών του
«υπουργείου» για τη «μεταναστευτική» πολιτική προς αποσυμφόρηση των
νήσων του Α.Αιγαίου και συμφόρησης της υπόλοιπης Ελλάδας.
Εκτός
από τους συλληφθέντες, στην υπόθεση εμπλέκονται άλλοι 21 αλλοδαποί, ήδη
έγκλειστοι σε φυλακές και αναζητούνται ακόμα 54(!), επίσης αλλοδαποί,
ως συνεργοί των μελών της εγκληματικής οργάνωσης, με τον συνολικό αριθμό των κατηγορουμένων να ανέρχεται σε 213 άτομα. Η πραγματικότητα είναι πως ΟΥΔΕΙΣ εκ των 213 πρόκειται να απελαθεί ποτέ από τη χώρα. Μετά
από μια περίοδο κράτησης στις φυλακές θα αφεθούν ελεύθεροι με τους
γνωστούς «περιοστϊκούς» όρους, (που προκαλούν το... γέλωτα) χωρίς να
γίνει καν η παραμικρή σκέψη για απέλαση. Φυσικά
οι συλλήψεις αυτές εκτός απο τυπικές αποτελούν και «σταγόνα» στον
ωκεανό με τους εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες που
βρίσκονται στη χώρα, και συνεχίζουν να εισέρχονται καθημερινά, είτε
αποπλέοντας από τα τουρκικά παράλια είτε μέσω του Έβρου. Για την ιστορία η εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης
έγινε έπειτα από μεγάλη αστυνομική επιχείρηση, που πραγματοποιήθηκε την
περασμένη Πέμπτη, από τη Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Αθηνών, με τη συνδρομή
και άλλων Υπηρεσιών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, της Διεύθυνσης
Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής, Ομάδων Ε.Κ.Α.Μ., Ο.Π.Κ.Ε. και ΔΙ.ΑΣ,
καθώς και προσωπικού της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών και
αστυνομικών σκύλων.
Κατασχέθηκε πλήθος κλοπιμαίων, όπως πάνω από
350 φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, 300 κινητά τηλέφωνα, καθώς επίσης
μαχαίρια, στιλέτα, διαρρηκτικά εργαλεία, το χρηματικό ποσό των 16.000
ευρώ και 60 συσκευασίες κάνναβης έτοιμες προς διάθεση στην παράνομη
αγορά.
Η αστυνομία εξακρίβωσε την εμπλοκή των κατηγορουμένων σε
σωρεία αδικημάτων κατά της ιδιοκτησίας και συγκεκριμένα σε 324
περιπτώσεις, από τις οποίες οι 287 αφορούν διαρρήξεις οχημάτων, οι 11
διαρρήξεις οικιών και καταστημάτων, οι 15 είναι κλοπές με τη μέθοδο της
απασχόλησης και οι 11 ληστείες με τη χρήση όπλων - αντικειμένων
(πιστόλι, μαχαίρι, σπασμένο μπουκάλι), αλλά και τη χρήση σωματικής βίας. Οι δράστες εντόπιζαν τους στόχους τους και επέλεγαν κυρίως:
Διαμερίσματα
που βρίσκονταν σε πολυκατοικίες με αρκετά γραφεία προκειμένου κατά το
χρόνο μη λειτουργίας να μη γίνονται αντιληπτοί από ενοίκους. Οχήματα
σταθμευμένα σε σημεία με μικρή κυκλοφορία και κυρίως παλαιάς
τεχνολογίας, ώστε να μπορούν να διαπράττουν κλοπές στο μικρότερο δυνατό
χρόνο με το ελάχιστο ρίσκο. Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!Επίσης,
επέλεγαν πεζούς που κινούνταν σε απομονωμένα σημεία και είχαν τσάντες,
χαρτοφύλακες, σακούλες ή κοσμήματα, τα οποία αφαιρούσαν χρησιμοποιώντας
το στοιχείο του αιφνιδιασμού, με την απειλή μαχαιριού, πυροβόλου όπλου ή
λεκτικής βίας. Μάλιστα, σε περίπτωση αντίδρασής τους δεν δίσταζαν να
χρησιμοποιούν σωματική βία. πηγη pro news
Γυναίκες στη μάχη με όπλο μια πένα ή μια γραφομηχανή
«Μπλουζάκι χίπικο και παντελόνι τζιν και στην καρδιά ζωγραφισμένος ο Γκεβάρα. Στα πορνοστάσια με ουίσκι και με τζιν παίζουν αλέγκρο την καρδιά μου σε κιθάρα. Αϊ, Ρόζα Λούξεμπουργκ, τι σου ’χω φυλαγμένα, πάνω στο κάρρο σ’ είδα στα εννιακόσια εφτά. Εγώ τότε κοιμόμουνα στο φως τού εικοσιένα κι εξήντα χρόνια αργότερα σε βρήκα στα χαρτιά. Φυλλάδες κίτρινες και πράσινη χολή, τα νιάτα σου, τα νιάτα μου κι οι εμπόροι. Χρυσό πουλάκι δίχως το κλουβί για σένα κάνουν τον Αγώνα οι τζογαδόροι» Μάνος Ελευθερίου
Η
8η Μαρτίου δεν είναι η γιορτή ούτε η Ημέρα της Γυναίκας. Είναι η
επέτειος της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του
1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν
καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Σκεφτομαι πως αν θέλουμε ως
κοινωνίες να κερδίσουμε κάτι από αυτήν την επέτειο, πρέπει να ρίξουμε
ένα βλέμμα πίσω κι ένα βλέμμα μπροστά. Πίσω για να θυμηθούμε τα
αγωνιστικά προτάγματα περί ισότητας, για τα οποία αγωνίστηκαν σπουδαίες
επώνυμες και ανώνυμες γυναίκες, ώστε να θεωρούμε σήμερα αυτονόητα πολλά
από τα δικαιώματά μας. Και μπροστά, αναγνωρίζοντας πως η πόλωση ανδρικού
και γυναικείου φύλου χρησιμεύει μόνο στον αποπροσανατολισμό της
δημόσιας συζήτησης από το ουσιαστικό ζητούμενο: την αναγκαία καθολική
ισότητα των δύο φύλων.
Η διατήρηση μακραίωνων, παραδοσιακών
πρακτικών μπορεί να προσφέρει σε κάποιους ικανοποίηση. Η στέρηση, όμως,
της ελευθερίας επιλογής, της αυτοδιάθεσης, της εκδήλωσης του ερωτισμού,
της ισονομίας και της ιδιοκτησίας του σώματος πρέπει πια να θεωρείται
απαράδεκτη σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες.
Ποιες γυναίκες όμως
έδωσαν με μόνο όπλο μια πένα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το
παράδειγμα και τη δύναμη σε άλλες γυναίκες να αγωνιστούν και να
διεκδικήσουν τον σεβασμό και την αυτοδιάθεση;
🔻 «Δέκατη μούσα» την αποκάλεσε ο Πλάτωνας και «θηλυκό Σωκράτη» ο φιλόσοφος του 2ου αι. μ.Χ. Μάξιμος ο Τύριος. «Θαυμαστό
τέρας» ήταν κατά τον Στράβωνα, ενώ ο Σόλων ο Αθηναίος –ο γνωστός
νομοθέτης κι ένας από τους επτά σοφούς του αρχαίου κόσμου– δήλωνε ότι
δεν θέλει να πεθάνει αν δεν έχει διδαχθεί ένα της ποίημα. Και αν το
όνομά της –Σαπφώ– είναι διάσημο στα πέρατα του κόσμου,
από την αρχαιότητα ήδη αρκούσε κάποιος να την αποκαλέσει ποιήτρια για να
καταλάβουν όλοι για ποια πρόκειται, όπως όταν έλεγαν ποιητής εννοούσαν
τον Ομηρο. Γεννήθηκε στη Λέσβο τον 7ο αι. π.Χ.
Η φήμη της έφτασε
σε κάθε γωνιά του τότε γνωστού κόσμου. Το πρόσωπο της αποτυπώθηκε σε
νομίσματα, αγγεία και ψηφιδωτά. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον
σπουδαίο ζωγράφο Ζακ-Λουί Νταβίντ και τον πρωτοπόρο γλύπτη μνημειακών
έργων Εμίλ-Αντουάν Μπουρντέλ, αλλά και για τον Μάνο Χατζιδάκι, που
μελοποίησε στίχους από το ποίημά της «Κέλομαί σε Γογγύλα» στον «Μεγάλο
ερωτικό» και ερμήνευσε μοναδικά η Φλέρυ Νταντωνάκη.
Γύρω από το
όνομά της δημιουργήθηκαν μύθοι. Κάποιοι την ήθελαν να ερωτοτροπεί με
γυναίκες. Κάποιοι άλλοι να έχει τραγικό τέλος για τα μάτια ενός άνδρα.
Απέκτησε φανατικούς θαυμαστές και άσπονδους εχθρούς.
Τα βιβλία της
κάηκαν τον 11ο αι. στην Κωνσταντινούπολη, καθώς θεωρήθηκε ότι διέφθειρε
τους πιστούς. Και από τους στίχους της –μέσα από τους οποίους δεν έπαυε
να αναζητεί τον έρωτα και την αθανασία– δεν έφτασαν έως τις μέρες μας
παρά μόνο ένα ποίημά της, μια ωδή 28 στίχων στην Αφροδίτη, μαζί με
μερικά ακόμη αποσπάσματα των έργων της (το τελευταίο μάλιστα
ανακαλύφθηκε μόλις το 2004) που περιλαμβάνονταν σε εννέα βιβλία.
🔻 200 χρόνια πέρασαν από την έκδοση του «Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας». Η συγγραφέας του, Μαίρη Γουόλστονκραφτ Σέλεϊ (1797-1851), ήταν Αγγλίδα και σύζυγος του ρομαντικού ποιητή Πέρσι Σέλεϊ. Λέγεται
πως υπήρξε ερωμένη του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Η Σέλεϊ δεν δίσταζε να
ζήσει και να γράψει τολμηρά σε μια εποχή κατά την οποία οι γυναίκες
συγγραφείς δεν έχαιραν ιδιαίτερου κύρους. Σίγουρα έπαιξε ρόλο το
οικογενειακό της περιβάλλον.
Πατέρας της ήταν ο Γουίλιαμ
Γκόντγουιν, φιλόσοφος και από τους πρώτους αναρχικούς. Μητέρα της ήταν η
Μαίρη Γούλστονκραφτ, η οποία έγραψε ένα από τα πρώτα φεμινιστικά
«εγχειρίδια», τη «Διεκδίκηση των δικαιωμάτων της γυναίκας».
Οι
γονείς της θα θεωρούνταν πρωτοποριακοί ακόμα και πολλά χρόνια μετά, αλλά
στα τέλη του 18ου αιώνα φάνταζαν άκρως ριζοσπαστικοί.
Οι κριτικοί
την πολέμησαν σκληρά όταν βγήκε ο «Φρανκενστάιν», είπαν πως της το
υπαγόρευσε ο Σέλεϊ. Η Μαίρη δήλωσε ότι ο σύζυγός της δεν την είχε
βοηθήσει καθόλου στη συγγραφή του βιβλίου. Της είχε δώσει απλώς το
έναυσμα για να αρχίσει να γράφει.
Ομως, οι περισσότεροι κριτικοί
δεν δέχτηκαν την εξήγησή της. Συνέχισαν να υποστηρίζουν ότι η συμμετοχή
του Σέλεϊ ήταν το στοιχείο που οδήγησε στην επιτυχία του «Φρανκενστάιν».
Κάποιοι
την έκριναν σκληρά, επειδή ως θηλυκό θα όφειλε να μη γράψει αυτό το
έργο: «Η συγγραφέας είναι γυναίκα. Αν η συγγραφέας μπορεί να ξεχάσει ότι
το γένος της πρέπει να χαρακτηρίζεται από τρυφερότητα, δεν σημαίνει ότι
πρέπει να το ξεχάσουμε κι εμείς. Γι’ αυτό απορρίπτουμε αυτό το
μυθιστόρημα, χωρίς στιγμή δισταγμού».
Η Μαίρη Σέλεϊ πέθανε την 1η
Φεβρουαρίου του 1851, σε ηλικία 53 ετών, έπειτα από χρόνια ταλαιπωρίας
με ασθένειες. Ο γιατρός της υποψιαζόταν ότι είχε όγκο στον εγκέφαλο.
Εναν χρόνο μετά τον θάνατό της, ο γιος την άνοιξε το κουτί που είχε
πάντα στο γραφείο της. Μέσα βρήκε τούφες μαλλιών από τα νεκρά παιδιά
της. Βρήκε, επίσης, ένα σημειωματάριο που διατηρούσε με τον Σέλεϊ, ένα
αντίγραφο του ποιήματός του «Αδωνις» και ένα μεταξωτό μαντίλι, μέσα στο
οποίο είχε λίγες από τις στάχτες του άνδρα της.
🔻 Η Σιμόν Λισί Ερνεστίν Μαρί Μπερτράν ντε Μποβουάρ γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου του 1908 στο Παρίσι, στους κόλπους μιας ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας. Αφού
έλαβε τη βασική μόρφωση σε ιδιωτικά σχολεία, σπούδασε φιλοσοφία στη
Σορβόννη, όπου συνάντησε τον συμφοιτητή της Ζαν-Πολ Σαρτρ (1905-1980),
με τον οποίο δημιούργησε μία ελεύθερη σχέση, που κράτησε σε όλη τους τη
ζωή. Από το 1931 έως το 1943 δίδαξε Φιλοσοφία στη μέση εκπαίδευση και
τον Οκτώβριο του 1945 εξέδωσε μαζί με τον Σαρτρ το μηνιαίο περιοδικό
λογοτεχνικής και πολιτικής κριτικής «Temps Modernes» («Μοντέρνοι
Καιροί»), με τον τίτλο του δανεισμένο από την ομώνυμη ταινία του Τσάρλι
Τσάπλιν. «Το δεύτερο φύλο»
Το 1949 εξέδωσε το φιλοσοφικό δοκίμιο «Το δεύτερο φύλο»,
που την έκανε διάσημη σε όλο τον κόσμο. Είναι μια εμπεριστατωμένη και
φλογερή έκκληση για την κατάργηση εκείνου που αποκαλούσε μύθο του
«αιώνιου θηλυκού». Τη δεκαετία του 1960 το βιβλίο αυτό θεωρήθηκε ένα από
τα κλασικά έργα της φεμινιστικής λογοτεχνίας και βρισκόταν για πολλά
χρόνια στη λίστα του Βατικανού με τα απαγορευμένα βιβλία (Index Librorum
Prohibitorum).
Η ντε Μποβουάρ υποστηρίζει ότι τα βασικά
δικαιώματα του ατόμου πρέπει να στηρίζονται στην ισότητα δικαιωμάτων του
άνδρα και της γυναίκας. Αυτά θεμελιώνονται στην κοινή δομή της ύπαρξής
τους, ανεξάρτητα από τη σεξουαλικότητά τους.
Η διάσημη φράση της «Δεν γεννιέσαι γυναίκα. Γίνεσαι γυναίκα» εξακολουθεί να εμπνέει εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον πλανήτη.
🔻 Ακατάβλητο και λαμπρό ακόμα και σήμερα το πνεύμα της Γαλλίδας λογοτέχνιδος Κολέτ [Sidonie-Gabrielle Colette (Knightley)]. Πρόκειται
για μία εκ των πιο επαναστατικών φυσιογνωμιών της γενιάς της, αφού
πολέμησε τις μονολιθικές απόψεις και διακρίσεις που υπήρχαν απέναντι
στις γυναίκες, και κυρίως εκείνες που προέρχονταν από την κατά βάση
ανδροκρατούμενη ελίτ των συγγραφέων του 20ού αιώνα.
Ως προς αυτή
την κατεύθυνση, καθοριστική για την ενεργοποίησή της υπήρξε η
δυσλειτουργική σχέση που είχε με τον Henry Gauthier-Villars (Dominic
West), τον σύζυγό της, ο οποίος προσπάθησε να καρπωθεί τα εύσημα της
πένας της, αφού την παρακίνησε να γίνει εκείνη ghostwriter και αυτός να
υπογράφει ως συγγραφέας.
Ευτυχώς κάποια στιγμή συνειδητοποιεί το
μέγεθος του ταλέντου της από την τεράστια ανταπόκριση του κόσμου στη
γραφή της. Απαλλαγμένη από την τοξική και καταπιεστική επιρροή του
συντρόφου της παλεύει πλέον για όλα τα δικαιώματά της. Η γυναίκα αυτή
μπόρεσε έμπρακτα να χαράξει τους δικούς της δρόμους στο κίνημα για τα
δικαιώματα των γυναικών, με το έργο της να εμπλουτίζει κι άλλο τον τομέα
των γραμμάτων, κατορθώνοντας ακόμη και να προταθεί για Νόμπελ
Λογοτεχνίας. Της ανήκει η περίφημη φράση «Η γυναίκα είναι ικανή για όλες
τις αντρικές ασχολίες, εκτός από το να κάνει πιπί όρθια».
🔻 Η Χάριετ Μπίτσερ Στόου ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας και υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας. Το
1850, ο νόμος ο οποίος υποχρέωνε τους πολίτες να καταδίδουν τους
σκλάβους που δραπέτευαν την ενέπνευσε για να γράψει την «Καλύβα του
Μπαρμπα-Θωμά». Αυτό το έργο δημιούργησε θύελλα αντιδράσεων και είχε
άμεση επίδραση στον Εμφύλιο Πόλεμο. Μεταφράστηκε σε τριάντα πέντε
γλώσσες. Η ίδια είχε πει για την τεράστια επιτυχία του βιβλίου: «“Η
Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά” δεν είναι δικό μου έργο, εγώ κατέγραψα απλά
αυτά που έβλεπα...»
Η οικογένεια Στόου γνώρισε μεγάλη φήμη, χωρίς
όμως η Χάριετ να κολακευτεί υπερβολικά από αυτό. Ζούσε ήσυχα με τον
άντρα της και με τον γιο της, Φρειδερίκο, συνεχίζοντας το γράψιμο. Το
1856 έβγαλε ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Ντρεντ: μια ιστορία του Μεγάλου
Θλιβερού Βάλτου», όπου απεικόνιζε έντονα τον ξεπεσμό μιας κοινωνίας που
ανεχόταν τον θεσμό της δουλείας.
🔻Η Ελεν Ανταμς Κέλερ ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια. Σε
ηλικία 19 μηνών, οι γονείς της αντιλήφθηκαν ότι ήταν κωφή και τυφλή και
την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστόνης, όπου την ανέλαβε η
παιδαγωγός Αννα Σάλιβαν.
Η περίπτωσή της διαδόθηκε παγκοσμίως λόγω
ενός θεατρικού έργου το οποίο ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της,
που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα
επικοινωνίας μαζί της με την παντελή έλλειψη ομιλίας.
Τελικά,
έμαθε τη νοηματική γλώσσα και το 1888 γύρισε στη Βοστόνη, όπου θεωρήθηκε
παιδί-θαύμα. Εμαθε γερμανικά, γαλλικά, ελληνικά και λατινικά, ενώ είχε
ιδιαίτερη αγάπη για την ελληνική γλώσσα.
Ηταν το πρώτο άτομο με
κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο το 1914. Συνέχισε τη
μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, ενώ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική
συγγραφέας.
Εκανε ταξίδια στην Ευρώπη, όπου γνωρίστηκε με τον
Μπέρναρντ Σο. Στη Σκοτία ανακηρύχτηκε επίτιμη διδάκτορας. Είχε δηλώσει
ανοιχτά την αντίθεσή της στον πόλεμο. Επίσης, υπήρξε υπέρμαχος του
δικαιώματος της γυναικείας ψήφου, των εργατικών δικαιωμάτων και του
σοσιαλισμού, καθώς και άλλων προοδευτικών κινημάτων.
Πέθανε το
1968. Κυριότερα έργα της είναι: «Το ημερολόγιο της Ελεν Κέλερ», «Η
ιστορία της ζωής μου», «Απαισιοδοξία», «Η θρησκεία μου», «Ειρηνικό
βραδινό».
🔻 Σε όλη τη ζωή της η σπουδαία Ρόζα Λούξεμπουργκ
ανήκε στις μη προνομιούχες και συχνά διωκόμενες μειονότητες. Από τη
μια, αυτό οφειλόταν στην καταγωγή της: ήταν Εβραία και, παρόλο που δεν
είχε καμία σχέση με τη θρησκεία, δεν κατάφερε να γλιτώσει από τον
αντισημιτισμό. Από την άλλη, αυτό οφειλόταν στη θέλησή της να ζήσει μια
ανεξάρτητη ζωή, ενάντια στις στενές αντιλήψεις της εποχής της. Η
Ρόζα Λούξεμπουργκ υπήρξε μια εξέχουσα εκπρόσωπος της δημοκρατικής
σοσιαλιστικής σκέψης και δράσης στην Ευρώπη στην οποία οφείλουμε πολλά.
Προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις της να εμποδίσει το ξέσπασμα του
Παγκοσμίου Πολέμου που στη συνέχεια μαινόταν από το 1914 έως το 1918.
Μαζί
με τον Καρλ Λίμπκνεχτ (Karl Liebknecht) ήταν η σημαντικότερη εκπρόσωπος
των διεθνιστικών και αντιμιλιταριστικών θέσεων του Σοσιαλδημοκρατικού
Κόμματος της Γερμανίας (SPD).
Εξέφρασε με πάθος και
αποφασιστικότητα την κριτική της εναντίον του καπιταλισμού και άντλησε
μέσα από αυτή την κριτική τη δύναμη για την επαναστατική δράση. Γεμάτη
ελπίδα χαιρέτισε τη Ρωσική Επανάσταση. Ως δημοκρατική επαναστάτρια όμως
παρέμεινε κριτική και σε επαγρύπνηση. Επιτέθηκε με οξυδέρκεια στη
δικτατορική πολιτική των μπολσεβίκων.
Η προσωπικότητά της συνεχίζει να εμπνέει γυναίκες και άντρες.
Η ισότητα μπορεί να είναι δικαίωμα, αλλά δεν είναι γεγονός
Για
αυτές και για άλλες σπουδαίες γυναίκες, του χθες και του σήμερα,
γνωστές και άγνωστες, η ελευθερία είναι αληθινός πόθος και η επανάσταση
μια φαντασίωση αισθησιακή, τολμηρή, πολύχρωμη, φτιαγμένη από διάφορες
υφές, όπως είναι και η ίδια η ζωή που οι αναχρονιστικές κοινωνίες τούς
στέρησαν.
Ξεπέρασαν εμπόδια, προσωπικά και επαγγελματικά, ενώ
πυροδότησαν με τη γραφή τους τη συζήτηση για τα δικαιώματα των γυναικών
με ερωτήματα που δυστυχώς ακόμα και σήμερα παραμένουν αναπάντητα. Οι
γυναίκες αυτές πολλές φορές δεν είχαν υποστήριξη ούτε από το ίδιο τους
το φύλο.
Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αναφερθούμε στις περιγραφές
του Ουγκό στη Γιορτή στις Βερσαλίες όπου, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης
της Παρισινής Κομμούνας, βασιζόμενος σε πραγματικά γεγονότα, κάνει λόγο
για αστές γυναίκες που άνοιγαν με την άκρη της ομπρέλας τους τις πληγές
μιας αιχμάλωτης γυναίκας.
Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι
επαναστάτριες της Κομμούνας ήταν ταξικοί εχθροί των αστών, ανδρών και
γυναικών. Γι’ αυτό και οι γυναίκες της αστικής τάξης δεν στάθηκαν
αλληλέγγυες προς αυτές, αλλά αποτέλεσαν έμπρακτους αντιπάλους,
αναδεικνύοντας έτσι το μίσος τους ενάντια στους φορείς της ίδιας τους
της χειραφέτησης.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα η ισότητα μπορεί να είναι
δικαίωμα, αλλά δεν είναι γεγονός. Κινήματα όπως το «#metoo»
(«Κακοποιήθηκα και εγώ») το αποδεικνύουν. Ευτυχώς υπάρχουν πολλές και
λαμπρές γυναικείες πένες που συνεχίζουν να γράφουν για το αναφαίρετο
δικαίωμα των γυναικών να έχουν ίσες ευκαιρίες και αντιμετώπιση με τους
άντρες.
Είναι σημαντικό όμως να κατανοήσουμε και όλες εμείς πως
ένα από τα θέματα με την ισότητα των φύλων είναι ότι όχι μόνο οι άλλοι
πρέπει να σε αντιμετωπίζουν όπως αντιμετωπίζουν έναν άντρα, αλλά ότι και
εσύ πρέπει να βλέπεις τον εαυτό σου με τον ίδιο τρόπο που βλέπεις έναν
άντρα. Σαν ίση προς ίσο.
Το νέο ντοκιμαντέρ του Αρη Χατζηστεφάνου, «Make the economy scream»,
έχει θέμα του τη χώρα της Λατινικής Αμερικής και κάνει πρεμιέρα την
Τρίτη στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Την
επόμενη εβδομάδα βγαίνει -επιτέλους- το νέο ντοκιμαντέρ του δικού μας
Αρη Χατζηστεφάνου και έχει ως θέμα του τη Βενεζουέλα. Πιο επίκαιρο δεν
θα μπορούσε να είναι. Λέγεται «Make the economy scream» και κάνει
πρεμιέρα την Τρίτη 5 Μαρτίου, στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ
Θεσσαλονίκης.
Αμέσως
μετά βγαίνει και στις κινηματογραφικές αίθουσες, στις 7 Μαρτίου στο
«Τριανόν» στην Αθήνα και από τις 14 Μαρτίου στο «Μακεδονικόν» στη
Θεσσαλονίκη, ενώ ήδη προγραμματίζεται η μετάδοσή του από ξένους
τηλεοπτικούς σταθμούς. Εννοείται πως θα υπάρχει και στο διαδίκτυο για
όσους θέλουν να το παρακολουθήσουν on demand.
Το
ντοκιμαντέρ καταγράφει την προσωπική περιπλάνηση του Αρη, από την
Ελλάδα στις παραγκουπόλεις του Καράκας και από τα σύνορα της Κολομβίας
πίσω στην Ευρώπη. «Η Βενεζουέλα διέρχεται μια εξαιρετικά δύσκολη φάση
για τρεις λόγους» μας λέει ο ίδιος. «Τους εξής:
α) τις
αμερικανικές κυρώσεις που έχουν στοιχίσει στην εθνική οικονομία δεκάδες
δισεκατομμύρια δολάρια και μετριούνται πλέον σε ανθρώπινες ζωές,
β), τα δομικά προβλήματα που παρέλαβε (και δεν επέλυσε) ο Τσάβες, όπως η απόλυτη εξάρτηση από το πετρέλαιο και,
γ), σημαντικά λάθη που έγιναν κυρίως στη νομισματική πολιτική από το 2012.
Το
μόνο που δεν φταίει είναι ο σοσιαλισμός, όπως λένε. Γιατί η Βενεζουέλα
δεν ήταν ποτέ μια σοσιαλιστική χώρα. Ακόμη και σήμερα, όμως, η κατάσταση
για εκατομμύρια ανθρώπους στις παραγκουπόλεις του Καράκας είναι
καλύτερη από εκείνη που παρέλαβε ο Τσάβες το 1999». • Είναι δικτάτορας ο Μαδούρο;
«Είναι
αστείο να αποκαλούμε δικτάτορες πολιτικούς όπως ο Τσάβες και ο Μαδούρο
που πραγματοποίησαν τουλάχιστον 25 εκλογικές αναμετρήσεις σε 20 χρόνια.
Ακόμη και ενέργειες που εύλογα θεωρούνται αμφισβητούμενες, όπως η
δημιουργία συντακτικής συνέλευσης με την οποία αντικατέστησε την
ελεγχόμενη από την αντιπολίτευση εθνοσυνέλευση, προβλέπονταν από το
Σύνταγμα. Μάλιστα το συγκεκριμένο εργαλείο σκόπευε να το χρησιμοποιήσει
και η αντιπολίτευση για να ανατρέψει τον Τσάβες, αρχικά, και τον Μαδούρο
στη συνέχεια. Αν αποκαλούμε δικτάτορα τον Μαδούρο, για αμφισβητούμενες
αλλά συνταγματικές αποφάσεις του, πρέπει να το κάνουμε και για τον Λουκά
Παπαδήμο και τον Μάριο Μόντι ή για τους Ισπανούς πρωθυπουργούς που
κρατούν πολιτικούς κρατούμενους στην καρδιά της Ευρώπης και απαγορεύουν
τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων. Προφανώς υπάρχουν προβλήματα με την
κατάσταση των αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα αλλά
είναι μικρότερης έντασης σε σχέση με χώρες όπως η Κολομβία, η Βραζιλία ή
η Ονδούρα».
Το
«Make the economy scream» έχει ως αφετηρία τη φράση με την οποία ο
Ρίτσαρντ Νίξον έδωσε εντολή στη CIA να διαλύσει την οικονομία της Χιλής
πριν από το πραξικόπημα του Πινοσέτ και φτάνει μέχρι την προσπάθεια του
Χουάν Γουαϊδό και των ΗΠΑ να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
Και, φυσικά, όπως και όλα τα προηγούμενα ντοκιμαντέρ της σειράς
(Debtocracy, Catastroika, Fascism Inc, και This is not a coup),
χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους θεατές του. «Δουλεύαμε για ενάμιση
χρόνο και πολλές φορές αναγκαστήκαμε να πετάξουμε μεγάλα κομμάτια του
ντοκιμαντέρ λόγω των καταιγιστικών εξελίξεων» επισημαίνει ο Αρης.
Το «Make the economy scream» στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
«Η
Βενεζουέλα μπορεί να αποδειχθεί πραγματική "κόλαση" για μια
κινηματογραφική παραγωγή, κυρίως εάν ο προϋπολογισμός σου προέρχεται από
τις συνεισφορές των θεατών σου και πρέπει να σκεφτείς πώς θα ξοδέψεις
και το τελευταίο ευρώ. Η Βενεζουέλα είναι όμως και μια μαγική χώρα, στην
οποία οι άνθρωποι μπορούν να σου λύσουν σε μια στιγμή και τα πιο
δύσκολα προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση η χρηματοδότηση από τον κόσμο ήταν
ο μόνος τρόπος να έχουμε απόλυτη ελευθερία κινήσεων». • Τι προβλέπεις ότι θα γίνει στο άμεσο μέλλον στη Βενεζουέλα;
«Το
γεγονός ότι η πρώτη φάση του αμερικανικού πραξικοπήματος απέτυχε, καθώς
ο στρατός δεν συντάχθηκε με τον Γουαϊδό, όπως αφελώς πίστευαν στην
Ουάσινγκτον, ενδέχεται να προκαλέσει κλιμάκωση της επιθετικότητας των
ΗΠΑ. Ας μην ξεχνάμε ότι οι προηγούμενες χώρες με μεγάλα αποθέματα
πετρελαίου (Ιράκ, Λιβύη) που αμφισβητούσαν την κυριαρχία του δολαρίου
στην αγορά ενέργειας ισοπεδώθηκαν από αμερικανικά βομβαρδιστικά και οι
ηγέτες τους εκτελέστηκαν. Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι οι
κυβερνήσεις Τσάβες και Μαδούρο έδειξαν ότι μπορείς να κάνεις μια
στοιχειωδώς φιλολαϊκή πολιτική, ακόμη και στις πιο δύσκολες οικονομικές
συνθήκες, καταλαβαίνουμε γιατί και η Ευρωπαϊκή Ενωση συντάχθηκε από την
πρώτη στιγμή με τους πραξικοπηματίες. Δεν θέλουν απλώς το πετρέλαιο.
Θέλουν να εξαφανίσουν οποιονδήποτε αμφισβητεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο
λιτότητας». Info: Το σενάριο και τη
σκηνοθεσία υπογράφει ο Αρης Χατζηστεφάνου και το μοντάζ ο Αρης
Τριανταφύλλου. Το post pProduction έκανε ο Θάνος Τσάντας, ενώ μουσική
έγραψε ο Ερμής Γεωργιάδης.
Ο κύβος ερρίφθη: Γαλλία & ΗΠΑ αναλαμβάνουν
την προστασία της Κυπριακής ΑΟΖ με πολεμικά πλοία & αεροσκάφη –
Συμφωνία-κόλαφος για την Τουρκία
Ο «Γλαύκος» ενεργοποίησε τεράστιες διεργασίες στην Κύπρο και
στην περιοχή της Αν. Μεσογείου με περαιτέρω προοπτικές. Στο πλαίσιο αυτό
ΗΠΑ και Γαλλία επιλέγουν την Κύπρο ως επιχειρηματική και επιχειρησιακή
τους βάση.
Εντός του μηνός, αναμένεται η υπογραφή μεγάλης αμυντικής συμφωνίας
μεταξύ Λευκωσίας και Παρισιού, στο πλαίσιο της οποίας θα δημιουργηθεί
στον κόλπο του Βασιλικού μεγάλο στρατιωτικό λιμάνι. Πρόκειται για έργο
με μεγάλες προοπτικές, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Κ». Παράλληλα στις 20 Μαρτίου οι Νετανιάχου, Αναστασιάδης και
Τσίπρας θα συζητήσουν με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο στο Ισραήλ,
σημαντικά ζητήματα, όπως η βέλτιστη αξιοποίηση της ενεργειακής και
συνεπώς και της γεωπολιτικής πρωτοκαθεδρίας που αποκτά στη Μεσόγειο ο
δυτικός συνασπισμός.
Εξάλλου υψηλά ιστάμενη κυβερνητική πηγή δηλώνει στην «Κ»,
ότι τώρα είναι για την Κύπρο η ώρα της δημιουργίας υποδομών ανάλογων με
το εκτόπισμα και τη σοβαρότητα του ενεργειακού πρότζεκτ στο οποίο
συμμετέχουμε.YΠΑΜ Κύπρου: Συνεχείς οι ενέργειες για αναβάθμιση στρατιωτικών σχέσεων Κύπρου – Γαλλίας
Η Γαλλία είναι σύμμαχός μας, και στα πλαίσια αυτά κάνουμε συνεχώς
ενέργειες για αναβάθμιση των στρατιωτικών σχέσεών μας, δήλωσε σήμερα ο
Υπουργός Αμυνας, Σάββας Αγγελίδης.
Σε δηλώσεις του μετά το εθνικό μνημόσυνο για τον Γρηγόρη Αυξεντίου,
και ερωτηθείς για σημερινά δημοσιεύματα στις εφημερίδες «Πολίτης» και «Η
Καθημερινή» που αναφέρονται σε ισχυροποίηση της αμυντικής συνεργασίας
με τη Γαλλία, κατασκευή ναυστάθμου στη ναυτική βάση στο Μαρί,
εκσυγχρονισμό της αεροπορικής βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο, και
σε επικείμενη υπογραφή μεγάλης αμυντικής συμφωνίας μεταξύ Λευκωσίας και
Παρισιού, ο κ. Αγγελίδης είπε πως «η δική μου θέση είναι ξεκάθαρη, ότι η
Γαλλία είναι σύμμαχός μας και στα πλαίσια αυτά κάνουμε συνεχώς
ενέργειες για αναβάθμιση της σχέσης μας, είτε αυτή αφορά το Μαρί, όπως
έχετε αναφέρει, είτε αεροπορική βάση ή οτιδήποτε άλλο». «‘Εχει σχέση ξεκάθαρα με την αναβάθμιση των στρατιωτικών σχέσεών μας μαζί με τη Γαλλία», σημείωσε. Σε παρατήρηση δημοσιογράφου ότι φαίνεται πως η Κύπρος
καθίσταται μια περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Υπουργός
Άμυνας είπε πως «εάν δουλέψουμε με σοβαρότητα πιστεύω ότι αυτό που
διαλαλούμε συνέχεια», ότι δηλαδή η Κύπρος έχει ρόλο να διαδραματίσει
όσον αφορά τη σταθερότητα στην περιοχή μας, «μπορούμε να το πετύχουμε με
αυτές τις συνεργασίες».
Ο κ. Αγγελίδης επεσήμανε πως αυτό αφορά και τις διμερείς συνεργασίες
της Κύπρου με ευρωπαϊκές χώρες αλλά και τις τριμερείς συνεργασίες που
έχουμε.
«Δεν είναι απλώς λόγια. Συνέχεια γίνονται έργα προς αυτή την κατεύθυνση», σημείωσε. Εξάλλου σχολιάζοντας παρατήρηση δημοσιογράφου πως
αναπτύσσεται και μια εμπιστοσύνη προς την Κύπρο, κυρίως από μεγάλες
χώρες, ο Υπουργός Αμυνας επεσήμανε πως αυτό είναι συνέπεια της
αξιοπιστίας που έχουμε για αυτά τα ζητήματα. ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ
Οι δηλώσεις του Προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, τον περασμένο
Ιανουάριο στη Λευκωσία, για την αμυντική συνεργασία Λευκωσίας – Παρισίων
αποτέλεσαν τη σφραγίδα της επιτυχούς κατάληξης των διεργασιών που
βρίσκονταν σε εξέλιξη για μεγάλο χρονικό διάστημα και αφορούσαν τη
γαλλική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο με αγκυροβόλιο στην Κύπρο. Ήδη η
κατασκευή ναυστάθμου ο οποίος θα φιλοξενεί τα γαλλικά πολεμικά προχωρεί
ταχέως στην περιοχή της ναυτικής βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί,
αναφέρει η εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ της Κύπρου.
Ο Εμανουέλ Μακρόν στις δηλώσεις του δεν θα μπορούσε να ήταν
περισσότερο σαφής λέγοντας: «Ειδικότερα η Κύπρος αποτελεί έναν ενδιάμεσο
σταθμό για το γαλλικό ναυτικό και ιδιαίτερα για το αεροναυτικό
συγκρότημα που σχηματίστηκε γύρω από το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle.
Υπολογίζω πολύ σε αυτή τη συνεργασία, στην οποία αντικατοπτρίζεται η
φιλοδοξία μιας κυρίαρχης Ευρώπης η οποία εξασφαλίζει τα μέσα για να
προφυλάξει τον εαυτό της. Αυτή η συνεργασία αποτελεί για μένα ένα
σημαντικό στοιχείο του ευρωπαϊκού σχεδιασμού άμυνας τον οποίο έχουμε
ενισχύσει πολύ στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου». Θα πρέπει να
σημειωθεί ότι η Γαλλία από το 1974 και μετά αποτελούσε βασική πηγή
προμήθειας στρατιωτικού υλικού στην Κύπρο, όταν σχεδόν όλες οι δυτικές
χώρες είχαν στοιχηθεί με το εμπάργκο που επέβαλαν οι ΗΠΑ.
Ναύσταθμος υψηλών προδιαγραφών
Η ναυτική βάση στο Μαρί είχε δημιουργηθεί για να εξυπηρετεί τα πλοία,
τη ναυτική διοίκηση της ΕΦ και ήταν περιορισμένων δυνατοτήτων. Με την
αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό της θα μπορεί να δέχεται μεγάλα
πολεμικά πλοία, λειτουργώντας ως μόνιμο αγκυροβόλιο του γαλλικού
ναυτικού, με παρουσία φρεγατών που σήμερα επιχειρούν στην Ανατολική
Μεσόγειο με διοικητικό κέντρο το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στο Μαρί θα βρίσκεται σε μόνιμη
βάση επιτελείο Γάλλων αξιωματικών. Η διοίκηση της βάσης θα ανήκει στην
ΕΦ. Επίσης, στη ναυτική βάση θα μπορούν να ελλιμενίζονται και άλλα
πολεμικά πλοία χωρών μελών της ΕΕ, που σήμερα για πρακτικούς λόγους
φιλοξενούνται στα λιμάνια Λεμεσού και Λάρνακας. Η βάση θα διαθέτει όλες
τις υποδομές διοικητικής μέριμνας και τεχνικής υποστήριξης των πλοίων.
Σημαντική συμβολή στο δίκτυο ασφάλειας που δημιουργείται θα παίξει
και ο εκσυγχρονισμός της αεροπορικής βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου» στην
Πάφο, η οποία θα φιλοξενεί ευρωπαϊκές δυνάμεις, οι οποίες ωστόσο δεν θα
χρησιμοποιούν το κυπριακό έδαφος ως ορμητήριο για επιθετικούς σκοπούς. Η
ναυτική και η αεροπορική βάση σε συνδυασμό με το Κέντρο Επιχειρήσεων
«Ζήνων» στη Λάρνακα καθίστανται πλέον σημαντικές υποδομές που έχει να
προσφέρει η Κύπρος για τους σκοπούς της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας. Υπομονή για δύο πλοία
Η ειλημμένη απόφαση για αγορά ακόμα δύο πλοίων ανοικτής θαλάσσης για
τις ανάγκες του ναυτικού της ΕΦ ενδεχομένως να καθυστερήσει να
υλοποιηθεί για κάποιο διάστημα, αφού δεν είναι έτοιμες οι υποδομές
ελλιμενισμού τους. Ο προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι προς την αγορά
τους, είτε ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση των έργων στη ναυτική βάση στο
Μαρί είτε αργότερα. Η καθυστέρηση δεν θεωρείται κρίσιμης σημασίας αφού
τα μέσα που υπάρχουν σήμερα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες επιτήρησης
της ΑΟΖ και των χωρικών υδάτων. Στροφή στη Δύση
Η Κυπριακή Δημοκρατία από την ίδρυσή της σχοινοβατούσε μεταξύ
Ανατολής και Δύσης, «αλληθωρίζοντας» περισσότερο προς Ανατολάς και όχι
μόνο λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Επρόκειτο για πολιτική απόφαση, η
οποία εκ του αποτελέσματος δεν κρίνεται και ως η πλέον σοφή. Η αίτηση
ένταξης και η ένταξη στην ΕΕ το 2004 υπήρξαν το κομβικό σημείο που
άρχισε να ξεκαθαρίζει το τοπίο ως προς τον προσανατολισμό του κράτους
και υιοθέτησης του άτυπου δόγματος «ανήκομεν εις τη Δύσιν», που
διατυπώθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για την Ελλάδα τη δεκαετία του
’70.
Σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ, με
τη συμμετοχή της στη ζώνη του ευρώ αλλά και στην PESCO (Permanent
Structured Cooperation), που φιλοδοξεί να καταστεί ο αμυντικός βραχίονας
της ΕΕ, με ατμομηχανή που τραβάει την άμαξα τη Γαλλία, η οποία σε κάθε
ευκαιρία τονίζει την αναγκαιότητα της αμυντικής συνεργασίας των
ευρωπαϊκών χωρών, με αποστάσεις από το ΝΑΤΟ, στο οποίο τον πρώτο λόγο
έχουν οι ΗΠΑ. Σε αυτό το πλαίσιο, η Κύπρος ως μία από τις λίγες χώρες της
ΕΕ με ιδιαιτέρως περιορισμένες αμυντικές δυνατότητες και με το πλέον
κρίσιμο πρόβλημα ασφάλειας, που δημιουργεί η τουρκική κατοχή, αξιοποιεί
τα εργαλεία της PESCO, προβάλλοντας και την ιδιότητά της ως εξωτερικού
συνόρου της ΕΕ σε μια ασταθή περιοχή. Η συνεργασία με τη Γαλλία
καλύπτεται από αυτή την ομπρέλα. Γαλλικά αεροσκάφη στη βάση «Αντρέας Παπανδρέου» Στο πλαίσιο των συνεργασιών και του ρόλου που η Κύπρος θέλει
να αναλάβει στην PESCO, είναι ήδη γνωστό ότι έχουν δρομολογηθεί και
βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο οι διεργασίες συνεργασίας με τη Γαλλία
για την οποία σύντομα αναμένεται να υπάρξουν ανακοινώσεις σε ανώτατο
επίπεδο. Το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται στην Κύπρο και η Γαλλίδα
υπουργός Άμυνας, Φλοράνς Παρλί, η οποία επίσης θα έχει συζητήσεις με
τον Κύπριο ομόλογο της Σάββα Αγγελίδη. πηγη pentapostagma.gr
Στην
κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ελλάδα μετά την έξοδο από τα μνημόνια
αναφέρθηκε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ
για τις ευρωεκλογές.
Με την ομιλία του πρωθυπουργού και προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, ξεκίνησαν την Κυριακή οι εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος στο ξενοδοχείο Κάραβελ για την προετοιμασία ενόψει ευρωεκλογών.
Στην έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια αναφέρθηκε ο κ. Τσίπρας στην
αρχή της ομιλίας του, τονίζοντας ότι «έχει περάσει ένα εξάμηνο από την
ημέρα που αφήσαμε πίσω μας οκτώ σκληρά, επίπονα χρόνια».
«Η έξοδος από τα μνημόνια αποτέλεσε την αφετηρία μιας νέας εποχής για
την Ελλάδα, για την κυβέρνησή μας, για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ»,
πρόσθεσε ο πρωθυπουργός, κάνοντας λόγο για μια εποχή που «τον τόνο δεν
δίνει η διατήρηση των προνομίων των λίγων, αλλά τα δικαιώματα των
πολλών».
Ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε ότι η επιτυχία δεν ήταν τόσο η ολοκλήρωση
του προγράμματος, αλλά «η ταυτόχρονη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής».
«Αποδείξαμε στην πράξη ότι τελικά υπήρχε και
υπάρχει εναλλακτικός δρόμος για την έξοδο από την κρίση, από αυτόν την
απόλυτης λεηλασίας», τόνισε.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε ότι η κυβέρνησή του εργάστηκε
«αποφασιστικά, αποτελεσματικά και κυρίως με εντιμότητα». Ο ίδιος
συνέχισε παραθέτοντας μια σειρά μέτρων που η κυβέρνηση εξήγγειλε και
εφάρμοσε για τη στήριξη του πληθυσμού.
«Ταυτοχρόνως, εργαστήκαμε έντιμα. Είμαστε 4 χρόνια στη διακυβέρνηση
του τόπου και όσο κι αν ψάξει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βρει ούτε μαύρα
ταμεία, ούτε παράνομο πλουτισμό στελεχών του, ούτε ταυτίσεις με τα
συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου. Και φυσικά, καμία ασυλία»,
υπογράμμισε. Πρόσθεσε ότι «επί των ημερών μας η δικαιοσύνη λειτουργεί σε
συνθήκες πλήρους ελευθερίας».
Απαντώντας στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, ο κ. Τσίπρας υπερασπίστηκε τα μέτρα της κυβέρνησης.
Για το πλαίσιο προστασίας της α΄ κατοικίας, ο πρωθυπουργός υποστήριξε
ότι δεν διαταράσσει την κουλτούρα πληρωμών, αλλά αντίθετα δημιουργεί
μια τέτοια και φέρνει έσοδα στα ταμεία.
«Αποδείξαμε ότι μπορείς να έχεις συλλογικές διαπραγματεύσεις χωρίς να
ανακόπτεται η αναπτυξιακή πορεία, ότι μπορείς να έχεις αύξηση στον
κατώτατο μισθό χωρίς αύξηση της ανεργίας», πρόσθεσε.
«Όλα τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση στη ΔΕΘ
υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται», ανέφερε ο κ. Τσίπρας, επικαλούμενος,
μεταξύ άλλων, την ακύρωση περικοπής των συντάξεων, την επαναφορά
των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού, τη
μείωση του ΕΝΦΙΑ και των ασφαλιστικών εισφορών, την επιδότηση ενοικίου,
κ.α.
Ο κ. Τσίπρας συνέχισε εξαπολύοντας επίθεση κατά της ΝΔ, λέγοντας ότι
«μιλάει για 4ο μνημόνιο» διότι «το πρόγραμμά της δεν μπορεί να
δικαιολογηθεί έξω από μνημόνιο».
«Τώρα δεν έχει πώς να δικαιολογήσει το δικό της μνημόνιο», είπε
χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός επικαλούμενος μέτρα που έχει εξαγγείλει ο
αρχηγός της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως το «ασφαλιστικό Πινοσέτ», όπως
είπε, ή τη «μείωση του αφορολογήτου».
Αναφερθείς στους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα, ο πρωθυπουργός
κατηγόρησε τον κ. Μητσοτάκη ότι «μιλάει για μικρότερα ο πρώην υπουργός
της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία είχε δεσμευτεί για πλεονάσματα 4,5% ως το
2030».
Σχολιάζοντας τη δέσμευση του κ. Μητσοτάκη να διαπραγματευτεί
χαμηλότερα πλεονάσματα, ο κ. Τσίπρας αναρωτήθηκε γιατί δεν το έκανε όσο
ήταν υπουργός.
Τέλος, κάλεσε την αντιπολίτευση «να
συμφωνήσουμε μαζί, μια κοινή θέση απέναντι στους δανειστές, για την
ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης για περαιτέρω μείωσης. Αρκεί, όμως, να
συμφωνήσουμε από κοινού και τι θα κάνουμε το δημοσιονομικό περιθώριο που
θα δημιουργηθεί».
«Θα συμφωνήσει ο κ. Μητσοτάκης να εξοικονομηθούν πόροι για την
πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία; Όχι, γιατί θεωρεί σπατάλη τη
στήριξη του κοινωνικού κράτους. Θα συμφωνήσει να δοθούν περισσότεροι
πόροι στα ασφαλιστικά ταμεία για την αύξηση των συντάξεων; Να
επαναφέρουμε την 13η και 14η σύνταξη; Όχι, γιατί το ασφαλιστικό Πινοσέτ
είναι ακριβώς στην αντίθετη λογική», εξήγησε.
Συνεχίζοντας την επίθεση κατά της ΝΔ, ο κ.
Τσίπρας χαρακτήρισε τη γαλάζια παράταξη «υβρίδιο ακραίου
νεοφιλελευθερισμού και ακραίας δεξιάς» η οποία βρίσκεται από τη μια
πλευρά του πολιτικού ανταγωνισμού.
Από την άλλη, είπε ο κ. Τσίπρας «είναι οι προοδευτικές δυνάμεις του
τόπου και έχουμε ευθύνη εμείς ως η μεγαλύτερη δύναμη για το ποια μορφή
θα πάρει αυτή η αντιπαράθεση. Από την άλλη βρίσκεται η Αριστερά, της
συλλογικής προόδου και της κοινωνικής δικαιοσύνης που έχει στρατηγικό
σχέδιο την εκπροσώπηση των πολλών και όχι των ελίτ. Και οι δυνάμεις
αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, οι δυνάμεις της οικολογίας, ακόμη και του
δημοκρατικού κέντρου που έχουν όρια στη κοινωνική λεηλασία, στη βάναυση
συρρίκνωση της δημοκρατίας, στον εθνικιστικό παροξυσμό και στη
πατριδοκαπηλία».
Νέα συλλογική σύμβαση εργασίας υπογράφηκε στον ΟΠΑΠ - Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι
Υπογράφηκε την Παρασκευή 22/2/2019, από το Σωματείο Εργαζομένων ΟΠΑΠ και τη Διοίκηση δια του προέδρου της Kamil Ziegler, η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στην ΟΠΑΠ Α.Ε.
Βασικά στοιχεία της σύμβασης, όπως ανακοίνωσε το σωματείο εργαζομένων στον οργανισμό, είναι τα εξής:
• Βασικός (μικτός) μισθός για 0-3 έτη προϋπηρεσίας 930 ευρώ.
• Επίδομα χρόνου υπηρεσίας, εντός και εκτός ΟΠΑΠ, για 4 τριετίες (άνω των 12 ετών προϋπηρεσία ο βασικός είναι ο ίδιος με το τελευταίο κλιμάκιο)
• Επίδομα γάμου 10% επί του βασικού συν τις τριετίες
• Επίδομα τέκνου 5% για κάθε παιδί 5% επί του βασικού συν τις τριετίες
• θεσμικά ζητήματα που περιλαμβάνονταν στην πρόταση του σωματείου.
• Αναδρομική ισχύ, από 1/1/2018, και συνολική ισχύ έως 26/9/2020.
Η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας παράγει άμεσο οικονομικό αποτέλεσμα για μερίδα εργαζομένων και αποτελεί δίχτυ προστασίας για όλους. Αυτό σημαίνει ότι όλοι όσοι περιλαμβάνονται (άρθρο 1) δεν μπορούν να υπολείπονται σε αμοιβή ή όρους εργασίας όπως προβλέπονται στη σύμβαση αυτή και ότι η σύμβαση αυτή δεν θίγει κανένα με τυχόν ευνοϊκότερους όρους αμοιβής ή εργασίας υπάρχουν στην ατομική σύμβαση του εργαζόμενου και οι οποίοι εξακολουθούν να ισχύουν ως έχουν (άρθρο 11).
Να σημειωθεί ότι επιχειρησιακή ΣΣΕ υπογράφηκε τελικά διμερώς, εκτός ΟΜΕΔ, και μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζόμενων του ΟΠΑΠ.
